Πρόκειται για ένα ναυπηγείο που για ένα μεγάλο διάστημα παρέμενε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας πνιγμένο στα χρέη και με παλαιωμένο μηχανολογικό εξοπλισμό. Στο δεύτερο μισό του 2019 το Νεώριο μεταβιβάστηκε από το καθεστώς στον αμερικανικό όμιλο ΟΝΕΧ που ανέλαβε να το εκσυγχρονίσει. Αυτό δεν το έκανε το ρωσόδουλο καθεστώς για να ζωντανέψει ένα ναυπηγείο που το αργοσκότωνε όπως και τα υπόλοιπο, αλλά για να δείξει στις ΗΠΑ ότι όταν μιλούσε για μια νέα στρατηγική συμμαχία το εννοούσε. Ηταν στην ουσία μια έμπρακτη διαβεβαίωση στις ΗΠΑ ότι μπορούσαν να στηρίζονται στην Ελλάδα για να κοντράρουν την Τουρκία του Ερντογάν που ήταν μεν η πιο πολύτιμη βάση τους στα Στενά και στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά είχε αρχίσει να ερωτοτροπεί με τη Ρωσία. Αυτή ήταν η λογική της δήθεν φιλοαμερικάνικης στροφής του Τσίπρα μετα το 2018 που τη συνέχισαν οι Δένδιας-Μητοστάκης. Αυτή η πολιτική πέτυχε σε αρκετό βαθμό το βασικό της στόχο που ήταν να απομονώσουν οι ΗΠΑ την Τουρκία στρατιωτικά και οικονομικά και έτσι αυτή να χωθεί ακόμα πιο βαθιά σε όλα τα επίπεδα στην αγκαλιά της ρώσικης υπερδύναμης. Από την ώρα που αυτή η κίνηση της Τουρκίας άρχισε να ολοκληρώνεται και ταυτόχρονα η Ρωσία κυριάρχησε στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και με πολιτικά διασπασμένες τις ΗΠΑ άρχισε να ξεδιπλώνει τη μεγάλη της ενεργειακή, στρατιωτική και διπλωματική εκστρατεία περικύκλωσης της μισοδιασπασμένης ΕΕ, το ελληνικό ρωσόδουλο καθεστώς άρχισε να πιέζει τις ΗΠΑ για να ακολοθήσουν μια πολιτική πιο κατευναστική προς τη Ρωσία. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μας και το νόημα του ταξιδιού του Μητσοτάκη στη Ρωσία. Ηταν δηλαδή τα εγκαίνια της εξής γραμμής: «ΗΠΑ σας αγαπάμε και ανήκουμε στη Δύση γι αυτό σας δίνουμε τόσες νέες βάσεις, αλλά δεν μπορούμε να σας ακολουθήσουμε στενά σε μια μεγάλη όξυνση των σχέσεων σας με την ορθόδοξη μας αδελφή Ρωσία, πόσο μάλλον ενόσο είμαστε ενεργειακά εξαρτημένοι όσο καμιά άλλη χώρα της ΕΕ από το ρώσικο φυσικό αέριο (Φρόντισαν να είναι εξαρτημένοι. Σημείωση δική μας)». Αυτό ήταν το νόημα του ανοιχτού και κατηγορηματικού όχι που είπε ο εκπρόσωπος του Πεσκόφ στο αίτημα του Μητσοτάκη για φτηνότερο αέριο.

Στην πραγματικότητα αυτές οι εξαρτήσεις και οι παλιές φιλίες είναι προσχήματα. Το ρωσόδουλο διακομματικό καθεστώς αναθαρρυμένο από την τεράστια προώθηση των θέσεων της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας, δεν θέλει να δώσει περισσότερο έδαφος στις ΗΠΑ στο πιο ευαίσθητο σημείο του: Στις βιομηχανικές επενδύσεις, ειδικά στη ναυπηγική και μάλιστα στην πολεμική ναυτική κατασκευή και επισκευή. Γι αυτό το λόγο όχι μόνο απέτρεψε την αγορά του Ναυπηγείου του Σκαραμαγκά από την ΟΝΕΧ, και το έδωσε στον ρωσόφιλο Προκοπίου, όχι μόνο ως τώρα έχει καταφέρει να ματαιώσει την αγορά των ναυπηγείων της Ελευσίνας από την ΟΝΕΧ, και την πλειοψηφία τους την έδωσε στην ιταλική κρατική Φινκαντιέρι (γιατί το ιταλικό κράτος είναι ένα από τα πιο φιλικά της ΕΕ προς τη Ρωσία), αλλά απειλεί τώρα να κλείσει τα μόνα ναυπηγεία που λειτουργεί η ΟΝΕΧ, και είναι αυτά της Σύρου. Δηλαδή απειλεί να αναστρέψει την πρώτη βιομηχανική παραχώρηση που είχε κάνει το καθεστώς στις ΗΠΑ και που εκτός από οικονομικό είχε ψηλό πολιτικό αλλά και στρατιωτικό συμβολισμό, γιατί η Σύρος είναι το διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων και ουσιαστικά το κέντρο του Αιγαιου, στο οποίο οι ΗΠΑ έβαλαν με αυτά τα ναυπηγεία τις βάσεις για να μπορέσουν να επισκευάσουν και πλοία του αμερικάνικου στόλου.

Εννοείται ότι οι ρωσόδουλοι δεν κάνουν άγαρμπες κινήσεις, τέτοιες που να τους εκθέτουν στους συμμάχους που θέλουν να υπονομεύσουν χωρίς να εκτεθούν. Έτσι έδρασαν μέσω τρίτων και επίσης με σχετικά ήπια μέσα πολύ πριν χρειαστεί να δράσουν πιο αποφασιστικά. Έτσι το Σεπτέμβρη του 2019, μία ΜΚΟ ονόματι AegeanRebreath πήρε κατά τα λεγόμενά της δείγμα ιζήματος από τον πυθμένα του λιμανιού της Ερμούπολης και το έστειλε για ανάλυση στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) που εντόπισε υψηλή συγκέντρωση βαρέων μετάλλων, πράγμα ολότελα φυσικό αν είχε επιλεχθεί κάποιο σημείο από εκείνα στα οποία γίνονταν για δεκαετίες επισκευαστικές δουλειές με πιο ρυπογόνα εκείνη της αμμοβολής. Τα αποτελέσματα της μέτρησης η ΜΚΟ τα προώθησε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, τη Περιφέρεια και τον Δήμο της Σύρου. Το Φλεβάρη του 2020 ο βουλευτής του ΜΕΡΑ 25 Κ. Αρσένης έφερε το θέμα στη βουλή με αιχμές κατά των ναυπηγείων και ανέλαβε να το συντηρεί σε χαμηλό επίπεδο. Την κατάλληλη όμως στιγμή, ένα χρόνο μετά, μπήκαν με πάταγο το Γενάρη του 2021 είκοσι έξι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με εμπροσθοφυλακή τον τοπικό βουλευτή Ν. Συρμαλένιο. Στο μεταξύ στήθηκε ένα από τα γνωστά συνηθισμένα εργαλεία αφύπνισης των διαθέσιμων κνιτοσυριζαίων με το όνομα «Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου» το οποίο επιτέθηκε στο Νεώριο κατηγορώντας το σαν πηγή μόλυνσης για την περιοχή. Απαντώντας στην επίθεση η εταιρεία προχώρησε σε μια σειρά αγωγών και εξώδικων κατά του Παρατηρητηρίου με τη μαζική υποστήριξη του Σωματείου που όπως είδαμε στην ανακοίνωση του που δημοσιεύουμε παρακάτω έχει σωστή αντίληψη των συμφερόντων του εργατικού κινήματος σε ότι αφορά το πελώριο έγκλημα της αποβιομηχάνισης. Κατά τη γνώμη μας θα ήταν πιο σωστό να βάλουν Σωματείο και Εταιρεία, με επικεφαλής μάλιστα το Σωματείο τοπικά και κεντρικά κατ αρχήν πολιτικά το ζήτημα και να καλέσουν τους καλύτερους ειδικούς και τα πιο έγκυρα επιστημονικά όργανα της χώρας αλλά και του εξωτερικού, ανάμεσα τους και τις επιστημονικές επιτροπές του ΤΕΕ, και να πάρουν θέση απέναντι στην έρευνα του Παρατηρητήριου που κραδαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν το λέμε μόνο γιατί απέναντι σε διακομματικές πολιτικές πρωτοβουλίες δεν είναι συνετό να εμπιστεύεται κανείς ούτε στοιχειωδώς την ελληνική δικαιοσύνη. (Γιατί μάλλον διακομματική, τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφής, είναι αυτή εδώ η πρωτοβουλία αφού η κυβέρνηση δεν κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ και το ψευτοΚΚΕ για το έγκλημα που ετοιμάζονται να διαπράξουν στη Σύρο). Το λέμε γιατί όταν απέναντι σε μια βιομηχανία εμφανίζεται ένα πολιτικό κίνημα για να την κλείσει σαν δήθεν κίνημα υπέρ της υγείας του λαού τότε πρέπει απέναντι του να στέκεται ένα άλλο πραγματικό κίνημα του λαού που μπορεί, αν χρειαστεί, να καταφύγει και στη δικαιοσύνη αλλά αφού έχει πρώτα πείσει τις μάζες ότι είναι εκείνο που υπερασπιζόμενο τη συγκεκριμένη βιομηχανία υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού, ιδιαίτερα της εργατικής ταξης και ότι απέναντί του είναι ένα κίνημα των εχθρών του λαού και μάλιστα κίνημα του χειρότερου ιμπεριαλισμού. Πραγματικά ο ρώσικος νεοναζισμός μπόρεσε και ερήμωσε βιομηχανικά τη χώρα με τους διακομματικούς πράκτορες του από τον Α. Παπανδρέου και τον Φλωράκη ως τον Καραμανλή τον Β΄, τον Σαμαρά, τον Τσίπρα και τον Κουτσούμπα, επειδή απέναντι τους είχαν τον ιδιώτη μεγαλοαστό και όχι τους μαζικά οργανωμένους εργάτες. Μάλιστα όσους από αυτούς τολμούσαν μεμονωμένα να αντισταθούν στην καταστροφή του μισθού και της ζωής τους αμέσως οι ψευτοαριστεροί πράκτορες τους κατηγορούσαν σαν ρουφιάνους της εργοδοσίας. Η δουλειά των πρακτόρων γινόταν ακόμα ευκολότερη όταν αυτός ο αστός ήταν ξένος ιμπεριαλιστής, ιδιαίτερα αμερικανός. Γι αυτό σ αυτήν την περίπτωση η επιβίωση των ναυπηγείων θα κριθεί κυρίως από το πολιτικό εύρος που θα πάρει στη χώρα το κίνημα των εργατών της Σύρου και όχι από τις οποιεσδήποτε κινήσεις της εργοδοσίας όσο και αν αυτές είναι δίκαιες από την αστοδημοκρατική πλευρά. Επίσης θα παίξει πολύ αποφασιστικό ρόλο η στάση των εργατών στα δυο άλλα ναυπηγεία, βασικά εκείνο της Ελευσίνας όπου το Σωματείο έχει κρατήσει για καιρό μια δραστήρια στάση υπέρ της επένδυσης και στάθηκε απέναντι στους σαμποτέρ, αλλά τώρα οι εργάτες είναι απογοητευμένοι από τις υποσχέσεις που τους δόθηκαν κυρίως γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν το εύρος της διπροσωπίας τόσο απέναντι στην ΟΝΕΧ όσο και απέναντι στις φιλοβιομηχανικές τάσεις μέσα στην κυβέρνηση, του μεγαλύτερου εχθρού της επένδυσης που είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης.

Σε ότι αφορά πάντως την ουσία της υπόθεσης η ΟΝΕΧ απάντησε ανάμεσα στα άλλα με το ότι: «Για να γίνει μία μελέτη και να αποφανθεί κάποιος αν υπάρχει κάτι, αυτή είναι μία χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία. Μιλάμε για 3-5 χρόνια ελέγχων και μελετών, αν μιλάμε για το λιμάνι, μιλάμε για ένα κόστος εκατομμυρίων ευρώ και μιλάμε για πρωτόκολλα και διαδικασίες που αν ακολουθήσει κάποιος, θα πρέπει μετά να μπορέσει να αποδείξει από πού πήρε το δείγμα, πώς το πήρε, αν το πήρε στο σωστό βάθος για να μπορεί την άλλη μέρα, να ξέρει τι πραγματικά υπάρχει, συγκρινόμενο όχι με τον μέσο όρο του φλοιού της γης, αλλά με τα ιστορικά στοιχεία της περιοχής ή της χώρας». Τέτοιες μελέτες, εξηγεί ο ιδιοκτήτης της ΟΝΕΧ, γίνονται από αδειοδοτημένους φορείς και οργανισμούς με το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό, ενώ αντίθετα, «Αυτοί φωτογραφίζουν και στοχοποιούν τα καρνάγια. Μιλούν για δείγμα στις 21.9.2019 και το έγγραφο είναι ανυπόγραφο και χωρίς να αναφέρει ποιος έχει κάνει τις μετρήσεις». Η εταιρεία απαρίθμησε τις κινήσεις περιβαλλοντικού εκσυγχρονισμού που έχει κάνει: «Απομακρύναμε χιλιάδες τόνους αμμοβολής που τους βρήκαμε και καμία υποχρέωση δεν είχαμε. Επίσης έχει γίνει τεράστιο έργο στην αντικατάσταση της αμμοβολής από την υδροβολή στο 90-95% και τα αποτελέσματα τα έχετε δει όλοι». Το νησί «κάποτε είχε πολύ περισσότερη σκόνη και τώρα δεν υπάρχει αυτό». Επίσης απαρίθμησε και μια σειρά άλλες κινήσεις όπως είναι εργασίες στη δεξαμενή, το αποχετευτικό και πυροσβεστικό σύστημα, τον εντοπισμό 1500 τόνων slops(υπολειμμάτων από απορρίμματα υγρών φορτίων πλοίων) και την παραγγελία «του αρτιότερου και πιο σύγχρονου μηχανηματος που θα μετρά την ατμοσφαιρική ρύπανση και θα μπορεί να καταλογίζει αυτόματα από πού προέρχεται αυτή και θα είναι άμεσα στη διάθεση, όχι του Νεωρίου, αλλά της Περιφέρειας και των αρμοδίων».

Παραδόξως (για κάποιον ασυνήθιστο στα διπλά παιχνίδια του ΣΥΡΙΖΑ) ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Γάκης ανέφερε σε συνέντευξη σε τοπικά μέσα ότι ζήτησε από τη συγκεκριμένη ΜΚΟ και άλλους φορείς τεκμηρίωση για τους ισχυρισμούς τους αλλά δεν έλαβε καμία. «Από τα στοιχεία που μου προσκόμισε η οργάνωση για τις αναλύσεις της στον βυθό του λιμένα της Σύρου, και συγκεκριμένα στο καρνάγιο, δεν καταγραφόταν ούτε η μεθοδολογία για μια τέτοια πολύ δύσκολη επιστημονική δειγματοληψία, αφού είναι συγκεκριμένη, πρέπει να γίνεται από πολλαπλά μέρη και βάθη του πυθμένα και αφού έχει προηγηθεί εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτη των σημείων που θα επιλεγούν με αντίστοιχες αδειοδοτήσεις και πιστοποιήσεις. Τα αποτελέσματα που δεν είχαν κάποια άλλη επίσημη σφραγίδα, ούτε την τεχνική έκθεση ή κάποια άλλη δημοσιευμένη επισυναπτόμενη μελέτη καταγράφονται σε ένα απλό excel, και σύμφωνα με αυτό δείχνουν επίπεδα μόλυνσης υψηλά από βαρέα μέταλλα τα οποία δεν χρησιμοποιούνται κυρίως και μόνο από ναυπηγεία  αλλά αφορούν αντίστοιχες μολύνσεις από μπαταρίες αυτοκινήτων ή μηχανοκίνητων μέσων, θερμοκηπίων, παράκτιων αστικών ρυπογόνων δραστηριοτήτων που και η ίδια η οργάνωση στον καθαρισμό που έκανε στο ίδιο σημείο ανέσυρε εκατοντάδες τέτοια αντικείμενα που βρισκόταν για χρόνια στο βυθό στο συγκεκριμένο σημείο. Επιπλέον, προχώρησα και ένα βήμα παρακάτω να μελετήσω εκθέσεις του ΕΜΠ σε σχέση με τα υλικά που χρησιμοποίει ένα ναυπηγείο και εκεί δεν βρήκα στοιχεία που να παραπέμπουν σε βαρέα μέταλλα αφού στο σύνολο της η ναυτιλία και τα ναυπηγεία χρησιμοποιούν υλικά πιστοποιημένα και ελεγμένα για να πάρουν και τις κατάλληλες αδειοδοτήσεις για να λειτουργήσουν από τις κρατικές αρχές. Ήρθα σε επικοινωνία με πλειάδα από καθηγητές πανεπιστημίων και δημόσιων οργανισμών οι οποίοι μου επιβεβαίωσαν κατηγορηματικά τη δυσκολία, το κόστος αλλά και την επίσημη διαδικασία που οφείλει να ακολουθείται πριν την ανακοίνωση τέτοιων αποτελεσμάτων ώστε να μην δημιουργούνται λάθος συμπεράσματα και να στοχοποιούνται άνθρωποι και εταιρείες».

Το ζήτημα της επιβίωσης του Νεωρίου, όπως και ολόκληρης της εναπομείνασας βιομηχανίας την οποία δολοφονεί καθημερινά το διακομματικό καθεστώς, δεν αφορά κύρια τους ιδιοκτήτες. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για το μέλλον όλης της χώρας αλλά και ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για τους ίδιους τους μεταλλεργάτες που δουλεύουν στα ναυπηγεία. Καταπέλτης υπήρξε η επιστολή που έστειλε το Εργοστασιακό Σωματείο Ναυπηγείων Σύρου στο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Συρμαλένιο με αφορμή την ερώτησή τους στη βουλή. Σ’ αυτή το σωματείο τον κατηγορεί ότι στηρίζει ένα σύλλογο που αντιτίθεται στην ίδια τη ζωή, την ανάπτυξη, τη δημιουργία. «Έπειτα από δεκαετίες, έγινε διάσωση μεγάλης βιομηχανίας στην πατρίδα μας και συγκεκριμένα στη Σύρο, με απόλυτη επιτυχία. Είχαν φροντίσει οι ίδιοι οι ελάχιστοι επιτήδειοι σε κάθε τόπο, σε κάθε μέρος της χώρας, να κλείσουν τα πάντα, να έρθει η αδράνεια, η δυστυχία, ο πόνος, η οικονομική καταστροφή για όλους μας. Έτσι λοιπόν και εδώ, στόχος είναι το Νεώριο. Ο μόνος και μεγάλος αληθινός οικονομικός πνεύμονας της Σύρου και των Κυκλάδων, που δίνει οικονομικές ανάσες σε 700 οικογένειες που εργάζονται άμεσα και σε άλλες 700 που εργάζονται έμμεσα, δηλαδή 5 χιλιάδες ανθρώπους. (…)

Εσύ, τι ψέματα είπες για να σε ακολουθήσουν 25 υγιώς σκεπτόμενοι συνάδελφοί σου στην επερώτηση – επιστολή; Ερωτούμε…

Τους είπες ότι αυτή η βιομηχανία είναι η ιστορικότερη στη Μεσόγειο; Τους είπες ότι αυτή η βιομηχανία βρίσκεται εκεί 200 χρόνια; Τους είπες ότι ο μισός πληθυσμός της Σύρου συνταξιοδοτείται από το Νεώριο; Τους είπες ότι αυτή η βιομηχανία λειτουργεί βελτιωμένη σε σχέση με το παρελθόν κατά 90%; Τους είπες ότι τα υλικά που χρησιμοποιούνται έχουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά; Τους είπες ότι σε αυτό το λιμάνι μέχρι πριν λίγο καιρό κατέληγαν όλα τα απορρίμματα της Σύρου, αποχετεύσεις, λήμματα Νοσοκομείου, λήμματα Βυρσοδεψείων κ.α.; Τους είπες ότι οι καρκινικοί δείκτες της Σύρου δεν έχουν καμία διαφορά από τα υπόλοιπα νησιά, ενώ και ευρύτερα την πατρίδα μας είναι αρκετά κάτω από τον μέσο όρο; (…)

Γιατί κύριε σε ενοχλεί η εργασία; Γιατί σε ενοχλεί η πρόοδος και η ευημερία; Γιατί σε ενοχλεί η δημιουργία και ανάπτυξη; Γιατί σε ενοχλεί να βλέπεις χαρούμενους ανθρώπους εργαζόμενους; Γιατί δεν βλέπεις πώς λειτουργούν τα χιλιάδες ναυπηγεία σε όλα τα κράτη του πλανήτη; Γιατί δεν βλέπεις ότι το μόνο κράτος που είχε καταφέρει να τα κλείσει όλα ήταν το δικό μας, όπως και δεκάδες χιλιάδες βιομηχανίες; (…)

Θα σε πληροφορήσουμε ότι όλα τα ναυπηγεία του πλανήτη λειτουργούν κάτω από τις ίδιες βελτιωμένες συνθήκες λειτουργίας. (…) Έτσι ακριβώς λειτουργούμε κι εμείς!

Επίσης όφειλες να γνωρίζεις Άμαθε, ότι το 80% των ναυπηγείων του πλανήτη, βρίσκεται μέσα σε πυκνοκατοικημένες πόλεις. Και όπου δεν ήταν πυκνοκατοικημένες, έγιναν, από την ανάπτυξη που έφερε αυτή η δραστηριότητα. Αλλά που να ξέρεις εσύ από Ανάπτυξη και Δραστηριότητα….!  

Το απόλυτο που ζητάς εσείς και οι όμοιοί σου, δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη, όπως δεν υπάρχει πουθενά σε όλα τα πράγματα και τις καταστάσεις. Όμως είναι μια έξυπνη δικαιολογία που εξυπηρετεί το σκοπό σας, ώστε να καταστρέφετε τα πάντα..!»

Στις 10 Δεκέμβρη ξεκίνησε η εκδίκαση από το πρωτοδικείο Σύρου της αγωγής της εταιρείας στο Παρατηρητήριο για συκοφαντική δυσφήμιση, διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη και μεγάλος αριθμός εργαζομένων κατέβηκε στην πλατεία Μιαούλη της Ερμούπολης για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στις μεθοδεύσεις των σαμποταριστών. Προηγούμενα, τέλη Σεπτέμβρη, οι εργαζόμενοι είχαν κατέβει στα δικαστήρια για να υποβάλλουν ψήφισμα διαμαρτυρίας. Τώρα, φωνάζοντας «Κάτω τα χέρια από το ναυπηγείο», οι εργάτες του Νεωρίου έδωσαν μια αποστομωτική απάντηση στα γλοιώδη και αποπροσανατολιστικά συνθήματα των καθεστωτικών αποσπασμάτων που είχαν παραταχθεί απέναντι και είχαν την ανοιχτή στήριξη των ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ κτλ.

Αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα είναι εκπληκτικό το πώς άφησαν τα τάγματα του σαμποτάζ να αλωνίζουν και να επιβάλουν τη θέλησή τους με τη βία και το ψέμα χωρίς να απαντούν κεντρικά πολιτικά στα επιχειρήματά τους σε ένα τόσο σοβαρό πολιτικό ζήτημα όπως είναι η επιβίωση του μόνου μεγάλου ναυπηγείου που λειτουργεί προς το παρόν για επισκευή. Είναι εκπληκτικό το ότι ξεκίνησαν τώρα την εκστρατεία τους οι «οικολόγοι» όταν το ναυπηγείο έχει περιβαλλοντικά αναβαθμιστεί και όχι προηγούμενα που τόνοι αμμοβολής συσσωρεύονταν στο λιμάνι. Το ότι ενορχηστρώθηκε όλη η εκστρατεία ακριβώς τη στιγμή που οι Τσίπρας-Μητσοτάκης πρόσφεραν για λόγους στρατηγικού ελιγμού τα ναυπηγεία στο αμερικανικό μονοπώλιο δεν είναι καθόλου συμπτωματικό. Όπως είπαμε παραπάνω οι ρωσόδουλοι προσέφεραν προσωρινά στις ΗΠΑ μερικές θέσεις για να διασφαλιστεί η ολοκληρωμένη προσέγγιση της Άγκυρας με τη Μόσχα. Γι’ αυτό το λόγο φροντίζουν ώστε οι θέσεις αυτές όχι τυχαία να είναι σε νησί μακρυά από την πρωτεύουσα για να μην μολυνθεί αυτή από το μικρόβιο της ανάπτυξης της βιομηχανίας και του ανεπτυγμένου προλεταριάτου. Από την άλλη με το ένα χέρι δίνουν πόντους στην Ουάσιγκτον γι’ αυτό και εμφανίζονται ακόμα θέσεις σαν εκείνες του Γάκη μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, και από το άλλο εξαπολύουν τα πιο «σκληρά ταξικά», δηλαδή πιο ανοιχτά ρωσόφιλα τάγματα εφόδου για να τους αναιρέσουν για λογαριασμό των πραγματικών ανατολικών χιτλερικών αφεντικών, οπότε κρέμεται ο κίνδυνος του κλεισίματος για τα ναυπηγεία και της πλήρους υποβάθμισης ή και του κλεισίματος του Σκαραμαγκά (https://www.oakke.gr/sabotaz-crisis/%CF%83%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%B6-%E2%80%93-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%B7/item/1368-).

Στο βάθος το καθεστώς χτυπά με λύσσα τη βιομηχανική παραγωγή γιατί φοβάται την εργατική τάξη, τη μόνη ικανή να απελευθερώσει τον εαυτό της και όλη την κοινωνία από τη μισθωτή σκλαβιά. Όσο όμως τη χτυπά τόσο αυτή θα αντιστέκεται. Είναι ακριβώς η αντίστασή της στους δολοφόνους-σαμποτέρ που δημιουργεί τους όρους για την ανατολή μιας νέας εποχής στην ιστορία της χώρας μας και του βασανισμένου και προδομένου -από την αστική τάξη παλιού και νέου τύπου- λαού της.