με την κατηγορία της «εξύβρισης θρησκεύματος». Αναφερόμαστε εδώ στην καταδίκη από το τριμελές πρωτοδικείο Αθηνών του δημιουργού της σελίδας κοινωνικής δικτύωσης με την επωνυμία «Γέροντας Παστίτσιος», του 27χρονου Φίλιππου Λοΐζου, σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή, το Γενάρη του 2014.

Ο Φ. Λοΐζος συνελήφθη το Σεπτέμβρη του 2012 ύστερα από επερώτηση στη βουλή που έκανε ο βουλευτής της ναζιστικής συμμορίας της «Χρ. Αυγής» (και σήμερα προφυλακισμένος για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης) Χ. Παππάς, που ανέφερε ότι ο διαχειριστής της σελίδας «υβρίζει, ειρωνεύεται και προσπαθεί να ευτελίσει την ιερή μορφή της Ελληνορθοδοξίας, τον Γέροντα Παΐσιο». Πολύ σύντομα οι αρχές προέβησαν σε άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών – κάτι παράνομο για πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα όπως αυτό της εξύβρισης – και τον συνέλαβαν.

Οι διώκτες φαίνεται να ενοχλήθηκαν από το χιουμοριστικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης σελίδας που είναι εμπνευσμένη από την κίνηση του «πασταφαριανισμού», μια παρωδία θρησκείας που ξεκίνησε το 2005 από τις ΗΠΑ σαν αντίδραση στην υποβάθμιση της διδασκαλίας της επιστημονικής θεωρίας της εξέλιξης από τα σχολεία της πολιτείας του Κάνσας. Η ποινή που επιβλήθηκε στηρίχθηκε σε μια αναχρονιστική διάταξη του ποινικού κώδικα (άρθρο 199/1951) που η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει απ’ τα 2011 χαρακτηρίσει ασύμβατη με τα ανθρώπινα δικαιώματα με εξαίρεση την περίπτωση «επίκλησης εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας» (βλ. International Covenant on Civil and Political Rights, http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrc/docs/gc34.pdf).

Όμως η Ελλάδα ολοένα και λιγότερο παριστάνει πως σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι’ αυτό «ανέχεται» την είσοδο μιας χιτλερικής συμμορίας στη βουλή, γι’ αυτό η ανώτατη δικαιοσύνη υιοθετεί σα βάσιμο το αντισημιτικό παραλήρημα του ναζί Πλεύρη που προσπάθησε να υποκινήσει σε ένα νέο Ολοκαύτωμα. Έτσι το πολιτικό καθεστώς επικαλείται την «ελευθερία έκφρασης» όταν πρόκειται για ναζιστές κατηγορούμενους, ενώ απαγορεύει θεατρικές παραστάσεις (βλ. πρεμιέρα CorpusChristi) και διώκει καλλιτέχνες (ναζιστική μήνυση στον σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ “TheCleaners”, Κ. Γεωργούση) που τους ενοχλούν. Μάταια ο Φ. Λοΐζος εξηγούσε στους δικαστές ότι δεν ήταν στις προθέσεις του να χλευάσει τον ορθόδοξο μοναχό Παΐσιο αλλά την εκμετάλλευση του ονόματός του από διάφορους κύκλους – εκκλησιαστικούς, των ΜΜΕ κτλ. – που μετά το θάνατό του άρχισαν να του αποδίδουν «προφητείες» και «θαύματα». Στην εκστρατεία αυτή αποβλάκωσης του πιο καθυστερημένου ιδεολογικά κομματιού του ελληνικού λαού δε θα μπορούσε να λείπει και η χιτλερική φυλλάδα Ελεύθερη Ώρα που έφτασε να αναδημοσιεύσει σε πρωτοσέλιδό της (10/8/12) ένα υποτιθέμενο θαύμα του Παΐσιου, το οποίο όμως είχε αρχικά αναρτηθεί σα φάρσα στο εν λόγω μπλογκ. «Ήταν από την αρχή φανερό ότι το δικαστήριο δεν ήταν πρόθυμο να πειστεί από τα επιχειρήματά μου», αποκάλυψε το θύμα της δίωξης στην Καθημερινή (20/1). «Οι δικαστές ήταν πολύ επιθετικοί, έδειχναν να μη θέλουν να καταλάβουν το νόημα της σελίδας. Το χαρακτήρισαν εμμονικό, προσβλητικό», και τελικά επέβαλαν ποινή που ήταν βαρύτερη από εκείνη που πρότεινε ο εισαγγελέας. Θα έλεγε κανείς πως οι συγκεκριμένοι κρατικοί αξιωματούχοι δέχονται εντολές από κάποιον Αγιατολάχ ή ότι πήραν το δίπλωμά τους από κάποιο πανεπιστήμιο της Τεχεράνης. Τόσο προκλητική ήταν η απόφαση του δικαστηρίου που ακόμα και εκπρόσωποι ενός αντιδραστικού θεσμού όπως είναι η εκκλησία, και συγκεκριμένα ο μητροπολίτης Άνθιμος, τάχθηκαν εναντίον της!       

Όπως παρατήρησε με ανακοίνωσή της η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που έκανε εκδήλωση στις 16/10/13 με θέμα «ο Θεός δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα», η καταδίκη «αποκτά εμβληματικό εκτόπισμα. Η πρώτη, μετά από δεκαετίες, αναβίωση της διάταξης που ποινικοποιεί την «καθύβριση θρησκεύματος» εγγράφεται στην πρόσφατη σειρά φαινομένων παλινόρθωσης των πιο σκοτεινών σελίδων της ιστορίας των δικαιωμάτων στην Ελλάδα.

»Ενώ τα στελέχη της Χρυσής Αυγής οδεύουν με βαρύτατες κατηγορίες στη φυλακή, οι κινητοποιήσεις και οι συμμαχίες της ήδη πιάνουν τόπο καθώς οι ιδεολογικές της επιλογές έχουν διαχυθεί σε θεσμούς που υποτίθεται ότι υπάρχουν για να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Για να συνεχίσει: «Έχοντας αγωνιστεί σε ανύποπτο χρόνο για την ελευθερία του λόγου και της τέχνης καθώς και για τον απεγκλωβισμό του κράτους και του δικαίου από το βραχνά της θεοκρατίας, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου διακατέχεται όχι πια από απλή ανησυχία, αλλά δυστυχώς από βεβαιότητα για μια θεσμική και ιδεολογική οπισθοδρόμηση που δεν φαίνεται να έχει τέλος.
 
Ας αναλογιστούν τις συνέπειες της αδράνειάς τους όσοι νόμιζαν πως οι παρωχημένοι νόμοι δεν χρειάζεται να καταργηθούν αφού δήθεν έχουν απενεργοποιηθεί στην πράξη.  Ας αναλογιστούν τις συνέπειες της αφέλειάς τους όσοι εμπιστεύονται στη διακριτική εξουσία της ελληνικής δικαιοσύνης, ως έχει, αποκλειστικές αρμοδιότητες για την ανάταξη της πολιτείας και την προκοπή της κοινωνίας.
 
»Η σημερινή απόφαση δείχνει ότι η ελευθερία του λόγου, θεμελιώδης πυλώνας της κοινωνικής συμβίωσης σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου, τελεί υπό αμφισβήτηση όχι μόνο από τους καταστατικούς εχθρούς της δημοκρατίας αλλά από τους πολιτειακά εντεταλμένους προστάτες της» (Τα Νέα, 17/1).  

Εκτός απ’ αυτή την εκδήλωση συμπαράστασης, η Ένωση Άθεων προσφέρθηκε να καλύψει τα δικαστικά έξοδα του μπλόγκερ και προκάλεσε κινητοποίηση στα κοινωνικά δίκτυα. Το πιο ανησυχητικό ωστόσο από όλα τα κακά είναι η απουσία του κοινοβουλευτικού πολιτικού κόσμου, καθώς οι κομματικές ηγεσίες των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται σαν «δημοκρατικά» και «αριστερά», παρά τις ανακοινώσεις που αναγκάστηκαν να βγάλουν, αποφάσισαν να μην κινητοποιήσουν τους τεράστιους πολιτικούς στρατούς που διαθέτουν για να αντιμετωπίσουν ένα τόσο σημαντικό για τη δημοκρατία ζήτημα όπως αυτό της ελεύθερης δημοκρατικής έκφρασης και της επιβολής του θεοκρατικού σκοταδισμού πάνω στη χώρα. Είναι φανερό ότι πρόκειται για συνειδητή επιλογή, δηλαδή ότι τελικά όλες οι κομματικές ηγεσίες επιδιώκουν την εγκαθίδρυση του φαιοκόκκινου νεο-μεσαίωνα στη χώρα.