OAKKE in ENGLISHΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
Ο αποχωρισμός της Σκωτίας από την Αγγλία είναι ασφαλώς δημοκρατικό δικαίωμα του λαού της. Αυτού του είδους το δικαίωμα το υποστήριζαν πάντα με σθένος οι κλασσικοί του μαρξισμού. Όμως παράλληλα υποστήριζαν ότι ο λαός και η εργατική τάξη του πλειοψηφικού πληθυσμού μέσα σε μια ευρύτερη κρατική ένωση πρέπει να υπερασπίζουν ότι είναι πολύ καλύτερο να μείνει ενιαίο το μεγάλο πολυεθνικό κράτος,
δηλαδή να πειστεί να μην ασκήσει αυτό το δικαίωμα η εργατική τάξη και ο λαός του μειοψηφικού έθνους. Αυτό γιατί για το μαρξισμό η κρατική εθελοντική και αβίαστη ενοποίηση των εθνών διευκολύνει την ταξική ενότητα των προλετάριων καθώς απογυμνώνει την κυρίαρχη τάξη από τη δυνατότητα να παίζει με την εθνική διάσπασή τους και γιατί η ενότητα της οικονομικής ζωής διευκολύνει και την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και την ανάπτυξη της επικοινωνίας των προλετάριων, πράγματα που δυναμώνουν τις υλικές προϋποθέσεις της σοσιαλιστικής εργατικής επανάστασης και εξουσίας.
Αυτό ισχύει σήμερα πολλαπλάσια στην περίπτωση της Σκωτίας γιατί το μειοψηφικό έθνος δεν καταπιέζεται από τα πλειοψηφικά του κοινού κράτους, του Ενωμένου Βασίλειου στο βαθμό που όλα έχουν κάνει τη δημοκρατική τους επανάσταση εδώ και 300 χρόνια και έχουν ενοποιηθεί βαθιά σε γενικά δημοκρατική βάση στο πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο. Το κυριότερο είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση η απόσχιση θα ήταν καταστροφική γιατί οι δυνάμεις που ηγούνται σε αυτήν από την πλευρά της Σκωτίας είναι εθνικιστικές, διασπαστικές των λαών, με νοοτροπία ραντιέρη που θέλει να εκμεταλλευτεί για τον εαυτό του μια περιουσία που από κοινού ανακάλυψαν και αξιοποίησαν όλα τα έθνη, το πετρέλαιο της Β. Θάλασσας, και που παραβλέπει το γεγονός ότι η κεντρική κυβέρνηση του Ενωμένου Βασιλείου μεταφέρει τεράστιους κοινωνικούς πόρους ιδιαίτερα για την περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση προς την πλευρά της Σκωτίας. Όμως το που το πάνε οι εθνικιστές της Σκωτίας αποκαλύπτεται ανάγλυφα από την κεντρική τους θέση ότι πρέπει να φύγουν από τη Σκωτία, δηλαδή να ξηλωθούν, οι πανάκριβες βάσεις των πυρηνικών υποβρυχίων του Εν. Βασίλειου που είναι η δεύτερη δύναμη πολιτικής αποτροπής της Ευρώπης μετά τη γαλλική απέναντι στη συντριπτική ρώσικη πυρηνική υπεροπλία. Δηλαδή αν ο δημοκρατικός λαός της Σκωτίας είχε κάνει το λάθος να πει “ναι” οι νέοι χίτλερ του Κρεμλίνου θα είχαν καταφέρει με τα φασιστοειδή τους μέσα στη Σκωτία αυτό που δεν μπόρεσαν να πετύχουν οι προηγούμενοι χίτλερ: να διαμελίσουν και να απομειώσουν, δηλαδή να κάνουν ευάλωτη μια μεγάλη χώρα με δημοκρατική παράδοση, φυσικό φρούριο της δυτικής Ευρώπης απέναντι σε κάθε μεγάλη φασιστική επίθεση.