Ό­σοι ψευ­το­α­ρι­στε­ροί δε μπο­ρούν να λι­βα­νί­σουν τον Πού­τιν α­νοι­χτά και ξά­στε­ρα, λεν: “Ε­ντά­ξει, δε λέ­με, η Ρω­σί­α δεν εί­ναι σο­σια­λι­στι­κή ό­πως πα­λιά, αλ­λά κά­τι κρα­τά­ει α­πό τις σο­βιε­τι­κές πα­ρα­δό­σεις. Για πα­ρά­δειγ­μα, τον α­ντι­φα­σι­σμό. Κι αν α­κό­μα στην Ου­κρα­νί­α το κά­νει ά­γαρ­μπα και στρα­το­κρατι­κά, του­λά­χι­στο χτυ­πά­ει τους φα­σί­στες”.

Αυ­τή η α­νά­λυ­ση εί­ναι ε­ντε­λώς λά­θος, κι αυ­τό ό­χι μο­νά­χα ε­πει­δή οι να­ζή­δες μέ­σα στην Ου­κρα­νί­α εί­ναι μια α­σή­μα­ντη μειο­ψη­φί­α, ό­πως δεί­ξα­νε οι προ­ε­δρι­κές και βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές, ό­που το Σβό­μπο­ντα και ο Δε­ξιός Το­μέ­ας κα­τα­πο­ντί­στη­καν. Με­γα­λύ­τε­ρη α­πό­δει­ξη εί­ναι το πό­σο γειτ­νιά­ζει η ιδε­ο­λο­γι­κή γραμ­μή του ί­διου του ρώ­σι­κου κα­θε­στώ­τος Πού­τιν με τον κλασ­σι­κό χι­τλε­ρι­σμό (έ­ξαλ­λη σω­βι­νι­στι­κή ρη­το­ρεί­α, στρα­το­κρα­τί­α, ρα­τσι­σμός, με­τα­φυ­σι­κή, α­ντι­δη­μο­κρα­τί­α, α­ντι­δια­φω­τι­σμός, σχε­τι­κο­ποί­η­ση κι α­νοι­χτό - ξε­διά­ντρο­πο α­να­πο­δο­γύ­ρι­σμα της α­λή­θειας, α­ντι­ση­μι­τι­σμός κλπ.).

Κι αν αυ­τό δεν αρ­κεί σε κά­ποιους, τό­τε η στρά­τευ­ση ό­λης της ευ­ρω­πα­ϊ­κής Α­κρο­δε­ξιάς με τη Ρω­σί­α μι­λά­ει και κλεί­νει κά­θε συ­ζή­τη­ση. Α­πό τους κρυ­φο­φα­σί­στες “δε­ξιούς ευ­ρω­σκε­πτι­κι­στές” του Φά­ρα­τζ στη Βρε­τα­νί­α, που το παί­ζουν ή σε έ­να βαθ­μό εί­ναι κά­πως φι­λε­λεύ­θε­ροι στην οι­κο­νο­μί­α, την πιο ντού­ρα Α­κρο­δε­ξιά τύ­που Λέ­γκας του Βορ­ρά στην Ι­τα­λί­α και Λε­πέν στη Γαλ­λί­α, τους φα­σί­στες α­ντι­ση­μί­τες του ουγ­γρι­κού Jobbik και του αυ­στρια­κού Κόμ­μα­τος των Ε­λευ­θέ­ρων μέ­χρι τους κα­θα­ρούς να­ζι­στές της Χρυ­σής Αυ­γής και του NPD της Γερ­μα­νί­ας, ό­λοι α­νε­ξαι­ρέ­τως πια στά­ζουν μέ­λι για τον Α­δόλ­φο Πού­τιν.

Κι ό­χι μό­νο αυ­τό. Χο­ρεύ­ουν α­νοι­χτά στη γραμ­μή του Κρεμ­λί­νου για ενό­τη­τα της Ευ­ρώ­πης υ­πό τη Ρω­σί­α με κύ­ριο τά­χα ε­χθρό τον ι­σλα­μι­κό φο­ντα­με­ντα­λι­σμό, που ό­μως, ω του θαύ­μα­τος, μα­ζί με τους να­ζή­δες και με τη Ρω­σί­α έ­χει κι αυ­τός κύ­ριο ε­χθρό τον α­στι­κό δη­μο­κρα­τι­κό και α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο τον προ­λε­τα­ρια­κό  Δια­φω­τι­σμό και τις α­ξί­ες του.

Στις 22 Μαρ­τί­ου, στο Λέ­νιν­γκρα­ντ, που στά­θη­κε όρ­θιο, αιώ­νιο σύμ­βο­λο 900 μέ­ρες στην πο­λιορ­κί­α των χιλ­τε­ρι­κών και το ο­ποί­ο οι νέ­οι Τσά­ροι με­το­νό­μα­σαν και πά­λι σε Αγ. Πε­τρού­πο­λη, οι Ρώ­σοι φα­σί­στες του κόμ­μα­τος Ρό­ντι­να (με ι­δρυ­τή το ση­με­ρι­νό α­ντι­πρό­ε­δρο της ρω­σι­κής κυ­βέρ­νη­σης Ρο­γκό­ζιν) μά­ζε­ψαν σε έ­να “Διε­θνές Ρω­σι­κό Συ­ντη­ρη­τι­κό Φό­ρουμ” ό,τι να­ζι­στι­κό­τε­ρο υ­πάρ­χει στην Ευ­ρώ­πη. Κά­λε­σαν ε­κεί τέ­τοιους χι­τλε­ρι­κούς κα­νί­βα­λους που οι Αυ­στρια­κοί και οι Ούγ­γροι φα­σί­στες δεν τόλ­μη­σαν να εμ­φα­νι­στούν για να μη θε­ω­ρη­θούν ε­ντε­λώς να­ζι­στές, κα­θώς έ­χουν με­γά­λα πο­σο­στά στις χώ­ρες τους.

Ε­κεί λοι­πόν ή­ταν η Χρυ­σή Αυ­γή, μιας και στην Ελ­λά­δα οι να­ζι­στές εί­ναι “κα­θω­σπρέ­πει κύ­ριοι” και ό­χι α­πό­βλη­τοι, ε­νώ τους α­γα­πά­ει και η “α­ντι­μνη­μο­νια­κή α­γω­νί­στρια” σο­σιαλ­φα­σί­στρια Κων­στα­ντο­πού­λου και ο φα­σί­στας Νι­κο­λό­που­λος των Α­ΝΕΛ. Ή­ταν ε­κεί οι Γερ­μα­νοί να­ζήδες του NPD, ο Εγ­γλέ­ζος αρχι­φα­σί­στας “ι­στο­ρι­κός” πρώ­ην η­γέ­της του BNP Γκρί­φιν, οι Ι­τα­λοί φα­σί­στες της Forza Nuova, το ρω­σο­χρη­μα­το­δο­τού­με­νο Α­τά­κα της Βουλ­γα­ρί­ας και οι Σέρ­βοι φα­σί­στες Τσέτ­νικ του Σέ­σε­λι, με­τα­ξύ άλ­λων.

Ό­λος αυ­τός ο να­ζι­στι­κός ε­σμός, μα­ζί με δε­κά­δες Ρώ­σους να­ζί, έ­βγα­λε μια και μό­νη κραυ­γή σε αυ­τό το “συ­ντη­ρη­τι­κό” φό­ρουμ: “ζή­τω η Ρω­σί­α που ήρθε η ώ­ρα της για να η­γη­θεί της λευ­κής, ά­ριας Ευ­ρώ­πης”. Αυ­τά τα σκου­λί­κια, που σε κά­θε χώ­ρα εμ­φα­νί­ζο­νται σαν υ­περ­πα­τριώ­τες, μα­κριά α­πό τα φώ­τα της δη­μο­σιό­τη­τας πα­ρα­δέ­χο­νται α­νοι­χτά ό­τι το μό­νο που ξέ­ρουν να κά­νουν εί­ναι να α­κο­λου­θούν “διε­θνι­στι­κά” τον ε­κά­στο­τε πει­να­σμέ­νο για σφαί­ρες ε­πιρ­ρο­ής, κα­τα­χτή­σεις και προ­σαρ­τή­σεις, φα­σί­στα ι­μπε­ρια­λι­στή. Ή­ταν και εί­ναι πά­ντο­τε “ταγ­μα­τα­λή­τες”, κου­ΐ­σλι­γκ προ­δό­τες και φο­νιά­δες, ά­ξιοι μό­νο για να ξε­κοι­λιά­ζουν και να βα­σα­νί­ζουν για το ε­κά­στο­τε α­φε­ντι­κό τους.

Μά­λι­στα, στο ε­με­τι­κό αυ­τό “φό­ρουμ” μί­λη­σαν και Ρώ­σοι να­ζή­δες που πο­λε­μούν στην Ου­κρα­νί­α μα­ζί με τις κα­το­χι­κές δυ­νά­μεις του Πού­τιν!!

Δεν πε­ρι­μέ­νου­με βέ­βαια οι Έλ­λη­νες τρο­τσκι­στές και ψευ­το­α­ναρ­χι­κοί που συ­νω­θού­νται στις “ε­πι­τρο­πές υ­πε­ρά­σπι­σης της α­ντι­φα­σι­στι­κής ε­ξέ­γερ­σης στην Ου­κρα­νί­α” να βγά­λουν κα­νέ­να συ­μπέ­ρα­σμα ή να α­να­θε­ω­ρή­σουν τη στά­ση τους. Η θέ­ση τους εί­ναι συ­νει­δη­τά φι­λο­να­ζι­στι­κή και ο κάλ­πι­κος “α­ντι­φα­σι­σμός” που πι­πι­λί­ζουν εί­ναι φύ­λο συ­κής του σο­σιαλ­φα­σι­σμού και του φι­λο-που­τι­νι­σμού τους, που εί­ναι δέ­κα φο­ρές χει­ρό­τε­ρος α­πό τον α­ντι­κει­με­νι­κό φι­λο­χι­τλε­ρι­σμό των τρο­τσκι­στών στον Β’ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο...

Λί­γες δε­κά­δες Ρώ­σοι α­ντι­φα­σί­στες που τόλ­μη­σαν να δια­δη­λώ­σουν έξω α­πό το κτί­ριο της να­ζι­στι­κής σύ­να­ξης δια­λύ­θη­καν α­πό την α­στυ­νο­μί­α και ο­χτώ απ’ αυ­τούς συ­νε­λή­φθη­σαν κιό­λας α­πό την α­στυ­νο­μί­α του Πού­τιν. Το Κρεμ­λί­νο πε­ριο­ρί­στη­κε να δη­λώ­σει ό­τι βρι­σκό­ταν “εν γνώ­σει” της να­ζι­στι­κής μά­ζω­ξης, δη­λα­δή την κά­λυ­ψε. Και πώς να μην το κά­νει, α­φού το ί­διο α­πο­τε­λεί τον κα­θο­δη­γη­τι­κό πυ­ρή­να - σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα - της νέ­ας χι­τλε­ρι­κής γραμ­μής, που έ­χει μπει ή­δη σε ε­φαρ­μο­γή με το δια­με­λι­σμό της Γε­ωρ­γί­ας και της Ου­κρα­νί­ας;

Το ρε­πορ­τάζ α­πό το Βή­μα (http://www.tovima.gr/world/article/?aid=688468 ):

“Φι­λό­ξε­νη για τους α­κρο­δε­ξιούς της Ευ­ρώ­πης α­πο­δεί­χτη­κε η γε­νέ­τει­ρα του ρώ­σου προ­έ­δρου Βλα­ντί­μιρ Πού­τιν. Στην Α­γί­α Πε­τρού­πο­λη που ε­τοι­μά­ζε­ται να γιορ­τά­σει την 70ή ε­πέ­τειο της νί­κης της Σο­βιε­τι­κής Ε­νω­σης ε­πί της να­ζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας στον Β’ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο, συ­να­ντή­θη­καν την Κυ­ρια­κή του­λά­χι­στον 150 εκ­πρό­σω­ποι ευ­ρω­πα­ϊ­κών α­κρο­δε­ξιών και νε­ο­να­ζι­στι­κών κομ­μά­των, α­νά­με­σά τους και στε­λέ­χη της Χρυ­σής Αυ­γής. Α­πό ε­κεί ε­ξέ­φρα­σαν τη στή­ρι­ξή τους στη Ρω­σί­α και ά­σκη­σαν δρι­μεί­α κρι­τι­κή στις ευ­ρω­πα­ϊ­κές κυ­ρώ­σεις εις βά­ρος της.

“Ο­πως η Ρώ­μη και πα­λαιό­τε­ρα η Κων­στα­ντι­νού­πο­λη, η Μό­σχα ή­ταν το τε­λευ­ταί­ο προ­πύρ­γιο του χρι­στια­νι­κού πο­λι­τι­σμού”, δή­λω­σε ο Νικ Γκρί­φιν, πρώ­ην η­γέ­της του φα­σι­στι­κού Βρε­τα­νι­κού Ε­θνι­κού Κόμ­μα­τος (BNP) μπρο­στά σε έ­να κοι­νό 200 ρώ­σων ε­θνι­κι­στών και ευ­ρω­παί­ων ομο­ϊ­δε­α­τών τους. “Κά­θε ευ­ρω­πα­ϊ­κό έ­θνος η­γή­θη­κε κά­ποια στιγ­μή της Ευ­ρώ­πης και βε­βαί­ως του κό­σμου. Οι Ελλη­νες, οι Ρω­μαί­οι, οι Ι­σπα­νοί, οι Γάλ­λοι, οι Γερ­μα­νοί, οι Βρε­τα­νοί. Ο­λοι οι με­γά­λοι - ε­κτός α­πό τους Ρώ­σους. Και τώ­ρα, ι­στο­ρι­κά, εί­ναι η σει­ρά της Ρω­σί­ας”, συ­νέ­χι­σε ο Γκρί­φιν.

Με­τα­ξύ των πιο “ι­σχυ­ρών” ε­πι­χει­ρη­μά­των του Γκρί­φιν για τον πρω­τεύ­ο­ντα ρό­λο που πρέ­πει να α­να­λά­βει πλέ­ον η Ρω­σί­α εί­ναι πως “έ­χει α­πο­δεί­ξει ό­τι εί­ναι πιο ε­λεύ­θε­ρη α­πό την υ­πό­λοι­πη Δύ­ση”. “Ού­τε στις Η­ΠΑ ού­τε στη Βρε­τα­νί­α θα ε­πι­τρε­πό­ταν μί­α διά­σκε­ψη σαν και αυ­τή”, υ­πο­γράμ­μι­σε ο Γκρί­φιν. Την ί­δια ώ­ρα, η ρω­σι­κή Α­στυ­νο­μί­α α­πο­μά­κρυ­νε πε­ρί τους 40 δια­δη­λω­τές - και έθε­σε υ­πό κρά­τη­ση ο­κτώ - οι ο­ποί­οι εί­χαν συ­γκε­ντρω­θεί έ­ξω α­πό το ξε­νο­δο­χεί­ο ό­που πραγ­μα­το­ποιού­νταν η συ­γκέ­ντρω­ση κρα­τώ­ντας πλα­κάτ με α­ντι­φα­σι­στι­κά συν­θή­μα­τα.

Ο Γκρί­φιν ξι­φούλ­κη­σε κα­τά των κυ­ρώ­σε­ων που έ­χει ε­πι­βά­λει η Ε­Ε στη Ρω­σί­α για τον ρό­λο της στην Α­να­το­λι­κή Ου­κρα­νί­α. Ο­μοί­ως και ο Ού­ντο Βο­γκτ του νε­ο­να­ζι­στι­κού Ε­θνι­κού Δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος Γερ­μα­νί­ας (NPD). Ο Ρο­μπέρ­το Φιό­ρε του ι­τα­λι­κού Forza Nuova, α­πό την πλευ­ρά του, ε­ξή­ρε τη Μό­σχα “ως μο­να­δι­κό φύ­λα­κα των α­ξιών της Δύ­σης, ό­πως ή­ταν κά­πο­τε η Ρώ­μη”.

Στό­χος των συμ­με­τε­χό­ντων ή­ταν η υ­πο­γρα­φή ε­νός ψη­φί­σμα­τος στο τέ­λος της συ­νά­ντη­σης. Τα σχέ­διά τους ω­στό­σο έ­λη­ξαν ά­δο­ξα έ­πει­τα α­πό τη­λε­φώ­νη­μα για το­πο­θέ­τη­ση βόμ­βας στο ξε­νο­δο­χεί­ο”.