Στο ση­μεί­ο αυ­τό εί­δα­με στον ρω­σό­φι­λο ι­στό­το­πο defencenet.gr, που εί­ναι συνή­θως πο­λύ κα­λά πλη­ρο­φο­ρη­μέ­νος για τις ρώ­σι­κες θέ­σεις, το πα­ρα­κά­τω α­να­τρι­χια­στι­κό κεί­με­νο του “θε­ω­ρη­τι­κού” του Πού­τιν και  γνω­στού “φι­λο­σό­φου” και “κα­θη­γη­τή της γε­ω­πο­λι­τι­κής” Α­λε­ξά­ντερ Ντού­γκιν. Ό­πως έ­χου­με ξα­να­γρά­ψει ο Ντού­γκιν εί­ναι ο άν­θρω­πος που έ­χει σαν ε­πάγ­γελ­μα να δι­καιο­λο­γεί με θεω­ρη­τι­κού­ρες, δη­λα­δή να ντύ­νει με φι­λο­σο­φι­κή και γε­ω­στρα­τη­γι­κή γλώσ­σα το σχέ­διο της ρώ­σι­κης κρα­τι­κο­μο­νο­πω­λαι­κής α­στι­κής τά­ξης να κα­τα­σπα­ρά­ξει τον κό­σμο αρ­χί­ζο­ντας α­πό το κα­τα­σπά­ραγ­μα της Ευ­ρώ­πης. Ο πυ­ρή­νας της “θε­ωρί­ας” του  Ντού­γκιν, που ο­νο­μά­ζε­ται σύγ­χρο­νος ευ­ρα­σια­τι­σμός,  εί­ναι ό­τι η Ευ­ρώ­πη δεν εί­ναι αυ­τό­νο­μα μια ή­πει­ρος αλ­λά α­πλά η ά­κρη της Ευρο-Α­σιατι­κής η­πεί­ρου. Η Ευ­ρα­σί­α, που έ­χει σαν  κα­θο­δη­γη­τι­κό κέ­ντρο της τη Ρω­σί­α και σαν κορ­μό της την συμ­μα­χί­α Ρω­σί­ας-Κί­νας-Κί­νας, έ­χει σαν κύ­ριο γε­ω­στρα­τηγι­κό  και ι­δε­ο­λο­γι­κο-πο­λι­τι­στι­κό ε­χθρό της τις Η­ΠΑ που εί­ναι πα­γκό­σμιο κέντρο του φι­λε­λεύ­θε­ρου κα­πιτα­λι­σμού,  ο ο­ποί­ος σαν  Νέ­α Τά­ξη( η ο­ποί­α εί­ναι ο κα­πι­τα­λι­σμός των Η­ΠΑ συν την  ε­βρα­ϊ­κή συ­νο­μω­σί­α),  εί­ναι κύ­ριος ε­χθρός της αν­θρω­πό­τη­τας. Για να μπο­ρέ­σει η Ευ­ρα­σί­α να α­ντι­με­τω­πί­σει τις Η­ΠΑ πρέπει πρώ­τα να “α­πε­λευ­θε­ρώ­σει”  το α­κρι­νό της κομ­μά­τι, την Ευ­ρώπη που είναι σκλα­βω­μέ­νο  ι­δε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κά και στρα­τιω­τι­κά α­πό τις Η­ΠΑ.  Ο Ντού­γκιν δεν λέ­ει ό­τι αυ­τή η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση θα γί­νει μέ­σα α­πό μια πο­λε­μι­κή ε­πί­θεση , αλ­λά ό­ποιος έ­χει μια στά­λα μυα­λό κα­τα­λα­βαί­νει με­τά τη ρώ­σι­κη δια­με­λιστι­κή ε­πί­θε­ση στην Ου­κρα­νί­α και την προ­σάρ­τη­ση της Κρι­μαί­ας, ό­τι αυ­τή η “α­πε­λευ­θέ­ρω­ση” θα γί­νει με βί­α. Άλ­λω­στε στην α­ντι-νε­ο­τα­ξί­τι­κη νε­ο-με­σαιωνι­κή γλώσ­σα του Ντού­γκιν και των ο­μοί­ων του η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση α­πό μια κα­τα­στρο­φι­κή, στην ου­σί­α σα­τα­νι­κή  ι­δε­ο­λο­γί­α,  ση­μαί­νει κα­τα­στρο­φή του υ­ποκείμε­νου που την πι­στεύ­ει, δη­λα­δή που του την έ­χει βά­λει ο νε­ο­τα­ξι­κι­σμός. 

 Λοι­πόν στο πα­ρα­κά­τω κεί­με­νο του Ντού­γκιν, που γρά­φτη­κε λί­γο πριν α­πό το ά­κυ­ρο δη­μο­ψή­φι­σμα το “ο­χι” το ο­ποί­ο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά  το προ­ε­ξο­φλεί ο Ντού­γκιν, ε­νώ τα γκά­λοπ στην Ελ­λά­δα μι­λού­σαν για α­πο­τέ­λε­σμα 50-50,  χα­ρα­κτηρί­ζει το δη­μο­ψή­φι­σμα της 5ης Ιου­λί­ου ως την έ­ναρ­ξη της “θε­με­λια­κής δια­δικα­σί­ας ευ­ρω­πα­ϊ­κής α­πε­λευ­θέ­ρω­σης α­πό την δι­κτα­το­ρί­α της Νέ­ας Πα­γκό­σμιας Τά­ξης”, 

 Ό­ποιος ξέ­ρει λί­γη πο­λι­τι­κή μπο­ρεί να κα­τα­λά­βει ό­τι το “ό­χι” ση­μαί­νει ρώ­σι­κη δι­κτα­το­ρια στην Ελ­λά­δα!!

Α­να­δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω το κεί­με­νο του defencenet που μι­λά­ει για το κεί­με­νο του Ντού­γκιν το ο­ποί­ο δυ­στυ­χώς δεν έ­χου­με α­κό­μα ο­λό­κλη­ρο στα χέ­ρια μας:

“Σε πα­ρέμ­βα­σή στην κρί­ση και στο ελ­λη­νι­κό δη­μο­ψή­φι­σμα της 5ης Ιου­λί­ου προ­χώ­ρη­σε ο μέ­ντο­ρας του Β.Πού­τιν και θε­με­λιω­τής της σύγ­χρο­νης ρωσι­κής σχο­λής γε­ω­πο­λι­τι­κής Α­λε­ξά­ντρ Ντού­γκιν, α­πευ­θυ­νό­με­νος προς τον ρωσι­κό λα­ό και ζη­τώ­ντας να πα­ρά­σχει υ­πο­στή­ρι­ξη στην Ελ­λά­δα.

Σε έ­να ε­ντυ­πω­σια­κό κεί­με­νο ο Α.Νού­γκιν που το α­με­ρι­κα­νι­κό πε­ριοδι­κό Foreign Affairs τον χα­ρα­κτη­ρί­ζει σε άρ­θρο του, ως το “μυα­λό του Πού­τιν” εί­ναι σαφές ο­τι δί­νει “σή­μα” στην ρω­σι­κή κοι­νω­νί­α να εί­ναι έ­τοι­μη να στη­ρί­ξει την Ελλά­δα.

“Οι Ρώσοι βρίσκονται στο πλευρό των Ελλήνων, δεν θα τους αφήσουμε μόνους στα δεινά τους, θα τους βοηθήσουμε και θα τους παράσχουμε κάθε στήριξη. Οι Βρυξέλλες και η φιλελεύθερη ηγεμονία επιδιώκουν να διαλύσουν την Ελλάδα.

Εμείς θέλουμε να την σώσουμε.

Πήραμε από τους Έλληνες την Πίστη, την γραμματεία και τον πολιτισμό. Φέρνουμε ευθύνη για τον ελληνικό λαό, ο οποίος είναι ο ιστορικός δάσκαλος των Ρώσων, ο ιδρυτής του πνευματικού και του λόγιου πολιτισμού μας.

Φέρουμε ευθύνη για την Ευρώπη και πρέπει να υπάρξουμε εγγυητές της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της”.

Μια συγκλονιστική τοποθέτηση για την οποία όσοι γνωρίζουν τι σύστημα εξουσίας και ισορροπιών της Ρωσίsς, υποστηρίζουν ότι “Αποκλείεται να γράφτηκε εν αγνοία του Β.Πούτιν, ο οποίος είναι σαφές προετοιμάζει την ρωσική κοινή γνώμη για ανάληψη πρωτοβουλιών στην Ελλάδα και ενεργού βοήθειας στην Αθήνα σε περίπτωση κρίσης”...

Και συμπληρώνουν ότι:

“Ο ρω­σι­κός λα­ός έ­χει και αυ­τός πλη­ρώ­σει ση­μα­ντι­κό τί­μη­μα με τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές και α­με­ρι­κα­νι­κές κυ­ρώ­σεις, αλ­λά στη­ρί­ζει την κυ­βέρ­νη­ση στην ου­κρα­νι­κή κρί­ση.

Η ελ­λη­νι­κή κρί­ση ό­μως εί­ναι κά­τι το δια­φο­ρε­τι­κό και πρέ­πει να προ­ε­τοι­μα­στεί ψυ­χο­λο­γι­κά για να δι­καιο­λο­γη­θεί μια με­γά­λη οι­κο­νο­μι­κή βο­ήθεια στην Ελ­λά­δα, την στιγ­μή που η κα­τά­στα­ση στην Ρω­σί­α δεν έ­χει βελ­τιω­θεί οι­κο­νο­μι­κά ό­πως πριν α­πό την ου­κρα­νι­κή κρί­ση.

Με την πα­ρέμ­βα­σή του ο Α.Ντού­γκιν κα­λεί τα ρω­σι­κά ΜΜΕ να εί­ναι προ­σε­κτι­κά και μην α­να­πα­ρά­γουν τα”χον­δρο­ει­δή ψέ­μα­τα” των με­γά­λων δυ­τι­κών ΜΜΕ για την Ελ­λά­δα, που ε­ντάσ­σο­νται στον “ψυ­χο­λο­γι­κό πό­λε­μο”, ό­πως τον χαρα­κτη­ρί­ζει, της Δύ­σης κα­τά της Ελ­λά­δας.

Ο κ. Ντού­γκιν χα­ρα­κτη­ρί­ζει το δη­μο­ψή­φι­σμα της 5ης Ιου­λί­ου ως την έ­ναρ­ξη της “θε­με­λια­κής δια­δι­κα­σί­ας ευ­ρω­πα­ϊ­κής α­πε­λευ­θέ­ρω­σης α­πό την δικτα­το­ρί­α της Νέ­ας Πα­γκό­σμιας Τά­ξης”, που εί­ναι, ό­πως λέ­ει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, α­να­φε­ρό­με­νος στη Ρω­σί­α, “και ο δι­κός μας α­γώ­νας”.

Ο Ρώ­σος θε­ω­ρη­τι­κός υ­πο­στη­ρί­ζει ό­τι η “Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση, α­ντί να κα­τα­στεί ο νέ­ος, αυ­το­δύ­να­μος και κυ­ρί­αρ­χος, γε­ω­πο­λι­τι­κός παί­κτης, με τη δική του α­τζέ­ντα, με­τα­τρά­πη­κε σε υ­πά­κουο όρ­γα­νο της πα­γκό­σμιας χρη­μα­το­οικο­νο­μι­κής ο­λι­γαρ­χί­ας και της α­με­ρι­κα­νι­κής η­γε­μονί­ας.

Η ευ­ρώ-γρα­φειο­κρα­τί­α υ­πέ­βαλ­λε στις ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες τη δογ­ματι­κή της πο­λι­τι­κή, με στό­χο την κα­τά­λυ­ση των α­νε­ξάρ­τη­των, κυ­ρί­αρ­χων οι­κονο­μιών. Οι ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες (ει­δι­κά οι με­σο­γεια­κές, και πρώ­τη απ’ ό­λες η Ελ­λά­δα), που βού­λια­ξαν στα δά­νεια, τις πι­στώ­σεις και α­πο­πλη­ρω­μές ε­πι­το­κί­ων πά­νω σε ε­πι­τό­κια (εις το δι­η­νε­κές) κα­τέ­λη­ξαν, μες στον λα­βύ­ριν­θο αυ­τού του ι­στού ε­πι­το­κί­ων, στο α­να­με­νό­με­νο τέρ­μα.”

“Αν ο ελ­λη­νι­κός λα­ός ψη­φί­σει ‘Ό­χι στο δη­μο­ψή­φι­σμα, η Ελ­λά­δα - και όχι μό­νον η Ελ­λά­δα, ο­λό­κλη­ρη η Ευ­ρώ­πη, και μά­λι­στα ο­λό­κλη­ρος ο κό­σμος - ει­σέρχε­ται σε μια νέ­α ε­πο­χή, ό­μως οι κα­νό­νες θα αλ­λά­ξουν ρι­ζι­κά. Κά­ποιες πόρ­τες θα κλεί­σουν, κά­ποιες άλ­λες ό­μως θα ανοί­ξουν - ε­κεί­νες στην Ευ­ρα­σί­α, στη Ρω­σί­α, στην Α­να­το­λή.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο δρόμος είναι βατός. Είναι δύσβατος, αλλά η Ελλάδα θα νικήσει, όπως θα νικήσει η ελευθερία και η εθνική αξιοπρέπεια. Το “όχι” στην Τρόικα σημαίνει “ναι” στην Ελλάδα.”

Ο κ. Ντού­γκιν κα­ταγ­γέλ­λει τις τε­ρά­στιες πιέ­σεις της “ευ­ρω­γρα­φειο­κρα­τί­ας” να μη πραγ­μα­το­ποι­η­θεί το δη­μο­ψή­φι­σμα και τον ψυ­χο­λο­γι­κό πό­λεμο που ε­ξα­πέ­λυ­σε η Δύ­ση κα­τά της Ελ­λά­δας για να ε­πη­ρε­ά­σει, με ό­λα τα μέ­σα, το α­πο­τέ­λε­σμά του, ε­πι­διώ­κο­ντας την “ε­θε­λού­σια αυ­το­χει­ρί­α” της Ελ­λά­δας.

Και μό­νο με την α­πό­φα­σή του να μην υ­πο­τα­γεί στην Τρό­ι­κα, αλ­λά να προ­σφύ­γει στον λα­ό, ο Τσί­πρας, υ­πο­στη­ρί­ζει, “πα­ρα­βί­α­σε τους κα­νό­νες” και “προ­κά­λε­σε το α­ντι­δη­μο­κρα­τι­κό, ο­λο­κλη­ρω­τι­κό σύ­στη­μα που στα­δια­κά και άτυ­πα ε­γκα­θι­δρύ­θη­κε στην Ευ­ρώ­πη, στα πλαί­σια του ο­ποί­ου το σύ­νο­λο των α­ποφά­σε­ων λαμ­βά­νο­νται α­πό την πα­γκό­σμια χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κή ο­λι­γαρ­χία, των Ρό­τσιλ­ντ και Ροκ­φέ­λερ, οι ο­ποί­οι βα­σί­ζο­νται στα “α­πο­σπά­σμα­τα ε­φό­δου” του Σό­ρος”.

“Σήμερα”, λέει, “από τον καθένα μας εξαρτώνται πολλά: πρέπει να επιχειρήσουμε να διασπάσουμε τον επικοινωνιακό αποκλεισμό της Ελλάδας.

Πρέπει να ανακοινώνουμε και να διαδίδουμε στα δίκτυα τις πληροφορίες για την πραγματική κατάσταση και τις εξελίξεις στην Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας εν όψει του δημοψηφίσματος.

Οι Έλ­λη­νες πρέ­πει να κα­τα­νο­ή­σουν ό­τι οι Ρώ­σοι βρί­σκο­νται στο δικό τους πλευ­ρό, ό­τι δεν τους α­φή­νου­με μό­νους στα δει­νά τους, ό­τι θα βο­η­θή­σου­με και θα πα­ρά­σχου­με κά­θε στή­ρι­ξη.

Οι Βρυ­ξέλ­λες και η φι­λε­λεύ­θε­ρη η­γε­μο­νί­α ε­πι­διώ­κουν να κα­τα­στρέ­ψουν την Ελ­λά­δα.

Ε­μείς θέ­λου­με να την σώ­σου­με.”

Και η δή­λω­ση του κ. Ντού­γκιν κα­τα­λή­γει: “Στις 5 Ιου­λί­ου ξε­κι­νά η θεμε­λιακή δια­δι­κα­σί­α της ευ­ρω­πα­ϊ­κής α­πε­λευ­θέ­ρω­σης α­πό την δι­κτα­το­ρί­α της Νέ­ας Πα­γκό­σμιας Τά­ξης. Εί­ναι ο δι­κός μας α­γώ­νας”.

Ε­μείς της Ο­ΑΚ­ΚΕ και γε­νι­κά οι έλ­λη­νες δη­μο­κρά­τες λέ­με: Δεν θέ­λου­με να σω­θού­με α­πό κα­νέ­ναν. Θα σω­θού­με μό­νοι μας και θα συμ­μα­χή­σου­με με ό­ποιον θέ­λου­με ε­μείς γι αυ­τό. Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση ό­μως σί­γου­ρα δεν θέ­λου­με να σωθού­με α­πό τη φα­σι­στι­κή, βά­ναυ­ση, κτη­νώ­δη ρώ­σι­κη κρα­τι­κο­ο­λι­γαρ­χί­α που στη μαρ­τυ­ρι­κή Τσε­τσε­νί­α πα­ρου­σί­α­σε τον α­φά­ντα­στο στα χρο­νι­κά της αν­θρω­πότη­τας ε­πι­στη­μο­νι­κά κα­νι­βα­λι­κό βα­σα­νι­σμό των η­ρω­ι­κών κα­τοί­κων της.