η γε­νι­κή ε­νί­σχυ­ση των ρω­σό­φι­λων δυ­νά­με­ων και η με­τα­κί­νη­ση προς α­νοι­χτά φαιο-«κόκ­κι­νες» θέ­σεις ε­ξα­γο­ρα­σμέ­νων πο­λι­τι­κών η­γε­σιών που σε μια προ­η­γού­με­νη φά­ση ε­ξυ­πη­ρε­τού­σαν συ­νει­δη­τά τον κα­θη­συ­χα­σμό της Δύ­σης για λο­γα­ρια­σμό της νε­ο­τσα­ρι­κής Ρω­σί­ας (βλ. Μπλερ) εί­ναι υ­πο­χρε­ω­τι­κή για το Κρεμ­λί­νο.

 Οι δια­με­λι­στές της Ου­κρα­νί­ας χρειά­ζο­νται σή­με­ρα στην η­γε­σί­α της βρε­τα­νι­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης έ­ναν τύ­πο σαν τον Κόρ­μπιν που να δι­καιο­λο­γεί ω­μά τη ρω­σι­κή ει­σβο­λή προ­πα­γαν­δί­ζο­ντας την ε­ντε­λώς που­τι­νι­κή θέ­ση ό­τι αυ­τή «δεν ή­ταν α­πρό­κλη­τη» για­τί το ό­λο ζή­τη­μα έ­γκει­ται κατ’ αυ­τόν «στην α­με­ρι­κά­νι­κη τά­ση ε­ξά­πλω­σης στα α­να­τολι­κά» και ό­τι «δεν θα πρέ­πει να αρ­νού­μα­στε το δι­καί­ω­μα του λα­ού για μί­α ο­μο­σπον­δια­κή δο­μή ή α­νε­ξαρ­τη­σί­α» (Morning Star Online, 17/4/14). Βε­βαί­ως τέ­τοιοι τύ­ποι υ­πο­στη­ρί­ζουν κά­θε γε­νο­κτο­νι­κό χι­τλε­ρισμό σή­με­ρα στον κό­σμο και ο Κόρ­μπιν δεν κρύ­βει τη συ­μπά­θειά του για τους ι­σλα­μο­φα­σί­στες της Χα­μάς και της Χεζ­μπο­λάχ, ό­πως δεν έ­χει κρύ­ψει τον πόθο του για μια «ε­νω­μέ­νη Ιρ­λαν­δί­α», δη­λα­δή για έ­ναν αι­μα­τη­ρό ε­θνο­τι­κό εμ­φύλιο στη Βό­ρεια Ιρ­λαν­δί­α. Χρειά­ζε­ται σή­με­ρα ο Πού­τιν μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη έ­ναν α­νοι­χτό υ­πο­νο­μευ­τή της ευρω­πα­ϊ­κής ε­νό­τη­τας και α­νε­ξαρ­τη­σί­ας α­πό τη ρω­σι­κή υ­περ­δύ­να­μη, κά­ποιον που να κλεί­νει το μά­τι στην εκ­βια­στι­κή α­πειλή ε­ξό­δου του Η­νω­μέ­νου Βα­σι­λεί­ου α­πό την Ε­Ε και που χω­ρίς να κα­ταγ­γέλ­λει τη ρω­σι­κή ε­πι­θε­τι­κό­τη­τα να ε­πι­θυ­μεί «μί­α κα­λύ­τε­ρη Ευ­ρώ­πη», δηλ. μί­α α­κόμα πιο υ­φε­σια­κή α­πέ­να­ντι στη Ρω­σί­α. Ο Κόρ­μπιν τα κά­νει ό­λα αυ­τά τα­μπου­ρωμέ­νος πί­σω α­πό το ελ­κυ­στι­κό σύν­θη­μα της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης της Ευ­ρώ­πης α­πό τα δε­σμά της α­με­ρι­κα­νι­κής υ­περ­δύ­να­μης, κά­τι που ο Τ. Μπλερ (ή α­κό­μα και ο Μί­λιμπα­ντ) δεν μπο­ρού­σε να υ­πο­στη­ρί­ξει ανοι­χτά για­τί ε­κεί­νη την ε­πο­χή η Ρω­σί­α έ­κρυ­βε τη δι­κή της ε­ξά­πλω­ση πί­σω α­πό τον ω­μό στρα­τιω­τι­κό ε­πεμ­βα­τι­σμό του α­με­ρι­κά­νι­κου ι­μπε­ρια­λι­σμού στον Τρί­το κό­σμο. Τώ­ρα που η ρώ­σι­κος σοσια­λι­μπε­ρια­λι­σμός προ­ε­λαύ­νει στη Δύ­ση, έρ­χε­ται ο νέ­ος η­γέ­της των Ερ­γα­τικών σαν πο­λέ­μιος του δυ­τι­κού στρα­τιω­τι­κού ε­πεμ­βα­τι­σμού των προ­κα­τό­χων του, α­ντί­θε­τος με τη Δια­τλα­ντι­κή συμ­φω­νί­α Ε­μπο­ρι­κής & Ε­πεν­δυ­τι­κής Συ­νεργα­σί­ας, και ε­πι­διώ­κει αν ό­χι ά­με­σα την έ­ξο­δο, του­λά­χι­στο τον πε­ριο­ρι­σμό του ρό­λου του ΝΑ­ΤΟ και την α­να­θε­ώ­ρη­ση του πο­σού των α­μυ­ντι­κών δα­πα­νών της Βρε­τα­νί­ας που α­πορ­ρέ­ει α­πό τις υ­πο­χρε­ώ­σεις της μέ­σα ε­κεί. Αυ­τή η α­παιτη­ση θα εί­χε κά­ποιο νό­η­μα μό­νο αν οι ρώ­σοι χί­τλερ ή­ταν σε υ­πο­χώ­ρη­ση κα­αι όχι τώ­ρα που εί­αι σε φουλ ε­πί­θε­ση σε ό­λα τα μέ­τω­πα. Έ­να α­πό τα βα­σι­κά ση­μεί­α της πλατ­φόρ­μας του εί­ναι α­κό­μα η κα­τάρ­γη­ση του βρε­τα­νι­κού βαλ­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος Trident (BBC News, 14/8), που θα ο­δη­γή­σει στο κου­ρέ­λια­σμα της πυ­ρη­νι­κής α­πο­τρεπτι­κής ι­κα­νό­τη­τας της χώ­ρας. Πρό­κει­ται δη­λα­δή για δο­σί­λο­γο-ε­γκλη­μα­τί­α στην υ­πη­ρε­σί­α των νέ­ων χί­τλερ!    

Ό­πως όλοι οι γνή­σιοι χι­τλε­ρι­κοί έ­τσι κι αυ­τός χρω­στά­ει την ά­νοδό του σε μια φι­λο­λα­ϊ­κή α­ντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή δη­μα­γω­γί­α μι­κρο­α­στι­κού τύ­που, που στην ου­σί­α ει­ναι α­ντι­φι­λε­λεύ­θε­ρος α­ντι­κα­πι­τα­λι­σμός κρα­τι­κο­φα­σιστι­κού ι­μπε­ρια­λι­στι­κού τυ­που. Ο Κόρ­μυν ή­ταν ο μο­να­δι­κός υ­πο­ψήφιος που κα­τέ­βη­κε με πλατ­φόρ­μα «ε­νά­ντια στη λι­τό­τη­τα» κερ­δί­ζο­ντας έ­τσι τα μι­σά πε­ρί­που α­πό τα συν­δι­κά­τα υ­πό τον έ­λεγ­χο του ερ­γα­τι­κού κόμ­μα­τος. Υ­πο­σχέ­θηκε έ­να δί­καιο προ­ο­δευ­τι­κό­τε­ρο φο­ρο­λο­γι­κό σύ­στη­μα, μεί­ω­ση του χρέ­ους ό­χι με πε­ρι­κο­πές δα­πα­νών αλ­λά με ε­πενδύ­σεις και υ­ψη­λό­τε­ρη φο­ρο­λο­γί­α, πά­ταξη της φο­ρο­α­παλ­λα­γής και της φο­ρο­δια­φυ­γής, κρά­τος πρό­νοιας, ι­διό­κτη­τη κατοι­κί­α για τους μι­κρο­α­στούς, ε­νί­σχυ­ση του δη­μό­σιου χα­ρα­κτή­ρα της υ­γεί­ας, κα­τάρ­γη­ση των δι­δά­κτρων στην ι­διω­τι­κή εκ­παί­δευ­ση, κρα­τι­κό έ­λεγ­χο και εθνι­κοποι­ή­σεις στη βιο­μη­χα­νί­α, την ε­νέρ­γεια και τους σι­δη­ρο­δρό­μους, οικο­λο­γί­α, με­τα­να­στευ­τι­κή αλ­λη­λεγ­γύ­η. Με άλ­λα λό­για υ­πο­σχέ­θη­κε μέ­σες-ά­κρες στον κό­σμο του ό­σα εί­χε υ­πο­σχε­θεί το άλ­λο με­γά­λο ψευ­το-α­ρι­στε­ρό τσι­ράκι του Πού­τιν μέ­σα στην Ε­Ε, ο Τσί­πρας, προ­τού πάρει την ε­ξου­σί­α για να βυθί­σει γρη­γο­ρό­τε­ρα και βα­θύ­τε­ρα α­πό κά­θε προ­η­γού­με­νό του τη χώ­ρα μας στο χρέ­ος και την κα­τα­στρο­φή. Ό­λες αυ­τές οι υ­πο­σχέ­σεις, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ε­νώ εκ­φρά­ζουν δί­καια και ώ­ρι­μα υ­λι­κα και δη­μο­κρα­τι­κά αι­τή­μα­τα των μα­ζών, δεν κι­νούν πο­τέ τις ί­διες τις μά­ζες, δεν τις ορ­γα­νώ­νουν και τις α­φή­νουν έρ­μαια των νε­ο­χι­τλε­ρι­κών σω­τή­ρων. Στην ου­σί­α πρό­κει­ται για ψη­φο­θη­ρι­κή χα­λυ­νω­ση και ε­ξα­γο­ρά των μα­ζών που θα ε­πι­τρέ­ψει στις ρω­σό­δου­λες δυ­νά­μεις να αρ­πά­ξουν τον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό, να κα­τα­στρέ­ψουν αν δεν μπο­ρέ­σουν να ε­λέγ­ξουν ου­σια­στι­κά γάγ­γλια της βρε­τα­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας και πα­ρα­πέ­ρα να ο­ξύ­νουν τις α­ντι­θέ­σεις του Η­νω­μέ­νου Βα­σι­λεί­ου με την Ευ­ρώ­πη και να α­ποστα­θε­ρο­ποι­ή­σουν βα­θύ­τε­ρα και να δια­λύ­σουν την τε­λευ­ταί­α. Σε τε­λι­κή α­νάλυ­ση διευ­κο­λύ­νουν το Κρεμ­λί­νο στην προ­ε­τοι­μα­σί­ας της στρα­τιω­τι­κής ε­πίθε­σης που ε­τοι­μά­ζει για την κα­τά­λη­ψη της πλού­σιας αλ­λά στρα­τιω­τι­κά και πο­λι­τι­κά α­νο­χύ­ρω­της προς το πα­ρόν Ευ­ρώ­πης. 

Α­ξί­ζει να στα­θού­με σε με­ρι­κές α­πό αυ­τές τις θέ­σεις, ό­πως εί­ναι η ακύ­ρω­ση του σχε­δί­ου σι­δη­ρο­δρο­μι­κής διασύν­δε­σης Λον­δί­νου-Βό­ρειας Αγ­γλί­ας με τη δι­καιο­λο­γί­α ό­τι θα με­τα­τρέ­ψει τις πό­λεις του βορ­ρά σε «υ­πνω­τήρια των λον­δρέ­ζι­κων ε­πι­χει­ρή­σε­ων». Αυ­τή εί­ναι κραυ­γα­λέ­α πε­ρι­πτω­ση πα­ραγω­γι­κού σα­μπο­τάζ, έ­τσι ό­πως σκαν­δα­λω­δώς ε­φαρ­μό­ζε­ται ε­δώ και και­ρό στην Ελλά­δα. Μια άλλη πρό­τα­ση κά­νει λό­γο για τύ­πω­μα χρή­μα­τος α­πό την τρά­πε­ζα της Αγ­γλί­ας προ­κει­μέ­νου να χρη­μα­το­δο­τη­θούν η στέ­γα­ση και οι δη­μό­σιες με­ταφο­ρές. Αυ­τή εί­ναι η κλα­σι­κή συ­ντα­γή ό­λων των πα­λιαν­θρώ­πων για α­νέ­βα­σμα στην ε­ξου­σί­α και ση­μαί­νει κρα­τι­κός δα­νει­σμός για να πλη­ρω­θεί η κα­τα­νάλω­ση των μα­ζών. Αυ­τό ση­μαι­νει ό­τι οι μά­ζες θα πλη­ρώ­σουν τε­λι­κά ό­σα πή­ραν με αύ­ξη­ση των τι­μών, και τε­λι­κά με­γα­λύ­τε­ρους φό­ρους. Αύ­ξη­ση της κα­τα­νά­λωσης των μα­ζών μπο­ρεί να γί­νει μό­νο με κι­νή­μα­τα αύ­ξη­σης των μι­σθών συν την αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γί­ας του ει­σο­δή­μα­τος των πλού­σιων, ει­δι­κά των ρα­ντιέρη­δων του χρη­μα­τι­στι­κού κε­φά­λαιου και των ι­διο­κτη­τών  α­κι­νή­των που στην Αγγλί­α ορ­γιά­ζουν. Αλ­λά κι αυ­τό μπο­ρεί να εί­ναι μα­κρο­πρό­θε­σμα α­πο­τε­λε­σματι­κό μό­νο στα πλαί­σια ε­νός ευ­ρύ­τε­ρου πα­νευ­ρω­παι­κού διεκ­δι­κη­τι­κού εργα­τι­κού και λαι­κού κι­νή­μα­τος α­νε­ξάρ­τη­του α­πό τα δε­σμά της σο­σιαλ­φα­σι­στι­κής ψευ­το­α­ρι­στε­ράς και της που­λη­μέ­νης στα μο­νο­πώ­λια σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας. Χώ­ρια α­πό αυ­τά ο προ­βο­κά­το­ρας Κόρ­μπυν ξέ­ρει ό­τι το τύ­πω­μα χρή­μα­τος α­ντί­κει­ται στη συν­θή­κη της Λι­σα­βό­νας που α­παγο­ρεύ­ει το τύ­πω­μα χρή­μα­τος από κε­ντρι­κές τρά­πε­ζες για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση κρα­τι­κών δα­πα­νών. Αυ­τά τα λέ­ει για να προ­κα­λέ­σει νέ­ες τρι­βές της Αγ­γλί­ας με την Ευ­ρώ­πη. Σε ό­τι α­φο­ρά το πε­ρι­βάλ­λον προ­τεί­νει τη λύ­ση της «πρά­σι­νης» οι­κο­νο­μί­ας με α­να­νε­ώ­σι­μες πη­γές ε­νέρ­γειας και φυ­σι­κά, α­να­στο­λή της με­θό­δου υ­δραυ­λι­κής ρωγ­μά­τωσης (fracking) για την ε­ξό­ρυ­ξη σχι­στο­λι­θι­κού α­ε­ρί­ου, για να δυ­σκο­λέ­ψει η προ­σπάθεια της Ευ­ρώ­πης να α­πε­ξαρ­τη­θεί α­πό το ρω­σι­κό α­έ­ριο. Το ά­νοιγ­μα των συ­νό­ρων στο α­θρό­ο με­τα­να­στευ­τι­κό κύ­μα α­πό τον Τσί­πρα, στην ου­σί­α το ά­νοιγ­μα της πόρ­τας της Ευ­ρώ­πης στο ρα­τσι­σμό, βρί­σκει α­πό­λυ­τα σύμ­φω­νο και αυ­τό το τσι­ρά­κι. Δεν εί­ναι τυ­χαί­ο άλ­λω­στε που ο ρα­τσι­στής Φά­ρα­ντζ του UKIP κά­λε­σε στις 15/8 τον Κόρ­μπιν να συμ­με­τά­σχει στην κα­μπά­νια που διε­ξά­γει για έ­ξο­δο της χώρας από την Ε­Ε.

Ό­σο θα δυ­να­μώ­νει ο θα­νά­σι­μος ε­να­γκα­λι­σμός της Ευ­ρώ­πης α­πό τους νέ­ους χί­τλερ τό­σο θα εμ­φα­νί­ζο­νται Τσί­πρες, Κόρ­μπυν, Φά­ρα­τζ Κα­σι­διά­ρη­δες και άλ­λα δη­λη­τη­ριώ­δη χορ­τά­ρια σε διά­φο­ρες χώ­ρες της Ευ­ρώ­πης.