Το ό­τι νό­μος στο λι­μά­νι ε­τοι­μά­ζε­ται να γί­νει η αυ­θαί­ρε­τη ε­ξου­σία του φα­σι­στι­κού κι­νέ­ζι­κου μο­νο­πώ­λιου φά­νη­κε α­πό την α­προ­κά­λυ­πτη ε­ξω­θεσμι­κή πα­ρέμ­βα­ση της Cosco στη δια­δι­κα­σί­α ψη­φο­φο­ρί­ας του νό­μου, και στην σι­χαμε­ρή ε­ντε­λώς υ­πο­τε­λή α­ντί­δρα­ση κυ­βέρ­νη­σης και κομμά­των.

 Πως σύσσωμη η ελληνική Βουλή κατάργησε τον εαυτό της και παρέδωσε στην Κίνα μαζί με το λιμάνι και τη ελληνική νομοθετική εξουσία

Για να ο­λο­κλη­ρω­θεί η ε­γκα­τά­στα­ση της Κό­σκο ή­ταν α­πα­ραί­τη­το να ψη­φι­στεί το νο­μο­σχέ­διο που πε­ρι­λάμ­βα­νε τους ό­ρους της κύ­ρω­σης της τρο­ποποι­η­μέ­νης σύμ­βα­σης για την πα­ρα­χώ­ρη­ση των ε­γκα­τα­στά­σε­ων του λι­μα­νιού από το Δη­μό­σιο στον ΟΛ­Π, οι ο­ποί­οι θα ρυθ­μί­ζουν στην ουσί­α τον τρό­πο λειτουρ­γί­ας της Κό­σκο μέ­σα στο λι­μά­νι. Το νο­μο­σχέ­διο ήρ­θε για ψή­φι­ση στη Βουλή α­μέ­σως μό­λις στα­μά­τη­σαν οι λι­με­νερ­γά­τες τις πο­λυ­ή­με­ρες α­περ­για­κές τους κι­νη­το­ποι­ή­σεις ύ­στε­ρα α­πό τρο­με­ρά α­νοι­χτά και πι­σώ­πλα­τα χτυ­πή­μα­τα και την α­πο­μό­νω­ση που δέ­χτη­καν α­πό σύσ­σω­μο το πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς.
Έ­να προ­σχέ­διο του νό­μου κομ­μέ­νο και ραμ­μέ­νο στα μέ­τρα της Κό­σκο εί­χε συ­μπε­ρι­λη­φθεί ως πα­ράρ­τη­μα στη συμ­φω­νί­α της με­τα­βί­βα­σης των με­τοχών που υ­πο­γρά­φη­κε τον Α­πρί­λη μέ­σα στο Μα­ξί­μου και για την ο­ποί­α έ­γι­νε κυβερ­νη­τι­κή φιέ­στα πα­ρου­σί­α του πρω­θυ­πουρ­γού στο Ζάππειο. Μά­λι­στα, ή­ταν τό­σο κα­τα­πλε­ο­νε­κτι­κοί ε­να­ντί­ον του δη­μο­σί­ου και υ­πέρ της Κό­σκο οι ό­ροι του, που κα­ταγ­γέλ­θη­καν σαν τέ­τοιοι α­πό μέ­λη του Δ.Σ. του ΟΛ­Π τα ο­ποί­α φρό­ντι­σε να α­πο­μα­κρύ­νει α­μέ­σως η κυ­βέρ­νη­ση. Η ί­δια στη συ­νέ­χεια κα­τάρ­γη­σε τη συμ­με­το­χή στο Δ.Σ. των εκ­προ­σώ­πων των ερ­γα­ζο­μέ­νων που ε­πί­σης α­ντέ­δρα­σαν στις κρα­τι­κές πα­ρα­νο­μί­ες.
Με βά­ση τους ό­ρους του προ­σχε­δί­ου του νό­μου α­ντί να πε­ριο­ρί­ζε­ται το μο­νο­πώ­λιο της Κό­σκο που ή­δη εί­χε τις προ­βλή­τες Ι­Ι και Ι­Ι­Ι α­πό έ­να ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο κρα­τι­κής ε­πο­πτεί­ας, δια­μορ­φω­νό­ταν έ­να κα­θε­στώς αυ­ξη­μένης τυ­πι­κής ι­σχύ­ος της σύμ­βα­σης, που εί­ναι ου­σιαστικά μί­α συμ­φω­νί­α μετα­ξύ μί­ας ε­ται­ρεί­ας (ΟΛ­Π υ­πό την ι­διο­κτη­σί­α της Κό­σκο) και του Δη­μο­σί­ου, απέ­να­ντι σε δια­τά­ξεις νό­μου ή κα­νο­νι­σμούς που ι­σχύ­ουν για το λι­μά­νι σαν έδα­φος της ελ­λη­νι­κής κρα­τι­κής κυ­ριαρ­χί­ας, και δι­νό­ταν η ε­ξου­σί­α στο ΔΣ του ΟΛ­Π δη­λα­δή στην Κό­σκο, να θε­σπί­ζει τους δι­κούς της ε­ται­ρι­κούς κα­νο­νι­σμούς που θα διέ­πουν τη λει­τουρ­γί­α του σαν ε­ται­ρεί­α στο χώ­ρο του λι­μα­νιού. Ση­μειώ­νου­με ό­τι οι ερ­γα­ζό­με­νοι του ΟΛ­Π εί­χαν προ­σφύ­γει στην Ε­πι­τρο­πή Αντα­γω­νι­σμού για τη σύμ­βα­ση η ο­ποί­α έ­κρι­νε τε­λι­κά (προ­φα­νώς) ό­τι δεν υ­πάρ­χει κίν­δυ­νος πα­ρα­βί­α­σης του α­ντα­γω­νι­σμού από την Κό­σκο. Πως αλ­λιώς θα έ­κρι­νε μια κρα­τι­κά ε­λεγ­χό­με­νη ε­πι­τρο­πή που α­ντί­θε­τα έ­βγα­λε πό­ρι­σμα ό­τι μπαί­νουν ζη­τή­μα­τα α­θέ­μι­του α­ντα­γω­νι­σμού στη συμ­φω­νί­α Σκλα­βε­νί­τη - Μα­ρινό­που­λου για ε­ξα­γο­ρά 33 κα­τα­στη­μά­των σού­περ μάρ­κετ, δη­λα­δή για τη δη­μιουργί­α μιας μη μονο­πω­λια­κής πλην ό­μως ελ­λη­νι­κής ε­πι­χεί­ρη­σης;

Ταυ­τό­χρο­να, η κυ­βέρ­νη­ση εί­χε δια­πραγ­μά­τευ­ση με την α­ντί­στοι­χη Επι­τρο­πή Α­ντα­γω­νι­σμού της Κο­μι­σιόν για το πλαί­σιο της σύμ­βα­σης, κα­θώς και για το πε­ριε­χό­με­νο και τη μορ­φή της κρα­τι­κής ε­πο­πτεί­ας.
Προ­φα­νώς, ο Δρί­τσας, άλ­λα­ξε κά­ποια α­πό τα πιο δου­λι­κά α­πέ­να­ντι στην Κό­σκο ση­μεί­α του νό­μου για να μπο­ρέ­σει να κα­θη­συ­χά­σει κά­ποιες πλευρές που α­ντι­δρού­σαν (ί­σως α­πό την Ε­Ε), και έ­φε­ρε έ­να κεί­με­νο τρο­πο­ποι­η­μέ­νο ώστε να δί­νει κά­ποια ε­λά­χι­στη κα­το­χύ­ρω­ση στο δημό­σιο.

Η δια­δι­κα­σί­α του κα­τε­πεί­γο­ντος με την ο­ποί­α η κυ­βέρ­νη­ση έ­φε­ρε στη συ­νέ­χεια το νο­μο­σχέ­διο για συ­ζή­τη­ση και ψή­φι­ση στη Βου­λή μέ­σα σε δύ­ο μό­νο μέ­ρες, ε­πέ­τρε­ψε να γί­νει μί­α ω­μή και α­προ­κά­λυ­πτη πα­ρέμ­βα­ση της Κό­σκο που α­νέ­τρε­ψε ό­λες αυ­τές τις αλ­λα­γές, μέ­σα α­πό μία πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή αντι-κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δια­δι­κα­σί­α.

Έ­τσι στις συ­νε­δριά­σεις της 29-30 Ιού­νη έ­γι­νε στην πρά­ξη δε­κτό ότι μπο­ρεί στην ελ­λη­νι­κή ε­πι­κρά­τεια να κα­τα­θέ­τει νο­μο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις προς ψή­φι­ση το κρά­τος της Κί­νας (!!!!), κα­θώς και μομ­φή προς τον αρ­μό­διο κυ­βερ­νη­τι­κό υ­πουρ­γό ε­πει­δή δεν λει­τουρ­γεί σύμ­φω­να με τα κι­νέ­ζι­κα συμ­φέ­ρο­ντα αλ­λά και υ­πο­δεί­ξεις προς τα κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμ­μα­τα να εί­ναι συ­νε­πή προς τις υ­πο­χρε­ώ­σεις τους α­πέ­να­ντι στην Κί­να! Αυ­τά σε ο­ποιο­δή­πο­τε α­νε­ξάρ­τητο κρά­τος θα θε­ω­ρού­νταν α­πα­ρά­δε­κτες, α­ποι­κιο­κρα­τι­κού τύ­που συ­μπε­ρι­φορές. Αυ­τό βέ­βαια δεν συμ­βαί­νει στην Ελ­λά­δα του Τσί­πρα και των συ­νο­δοι­πό­ρων του.
Συ­γκε­κρι­μέ­να, κα­τά τη διάρ­κεια της συ­ζή­τη­σης στην Ε­πι­τρο­πή της Βου­λής στις 29 Ιού­νη, στην ο­ποί­α μά­λι­στα ο Δρί­τσας σε μί­α “α­νοι­χτή δη­μο­κρατι­κή δια­δι­κα­σί­α” εί­χε κα­λέ­σει εκ­προ­σώ­πους ερ­γα­ζο­μέ­νων, φο­ρέ­ων και δή­μων, η Κό­σκο έ­στει­λε μί­α ε­πι­στο­λή α­πευ­θεί­ας στην Επιτρο­πή της Βου­λής (!) με την ο­ποί­α ζη­τού­σε να μην ψη­φι­στεί το νο­μο­σχέ­διο ό­πως εί­χε κα­τα­τε­θεί (!!) γιατί “πα­ρα­βιά­ζει τα συμ­φω­νη­θέ­ντα” με την ελ­ληνι­κή κυ­βέρ­νη­ση, και έ­δι­νε και έ­να πα­ράρ­τη­μα με τη λί­στα των α­παι­τού­με­νων αλ­λα­γών… Προ­φα­νώς ο Δρί­τσας φώ­να­ξε ό­λους αυ­τούς στη Βου­λή για να κα­τα­λά­βουν ό­τι μπο­ρούν να μι­λά­νε όσο θέ­λουν, ε­ντε­λώς “δη­μο­κρα­τι­κά”, αλ­λά ό­ταν έρ­θει η ώ­ρα των α­πο­φά­σε­ων η Κί­να α­πο­φα­σίζει!

Α­σφα­λώς έ­να νο­μο­σχέ­διο α­πο­φα­σί­ζε­ται α­πό μί­α κυ­βέρ­νη­ση και ψη­φίζε­ται α­πό μί­α Βου­λή και δεν α­πο­τε­λεί α­ντι­κεί­με­νο συμ­φω­νί­ας με­τα­ξύ μί­ας εται­ρεί­ας και ε­νός κρα­τι­κού ορ­γα­νι­σμού ό­πως εί­ναι το ΤΑΙ­ΠΕΔ. Ε­πί­σης, η ε­ται­ρεί­α έ­χει δι­καί­ω­μα να δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται για ο­ποιοδή­πο­τε ζή­τη­μα την εν­δια­φέ­ρει με το ΤΑΙ­ΠΕΔ ή έ­στω να α­πευ­θύ­νε­ται στην ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση, αλλά σε κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση δεν μπο­ρεί να δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται με ο­λό­κλη­ρη την ελλη­νι­κή Βου­λή!

Κι ό­μως σύσ­σω­μη σχε­δόν η α­ντι­πο­λί­τευ­ση (ΝΔ, ΠΑ­ΣΟΚ, Πο­τά­μι, Έ­νω­ση Κε­ντρώ­ων) στρά­φη­κε με μέ­νος κα­τά της κυ­βέρ­νη­σης που δυ­σα­ρέ­στη­σε την Κί­να. Το ψευ­τοΚ­ΚΕ και οι να­ζή­δες της “Χρυ­σής Αυ­γής” που πα­ρι­στά­νουν τους φί­λους των ερ­γα­τών έ­κα­ναν ό­τι δια­μαρ­τύ­ρο­νται, με τη δια­φο­ρά ό­τι δεν δια­μαρτύ­ρο­νταν σε κα­νέ­να ση­μεί­ο ε­να­ντί­ον του κι­νέ­ζι­κου κρά­τους, αλ­λά ε­να­ντίον κά­ποιου ι­διω­τι­κού μο­νο­πω­λί­ου, την ώ­ρα που ο Δρί­τσας δή­λω­νε στη Βου­λή πό­σο σέ­βε­ται την Κό­σκο, μί­α ε­ται­ρεί­α με κρα­τι­κή υ­πό­στα­ση, αλ­λά και τη “Λα­ϊ­κή Δη­μο­κρα­τί­α της Κί­νας”. Βέ­βαια κά­τι ψέ­λι­σε λί­γο με­τά για τον ά­σχη­μο τρό­πο της Κό­σκο προ­φα­νώς για να μην γί­νει τε­λεί­ως ρε­ζί­λι. Σε ό­τι α­φο­ρά τους ναζή­δες ει­δι­κά εί­ναι γνω­στό πως έ­χουν τις κα­λύ­τε­ρες σχέ­σεις με την Κό­σκο στις προ­βλή­τες Ι­Ι και Ι­Ι­Ι λει­τουρ­γώ­ντας σαν ερ­γο­δη­γοί και ε­πι­λο­γείς προσω­πι­κού, και προ­δια­γρά­φε­ται ή­δη ο ρό­λος που θα παί­ξουν στο λι­μά­νι του Πειραιά ό­ταν η Κό­σκο ε­γκα­τα­στα­θεί.

Ό­λοι μα­ζί ω­στό­σο, δη­λα­δή και τα έ­ξι κόμ­μα­τα, δέ­χθη­καν να στα­μα­τήσει για μί­α ώ­ρα η συ­νε­δρί­α­ση της Ο­λο­μέ­λειας της Βου­λής, για να φέ­ρει ο Δρί­τσας στη μέ­ση της δια­δι­κα­σί­ας, κου­ρε­λιά­ζο­ντας κά­θε διά­τα­ξη του κα­νονι­σμού, έ­να άλ­λο κεί­με­νο νό­μου στα ε­πί­μα­χα ση­μεί­α, και να συ­νε­χι­στεί η δια­δι­κα­σί­α της συ­ζή­τη­σης και της ψη­φο­φο­ρί­ας με δια­φο­ρε­τι­κό κεί­με­νο νό­μου για το ο­ποί­ο δή­λω­σε την ι­κα­νο­ποί­η­ση της η Κό­σκο!!! Αυ­τό το ο­νό­μα­σαν δια­κο­πή για “νο­μο­τε­χνι­κές βελ­τιώ­σεις”… Α­φού ή­ταν σί­γου­ρο ό­τι ι­κα­νο­ποιεί­ται η Κό­σκο προ­χώ­ρη­σε η ψη­φο­φο­ρί­α, ό­που ό­λοι υ­περ­ψή­φι­σαν το νο­μο­σχέ­διο ε­κτός α­πό το ψευ­τοΚ­ΚΕ και τους να­ζή­δες που κα­τα­ψή­φι­σαν εκ του α­σφα­λούς για να μη χρε­ω­θούν το κινέ­ζι­κο ερ­γα­σια­κό γκέ­το, τη δια­φθο­ρά και τη βί­α που έρχο­νται στο λι­μά­νι, α­φού ή­ταν σί­γου­ρο ό­τι δεν δια­κιν­δυ­νεύ­ο­νται τα κι­νέ­ζικα συμ­φέ­ρο­ντα. Άλ­λω­στε ή­δη αυ­τά τα δυο κόμ­μα­τα κά­νουν σή­με­ρα συν­δι­κα­λι­στικά κου­μά­ντο στις προ­βλή­τες 2 και 3 (αν μπο­ρεί να μι­λά­ει κα­νείς για συν­δι­καλι­σμό σε φα­σι­στι­κό ερ­γα­σια­κό γκέ­το).

Εν­νο­εί­ται ό­τι ο Δρί­τσας και η κυ­βέρ­νη­ση κα­θό­λου δεν ή­θε­λαν να δυσα­ρε­στή­σουν την Κί­να, α­πλά με­θό­δευ­σαν άλ­λο έ­να πρα­ξι­κό­πη­μα α­πό τα πολ­λά που έ­χουν κά­νει στη διάρ­κεια του δια­γω­νι­σμού και των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με την Κό­σκο, για να μπο­ρέ­σουν να ε­ξυ­πη­ρε­τή­σουν τα συμ­φέ­ρο­ντά της. Μό­νο με το άλ­λο­θι του εκ­βια­σμού της “α­πο­χώ­ρη­σης του ε­πεν­δυ­τή” θα μπο­ρού­σαν να πε­ρά­σουν αυ­τές τις κα­τά­πτυ­στες α­ντι­συ­νταγ­μα­τι­κές ρυθ­μί­σεις και στην Ελλά­δα και στην Ε­Ε. Εί­ναι φα­νε­ρό ε­πί­σης ό­τι μό­νο η δου­λι­κή στα ρω­σο­κι­νέ­ζικα συμ­φέ­ρο­ντα κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα και οι υ­πό­λοι­πες ο­μό­φρο­νες κοι­νο­βου­λευτι­κές η­γε­σί­ες θα μπο­ρού­σαν να δώ­σουν βά­ση σε έ­ναν τέ­τοιο κάλ­πι­κο εκ­βια­σμό. Πως ή­ταν δυ­να­τό πα­ρα­μο­νές της ε­γκα­τά­στα­σής της να α­πο­χω­ρή­σει η Κό­σκο από την πιο στρα­τη­γι­κή της ε­πέν­δυ­ση στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, το πρώ­το με­γάλο ευ­ρω­πα­ϊ­κό λι­μά­νι που παίρ­νει στη δια­χεί­ρι­ση της, και τη στιγ­μή που η συνο­λι­κή κερ­δο­φο­ρί­α της στη­ρί­ζε­ται αυ­τή τη στιγ­μή σε έ­να με­γά­λο βαθ­μό στις προ­βλή­τες Ι­Ι και Ι­Ι­Ι; Ή­ταν η ελλη­νι­κή πλευ­ρά που εί­χε το πά­νω χέ­ρι σε αυ­τή την υ­πό­θε­ση, και θα μπο­ρού­σε να α­να­βά­λει μέ­χρι και το τα­ξί­δι του Τσί­πρα στην Κί­να για αυ­τή την πρό­κλη­ση, ό­χι να στέ­κε­ται προ­σο­χή στις κι­νέ­ζι­κες α­παι­τή­σεις.

Δεν βρέ­θη­κε βέ­βαια ού­τε έ­νας να ε­πι­στρέ­ψει την α­πί­στευ­τα προ­κλητι­κή δή­λω­ση της Κό­σκο στην ε­πι­στο­λή της ό­τι με α­πό­λυ­τη συ­νέ­πεια έ­χει δείξει προ­σή­λω­ση στα συμ­φω­νη­θέ­ντα με το ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο! Πρό­κει­ται για την ε­ται­ρεί­α που δε­σμεύ­τη­κε να σέ­βε­ται την ελ­λη­νι­κή εργα­τι­κή νο­μο­θε­σί­α στην αρ­χι­κή σύμ­βα­ση για την προ­βλήτα Ι­Ι, και στην πρά­ξη την πα­ρα­βί­α­σε βάναυ­σα μέ­σω των ερ­γο­λά­βων και των υ­περ­γο­λά­βων, ε­νώ αρ­νεί­ται μέ­χρι σή­με­ρα να α­να­γνω­ρί­σει συν­δι­κα­λι­στι­κούς εκ­προ­σώ­πους των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Πρό­κει­ται ε­πί­σης για την ε­ται­ρεί­α που α­παί­τη­σε και πέ­τυ­χε ε­πί κυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά την ανα­στο­λή της κα­τα­βο­λής του εγ­γυ­η­μέ­νου α­νταλ­λάγ­μα­τος (ε­νοι­κί­ου) για την προ­βλή­τα Ι­Ι κα­τά πα­ρά­βα­ση κά­θε συμ­φω­νί­ας και κά­θε ό­ρου του σχε­τι­κού δια­γω­νι­σμού.

Αλ­λά πώς να μη δεί­ξει τέ­τοιο θρά­σος, ό­ταν κα­νέ­να κόμ­μα δεν την καταγ­γέλ­λει για αυ­τές τις πα­ρα­βιά­σεις, και οι αλ­λε­πάλ­λη­λες κυ­βερ­νή­σεις της κά­νουν κά­θε διευ­κό­λυν­ση;

Οι “νομοτεχνικές βελτιώσεις” που τα δίνουν όλα στην Κίνα

Ποιες ή­ταν οι κύ­ριες “νο­μο­τε­χνι­κές βελ­τιώ­σεις” που έ­δω­σε η κυ­βέρνη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - Α­ΝΕΛ με την ευ­λο­γί­α των υ­πο­λοί­πων στην Κί­να;

1. Στο νο­μο­σχέ­διο υ­πήρ­χε η συ­νταγ­μα­τι­κά προ­φα­νής πρό­βλε­ψη ό­τι η ε­φαρ­μο­γή της σύμ­βα­σης δεν πρέ­πει να πε­ριο­ρί­ζει την ε­ξου­σί­α του υ­πουρ­γού να α­σκεί τις αρ­μο­διό­τη­τες του. Αυ­τό δεν ά­ρε­σε στην Κό­σκο. Ο Δρί­τσας ου­σιαστι­κά θέ­σπι­σε τε­λι­κά α­κρι­βώς την α­ντί­στρο­φη διάτα­ξη με την “προ­σθήκη” της φρά­σης ό­τι ο υ­πουρ­γός δεν μπο­ρεί να α­σκεί τις αρ­μο­διό­τη­τες του με τρό­πο α­ντί­θε­το με τα προ­βλε­πό­με­να στη Σύμ­βα­ση!!! Δη­λα­δή ε­κεί που η ά­σκη­ση της ε­κτε­λε­στι­κής ε­ξου­σί­ας α­πό τον υ­πουρ­γό για θέ­μα­τα της αρ­μο­διό­τη­τάς του υπε­ρί­σχυε της ε­φαρ­μογής της Σύμ­βα­σης, τώ­ρα η ε­φαρ­μο­γή της Σύμ­βα­σης μπορεί να πε­ριο­ρί­ζει με ο­ποιον­δή­πο­τε τρό­πο τον υ­πουρ­γό. Δη­λα­δή ο Δρί­τσας αυτο­κα­ταρ­γή­θη­κε υ­πέρ της Κό­σκο.

2. Μέ­χρι σή­με­ρα ο ΟΛ­Π έ­κα­νε δη­μό­σιους δια­γω­νι­σμούς για συμ­βά­σεις έρ­γων με τρί­τους. Τώ­ρα η Κό­σκο α­παί­τη­σε και πέ­τυ­χε η υ­πο­χρέ­ω­ση αυ­τή να κα­ταρ­γη­θεί και να κά­νει α­πευ­θεί­ας α­να­θέ­σεις. Ό­μως για κά­ποιον που δεν είναι ι­διο­κτή­της ε­νός δη­μό­σιου χώ­ρου αλ­λά ε­νοι­κια­στής δεν εί­ναι δυ­να­τό το δη­μό­σιο να μην έ­χει κα­νέ­να λό­γο στον τρό­πο και στην α­ξιο­πι­στί­α με τα οποί­α γί­νο­νται ερ­γα­σί­ες που θα αλ­λά­ξουν για πά­ντα της στρα­τη­γι­κό­τε­ρες υ­ποδο­μές του λι­μα­νιού. Δη­λα­δή η ΚΟ­ΣΚΟ θα βά­λει α­πο­κλει­στι­κά δι­κούς της ερ­γολά­βους και υ­περ­γολά­βους ο­ποιασ­δή­πο­τε πι­στο­ποί­η­σης ή μη πι­στο­ποι­η­μένους τους ο­ποί­ους θα χρη­σι­μο­ποιεί για τις λι­με­νι­κές και άλ­λες κα­τα­σκευα­στι­κές ερ­γα­σί­ες!!!

3. Η Κό­σκο μπο­ρεί να πραγ­μα­το­ποιεί ο­ποιο­δή­πο­τε ε­πεν­δυ­τι­κό έρ­γο στο λι­μά­νι χω­ρίς να πά­ρει κα­μί­α έ­γκρι­ση των ό­ρων του α­πό ο­ποια­δή­πο­τε αρ­μό­δια αρ­χή, αρ­κεί να κα­τα­θέ­σει το φά­κε­λο! Αν η έ­γκρι­ση δεν έ­χει δο­θεί μέ­σα σε 90 μέ­ρες, μπο­ρεί να ξε­κι­νή­σει τις ερ­γα­σί­ες, για­τί μό­νο η πά­ρο­δος των 90 ημε­ρών ση­μαί­νει και έ­γκρι­ση! Τι ση­μαί­νει με­τά την πά­ρο­δο των 90 η­με­ρών θα έχει ε­γκρι­θεί έ­τσι κι αλ­λιώς; Ση­μαί­νει ό­τι ό­λα θα μπο­ρούν να ε­γκρί­νο­νται με το πρό­σχη­μα ό­τι δεν υ­πήρ­χε ο χρό­νος να ε­λεγχθούν. Αυ­τό εί­ναι άλ­λο­θι για ό­λα τα κα­τα­σκευα­στι­κά ε­γκλή­μα­τα. Ε­δώ δη­λα­δή δεν εν­δια­φέ­ρει να τη­ρού­νται οι πε­ρί­φη­μοι πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κοί ό­ροι μέ­σω των ο­ποί­ων ό­τι ή­ταν μη ρώ­σι­κο και κι­νέ­ζι­κο α­κυ­ρω­νό­ταν α­πό την κυ­βέρ­νη­ση, α­πό το Δή­μο, α­πό το ΣΤΕ και α­πό τα “κι­νή­ματα του λα­ού” Αυ­τή η ρύθ­μι­ση πέ­ρα­σε στην ελ­λη­νι­κή Βου­λή για την Κόσκο σα “νο­μο­τε­χνι­κή βελ­τί­ω­ση” την ώ­ρα που ά­πει­ρες ε­πεν­δύ­σεις λι­μνά­ζουν για χρό­νια και πε­ρι­μέ­νουν την τε­λευ­ταί­α υ­πο­γρα­φή του τε­λευ­ταί­ου υ­παλ­λή­λου της τε­λευ­ταί­ας υ­πη­ρε­σί­ας α­φού εκ­δο­θούν και οι σχε­τι­κές α­πο­φά­σεις του ΣτΕ… Εί­ναι μό­νο η Κό­σκο στην Ελ­λά­δα που θα μπο­ρεί να κά­νει ό­τι θέ­λει, όπο­τε θέ­λει και ό­πως θέ­λει στο λι­μά­νι της Κί­νας που θα γί­νει ο Πει­ραιάς. Αλ­λω­στε το εί­πε κα­θα­ρά ο Τσί­πρας ό­τι ο Πει­ραιάς θα γί­νει η πύ­λη της Κί­νας στην Ευ­ρώ­πη.

4. Στο νο­μο­σχέ­διο προ­βλε­πό­ταν ό­τι για θέ­μα­τα για τα ο­ποί­α υ­πάρ­χουν κε­νά στη σύμ­βα­ση προ­βλέ­πε­ται η συ­μπλη­ρω­μα­τι­κή ε­φαρ­μο­γή του Α­στι­κού Κώ­δι­κα. Πρό­κει­ται για ε­φαρ­μο­γή ε­θνι­κής νο­μο­θε­σί­ας στη σύμ­βα­ση που δεν έ­γινε δε­κτή α­πό την Κό­σκο, και δια­γρά­φη­κε!

5. Ε­πί­σης, δό­θη­κε το δι­καί­ω­μα στην Κό­σκο να θε­σπί­ζει ε­ται­ρι­κούς κα­νο­νι­σμούς για τον ΟΛ­Π ό­πως και να τρο­πο­ποιεί τους υ­φι­στά­με­νους, δη­λαδή και πά­λι σαν να μην εί­ναι ε­νοι­κια­στής του λι­μα­νιού αλ­λά ι­διο­κτή­της.

Ο Δρί­τσας δή­λω­σε με­τά α­πό ό­λα αυ­τά ό­τι “έ­γι­νε πο­λύ κα­κό για το τίπο­τα”. Αυ­τά εί­πε ο υ­πο­τι­θέ­με­νος ε­πι­κε­φα­λής της α­ντι-Κό­σκο γραμ­μής μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­ση, που μέ­χρι το τέ­λος ε­πέ­μει­νε να μην α­φαι­ρέ­σει α­πό το νό­μο το δικαί­ω­μα της Κό­σκο να κα­ταρ­γεί τον ερ­γα­σιακό κα­νο­νι­σμό του ΟΛ­Π και να τον α­ντι­κα­θι­στά με μί­α α­πλή α­πό­φα­ση του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου του ΟΛ­Π, χω­ρίς κα­νέ­να κοι­νο­βου­λευ­τι­κό και “φι­λερ­γα­τι­κό” κόμ­μα να τον κα­ταγ­γεί­λει γι’ αυ­τό.

Με την αι­σχρή ε­πί­δει­ξη δου­λι­κό­τη­τας του πο­λι­τι­κού κα­θε­στώ­τος της χώ­ρας έ­κλει­σε η πα­ρά­δο­ση του λι­μα­νιού στο φα­σι­στι­κό κι­νέ­ζι­κο κρά­τος με την κύ­ρω­ση της σύμ­βα­σης που έ­χει ι­σχύ έ­ως το 2052, ε­νώ ο Τσί­πρας χαι­ρέ­τι­σε από την Κί­να ό­που βρί­σκε­ται με το μι­σό υ­πουργικό συμ­βού­λιο τις “ε­πεν­δυτι­κές” της δρα­στη­ριό­τη­τες στη χώ­ρα.

Η Κί­να δεν έ­κα­νε πο­λύ φα­σα­ρί­α για το τί­πο­τα. Υ­πάρ­χει ή­δη το προ­ηγού­με­νο του λι­μα­νιού της Νά­πο­λης που πή­ρε η Κό­σκο υ­πό τη δια­χεί­ρι­σή της και έ­γι­νε ά­ντρο λα­θρε­μπο­ρί­ου και συμ­μο­ριών. Θέ­λει πλή­ρη α­συ­δο­σί­α στο λι­μάνι για να μπο­ρέ­σει να ε­φαρ­μό­σει το δι­κό της νό­μο, το ερ­γα­σια­κό της γκέ­το και τε­λι­κά να το με­τα­τρέ­ψει σε έ­να χώ­ρο δια­κί­νη­σης και αλ­λα­γής ε­τι­κε­τών των ε­μπο­ρευ­μά­των της, δη­λα­δή λα­θρε­μπο­ρί­ου, χω­ρίς κα­νέ­ναν κρα­τι­κό έ­λεγ­χο. Δεν α­παι­τεί αυ­τούς τους ό­ρους για να δια­σφα­λί­σει κα­λό ε­πεν­δυ­τι­κό πε­ριβάλ­λον για την ακτο­πλο­ΐ­α, την κρουα­ζιέ­ρα ή τη ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευ­ή. Την Κίνα την εν­δια­φέ­ρει η πύ­λη της και η Ελ­λά­δα ας πε­θά­νει γι αυ­τό.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ υ­πο­στή­ρι­ξε α­πό την πρώ­τη στιγ­μή το δί­καιο α­γώ­να των λι­μενερ­γα­τών για την υ­πε­ρά­σπι­ση των ερ­γα­σια­κών τους δι­καιω­μά­των και έ­χει καταγ­γεί­λει ή­δη α­πό το 2008 το κα­θε­στώς που ε­πέ­τρε­ψε στην Κί­να να βά­λει πό­δι στην προ­βλή­τα Ι­Ι με α­ποι­κιο­κρα­τι­κούς ό­ρους. Θα συ­νε­χί­σει την κα­μπά­νια της με το κά­λε­σμα για τη συ­γκρό­τη­ση ε­νός πλα­τιού με­τώ­που των δη­μο­κρα­τών, των ερ­γα­ζο­μέ­νων και ό­λου του λα­ού του Πει­ραιά για να α­να­τρα­πεί η δια­δι­κασί­α της υ­πο­δού­λω­σης της πό­λης στο φα­σι­στι­κό κι­νέ­ζι­κο μο­νο­πώ­λιο και το συμμα­χι­κό του και πιο η­γε­μο­νι­κό πο­λι­τι­κά ρώ­σι­κο μο­νο­πώ­λιο.