OAKKE in ENGLISH
Επειδή οι αναγνώστες μας θα αναρωτιούνται γιατί η κυβέρνηση ήταν τόσο γενναιόδωρη με το ιταλικό κράτος, ένα κράτος της ΕΕ, και όχι με τη Ρωσία που ήταν ο πρώτος ως χθες διεκδικητής τους προσφέροντας 300 εκατομμύρια Ευρώ τους λέμε να μην παραξενεύονται. Λίγες μέρες πριν το ιταλικό κράτος πάρει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ είχε υπογράψει συμφωνία με το ρώσικο κράτος να μοιραστούν τις σιδηροδρομικές τους δουλειές στο χώρο της ΕΕ!
Η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ξεκίνησε πριν τρία περίπου χρόνια και το τίμημα στο οποίο τότε αποτιμούνταν ήταν περίπου 300 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δια του νυν υπουργού του Σταθάκη το θεωρούσε εξευτελιστικό. Στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ο Σταθάκης δήλωνε: «Η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση προωθείται σε προκλητικά χαμηλή τιμή (300 εκατ. ευρώ) με αποτέλεσμα να έχει αμελητέα ωφέλεια ως προς την εξυπηρέτηση του διακηρυγμένου στόχου της κυβέρνησης» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σταθάκης» (15-7-13).
Από την αρχή, δηλαδή το φθινόπωρο του 2013, ενδιαφέρον έδειξαν οι Γάλλοι της SNCF, που μάλιστα εξέταζαν κοινή κάθοδο με τους Ρώσους της RZD, η ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane, η ρουμανική GFR σε συνεργασία με την αμερικανική Watco, ενώ αρχικό ενδιαφέρον είχε επίσης εκδηλωθεί και από τους αμερικάνους κυρίως από την Broe Group, που ελέγχει την Omnitrax, μία από τις ισχυρότερες ιδιωτικές εταιρίες εμπορευματικών μεταφορών των ΗΠΑ.
Έχουν όμως ιδιαίτερη σημασία τα ρώσικα σχέδια για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι ο έλεγχος της εφοδιαστικής αλυσίδας προς την Κεντρική Ευρώπη. Μέσω αυτής μετακινούνται κάθε χρόνο περισσότερα από 5 εκατομμύρια κοντέινερ, το κόστος μεταφοράς των οποίων υπερβαίνει τα 15 δισ. ευρώ. Έτσι η απόκτηση της εταιρίας υλοποιεί απόλυτα «τη στρατηγική των Ρωσικών Σιδηροδρόμων που προβλέπει την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στις μεταφορές, αλλά και στην παροχή υπηρεσιών εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics). Οι Ρώσοι θεωρούν ότι ΤΡΑΙΝΟΣΕ μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο για τη μεταφορά εμπορευμάτων προς την Κεντρική, τη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη, μέσω των διαδρόμων που διασχίζουν την Ευρώπη και την Ασία, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος τους να μπουν στο σκληρό πυρήνα των ευρωπαϊκών εφοδιαστικών αλυσίδων από τις οποίες απουσιάζουν... Η RZD θέλει να δημιουργήσει ένα χερσαίο μεταφορικό διάδρομο που να παρακάμπτει τα θαλάσσια στενά του Βοσπόρου και τα Δαρδανέλια. Στο πλαίσιο αυτό, και ποντάροντας στην αύξηση των μεταφορών από την Ασία προς την Ευρώπη εξαγόρασε πρόσφατα το 15,1% των μετοχών της FELB, επιχείρησης μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που δραστηριοποιείται στον άξονα Κίνα - ΕΕ. Ακόμη, η κίνηση για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ συνδυάζεται άμεσα με τις αντίστοιχες επενδύσεις της RZD στη Σερβία»( http://www.dealnews.gr, 7-9-13).
Όμως η αγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την κρατική εταιρεία της Ρωσίας αντιμετώπιζε την σωστή διαφωνία εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον έλεγχο των σιδηροδρόμων μιας χώρας της ΕΕ από μια υπερδύναμη που είχε με τη βία αποσπάσει εδάφη από μια ευρωπαική χώρα, την Ουκρανία, και την είχε διαμελίσει . «Στους διαγωνισμούς της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του ΟΛΘ οι Ρώσοι έχουν αποχωρήσει δυο - τρεις φορές μέχρι τώρα, όπως τον Οκτώβριο του 2015, όταν κοινή εκτίμηση ήταν πως έπαιξε ρόλο η καλοκαιρινή συνθηκολόγηση της Αθήνας»( www.tanea.gr,28-5). Δηλαδή ανάμεσα στους όρους για την υπογραφή του τελευταίου δανεισμού ήταν να μην πάρουν στρατηγικές υποδομές οι Ρώσοι.
Έτσι «σε αυτό το περιβάλλον, στην οδό Κολοκοτρώνη, όπου και η έδρα του ΤΑΙΠΕΔ, εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί απέναντι στο ενδεχόμενο να συμμετάσχει τελικά η Rossiyskie Zheleznye Dorogi στους διαγωνισμούς για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Οι έχοντες μάλιστα καλύτερη μνήμη, θυμίζουν και την εμπειρία της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ όπου η κυρίαρχη υποψήφια Gazprom δεν κατέθεσε καν δεσμευτική προσφορά, επικαλουμένη μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς ευρωπαϊκά προσκόμματα και αντιδράσεις»( www.kathimerini.gr,25-10-15).
Από τότε μέχρι σήμερα όλη η πολιτική των σαμποταριστών-με δεδομένη την πρόθεση να ξεπουλήσουν τη χώρα στο ρωσοκινέζικο άξονα και τους συμμάχους του- ήταν να απαξιώσει όσο μπορούσε το τίμημα της αγοράς. Η πιο μεγάλη απαξίωση των σιδηροδρόμων, πέρα από τις διαρκείς αναβολές και παρατάσεις του διαγωνισμού έγινε με την κατάληψη της γραμμής της Ειδομένης από πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτοί οι καταβασανισμένοι άνθρωποι ποτέ δεν θα τολμούσαν, ούτε καν θα σκέπτονταν να κλείσουν τη σιδηροδρομική σύνδεση της χώρας που τους φιλοξενούσε με το εξωτερικό, αν δεν είχαν την ενθάρρυνση των ντόπιων και ξένων «αλληλλέγγυων» βαλτών της κυβέρνησης, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης που ισχυριζόταν επί μήνες ότι δεν ήθελε να τους απομακρύνει με τη βία. Αποτέλεσμα της πολυήμερης αυτής κατάληψης ήταν όχι μόνο το χτύπημα των εξαγωγών της χώρας, αλλά και η μεγάλη οικονομική ζημιά για τους σιδηροδρόμους λόγω αθέτησης συμβολαίων για παράδοση προϊόντων αλλά και της αποζημίωσης λόγω των μεταφορικών υπηρεσιών. Από την άποψη αυτή, της οικονομικής δηλαδή απαξίωσης, οι σαμποταριστές ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δράσανε σαν εγκάθετοι της Ferrovie και βαθύτερα των ρώσικων σιδηροδρόμων. Αυτοί οι τελευταίοι μόλις στις 6 Ιούλη οι ρωσικοί σιδηρόδρομοι πήραν την απόφαση να αποσυρθούν από τον διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ παρά το αρχικό ενδιαφέρον(www.skai.gr).
Έτσι λοιπόν δεσμευτική προσφορά κατέθεσε μόνο η Ferrovie η οποία και τελικά αγόρασε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Η Ferrovie σαν ιταλική κρατική εταιρεία δεν έχει τις ενστάσεις από την ΕΕ που έχει η ρωσική εταιρεία. Όμως μία μέρα πριν αποσυρθούν από τον διαγωνισμό οι ρώσικοι σιδηρόδρομοι, στις 5 του Ιούλη, υπέγραφαν μνημόνιο συνεργασίας με τους ιταλικούς σιδηροδρόμους, που πήραν λίγες μέρες μετά δωρεάν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους.
Σύμφωνα με το μνημόνιο αυτό: ΄΄Οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι και οι ιταλικοί κρατικοί σιδηρόδρομοι ...θα συνεργαστούν για να αναπτύξουν ταχέα σχέδια διαμετακόμισης και σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επιπλέον, η συμφωνία καλύπτει τη συνεργασία στους τομείς της Τεχνολογίας για Έρευνα και Ανάπτυξη, και την καινοτόμο ανάπτυξη των σιδηροδρόμων, καθώς και την ενορχηστρωμένη συνεργασία σε αγορές τρίτων χωρών»(οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας).
Και μόνο αυτή η ανακοίνωση θα έπρεπε να ήταν αρκετή για την κυβέρνηση να ακυρώσει το διαγωνισμό και να τον προκηρύξει εκ νέου. Γιατί εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι δύο συμμετέχοντες στο διαγωνισμό έχουν κάθε λόγο να έχουν συννενοηθεί από πριν για να ρίξουν το τίμημα της αγοράς σχεδόν στο μηδέν. Και όπως γράφουν στο http://mixanikosose.blogspot.gr/2016/07/6.html μηχανικοί του ΟΣΕ «Στη συνέχεια οι δυο "ανταγωνιστές" - "επενδυτές" κάναν κοινές δηλώσεις και έδωσαν τα χέρια σαν δυο καλοί φίλοι...σσσ σιγά μην ξυπνήσουμε την πανίσχυρη επιτροπή ανταγωνισμού που κοιμάται...».
Η ρωσοδουλεία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και όλων ανεξαίρετα των κοινοβουλευτικών κομμάτων που κάνανε πλάτες σε αυτό το έγκλημα, είναι κραυγαλέα*. Έτσι με αυτό το ξεπούλημα από τη μια ενισχύεται η άποψη που λέει ότι οι ΄΄κακοί΄΄ ευρωπαίοι μας χρεωκοπούν για να μας αγοράσουν τσάμπα και από την άλλη μεριά ικανοποιούνται τα στρατηγικά συμφέροντα του ρώσικου ιμπεριαλισμού χωρίς η υποτελής του Ελλάδα να εκτίθεται ανοιχτά σαν τέτοια. Το λέμε αυτό γιατί όποια μοιρασιά και να υπάρξει στο μέλλον των ελληνικών σιδηροδρόμων ανάμεσα στη ρώσικη ιμπεριαλιστική υπερδύναμη και το ιταλικό μικρομεσαίο ιμπεριαλιστικό κράτος, ο τελικά ευνοημένος θα είναι αυτός που θα έχει την πολιτική υπεροχή και την υπεροχή δεν θα την έχει η σιχαμερά υποτακτική απέναντι στην Ρωσία του Πούτιν κυβέρνηση Ρέντζι, αλλά το αντίστροφο. Η υποτακτικότητα στην πουτινική Ρωσία δεν είναι ένα μεμονωμένο χαρακτηριστικό του Ρέντζι αλλά διαπερνά όλη την ιταλική πολιτική σκηνή της οποίας οι ηγέτες σαν τον Σαλβίνι της Λέγκας του Βορρά, τον Μπερλουσκόνι, και ο Πέπε Γκρίλο των 5 αστέρων συναγωνίζονται τον Ρέντζι σε πουτινοφιλία. Αλλά ακόμα και αν οι ιταλικοί σιδηρόδρομοι θα θελήσουν να ηγεμονεύσουν στην μοιρασία του ελληνικού σιδηροδρομικού πλιάτσικου θα είναι πάντα εδώ τα ντόπια τσιράκια του Πούτιν να τους θυμίζουν ποιο είναι το αληθινό αφεντικό.
Έτσι και αλλιώς λοιπόν είτε απευθείας είτε έμμεσα οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι θα αποτελέσουν προέκταση του ρώσικου σιδηροδρόμου.
* Εννοείται ότι το ψευτοΚΚΕ όπως πάντα καταγγέλει αυτές τις συμφωνίες λέγοντας μονότονα ότι είναι ιδιωτικοποιήσεις και σαν τέτοιες είναι εχθρικές στο λαό, δηλαδή λέει το ίδιο είτε η δημόσια περιουσία αγοράζεται ακριβά είτε αγοράζεται τζάμπα, είτε αγοράζεται από ένα κεφάλαιο που τηρεί την ετργασιακή νομοθεσία και τους άλλους νόμους του κράτους ή τους ποδοπατεί, είτε αγοράζεται από μια φιλειρηνική χώρα, είτε από μια φασιστική και αποικιακή υπερδύναμη. Αυτός είναι ο ειδικά ύπουλος τρόπος με τον οποίο το ψευτοΚΚΕ υπερασπίζει αυτού τους είδους τις αποικιακές συμφωνίες και κάθε άλλου είδους βρώμικη εκχώρηση ή δήμευση κρατικού ή ιδιωτικού πλούτου της χώρας υπέρ των νεοαποικιοκρατών και των ανθρώπων τους στη χώρα.