που έ­χει σα βά­ση της την α­παι­τού­με­νη α­να­λο­γί­α για να α­ντι­σταθ­μι­στεί η πτώ­ση των ε­κλο­γι­κών πο­σο­στών της κυ­βέρ­νη­σης με την α­ντί­στοι­χη ά­νο­δο των πο­σο­στών της ΝΔ, υπέρ της πρώ­της. Αυ­τή την α­να­λο­γί­α ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τη στη­ρί­ζει τώ­ρα σαν τη μό­νη δημο­κρα­τι­κή α­φού ε­κλέ­χτη­κε δύ­ο φο­ρές με το μπό­νους ε­δρών του προ­η­γού­με­νου ε­κλο­γι­κού νό­μου.

Το κυ­βερ­νη­τι­κό σχέ­διο για τις 200 ψή­φους που θα ε­πέ­τρε­πε την ά­με­ση ε­φαρ­μο­γή του νό­μου δεν πέ­ρα­σε, χά­ρη στις α­ντι­στά­σεις που εκ­δη­λώ­θη­καν από στε­λέ­χη και τμή­μα της κομ­μα­τι­κής βά­σης του ΠΑ­ΣΟΚ και του Πο­τα­μιού που υ­πο­χρέ­ω­σε τις η­γε­σί­ες τους να το­πο­θε­τη­θούν ε­ναντί­ον του νό­μου. Αλ­λά μαζί με τον Μη­τσο­τά­κη ά­φη­σαν στο α­πυ­ρό­βλη­το τον Τσί­πρα και την κυ­βέρ­νη­σή του σε ό­τι α­φο­ρά το βα­σι­κό στό­χο της νέ­ας αυ­τής φα­σι­στι­κής με­θό­δευ­σης που εί­ναι να δια­σφα­λι­στεί η πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή ά­λω­ση του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και να μεί­νει α­νοι­χτός ο δρό­μος για το στή­σι­μο του σο­σιαλφα­σι­στι­κού του κρά­τους. Αν το κρά­τος α­λω­θεί α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και Α­ΝΕΛ με­τά δεν θα υ­πάρ­χει πρό­βλη­μα να συμ­με­τέ­χουν στις κυ­βερ­νή­σεις μα­ζί με το ΣΥ­ΡΙΖΑ και η ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ και το Πο­τά­μι κλπ. Ε­πί­σης πα­ρό­λο που δεν θα ε­φαρ­μο­στεί ο νό­μος στις α­μέ­σως ε­πό­με­νες ε­κλο­γές, θα εί­ναι πο­λύ δύ­σκο­λη μια αυ­το­δυνα­μί­α της ΝΔ. Αλ­λά και αν υ­πάρ­ξει ο­ρια­κά μια τέ­τοια αυ­το­δυ­να­μί­α ο νό­μος που ψη­φί­στη­κε -συν η έ­κρη­ξη των σε α­να­στο­λή κρα­τι­κών κι­νη­μά­των - θα λει­τουργή­σουν εκ­βια­στι­κά για διευ­κο­λύν­σεις και πα­ρα­χω­ρή­σεις α­πό τη ΝΔ στον ΣΥΡΙ­ΖΑ σε ε­πί­πε­δο κυ­βερ­νη­τι­κών συ­νερ­γα­σιών και κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού, κά­τω α­πό την α­πει­λή μιας δεύ­τε­ρης ε­κλο­γι­κής μά­χης στην ο­ποί­α η συ­ρι­ζέ­ι­κη α­πλή α­να­λο­γι­κή θα ε­φαρ­μο­στεί.

Δεν υπάρχει απλή αναλογική με όριο 3%

Η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα με θρά­σος δια­κη­ρύσ­σει ό­τι ο νέ­ος ε­κλο­γι­κός νό­μος κα­θιε­ρώ­νει την α­πλή α­να­λο­γι­κή και ει­σά­γει την πιο δη­μο­κρα­τι­κή με­ταρρύθ­μι­ση στη χώ­ρα με­τά α­πό τα πολ­λά χρό­νια ε­φαρ­μο­γής των ε­κλο­γι­κών συ­στημά­των της ε­νι­σχυ­μέ­νης α­να­λο­γι­κής. Πρό­κει­ται για πλήρη α­ντι­στρο­φή της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας και ε­ξα­πά­τη­ση του λα­ού. Για να υ­πάρ­ξει α­πλή α­να­λο­γι­κή πρέ­πει να καταρ­γη­θεί το ό­ριο ει­σό­δου στη Βου­λή, δη­λα­δή ού­τε 3%, ού­τε καν 2% και 1%, αλ­λά 0,33%.

Η ΝΔ, το ΠΑ­ΣΟΚ, το Πο­τά­μι και η Έ­νω­ση Κε­ντρώ­ων έ­χουν τα­χθεί σύσ­σωμα κα­τά της κα­τάρ­γη­σης του 3%, προ­βάλ­λο­ντας δή­θεν ε­θνι­κούς λό­γους δη­λα­δή την εν­δε­χό­με­νη κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση της τούρ­κι­κης μειο­νό­τη­τας που α­ντι­με­τω­πί­ζε­ται σαν “ε­θνι­κός κίν­δυ­νος”. Α­σφαλώς αυ­τό εί­ναι α­πό μό­νο του έ­να φα­σι­στι­κό ε­πι­χεί­ρη­μα κα­τά της α­πλής α­να­λο­γι­κής. Ό­μως δεν εί­ναι αυ­τός ο κύ­ριος λό­γος που θέ­λουν το 3% οι κοι­νο­βου­λευ­τι­κές η­γε­σί­ες.

Το θέ­λουν για­τί η κα­τάρ­γη­ση του 3% θα α­πε­λευ­θέ­ρω­νε τις κά­πως δημο­κρα­τι­κές τά­σεις μέ­σα στα ευ­ρω­παιό­φι­λα στη στε­λε­χι­κή βά­ση τους κόμ­μα­τα (ΝΔ, ΠΑ­ΣΟΚ, Πο­τά­μι), αλ­λά και θα ε­πέ­τρε­πε σε κόμ­μα­τα που έ­χουν ή­δη σχη­μα­τι­στεί και βρί­σκο­νται ε­κτός του σκλη­ρού ρω­σό­φι­λου κα­θε­στω­τι­κού πλαι­σί­ου (ό­πως πχ η “Δη­μο­κρα­τι­κή Ε­νό­τη­τα” των Αλ. Πα­πα­δό­που­λου και Χ. Θε­ο­χά­ρη) να α­ποκτή­σουν κοι­νο­βου­λευ­τι­κή έκ­φρα­ση και πι­θα­νά ρυθ­μι­στι­κό ρό­λο στη δια­μόρ­φω­ση των κυ­βερ­νη­τι­κών πλειο­ψη­φιών. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ α­πό κοι­νού με τις υ­πό­λοι­πες κοι­νο­βουλευ­τι­κές η­γε­σί­ες αρ­νού­νται την κα­τάρ­γη­ση του 3% ό­χι για να α­πο­τρέ­ψουν μί­α δή­θεν “ε­θνι­κή α­πει­λή”, δη­λα­δή ό­χι για να μην μπει έ­να κόμ­μα της τούρ­κι­κης ε­θνι­κής μειο­νό­τη­τας στη Βου­λή, αλ­λά για να διατη­ρή­σουν την ε­ξου­σί­α ε­νός κα­θε­στώ­τος που στη­ρί­ζε­ται στην πο­λιτι­κή πε­ριθω­ριο­ποί­η­ση κά­θε μη ε­λεγ­χό­με­νου α­πό τη Ρω­σί­α πο­λι­τι­κού ρεύ­μα­τος. Ό­σο περισ­σό­τε­ρα εί­ναι τα κόμ­μα­τα που μπαί­νουν στη Βου­λή, δη­λα­δή ό­σο χα­μη­λώ­νει το ό­ριο του 3%, τό­σο πιο δύ­σκο­λο εί­ναι να ε­λεγ­χθούν α­πό τη Ρω­σί­α του Πού­τιν μέσω των υ­πό­λοι­πων υ­πο­τα­κτικών της κοι­νο­βου­λευ­τι­κών η­γε­σιών.

Στα πλαί­σια της λει­τουρ­γί­ας αυ­τού του συ­στή­μα­τος με το ψη­λό ό­ριο του 3% και με τον πο­λι­τι­κό έ­λεγ­χο των ΜΜΕ α­πό τις κοι­νο­βου­λευ­τι­κές η­γε­σί­ες, ο­δη­γή­θη­κε ως τώ­ρα στο πε­ρι­θώ­ριο κά­θε πο­λι­τι­κός σχη­μα­τι­σμός που δια­φορο­ποι­ή­θη­κε α­πό τη ρω­σό­δου­λη πο­λι­τι­κή. Α­ντί­στοιχα, προ­ω­θή­θη­καν στο κέντρο της πο­λι­τι­κής ζω­ής της χώ­ρας, οι Α­ΝΕΛ, το α­πό­το­μα φου­σκω­μέ­νο Πο­τά­μι, ακό­μα και ο Λε­βέ­ντης που για χρό­νια κρα­τιό­ταν στο πε­ρι­θώ­ριο ως “γρα­φι­κός” πριν δη­λώ­σει ε­πί­ση­μα ό­τι η ευ­ρω­παι­κή ά­μυ­να πρέ­πει να στη­ρι­χθεί στο ρώ­σικο στρα­τό. Ό­λοι δη­λα­δή αυ­τοί οι α­πό­το­μα “ε­πι­τυ­χη­μέ­νοι” μι­κροί ξε­πέ­ρα­σαν το 3% ε­πει­δή εί­χαν έ­να βα­σι­κό πο­λι­τι­κό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό, το ό­τι συ­ντά­χθη­καν με τη γραμ­μή της στρα­τη­γι­κής “συ­νερ­γα­σί­ας” της χώ­ρας με τη Ρω­σί­α, και έ­χουν απο­δεί­ξει πό­σο μπο­ρούν να διευ­κο­λύ­νουν την ί­δια και τους συμ­μά­χους της να με­τα­τρέ­ψουν τη χώ­ρα σε α­ποι­κί­α με πιο πρό­σφα­το πα­ρά­δειγ­μα τη ο­μό­θυ­μη δου­λι­κή υ­πο­τα­γή του ελ­λη­νι­κού κοι­νο­βου­λί­ου στην α­ποι­κια­κή σύμ­βα­ση της Cosco.

Μά­λι­στα, ο Λε­βέ­ντης ή­ταν αυ­τός που έ­δω­σε τα πιο πολλά εύ­ση­μα στον Τσί­πρα για την “α­πλή α­να­λο­γι­κή” του κα­τη­γο­ρώ­ντας το ΠΑ­ΣΟΚ για προ­δο­σί­α, ό­ταν δεν τον ε­νό­χλη­σε κα­θό­λου η πρό­σκλη­ση της κυ­βέρ­νη­σης στους να­ζι­στές να υ­πε­ρα­σπι­στούν τη “δη­μο­κρα­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση”. Τό­σο πο­λύ ε­μπνέ­ε­ται από τα δη­μο­κρα­τι­κά ι­δε­ώ­δη ο ξαφ­νι­κά ο­ξυ­δερ­κής Λε­βέ­ντης που δή­λω­σε για το τε­λευ­ταί­ο μνη­μό­νιο ό­τι: “Αν ο Χί­τλερ κέρ­δι­ζε τον πό­λε­μο θα έ­κα­νε κα­λύ­τε­ρη συμ­φω­νί­α με τους ητ­τη­μέ­νους”, που ση­μαί­νει ό­τι μί­α χι­τλε­ρι­κή Ευ­ρώ­πη μπο­ρεί να ή­ταν πιο δη­μο­κρα­τι­κή α­πό τη ση­με­ρι­νή. (http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/2236891/leventis-an-o-chitler-kerdize-ton-polemo-tha-ekane-kaliteri-simfonia-me-tous-ittimenous). Ό­ταν θέ­λεις το Χί­τλερ να α­πο­φα­σί­ζει για το μέλ­λον της χώ­ρας, τι να την κά­νεις την α­πλή α­να­λο­γι­κή…

Οι να­ζι­στές της “ΧΑ” εί­ναι αυ­τοί που έ­χουν ω­φε­λη­θεί πε­ρισ­σό­τε­ρο από τον α­σφυ­κτι­κό έ­λεγ­χο του ρω­σό­δου­λου δια­κομ­μα­τι­κού συ­στή­μα­τος κο­ρυφής στην πο­λι­τι­κή ζω­ή της χώ­ρας. Για χρό­νια κυ­βερ­νή­σεις και κοι­νο­βου­λευ­τικά κόμ­μα­τα ό­χι μό­νο α­να­γνώ­ρι­σαν τη νο­μι­μό­τη­τα αυτής της ε­γκλη­μα­τι­κής χι­τλε­ρι­κής συμ­μο­ρί­ας, και την ά­φη­σαν να κα­τε­βαί­νει στις ε­κλο­γές, αλ­λά της ε­ξα­σφα­λί­ζουν ως τώ­ρα ξε­διά­ντρο­πα α­συ­λί­α για τα ε­γκλή­μα­τά της, μέ­χρι που σή­με­ρα με­θο­δεύ­ε­ται προ­κλη­τι­κά η α­θώ­ω­σή των η­γε­τι­κών στε­λε­χών της μέσα α­πό μια δί­κη ό­που κα­τη­γο­ρού­με­να εί­ναι τα θύ­μα­τα και ό­χι οι δρά­στες . Αυ­τή η συμ­μο­ρί­α έ­χει γί­νει το πιο πε­τυ­χη­μέ­νο κόμ­μα α­πό ό­λα τα υ­πό­λοι­πα μικρά για­τί αυ­τή μό­νο έ­χει κα­λέ­σει το ρώ­σι­κο στρα­τό να φυ­λά­ξει τα σύ­νο­ρα της χώ­ρας. Για να την α­ντα­μεί­ψει σή­με­ρα η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ κά­λε­σε τους υπό­δι­κους της δο­λο­φο­νι­κής συμ­μο­ρί­ας σε μέ­τω­πο για το έ­κτρω­μα που βά­φτι­σε α­πλή α­να­λο­γι­κή, α­να­γο­ρεύ­ο­ντας τους ε­πί­ση­μα σε ρυθ­μι­στές της πο­λι­τικής κα­τά­στα­σης. 

Πως το ψευτοΚΚΕ πούλησε το 3%. Η πιο ανέντιμη στάση από το κόμμα που το καθεστώς έχει βαφτίσει το πιο “έντιμο”

Το ψευ­τοΚ­ΚΕ που α­πο­τε­λεί το σκλη­ρό πο­λι­τι­κό και κυ­ρί­ως ι­δε­ο­λογι­κό πυ­ρή­να του κα­θε­στώ­τος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, στή­ρι­ζε στο πα­ρελ­θόν την α­πλή α­να­λο­γική με κα­τάρ­γη­ση του ο­ρί­ου 3% μό­νο και μό­νο για να ε­πι­τε­θεί στις αυ­το­δυ­να­μικές τά­σεις μέ­σα στο ΠΑ­ΣΟΚ και στη ΝΔ και να προ­ωθή­σει τον ΣΥΝ και με­τέ­πει­τα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην ε­ξου­σί­α. Τό­τε ή­ταν “κά­θε­τα” α­ντί­θε­το σε ο­ποιο­δή­πο­τε άλ­λο εκλο­γι­κό σύ­στη­μα ε­κτός α­πό την α­νό­θευ­τη α­πλή α­να­λο­γι­κή.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή η το­πο­θέ­τη­ση της Αλ. Πα­παρ­ρή­γα το Μάρ­τη του 2002: <<Λοι­πόν εί­μα­στε κά­θε­τα α­ντί­θε­τοι, α­κά­θε­κτοι στη διεκ­δί­κη­σή μας για την α­πλή α­να­λο­γι­κή. Μί­α εί­ναι η α­πλή α­να­λο­γι­κή. Δεν υ­πάρ­χει α­να­λο­γι­κό­τερο ή α­να­λο­γι­κό­τα­το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα, γι’ αυ­τό και έ­χου­με ζη­τή­σει α­πό τον πρό­ε­δρο της Βου­λής να γί­νει προ η­με­ρή­σιας διά­τα­ξης συ­ζή­τη­ση για την α­πλή α­να­λο­γι­κή και ας α­πα­ντή­σουν οι άλ­λοι για­τί δεν τη θέ­λουν και πώς θέ­λουν το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα>> (Ρι­ζο­σπά­στης, 9/3/2002). Ξα­νά, η Αλ. Πα­παρ­ρή­γα ή­ταν α­κό­μα πιο α­κά­θε­κτη στη διεκ­δί­κη­ση της α­πλής α­να­λο­γι­κής τον Ιού­λη του 2003: <<Τα δύο με­γά­λα κόμ­μα­τα δε θέ­λουν την α­πλή α­να­λο­γι­κή για­τί τους ευ­νο­εί το υ­πάρ­χον καλ­πο­νο­θευ­τι­κό σύ­στη­μα που με το 3% α­πο­κλεί­ουν κόμ­μα­τα α­πό τη Βου­λή. Αυτό το σύ­στη­μα πρι­μο­δο­τεί και το ΠΑ­ΣΟΚ και τη ΝΔ. Ε­μείς δεν κά­νου­με κα­νέ­να διά­λο­γο για το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα. Εί­ναι πά­για η θέ­ση του ΚΚΕ για την α­πλή ανα­λογι­κή”.

Α­να­φε­ρό­με­νη σε ό­σα υ­πο­στη­ρί­ζουν, ό­τι ο νέ­ος νό­μος θα εί­ναι α­να­λογι­κό­τε­ρος, η ΓΓ της ΚΕ α­νέ­φε­ρε: “‘Η κλέ­βει ή δεν κλέ­βει έ­να σύ­στη­μα. ‘Η υπάρ­χει ι­σο­τι­μί­α ψή­φου ή δεν υ­πάρ­χει. Ε­μείς - τό­νι­σε - κα­λού­με και τα συν­δικά­τα και τους μα­ζι­κούς φο­ρείς να πά­ρουν θέ­ση υπέρ της α­πλής α­να­λο­γι­κής, α­νε­ξάρ­τη­τα τι κόμ­μα υ­πο­στη­ρί­ζουν, για να υ­πάρ­χει ι­σο­τι­μί­α ψή­φου>> (Ρι­ζο­σπά­στης, 31/7/2003, οι υ­πο­γραμ­μί­σεις δι­κές μας).

Ε, τώ­ρα το νέ­ο σύ­στη­μα κλέ­βει με τις ευ­λο­γί­ες του ψευ­τοΚ­ΚΕ. Τώ­ρα το κόμ­μα που α­πο­τέ­λε­σε τη μή­τρα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, στη­ρί­ζει ξε­τσί­πω­τα την ε­ξουσί­α του και γρά­φει στα πα­λιά του τα πα­πού­τσια το 3%. Η μέ­γι­στη ξε­δια­ντρο­πιά του βρί­σκε­ται στο ό­τι προ­σποι­ή­θη­κε πως υ­πο­στήρι­ξε το 3%.

Στις 28 Ιού­νη λί­γο πριν ξε­κι­νή­σει η συ­ζή­τη­ση του νο­μο­σχέ­διου Κουτσού­μπας και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ξι­φο­μά­χη­σαν για το ποιος εί­ναι συ­νε­πής και ποιος α­συνε­πής στην υ­πο­στή­ρι­ξη της α­πλής α­να­λο­γι­κής. Ό­ταν ό­μως έ­φτα­σε η ώ­ρα της ψήφι­σης, ο Κου­τσού­μπας με άρ­θρο του που δη­μο­σιεύτηκε στις 3/7 ε­γκα­τέ­λει­ψε την τα­κτι­κή της σύ­γκρου­σης και δή­λω­σε α­νε­ρυ­θρί­α­στα ε­νώ εί­χε απο­κλει­στεί α­πό την κυ­βέρ­νη­ση η κα­τάρ­γη­ση του 3% ό­τι “Θα ψη­φί­σου­με πι­θα­νές ε­πι­μέ­ρους δια­τά­ξεις με τις ο­ποί­ες συμ­φω­νού­με, ό­πως αυ­τή για την ψή­φο στα 17 και την κατάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών. Αλ­λά η κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών ήταν η ου­σί­α του νέ­ου ε­κλο­γι­κού νό­μου, δη­λα­δή της “α­πλής α­να­λο­γι­κής α­λά Τσί­πρα”.

Για να διευ­κο­λύ­νει τον Κου­τσού­μπα να κά­νει την κω­λο­τού­μπα του μπρο­στά στα έ­τσι κι αλ­λιώς ό­χι πο­λύ ευαί­σθη­τα στα ζη­τή­μα­τα αρ­χων μέ­λη του ψευ­τοΚ­ΚΕ ο Τσί­πρας φρό­ντι­σε να μπει σε άλ­λο άρ­θρο η κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών και σε άλ­λο άρ­θρο το 3%!!! Το ψευτοΚ­ΚΕ κα­τά­θε­σε λοι­πόν προ­κα­ταδι­κα­σμέ­νη τρο­πο­λο­γί­α για την κα­τάρ­γη­ση του 3% για να κά­νει πως έ­μει­νε πι­στό στο 3%, και χω­ρίς τύ­ψεις υ­περ­ψη­φί­σε την κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους. Τέ­τοια υ­ποκρι­σί­α!

Ο λό­γος που το ψευ­τοΚ­ΚΕ δεν έ­δω­σε στον Τσί­πρα τις ψή­φους του στο σύ­νο­λο του νό­μου για να ι­σχύ­σει ά­με­σα στις ε­πό­με­νες ε­κλο­γές δεν ή­ταν το 3%, αλλά ό­τι οι ψή­φοι του δεν ή­ταν αρ­κε­τοί για να σχη­μα­τι­στεί η α­παι­τού­με­νη πλειο­ψη­φί­α των 200 α­πό τη στιγ­μή που ε­κτός από τη ΝΔ, δεν υ­περ­ψή­φι­σαν ΠΑ­ΣΟΚ και Πο­τά­μι. Άλ­λω­στε αν τα πράγ­μα­τα ή­ταν δια­φο­ρε­τι­κά ο Τσί­πρας θα μπο­ρούσε ά­νε­τα να κά­νει έ­να πα­ζά­ρι μί­ας μι­κρής μεί­ω­σης αυ­τού του πο­σο­στού για να μπο­ρεί το ψευ­τοΚ­ΚΕ να υ­περ­ψη­φί­σει χω­ρίς να πο­λυε­κτε­θεί.

Αυ­τή τη στά­ση κρά­τη­σε το κόμ­μα που ΝΔ, ΠΑ­ΣΟΚ, Πο­τά­μι λι­βα­νί­ζουν από το πρω­ί μέ­χρι το βρά­δυ σαν το μό­νο “έ­ντι­μο” ε­πει­δή κα­μώ­νε­ται ό­τι δεν διεκδι­κεί ά­με­σα την ε­ξου­σί­α, αλ­λά ό­τι πα­λεύ­ει για σο­σια­λι­σμό “ε­δώ και τώ­ρα”, ένα αί­τη­μα που δεν α­πει­λεί τη διεκ­δί­κη­ση της ε­ξου­σί­ας α­πό τους υ­πό­λοι­πους, α­φού εί­ναι φα­νε­ρό ό­τι δεν υ­πάρ­χει κα­μί­α προ­ϋ­πό­θε­ση να γί­νει κα­νέ­νας σο­σια­λι­σμός “ε­δώ και τώ­ρα” στην Ελ­λά­δα. Τώ­ρα που ο δή­θεν έ­ντι­μος συ­νο­μι­λη­τής τους κρά­τη­σε την πιο α­νέ­ντι­μη στά­ση για να στη­ρί­ξει τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ε­δώ και τώρα ε­πι­βά­λει το σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό του κρά­τος, κα­νέ­νας δεν τον κα­τάγ­γει­λε για αυ­τό.

Έ­τσι μπό­ρε­σε ο Κου­τσού­μπας να δη­μα­γω­γεί με θρά­σος και με ψευ­το­επα­να­στα­τι­κή φρα­σε­ο­λο­γί­α ε­να­ντί­ον του νέ­ου ε­κλο­γι­κού νό­μου που το κόμ­μα του ψή­φι­σε (!) ό­τι εί­ναι α­πλά έ­να ερ­γα­λεί­ο α­πο­προ­σα­να­το­λι­σμού του λα­ού από τα α­ντι­λα­ϊ­κά μέ­τρα και ό­τι εί­ναι ί­διος με ό­λους τους προ­η­γού­με­νους αφού ό­λοι τους α­πο­τε­λούν έ­να ερ­γα­λεί­ο για “πα­ζά­ρι” δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με­ταξύ “α­στι­κών κομ­μά­των” για την ε­ξου­σί­α. Ό­μως αυ­τός ο ε­κλο­γι­κός νό­μος ω­φε­λεί μί­α συ­γκε­κρι­μέ­νη ε­ξου­σί­α, ό­χι ο­ποιο­δή­πο­τε πα­ζά­ρι, και ο­ποια­δή­πο­τε α­στι­κά κόμ­μα­τα. Αυ­τή την ε­ξου­σί­α ε­νί­σχυ­σε στην πρά­ξη το ψευ­τοΚ­ΚΕ ό­ταν πα­ρά τις κα­ταγ­γε­λί­ες για “πα­ζά­ρια” βο­ή­θη­σε το συ­γκε­κρι­μέ­νο συ­ρι­ζέ­ϊ­κό πα­ζά­ρι και υπερ­ψή­φι­σε την κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών για να ι­σχύ­σει με αυ­ξημέ­νο κύ­ρος χά­ρη στις δι­κές του ψή­φους για τις με­θε­πό­με­νες ε­κλο­γές.

Εκλογικός νόμος και δημοκρατία. Χειρότερος είναι ο νόμος που προωθεί το φασισμό στην εξουσία

Η ε­φαρ­μο­γή της α­πλής α­να­λο­γι­κής εί­χε συ­ζη­τη­θεί ξα­νά το 2003, ε­πί κυβέρ­νη­σης Ση­μί­τη, ό­ταν η η­γε­σί­α Ση­μί­τη πρό­τει­νε να γί­νει ο νό­μος α­να­λο­γι­κότε­ρος για να χτυ­πή­σει την αυ­το­δυ­να­μι­κή τά­ση μέ­σα στο ΠΑ­ΣΟΚ και να διευ­κολύ­νει τη συ­νερ­γα­σί­α ΠΑ­ΣΟΚ-ΣΥΝ. Εί­χα­με γρά­ψει τό­τε ό­τι το κρι­τή­ριο για τη δη­μο­κρα­τι­κό­τη­τα του ε­κλο­γι­κού νό­μου δεν είναι η με­γα­λύ­τε­ρη ή μι­κρότε­ρη α­να­λο­γι­κό­τη­τά του: “Το ποιο ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα εί­ναι το πιο δη­μο­κρατι­κό δεν εί­ναι έ­να ζή­τη­μα αρ­χής ό­πως δεν εί­ναι κα­νέ­να άλ­λο ζή­τη­μα τυ­πι­κού δη­μο­κρα­τι­σμού. Το πιο δη­μο­κρα­τι­κό ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα α­πα­ντώ­ντας γε­νι­κά εί­ναι ε­κεί­νο που στις δο­σμέ­νες συν­θή­κες ε­ξα­σφα­λί­ζει την πιο δη­μο­κρατι­κή κυ­βέρ­νη­ση. Αν δη­λα­δή έ­να ε­ντε­λώς δη­μο­κρα­τι­κό στη μορ­φή του σύ­στη­μα οδη­γεί στην ά­νο­δο του φα­σι­σμού στην ε­ξου­σί­α , τό­τε αυ­τό το σύ­στη­μα δεν εί­ναι κα­θό­λου δη­μο­κρα­τι­κό στην ου­σί­α του” (Νέ­α Α­να­το­λή, φ. 388, 1/9/2003).

Στο ί­διο άρ­θρο α­να­λύ­α­με πως στην Ελ­λά­δα το βα­σι­κό κρι­τή­ριο δη­μοκρα­τι­κό­τη­τας ε­νός ε­κλο­γι­κού νό­μου εί­ναι η κα­τάρ­γη­ση του ο­ρί­ου του 3%, α­κριβώς για­τί αυ­τό θα χτυ­πού­σε στην καρ­διά τον έ­λεγ­χο της πο­λι­τι­κής ζω­ής α­πό το ρω­σό­δου­λο δια­κομ­μα­τι­κό σύ­στη­μα κο­ρυ­φής, αλλά και για­τί θα ε­πέ­τρεπε στις μειο­νό­τη­τες την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση.

Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ θέ­λει τώ­ρα την κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών για το πρώ­το κόμ­μα για να α­πο­τρέ­ψει μί­α αυ­το­δύ­να­μη κυ­βέρ­νη­ση ΝΔ. Για­τί πα­ρό­λο που η η­γε­σί­α της σή­με­ρα ε­λέγ­χε­ται α­πό τον ρω­σό­δου­λο Μη­τσοτά­κη δεν έ­χει τα στε­λέ­χη και την πο­λι­τι­κο-ι­δε­ο­λογι­κή βά­ση για να ε­πι­βάλει μια που­τι­νι­κού τύ­που δι­κτα­το­ρί­α στη χώ­ρα ό­πως ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε συμ­μα­χί­α με τα ψευ­τοΚ­ΚΕ και ΧΑ. Για πα­ρά­δειγ­μα, μια ΝΔ στην ε­ξου­σί­α δεν θα μπο­ρού­σε ποτέ να πε­ρά­σει έ­να νό­μο για τέσ­σε­ρα κα­νά­λια και να κλεί­σει το MEGA, λό­γω α­ντί­στασης της στε­λε­χι­κής της βά­σης.

Για αυ­τό ο νό­μος δεν έ­χει τί­πο­τα δη­μο­κρα­τι­κό. Αυ­τό ι­σχύ­ει α­κό­μα και για τη διά­τα­ξη για ψή­φο στα 17 που την ψή­φι­σε ε­πί­σης το ψευ­τοΚ­ΚΕ. Η ψή­φος στα 17 μπο­ρεί να φαί­νε­ται έ­να προ­ο­δευ­τι­κό μέ­τρο για­τί ε­νι­σχύ­ει πο­λι­τι­κά το ρό­λο της νε­ο­λαί­ας. Αλ­λά, στις δο­σμέ­νες συν­θή­κες δεν δί­νε­ται στη νε­ο­λαία ψή­φος για να μπο­ρέ­σει να παί­ξει έ­ναν ε­νερ­γό πο­λι­τι­κό ρό­λο που θα α­να­τρέψει την πιο με­γά­λη α­πει­λή για την ε­πι­βί­ω­ση της που εί­ναι η α­νερ­γί­α. Της δίνε­ται για­τί η δι­καιο­λο­γη­μέ­νη ορ­γή της, ελ­λεί­ψει μιας πλα­τειάς δη­μο­κρα­τικής α­ριστε­ράς, έ­χει α­πο­δει­χτεί ό­τι κα­να­λι­ζά­ρε­ται ως τώ­ρα κύ­ρια στον σοσιαλ­φα­σι­στι­κό, α­κό­μα και φα­σι­στι­κό, δή­θεν α­ντι­κα­θε­στω­τι­σμό, δη­λα­δή στον ρω­σό­φι­λο α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­σμό και στον α­ντι­δρα­στι­κό κρα­τι­κο­φα­σι­στι­κό α­ντικα­πι­τα­λι­σμό. Με τους δο­σμέ­νους πο­λι­τι­κούς συ­σχε­τι­σμούς η ψή­φος αυ­τή θα γί­νει ερ­γα­λεί­ο στα χέ­ρια του ψευ­τοΚ­ΚΕ και της ε­ξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ου­ράς του, α­κό­μα και των να­ζι­στών, που ό­λοι τους δια­κρί­νο­νται για έ­να πράγ­μα, ότι εμ­φα­νί­ζο­νται μπρο­στά στη νε­ο­λαί­α σαν σω­τή­ρες μέ­σα στην πα­θη­τι­κό­τη­τα της και ό­χι σαν εκ­φρα­στές  των δη­μο­κρα­τι­κών της και ε­πα­να­στα­τι­κών δη­μιουργι­κών δια­θέ­σε­ων.

Βέ­βαια το κα­λύ­τε­ρο για την κυ­βέρ­νη­ση θα ή­ταν να πε­ρά­σει ο ε­κλο­γικός νό­μος με ά­με­ση ε­φαρ­μο­γή με 200 ψή­φους. Αλ­λά γι αυ­τό μα­ζί με τους 144 του ΣΥΡΙ­ΖΑ, τους 9 των Α­ΝΕΛ, τους 9 του Λε­βέ­ντη (162 συ­νο­λι­κά) που έ­δω­σαν θε­τι­κή ψή­φο, θα χρεια­ζό­ταν ο­πωσ­δή­πο­τε το ΠΑ­ΣΟΚ (16) και το Πο­τά­μι (10), που θα έ­πρε­πε να ε­νισχυ­θούν α­πό το ψευ­τοΚ­ΚΕ (15), ή τους να­ζή­δες (18). Τό­σο το ψευ­τοΚ­ΚΕ ό­σο και οι να­ζιστές ή­ταν δια­τε­θει­μέ­νοι να τρέ­ξουν να σώ­σουν το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αν το μπο­ρού­σαν, και γι’ αυ­τό ά­φη­ναν α­νοι­χτά ό­λα τα εν­δε­χό­με­να μέ­χρι την τε­λευ­ταί­α στιγ­μή.

Ω­στό­σο, στο Πο­τά­μι έ­χει εκ­φρα­στεί μί­α ι­σχυ­ρή α­ντι-ΣΥ­ΡΙΖΑ τά­ση που μά­λι­στα, έ­χει ζη­τή­σει α­νοι­χτά συ­νερ­γα­σί­α με το ΝΔ, και στο ΠΑ­ΣΟΚ εί­ναι ισχυ­ρή ε­πί­σης η α­ντι-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τά­ση που εκ­φρά­ζε­ται κυ­ρί­ως α­πό το Βε­νι­ζέ­λο, και εκ­φρά­στη­κε και πρό­σφα­τα με τη συμ­με­το­χή των στε­λε­χών του στο κί­νη­μα “Πα­ραι­τη­θεί­τε”. Δεν ή­ταν εύ­κο­λο ού­τε για το Θε­ο­δω­ρά­κη, ού­τε για τη Γεν­νη­μα­τά να στη­ρί­ξουν αυ­τή τη στιγ­μή το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χω­ρίς να δια­σπα­στούν ά­σχη­μα. Πά­ντως και ο Μη­τσο­τά­κης ό­σο μπο­ρού­σε προ­στά­τε­ψε τον Τσί­πρα ό­ταν α­πέ­δω­σε την προ­ώ­θη­ση του νέ­ου ε­κλο­γι­κού νό­μου στο ό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θέ­λει τά­χα “α­κυβερ­νη­σί­α”. Μί­α κυ­βέρ­νη­ση που έ­χει πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά προ­ω­θή­σει τα στε­λέ­χη της στο σύ­νο­λο του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού, πα­ρα­βιά­ζο­ντας με κά­θε τρό­πο θε­σμο­θετη­μέ­νες α­στο­δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, και που ε­πι­χει­ρεί να κλεί­σει και να φι­μώ­σει κα­νά­λια με φα­σι­στι­κούς νό­μους μό­νο για “α­κυ­βερ­νη­σί­α” δεν μπορεί να κα­τη­γο­ρη­θεί.

Οι να­ζι­στές για να μη δια­τα­ρά­ξουν τη συμ­μα­χί­α με τον με­γα­λύ­τε­ρο πο­λι­τι­κό προ­στά­τη τους, τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλ­λά και για να μην τον εκ­θέ­σουν με τις ψή­φους τους που ή­ταν πε­ριτ­τές στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση α­φού η “α­πλή ανα­λο­γι­κή” για τις με­θε­πό­με­νες ε­κλο­γές, ε­πι­τεύχθη­κε με τις ψή­φους “πιο καθώς πρέ­πει” κομ­μά­των α­πο­χώ­ρη­σαν α­πό την ψη­φο­φο­ρί­α για να μη “γί­νουν ου­ρά” κα­νε­νός ό­πως δή­λω­σε στη Βου­λή ο υ­πό­δι­κος Μι­χα­λο­λιά­κος.

Το δεύ­τε­ρο κα­λύ­τε­ρο για την κυ­βέρ­νη­ση ή­ταν να πε­ρά­σει το νό­μο χωρίς να πλη­γεί στ’ α­λή­θεια πο­λι­τι­κά, δη­λα­δή χω­ρίς να συ­σπει­ρω­θεί ε­να­ντί­ον της έ­να α­ντι-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μέ­τω­πο που κα­θό­λου δεν θέ­λουν να συ­γκρο­τή­σουν οι Κ. Μητσο­τά­κης, Στ. Θε­ο­δω­ρά­κης και Φ. Γεν­νη­μα­τά, και αυ­τό έ­δει­ξαν με τις το­ποθε­τή­σεις τους στη Βου­λή.

Το ε­πό­με­νο πε­δί­ο που θα μπο­ρέ­σουν ό­λοι αυ­τοί να δώ­σουν χεί­ρα βο­ηθεί­ας στον Τσί­πρα εί­ναι η συ­νταγ­μα­τι­κή α­να­θε­ώ­ρη­ση που έρ­χε­ται. Σε αυ­τήν θα συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται η πρό­τα­ση για ε­κλο­γή του προ­έ­δρου της δη­μο­κρα­τί­ας α­πό το λα­ό που θα συ­νε­πά­γε­ται α­ντί­στοι­χη ε­νί­σχυση των ε­ξου­σιών του παρό­λο που δεν μπαί­νει α­νοι­χτά έ­να τέ­τοιο ζή­τη­μα α­πό τώ­ρα. Αυ­τό θα μπο­ρού­σε να λει­τουρ­γή­σει σαν πα­ρά­θυ­ρο για τη δια­τή­ρη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην ε­ξου­σί­α, με τον κα­τάλ­λη­λο “υ­περ­κομ­μα­τι­κό” εκ­φρα­στή που μπο­ρεί να εί­ναι πχ κά­ποιος Κου­βέ­λης, κά­ποιος Κα­ρα­μαν­λής κ.λπ.

Το πό­σο α­πα­ραί­τη­το εί­ναι για τους ρω­σό­δου­λους να ε­πι­βά­λουν μί­α δικτα­το­ρί­α στη χώ­ρα, φαί­νε­ται α­πό το ό­τι ο λα­ός έ­χει ή­δη α­πο­σύ­ρει την ε­μπι­στοσύ­νη του α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πα­ρά τα ψέμ­μα­τα που α­κού­ει α­πό το πρω­ί μέ­χρι το βράδυ και τη γκαι­μπε­λί­στι­κη δη­μα­γω­γί­α των στελε­χών του. Ό­σο θα συ­νε­χί­ζεται το σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής που εί­ναι α­να­γκαί­ο για την α­ποι­κιο­ποί­η­ση της χώ­ρας, ο­πό­τε θα με­γα­λώ­νει η ε­ξα­θλί­ω­ση του λα­ού, αυ­τός θα μα­θαί­νει α­πό την ε­μπει­ρί­α του, ό­σο και να του δεί­χνουν σαν κύ­ριο φταί­χτη την Ευ­ρώ­πη και τους δα­νει­στές, ό­τι για να γλυ­τώ­σει α­πό τα δει­νά του πρέ­πει κα­ταρ­χήν να α­πελευ­θε­ρω­θεί α­πό αυ­τούς που κυ­βερ­νά­νε. Ό­σο αυ­τοί θα ξε­δι­πλώ­νουν το φα­σι­σμό τους, και ό­σο θα α­πο­κα­λύ­πτε­ται η σα­πί­λα της υ­πό­λοι­πης, ας πού­με δυ­τι­κό­φιλης, α­στι­κής τά­ξης που τους κα­λύ­πτει και τους α­κο­λου­θεί, τό­σο θα αρ­χί­σει να ψά­χνει την α­λή­θεια πί­σω α­πό τα ψέμ­μα­τα που του λέ­νε, και θα βρί­σκει τη μό­νη πει­στι­κή ε­ξή­γη­ση και διέ­ξο­δο στην α­νά­λυ­ση και τη γραμ­μή της Ο­ΑΚ­ΚΕ.