Ένα χρόνο μετά, οι ραγδαίες εξελίξεις ήρθαν να επιβεβαιώσουν τις διαπιστώσεις που κάναμε το 2015: Έτσι: 1) ο σοσιαλφασισμός προχώρησε γρήγορα στη φασιστικοποίηση του κράτους με την επίθεση στα κανάλια και στη Δικαιοσύνη, 2) Ο σοσιαλιμπεριαλισμος έχει προωθήσει τις θέσεις του παγκόσμια και αποδεικνύει το κανιβαλικό του πρόσωπο στη Συρία, 3) η εκλογή του ανοιχτά φιλοπουτινικου φασίστα Τραμπ, επιδεινώνει ραγδαία τους διεθνείς συσχετισμούς υπέρ των νέων χίτλερ και φέρνει πιο κοντά τον παγκόσμιο πόλεμο.

Στο μεταξύ σύσσωμο το πολιτικό σύστημα διαπρέπει όλο και περισσότερο σε δουλικότητα στο ρωσικό αφεντικό. Είναι χαρακτηριστικό πως το ψευτοΚΚΕ και λοιπές "κινηματικές" δυνάμεις εξάντλησαν την επαναστατικότητα τους σε κινητοποιήσεις κατά του "μακελάρη" Ομπάμα, του ητημμένου των αμερικανικών εκλογών, μένοντας επιδεικτικά ακίνητοι όταν πριν λίγες μέρες έφτανε στη χώρα ο υπουργος εξωτερικών του πραγματικού μαζικού μακελάρη του άμαχου συριακού πληθυσμού Πούτιν.

Η 43η επέτειος του Πολυτεχνείου βρίσκει τους ναζιστες ενισχυμένους με ανοιχτό το δρόμο της αθώωσης των βασικών στελεχών της ναζιστικής συμμορίας σε μια δική παρωδία, ενώ έχουν αποφυλακιστεί όλοι συμπεριλαμβανομένου του δολοφόνου του Π. Φυσσά Ρουπακιά, με κυβερνητική κάλυψη και την ανοχή όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Οι εγκληματίες ναζήδες, αυτοί οι πιο δουλικοί υπηρέτες του Πούτιν που θέλουν ρωσικό στρατό στα σύνορα απολαμβάνουν μετά τα αποτρόπαια εγκλήματα τους τη μεγαλύτερη εύνοια από το πολιτικό σύστημα.

Σήμερα γίνεται ακόμα περισσότερο αναγκαίο να υψωθεί το αληθινό Πολυτεχνείο απέναντι στο κατασκευασμένο από τους ρωσόφιλους ψευτοαριστερούς και ψευτοαναρχικούς φασίστες ψεύτικο Πολυτεχνείο της προβοκάτσιας, της φωτιάς και του τραμπουκισμού. Η υπεράσπιση του ιστορικού, αντιφασιστικού, φιλειρηνικού Πολυτεχνείου είναι μια βασική προϋπόθεση για να συγκροτηθεί ένα αντιφασιστικό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο αντίστασης στην όλο και πιο γοργά επερχόμενη δικτατορία, στην όλο και μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού που βυθίζεται  στην ανεργία και χτυπιέται απο το τσακισμα των μισθών και των συντάξεων όσο μεγαλώνει η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων απο αυτούς που θελουν να μετατρέψουν τη χώρα σε ρωσοκινέζικη αποικία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το μίσος του λαού το κατευθύνουν οι φαιο-”κόκκινοι” προβοκάτορες και φασίστες σαμποταριστές σε μια Ευρώπη που στα χέρια των χοντρόπετσων μονοπωλιστών της και δίχως μια οργανωμένη Αριστερά δεν μπορεί σήμερα να υπερασπίσει τον εαυτό της. Αλλά δεν θα αργήσει η ώρα που το νεοναζιστικό μέτωπο Πούτιν-Σι-Τραμπ θα δημιουργήσει το δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό του αντίποδα στην Ευρώπη και παντού αλλού. Θα περάσουμε από ωδύνες αλλά αυτό είναι το τίμημα του τοκετού της νέας μεγάλης αντίστασης των λαών και του καινούργιου κόσμου που έρχεται. Αυτή θα αποκαλύψει το βαθύτερο ιδεολογικό εχθρό των λαών: το ψεύτικο κόκκινο που παντού εμφανίζει σαν αντιιμπεριαλιστική και αντικαθεστωτική αντίσταση το παλιό γνωστό βρώμικο μαύρο και έτσι παντού εμποδίζει τη δημοκρατική αντίσταση.

Όχι στη νέα δικτατορία που ετοιμάζουν ναζί και ψευτοαριστερά

Να υψώσουμε το  αληθινό Πολυτεχνείο ενάντια στο ψεύτικο

42 χρό­νια με­τά τη με­γά­λη δη­μο­κρα­τι­κή ε­ξέ­γερ­ση του Πο­λυ­τε­χνεί­ου, που τσά­κι­σε ι­δε­ο­λο­γι­κά το φα­σι­σμό των συ­νταγ­μα­ταρ­χών και έ­φε­ρε την πρώ­τη με­γά­λη πε­ρί­ο­δο α­στι­κής δη­μο­κρα­τί­ας που έ­ζη­σε η χώ­ρα μας, έ­νας νέ­ος α­κό­μα πιο με­γά­λος φα­σι­σμός τρο­χί­ζει τα ερ­γα­λεί­α της κρα­τι­κής και  πα­ρα­κρα­τι­κής βί­ας  μιας νέ­ας α­κό­μα πιο με­γά­λης δι­κτα­το­ρί­ας.

 Η ι­δε­ο­λο­γι­κή και πο­λι­τι­κή πη­γή της νέ­ας δι­κτα­το­ρί­ας εί­ναι αυ­τό που υ­πήρ­ξε ο εσω­τε­ρι­κός εχθρός της τό­τε σε με­γά­λο βαθ­μό αυ­θόρ­μη­της ε­ξέ­γερ­σης του ελ­λη­νι­κού λα­ού: το ψευ­τοΚ­ΚΕ. Αυ­τό έ­κα­νε το πά­ντα για να ε­μπο­δί­σει την κα­τά­λη­ψη  του Πο­λυ­τε­χνεί­ου στις 14 του Νο­έμ­βρη και α­φού α­πέ­τυ­χε μπή­κε μέ­σα σε αυ­τήν προ­σπα­θώ­ντας α­πό τό­τε ως σή­με­ρα να με­τα­τρέ­ψει τη δι­καιο­λο­γη­μέ­νη α­ντί­θε­ση του ελ­λη­νι­κού λα­ού στον α­με­ρι­κά­νι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό σε α­νο­χή ή και α­γά­πη στο ρώ­σι­κο σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό. Αυ­τό δεν ή­ταν τυ­χαί­ο: Το ψευ­τοΚ­ΚΕ γεν­νή­θη­κε α­πό την πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή κα­θαί­ρε­ση της η­γε­σί­ας Ζα­χα­ριά­δη και την ορ­γα­νω­τι­κή διά­λυ­ση του α­λη­θι­νού ΚΚΕ το 1958 α­πό τους ρώ­σους σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στές και τους έλ­λη­νες ε­γκα­θέ­τούς τους. Μά­λι­στα η η­γε­σί­α Φλω­ρά­κη 3 μή­νες  πριν α­πό την ε­ξέ­γερ­ση του Πο­λυ­τε­χνεί­ου εί­χε συ­νερ­γή­σει πο­λι­τι­κά στην δο­λο­φο­νί­α του η­γέ­τη του α­λη­θι­νού ΚΚΕ Ν. Ζα­χα­ριά­δη α­πό την η­γε­σί­α Μπρέζ­νιεφ ώ­στε να μην μπο­ρεί έ­να πραγ­μα­τι­κό κομ­μου­νι­στι­κό κί­νη­μα να α­ντι­πα­ρα­τε­θεί με­τά  τη δια­φαι­νό­με­νη πτώ­ση της χού­ντας στο προ­δο­τι­κό ψεύ­τι­κο ΚΚΕ.

 Στη με­τα­πο­λί­τευ­ση και α­φού πρώ­τα το ψευ­τοΚ­ΚΕ συμ­μά­χη­σε με την α­στι­κή τά­ξη ε­πι­τέ­θη­κε με τη βί­α και τη δη­μα­γω­γί­α ε­νά­ντια στην ε­πα­να­στα­τι­κή α­ρι­στε­ρά του Πο­λυ­τε­χνεί­ου, έ­πνι­ξε το με­γά­λο α­ντι­φα­σι­στι­κό κί­νη­μα της  εκ­κα­θά­ρι­σης των χου­ντι­κών α­πό το κρά­τος, την λε­γό­με­νη α­πο­χου­ντο­ποί­η­ση, έ­σπα­σε με τη βο­ή­θεια της ΝΔ, του α­ντι­πο­λι­τευ­τι­κού ΠΑ­ΣΟΚ και της ερ­γο­δο­σί­ας  τα πρώ­τα ρι­ζο­σπα­στι­κά α­περ­για­κά ερ­γα­τι­κά κι­νή­μα­τα (πχ Νά­σιο­ναλ Καν, ΙΤ­Τ) και διέ­λυ­σε ό­σο μπο­ρού­σε τα ερ­γο­στα­σια­κά σω­μα­τεί­α στή­νο­ντας σε βα­σι­κούς κλά­δους, τα ε­λεγ­χό­με­να  α­πό το ί­διο, κλα­δι­κά σω­μα­τεί­α. Ταυ­τό­χρο­να το ψευ­τοΚ­ΚΕ α­φαι­ρού­σε α­πό τις ε­πε­τεί­ους του Πο­λυ­τε­χνεί­ου το βα­σι­κό στη χου­ντι­κή βί­α που ή­ταν η ε­πέ­λα­ση του στρα­τού ε­νά­ντια στο λα­ό και την ί­δια την ε­ξέ­γερ­ση. Αυ­τό για­τί α­πό τό­τε το ψευ­τοΚ­ΚΕ ή­θε­λε να κά­νει ει­σο­δι­σμό μέ­σα στο α­στι­κό κρά­τος δη­λα­δή κυ­ρί­ως στο στρα­τό και στην α­στυ­νο­μί­α.

Τε­λι­κά α­φού α­πέ­σπα­σε την ε­μπι­στο­σύ­νη της α­στι­κής τά­ξης, με­τά  την πα­λι­νόρ­θω­ση του κα­πι­τα­λι­σμού και στην Κί­να στα 1980 που έ­δω­σε έ­να συ­ντρι­πτι­κό πλήγ­μα στα μα­ο­ϊ­κά κι­νή­μα­τα, και α­φού ήρ­θε στην ε­ξου­σί­α το ΠΑ­ΣΟΚ του ρω­σό­δου­λου Α. Πα­παν­δρέ­ου και με τις πλά­τες του, το ψευ­τοΚ­ΚΕ έ­κα­νε μια δή­θεν «α­ρι­στε­ρή στρο­φή», δη­λα­δή στρά­φη­κε α­νοι­χτά ε­νά­ντια στα ντό­πια και δυ­τι­κό­φι­λα τμή­μα­τα της α­στι­κής  τά­ξης, ό­χι για να α­να­τρέ­ψει την α­στι­κή τά­ξη σαν τέ­τοια, αλ­λά για να φέ­ρει στην ε­ξου­σί­α μια νέ­α ρω­σό­φι­λη κρα­τι­κή ο­λι­γαρ­χί­α: ό­πως τους Κόκ­κα­λη, Μπό­μπο­λα, Γερ­μα­νό, Κο­πε­λού­ζο και τε­λι­κά το ί­διο το ρώ­σι­κο και το σύμ­μα­χό  του κι­νέ­ζι­κο κε­φά­λαιο (Γκάζ­προμ, ΚΟ­ΣΚΟ, Ο­ΠΑΠ, Σαβ­βί­δης, Ρι­μπο­λό­βλεφ). Αυ­τό στο οι­κο­νο­μι­κό επί­πε­δο σή­μαι­νε σα­μπο­τάζ στις πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις που οι ρω­σό­δου­λοι δεν ε­λέγ­χα­νε και στο πο­λι­τι­κό ε­πί­πε­δο σή­μαι­νε τη στα­δια­κή ά­νο­δο του φα­σι­σμού στην ε­ξου­σί­α.  

Αυ­τή δη­λα­δή η «α­ρι­στε­ρή» στρο­φή στη μορ­φή σή­μαι­νε το δυ­νά­μω­μα της δε­ξιάς  κί­νη­σης στο πε­ριε­χό­με­νο. Δεν εί­ναι τυ­χαί­ο ό­τι α­πό τους κόλ­πους του «α­ρι­στε­ρού» ψευ­τοΚ­ΚΕ  βγή­καν με φι­λι­κά δια­ζύ­για δύ­ο ρεύ­μα­τα για να κά­νουν κα­τα­με­ρι­σμό ρό­λων: το έ­να ή­ταν ο Συ­να­σπι­σμός-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και το άλ­λο το ΝΑΡ -Α­νταρ­συα. Το πρώ­το, α­νέ­λα­βε να μπει στο κρά­τος και να το «κνι­το­ποι­ή­σει»  δη­λα­δή να κά­νει ι­σχυ­ρό­τε­ρο το πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ, ε­ντο­νό­τε­ρη τη ρω­σο­κι­νε­ζι­κή νε­ο­α­ποι­κια­κή διείσ­δυ­ση και κυ­ρί­ως να το φα­σι­στι­κο­ποι­ή­σει με: τον α­πό­λυ­το έ­λεγ­χο ό­λων των α­νε­ξάρ­τη­των αρ­χών, τον πλή­ρη έ­λεγ­χο της δι­κα­στι­κής ε­ξου­σί­ας, τον  έ­λεγ­χο της α­στυ­νο­μί­ας (δες τώ­ρα την εκ­κα­θά­ρι­ση υ­πεύ­θυ­νου ε­σω­τε­ρι­κών υ­πο­θέ­σε­ων), τις βα­θιές εκ­κα­θα­ρί­σεις στο στρα­τό και την αυ­ξα­νό­με­νη δύ­να­μη των να­ζι­στών σε αυ­τόν,  και πά­νω απ’ ό­λα το κλεί­σι­μο ή τον έ­λεγ­χο των τη­λε­ο­πτι­κών κα­να­λιών κα­τά τα πρό­τυ­πα του Πού­τιν. Το δεύ­τε­ρο α­πό­σπα­σμα, α­νέ­λα­βε να μπει στο ε­πα­να­στα­τι­κό κί­νη­μα  και  να το «κνι­το­ποι­ή­σει» δη­λα­δή να το κά­νει σα­μπο­τα­ρι­στι­κό, τρα­μπού­κι­κο  και ρω­σό­φι­λο, δη­λα­δή σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό.

Ό­μως

Δεν εί­ναι α­ρι­στε­ρά και κα­θό­λου στο πνεύ­μα του Πο­λυ­τε­χνεί­ου να χτυ­πάς σαν κύ­ριο ε­χθρό την α­στι­κή δη­μο­κρα­τί­α ό­ταν πα­γκό­σμια και ει­δι­κά στη χώ­ρα σου α­νε­βαί­νει ο φα­σι­σμός που ε­πί­σης έ­χει σαν κύ­ριο ε­χθρό του την α­στι­κή δη­μο­κρα­τί­α. Δεν εί­ναι δη­λα­δή α­ρι­στε­ρά να πα­λεύ­εις για να εί­ναι νό­μι­μοι οι να­ζί δο­λο­φό­νοι και να μοι­ρά­ζε­σαι μα­ζί τους την ί­δια ε­πι­λε­κτι­κή δή­θεν α­ντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή δη­μα­γω­γί­α, τον ί­διο πο­λι­τι­στι­κού  τύ­που α­ντι­δυ­τι­κι­σμό, τον ί­διο α­ντι­ση­μι­τι­κού τύ­που α­ντι­σιω­νι­σμό και πά­νω απ’ όλα την ί­δια φι­λί­α στη φα­σι­στι­κή Ρω­σί­α. Η ι­δε­ο­λο­γι­κή ά­νο­δος του να­ζι­σμού εί­χε ό­χι μό­νο τη θερ­μή έ­γκρι­ση  της φα­σι­στι­κής δε­ξιάς και ακρο­δε­ξιάς αλ­λά και την ι­δε­ο­λο­γι­κή προ­δο­σί­α  της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς.

Δεν εί­ναι α­ρι­στε­ρό και στο πνεύ­μα του Πο­λυ­τε­χνεί­ου να κα­τα­στρέ­φεις τις πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις για να νι­κή­σεις τά­χα την α­στι­κή τά­ξη. Α­ρι­στε­ρό  εί­ναι να α­να­τρέ­πεις  την α­στι­κή τά­ξη για να α­να­πτύ­ξεις πα­ρα­πέ­ρα τις πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις που αυ­τή ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο δε­σμεύ­ει. Αυ­τός εί­ναι ό­ρος ό­χι μό­νο για να κά­νεις με την ε­πα­νά­στα­ση τις πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις κτή­μα του λα­ού, ό­χι μό­νο ό­ρος για να υ­πάρ­χει το υ­πο­κεί­με­νο της ε­πα­νά­στα­σης, το βιο­μη­χα­νι­κό προ­λε­τα­ριά­το, αλ­λά και ό­ρος για να μην πει­νά­ει αυ­τή τη στιγ­μή ο λα­ός.  

Δεν εί­ναι α­ρι­στε­ρά να θε­ω­ρείς το μνη­μό­νιο σαν συ­νέ­πεια της πο­λι­τι­κής των δα­νει­στών, αλ­λά την ε­πέμ­βα­ση των δα­νει­στών σαν α­πο­τέ­λε­σμα της υ­περ­χρέ­ω­σης της χώ­ρας και αυ­τήν σαν α­πο­τέ­λε­σμα του μα­κρό­χρο­νου πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ που η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα κλεί­νο­ντας τις τρά­πε­ζες ε­κτί­να­ξε στα ύ­ψη, μα­ζί και το χρέ­ος. 

Δεν εί­ναι α­ρι­στε­ρά να δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λο­ποιείς, δη­λα­δή να κρα­τι­κο­ποιείς το προ­λε­τα­ριά­το α­ντί να το στρέ­φεις ε­νά­ντια στο κρά­τος σαν το συ­μπυ­κνω­μέ­νο τα­ξι­κό ε­χθρό του.

Δεν εί­ναι στο πνεύ­μα του Πο­λυ­τε­χνεί­ου να μι­λάς για ε­θνι­κή α­νε­ξαρ­τη­σί­α και την ί­δια ώ­ρα να υ­πο­στη­ρί­ζεις μα­ζί με τους να­ζι­στές και κά­θε ευ­ρω­παί­ο φα­σί­στα την ει­σβο­λή και δια­με­λι­σμό και κα­το­χή της Ου­κρα­νί­ας α­πό την που­τι­νι­κή Ρω­σί­α. Ού­τε βέ­βαια εί­ναι α­ρι­στε­ρό το να δια­δη­λώ­νεις με τους α­γα­να­κτι­σμέ­νους ε­νά­ντια στη δη­μο­κρα­τι­κή Ευ­ρώ­πη δί­πλα στη Χρυ­σή Αυ­γή.

Δεν εί­ναι στο πνεύ­μα του Πο­λυ­τε­χνεί­ου και α­ρι­στε­ρό το να θε­ω­ρείς σαν πο­λι­τι­κούς κρα­τού­με­νους τους  ψευ­το­α­ναρ­χι­κούς Πυ­ρή­νες της φω­τιάς, τους α­νοι­χτούς αυ­τούς υ­πε­ρα­σπι­στές του αρ­χι­να­ζι­στή Κα­λέ­ντζη (ο ο­ποί­ος ε­πί­σης α­νοι­χτά τους υ­μνεί), τους προ­στα­τευό­με­νους του κρά­τους του Σύ­ρι­ζα, τους πιο ορ­κι­σμέ­νους ε­χθρούς του σύγ­χρο­νου τε­χνι­κού  πο­λι­τι­σμού και των ί­διων των πλα­τιών λα­ϊ­κών μα­ζών τις ο­ποί­ες θε­ω­ρούν αλ­λοτριω­μέ­νες προ­φα­νώς για­τί αυ­τές προ­τι­μούν τον α­στο­δη­μο­κρα­τι­σμό α­πό το φα­σι­σμό  αλ­λά και ε­πει­δή θέ­λουν να γευ­τούν ό­λα τα τε­χνι­κά ε­πι­τεύγ­μα­τα του σύγ­χρο­νου πο­λι­τι­σμού.

Ο λό­γος για τον ο­ποί­ο το κα­θε­στώς Σύ­ρι­ζα προ­στα­τεύ­ει πολιτι­κά τους να­ζί και τους  ψευ­το­α­ναρ­χι­κούς φί­λους του Κα­λέ­ντζη εί­ναι α­πλός: οι να­ζι­στές, και έ­να εί­δος δή­θεν α­ναρ­χι­σμού μοι­ρά­ζο­νται σή­με­ρα και α­νοι­χτά το ί­διο μί­σος για μια βιο­μη­χα­νι­κή τε­χνο­λο­γι­κά α­νε­πτυγ­μέ­νη και κυ­ρίως δη­μο­κρα­τι­κή Ελ­λά­δα. Αυ­τό θέ­λει και ο νε­ο­να­ζι­στι­κός ά­ξο­νας Ρω­σί­ας - Κί­νας. Θέ­λει δη­λα­δή μια Ελ­λά­δα ρη­μαγ­μέ­νη υ­πό την  φα­σι­στι­κή του κυ­ριαρχί­α για να την έ­χει α­ποι­κί­α α­πό ό­που θα περ­νά­νε τα ε­νερ­γεια­κά και ε­πι­κοινω­νια­κά του δί­κτυα και τό­σο πει­να­σμέ­νη και τα­πει­νω­μέ­νη με τό­σο μί­σος ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη, ώ­στε να την πά­ρει μα­ζί του στον κοι­νό α­ντιευ­ρωπα­ϊ­κό τους πό­λε­μο. Σ’ αυ­τή τη φά­ση ι­διαί­τε­ρα ε­πει­δή θέ­λουν η Ελ­λά­δα να είναι μέ­σα στην Ε­Ε, θέ­λουν την ω­μή φα­σι­στι­κή  βί­α να μην την α­σκεί το ί­διο το κρά­τος α­νοι­χτά, αλ­λά το να­ζι­στι­κό και το ψευ­το­α­ναρ­χι­κό πα­ρα­κρά­τος.

Να για­τί οι σο­σιαλ­φα­σί­στες της η­γε­σί­ας του ψευ­τοΚ­ΚΕ, του ΣΥΡΙ­ΖΑ, και του ψευ­το­α­ρι­στε­ρού ρι­ζο­σπα­στι­σμού θέ­λουν ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες να α­να­τρέ­ψουν το πνεύ­μα του Πο­λυ­τε­χνεί­ου και να με­τα­τρέ­ψουν και  το ί­διο στο α­ντί­θε­τό του. Να το με­τα­τρέ­ψουν δη­λα­δή α­πό κά­στρο δη­μο­κρα­τί­ας σε άντρο α­ντι­δη­μο­κρα­τί­ας, τρα­μπου­κι­σμού και κα­τα­στρο­φι­κής προ­βο­κά­τσιας ώ­στε τε­λι­κά να το κά­νουν α­διά­φο­ρο ή και μι­ση­τό στο λα­ό την ί­δια ώ­ρα που οι ανοι­χτοί και οι κρυ­φοί ε­χθροί του Πο­λυ­τε­χνεί­ου ε­νώ­νο­νται σαν κρά­τος και πα­ρα­κρά­τος πί­σω α­πό τις πλά­τες του λα­ού.

Οι α­ρι­στε­ροί και δη­μο­κρα­τι­κοί άν­θρω­ποι πρέ­πει να κά­νουν το α­ντί­θε­το: Πρέ­πει διαρ­κώς να ζω­ντα­νεύ­ουν το α­λη­θι­νό, με­γά­λο, παλ­λα­ϊ­κό, πανδη­μο­κρα­τι­κό  Πο­λυ­τε­χνεί­ο του 1973, να το υ­ψώ­νουν ε­νά­ντια στα ψεύ­τι­κα Πο­λυ­τεχνεί­α του φα­σι­σμού και του σο­σιαλ­φα­σι­σμό και πά­νω απ ό­λα να ε­μπο­δί­σουν μια νέ­α φα­σι­στι­κή δι­κτα­το­ρί­α που ή­δη χτυ­πά­ει την πόρ­τα της χώ­ρας μας.

Αθήνα, 13/11/2015

-http://www.oakke.gr/afises/2013-02-16-20-46-50/item/592-