Και αυτή τη φορά ένα τάγμα εφόδου από πενήντα περίπου τραμπούκους μπήκε στην αίθουσα της εκδήλωσης και με άγριες δυνατές φωνές, βρισιές, και απειλές υποχρέωσαν αυτούς που συμμετείχαν να διακόψουν την εκδήλωση μέχρις ότου έφυγαν με την άνεσή τους χωρίς η αστυνομία όπως και την προηγούμενη φορά να επέμβει, ενώ είχε ειδοποιηθεί.

Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά ο Παναγιώταρος, που ήταν επικεφαλής και της προηγούμενης επίθεσης είναι τώρα βουλευτής της ναζιστικής συμμορίας, ότι είχε μαζί του και άλλους υπόδικους βουλευτές, τους Λαγό και Μπαρμπαρούση, που βρίσκονται έξω από τη φυλακή γιατί η δίκη τους σύρθηκε μέχρι την αποφυλάκισή τους, ότι αυτοί κουβάλησαν μαζί τους τον όχλο των τραμπούκων τους που αυτή τη φορά δεν έκρυψαν καθόλου τα πρόσωπά τους και καταγράφηκαν σε βίντεο χωρίς καν να ενοχληθούν από την αστυνομία. Καμία δίωξη εναντίον τους δεν κινήθηκε από καμία εισαγγελική αρχή που προφανώς αγνόησε κάθε ποινική διάταξη για αυτεπάγγελτη δίωξη συμπεριλαμβανομένου του νέου αντιρατσιστικού νόμου που έχει γίνει και αυτός ένα κουρέλι όπως κάθε αντιρατσιστικός που ψηφίζεται κάτω από ευρωπαϊκή πίεση για να εφαρμοστεί σε ένα κράτος που δίνει νομιμότητα, ασυλία και πλήρη κοινοβουλευτική αναγνώριση σε μία ναζιστική δολοφονική συμμορία. Εννοείται ότι όχι μόνο δεν υπήρξε ψήφισμα της Βουλής, αλλά και καμιά αναφορά κανενός βουλευτή για καταδίκη της επίθεσης της οποίας επικεφαλής ήταν ενεργά μέλη της. Το ελληνικό κράτος δηλαδή κάλυψε σαν κυβέρνηση, σαν κόμματα, και με το σύνολο των θεσμικών του οργάνων αυτή την επίθεση. Αλλά και τα τηλεοπτικά ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν ή ασχολήθηκαν ελάχιστα με το περιστατικό χωρίς να υπάρξει ένας ουσιαστικά καταγγελτικός λόγος.

Η επίθεση έγινε λίγες μέρες μετά από την επίσκεψη στο Καστελόριζο κυβερνητικού κλιμακίου αποτελούμενου από τον υπουργό εθνικής άμυνας Καμμένο των ΑΝΕΛ και τον αναπληρωτή υπουργό συριζαίο Βίτσα, μαζί με συριζαίους και χρυσαυγίτες βουλευτές, μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, που στέκονταν χαμογελαστοί δίπλα- δίπλα και συνοδεύονταν από τους αρχηγούς ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ, ενώ υπήρχε και ειδική ομάδα του στρατού να στέκεται σε τιμητική στάση προσοχής και σε παράταξη, περιβάλλοντας την αυτού εξοχότητα τον αρχιναζί Κασιδιάρη, τους κυβερνητικούς βουλευτές, και έναν από την Ένωση Κεντρώων. Αυτή η κοινή επίσκεψη καθιστά την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά κόμματα ηθικούς συναυτουργούς της επίθεσης. Γιατί είναι αυτή η κυβέρνηση που αναγνώρισε στην πράξη για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά και επίσημα ότι η ωμή εθνορατσιστική προπαγάνδα και βία της ναζιστικής συμμορίας αποτελεί τμήμα ενός μετώπου τάχα για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, που σημαίνει ότι τα συνθήματα των αντι-μειονοτικών συγκεντρώσεων «Έξω οι Τούρκοι από τη Θράκη», “δεν υπάρχουν εθνικά μακεδόνες αλλά μόνο προδότες και σκοπιανοί πράκτορες που πρέπει να πεθάνουν” είναι τμήμα της εθνικής πλατφόρμας για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της χώρας. Μια τέτοια πολιτική δικαιολογεί οποιαδήποτε επίθεση ενάντια στους «μούλους» και «μογγόλους» όπως έχουν χαρακτηρίσει τους μειονοτικούς οι χρυσαυγίτες βουλευτές (http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=487832).

Για να αναγνωριστεί αυτός ο “εθνικά δημιουργικός” ρόλος αυτών των τεράτων και μάλιστα αμέσως μετά την τρομοκρατική εισβολή τους στην ΕΣΗΑ ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Παρασκευόπουλος, τάχθηκε ενάντια στη ρήξη με τους ναζιστές και υπέρ της σύγκλισης με στόχο τον «εκδημοκρατισμό» τους. Αυτό είναι το απόλυτο επιχείρημα υπεράσπισης των ναζιστών στη δίκη τους που είναι σε εξέλιξη, γιατί καταργεί την κατηγορία του εισαγγελέα Ντογιάκου, που πήγε τη ΧΑ στο εδώλιο με την κατηγορία ότι είναι μια εγκληματική συμμορία με το μανδύα πολιτικού κόμματος. Για να μην μένει μάλιστα καμιά αμφιβολία για το ποιους θεωρεί αθώους και ποιους θεωρεί ένοχους ο ίδιος αυτός Παρασκευόπουλος όταν ήταν υπουργός, φρόντισε να καθαιρέσει με τη βοήθεια της Θάνου τον Ντογιάκο από πρόεδρο της εισαγγελίας εφετών. Αν λοιπόν οι βουλευτές της συμμορίας δεν είναι μέλη εγκληματικής συμμορίας μπορούν άνετα να εμφανίζονται δίπλα σε υπουργούς, και στρατιωτικούς αξιωματούχους στο Καστελόριζο, και βεβαίως μπορούν μέχρι τον πλήρη «εκδημοκρατισμό» τους να εξαπολύουν ανενόχλητοι τις επιθέσεις τους στις εθνικές μειονότητες. Δεν πρόκειται για εκδημοκρατισμό των ναζιστών, αλλά για ναζιστικοποίηση της κυβέρνησης.

Μέσα σε αυτό το πολιτικό κλίμα, και κυρίως κάτω από την πίεση των καταγγελιών των δημοκρατικών ανθρώπων για τις αγκαλιές της κυβέρνησης με τους ναζήδες, ο πάντα διπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση για την επίθεση στην οποία υπερτονιζόταν η ανάγκη «πολιτικής και κοινωνικής απομόνωσης των ναζιστών» (προφανώς άλλο το κόμμα, άλλο η κυβέρνηση) αλλά δεν αναφερόταν καμία ανάγκη για σύλληψη και ποινική τιμωρία τους (εδώ όλοι συμπίπτουν). Στην πράξη ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιεί πολιτικά την εγκληματική επίθεση των ναζιστών την οποία καταδικάζει μόνο σε ότι αφορά τη μορφή της, δηλαδή τη βίαια εκδήλωση της, και όχι σε ότι αφορά το ίδιο το περιεχόμενο και το στόχο της που είναι η απαγόρευση της πολιτικής έκφρασης ενός βασικού πολιτικού φορέα της τούρκικης μειονότητας, συνδιοργανωτή της εκδήλωσης, του “Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας”. Μάλιστα οι συντάκτες της ανακοίνωσης φρόντισαν με επιμέλεια να μην αναφέρεται ούτε καν η φράση «εθνικές μειονότητες» σε αυτή, και για αυτό το λόγο να μην αναφέρεται καν η εκδήλωση εναντίον της οποίας έγινε η επίθεση (!) (http://www.enikos.gr/politics/424804,O-SYRIZA-gia-thn-eisvolh-ths-XA-sthn-ESHEA-Edeixe-xana-to-pragmatiko-ths-proswp.html).

Αυτό το κόμμα που από τη μία αγκαλιάζει τους ναζιστές και από την άλλη εμφανίζεται σαν αντιναζιστικό κόμμα δεν έχει όρια σε υποκρισία. Είναι στη συνέχεια ο ίδιος ο Βίτσας που πήγε στο Καστελόριζο μαζί με τους ναζιστές, που ανέλαβε εκπροσωπώντας το ΣΥΡΙΖΑ να διαχωριστεί από τις δηλώσεις Παρασκευόπουλου λέγοντας ότι η «Χρ. Αυγή» είναι «φασιστική οργάνωση» και «σε ένα σοβαρό επίπεδο είναι και εγκληματική», αλλά εννοείται όχι τόσο εγκληματική ώστε να μην πάει μαζί της στο Καστελόριζο γιατί όπως είπε, εκεί δεν πήγε με τη ΧΑ, αλλά με την «Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας», οπότε οι εγκληματίες γίνανε θεσμικοί παράγοντες! (http://www.capital.gr/story/3176279).

Όλα τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων και ψευτοΚΚΕ κάλυψαν πλήρως τη ναζιστική επίθεση με την απόλυτη σιωπή τους για το θέμα. Την ίδια στάση είχαν κρατήσει τα κοινοβουλευτικά κόμματα συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ και στην επίθεση του 2009. Προηγούμενα είχαν φροντίσει να κρατήσουν τους πιο χαμηλούς τόνους για το κυβερνητικό αγκάλιασμα ΣΥΡΙΖΑ-ναζιστών.

Για την κυβέρνηση λοιπόν και τα κόμματα της ελληνικής βουλής επιτρέπεται στους ναζιστές να απαγορεύουν με τη βία την πολιτική έκφραση των εθνικών μειονοτήτων. Πρόκειται για μια άμεση συνέπεια της ομόφωνης άρνησης όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων να αποδεχτούν το δικαίωμα της τούρκικης και της μακεδονικής εθνικής μειονότητας στον αυτοπροσδιορισμό τους. Για χρόνια διαπαιδαγωγούν το λαό στην πεποίθηση ότι το ελληνικό κράτος πρέπει να έχει εθνική ομοιογένεια, και είναι προδοσία του έθνους το να αναγνωρίζει κανείς ότι στην επικράτεια του υπάρχουν εθνικές μειονότητες. Έτσι έχει καλλιεργηθεί το ιδεολογικο-πολιτικό έδαφος πάνω στο οποίο πάτησε και ανδρώθηκε η ναζιστική συμμορία ώστε τώρα μπορεί να τραμπουκίζει ανενόχλητη στις εθνικές μειονότητες. Hσύμπλευση του ελληνικού πολιτικού συστήματος με τον πιο άρρωστο εθνοσοβινισμό, δεν οφείλεται σε καμία διαστρεβλωμένη αντίληψη πατριωτισμού, αλλά στο ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να προπαγανδίζει τη συμμαχία με την ορθόδοξη νεοτσαρική Ρωσία στα πλαίσια ενός εθνικά ομοιογενούς ελληνορθόδοξου κράτους, από ότι στα πλαίσια ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού δημοκρατικού και ανεξίθρησκου κράτους που αποδέχεται και αναγνωρίζει τις εθνικές του μειονότητες, τις οποίες για τον ίδιο λόγο πρέπει να καταπνίξει. Την εφαρμογή αυτής της πολιτικής την έχουν αναθέσει στην πουτινική ναζιστική συμμορία της ΧΑ που ζητάει να εγκατασταθεί ρώσικος στρατός στα σύνορα. Στα πλαίσια της ίδιας εθνικής ομοψυχίας που οδηγεί κατευθείαν τη χώρα και το λαό στα νύχια του ρώσικου αφεντικού, όχι μόνο αναγνωρίζουν τη Χ.Α. σα νόμιμο πολιτικό κόμμα, και αρνούνται να τη βγάλουν εκτός νόμου τα τελευταία τριάντα χρόνια, αλλά πλέον την καλύπτουν ανοιχτά πολιτικά και ποινικά και τη βοηθάνε να τρομοκρατεί, να απονομιμοποιεί και να θέτει υπό διωγμό τις εθνικές μειονότητες.Ο πιο συνειδητός εκφραστής αυτής της γραμμής είναι η ψευτοαριστερά που σήμερα έχει πάρει την εξουσία έχοντας όχι τυχαία στο πλευρό της τους εθνικοφασίστες των ΑΝΕΛ.

Αυτό το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού αρνούνται να το αναγνωρίσουν στις εθνικές μειονότητες από κοινού σοσιαλφασίστες και σοβινοφασίστες, που συγκροτούν μαζί με τη ναζιστική συμμορία το φαιο-«κόκκινο» μέτωπο εξουσίας στη χώρα. Έτσι εξηγείται πως για πρώτη φορά μια τέτοια επίθεση γίνεται με τη σφραγίδα και την υπογραφή ενός κοινοβουλευτικού κόμματος χωρίς ούτε μία καταδίκη τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο.

Οι δήθεν υπερασπιστές των μειονοτήτων ακολουθούν με συνέπεια την επίσημη εθνική γραμμή. Στην ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ, η οποία για να ελαφρύνει τη θέση της καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ για φιλοχρυσαυγιτισμό, γίνεται η διακήρυξη ότι κανείς δεν πρόκειται να απαγορεύσει την ελευθερία της έκφρασης, αλλά δεν υπάρχει καμία αναφορά σχετικά με τα συγκεκριμένα θύματα, τις εθνικές μειονότητες, στα οποία οι ναζιστές επιχείρησαν να επιβάλουν σιωπητήριο (https://www.esiea.gr/viaii-eisvoli-tis-xrysis-aygis-stin-es/). Στην ίδια γραμμή είναι και η ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ στην οποία αναφέρεται μία εκδήλωση για τα δικαιώματα μειονοτήτων, αλλά λέξη για εθνικές μειονότητες, κι ας ήταν αυτός ο τίτλος της εκδήλωσης που διακόπηκε! (http://antiracismfascism.org/index.php/2015-07-16-09-37-48/item/1970-xrysavgitiki-epithesi-se-ekdilosi-gia-tis-meionotites-stin-esiea).

Το κόμμα των εθνικά μακεδόνων, (παλιότερα πριν αυτοπροσδιοριστούν σαν εθνικά μακεδόνες, το αληθινό ιστορικό ΚΚΕ εκτός από μακεδόνες τους ανέφερε και σαν σλαβομακεδόνες), το δημοκρατικό «Ουράνιο Τόξο» (www.florina.org) στην πρώτη του ανακοίνωση της 13/12 κατήγγειλε «την παντελή έλλειψη αστυνομικών δυνάμεων για την προστασία της εκδήλωσης παρότι αυτό είχε εγκαίρως ζητηθεί καθώς και το αδιάφορο σφύριγμα όλων σχεδόν των υπόλοιπων πολιτικών κομμάτων που αποφεύγουν όπως ο "διάολος το λιβάνι" να καταδικάσουν ξεκάθαρα αυτές τις επαίσχυντες συμπεριφορές. Επίσης, θα έπρεπε αυτόματα να παρέμβει Εισαγγελέας γιατί αφορά βίαιη πράξη από συλλογικό όργανο – κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή.

Ίσως επειδή φιλοδοξούν να "ενσωματώσουν" το φασισμό στο ελληνικό πολιτικό σύστημα (αν και αυτό έχει προ πολλού συντελεστεί). Σίγουρα όμως διότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί το μακρύ και βρώμικο χέρι ακριβώς αυτού του συστήματος και του βαθέως κράτους που πολεμάει λυσσαλέα τους Μακεδόνες, τους Τούρκους και όλες τις υπόλοιπες μειονότητες της χώρας μας».

Στη δεύτερη ανακοίνωση του της 14/12 κατήγγειλε τη νομιμοποίηση της εισβολής από την ελληνική δικαιοσύνη και αναφέρει συγκεκριμένα: «Τραγωδία είναι ότι ακόμη δεν είναι εκτός νόμου το νεοναζιστικό κόμμα στην Ελλάδα. Για αυτό, στα πλαίσια προστασίας της δημοκρατίας ο αρμόδιος Εισαγγελέας σοβαρής χώρας θα κάνει αυτό που πρέπει και θα παρέμβει ανάλογα, χωρίς την ανάγκη ατομικών προσφυγών».

Θυμίζουμε ότι ήταν ο ύπουλος Τσίπρας αυτός που έριξε το σύνθημα να βρεθούν οι ναζί «ενώπιον του νόμου», μετά τη δολοφονία του Φύσσα και τη δικαστική δίωξη της συμμορίας, μόνο και μόνο για να υπονομεύσει το σωστό αίτημα να τεθούν εκτός νόμου, έχοντας πάντα στο πλευρό του το ψευτοΚΚΕ. Τώρααποδεικνύεται ότι αυτό το «ενώπιον του νόμου» σήμαινε να είναι οι ναζιστές φιλοπουτινικοί τραμπούκοι όχι μόνο νόμιμοι, αλλά και το πιο ατιμώρητο τμήμα του κρατικού μηχανισμού. Όταν οι ναζιστές είναι όχι απλά νόμιμοι αλλά και οι πιο ισχυροί εκπρόσωποι του κρατικού μηχανισμού βίας, και όταν μπορούν ατιμώρητα να διακόπτουν και να τρομοκρατούν μια συγκέντρωση για τις εθνικές μειονότητες χωρίς τα κόμματα να διαμαρτύρονται σύσσωμα και έντονα γι αυτό και χωρίς οι εισαγγελείς να κινούνται, τότε οι εθνικές μειονότητες είναι υπό απαγόρευση ή καλύτερα στη μισοπαρανομία.

Να γιατί ο Τσίπρας φρόντισε να τοποθετήσει στην προεδρία της Βουλής, μία Κωνσταντοπούλου, που επέμενε ότι η Βουλή δεν μπορούσε να λειτουργήσει νόμιμα με τους βουλευτές της δολοφονικής συμμορίας να απουσιάζουν και να είναι έγκλειστοι στη φυλακή, ενώ ο νυν πρόεδρος της Βουλής Βούτσης είναι ο άνθρωπος που μίλησε για «πολιτικές διώξεις κατά της Χρυσής Αυγής και μεθοδεύσεις της κυβέρνησης (Σαμαρά), ώστε να την θέσει εκτός νόμου», αμέσως μετά τις συλλήψεις για τη δολοφονία Φύσσα. Ασφαλώς και δεν είχε τέτοιες προθέσεις ο Σαμαράς που σήμερα έχει καταπιεί τη γλώσσα του για το όργιο φιλοναζισμού του ΣΥΡΙΖΑ και τότε ήθελε απλά να δείξει ένα καλό πρόσωπο στην Ευρώπη και εδικά στο Συμβούλιο της Ευρώπης και τον Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου Μούιζνιεκς που ζητούσε μέτρα από την Ελλάδα ενάντια στη ΧΑ. Αλλά τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τέτοιους περιορισμούς σε μία περίοδο που η Ευρώπη διαβρωμένη από τους εκπροσώπους της φιλορώσικης διπλωματίας μέσα της, διασπασμένη και υπό τη σκιά του Τραμπ, έχει παραλύσει απέναντι στην πολύπλευρη πουτινική επίθεση.

Οι δημοκράτες πρέπει να σταθούν δίπλα στο πλευρό των εθνικών μειονοτήτων που στην πρώτη ευκαιρία κάποιας ανωμαλίας στην περιοχή βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο με την κατάπτυστη κατηγορία ότι είναι «πράκτορες ξένων συμφερόντων» εχθρικών για την εδαφική ακεραιότητα του ελληνικού κράτους, όταν το μόνο που ζητούσαν και ζητάνε είναι να αναγνωριστούν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, και βασικά η ίδια τους η ύπαρξη. Αυτός που θέλει σήμερα αλλαγή των συνόρων παγκόσμια είναι η νεοχιτλερική Ρωσία. Γι αυτήν δουλεύει εντατικά το πολιτικό σύστημα της χώρας όταν με τη στάση του εγκρίνει τη βία του πιο ανοιχτού της φίλου, του πιο αφοσιωμένου λακέ του Πούτιν, δηλαδή όταν ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΣΕ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΟΠΟΤΕ ΘΕΤΕΙ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ, ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ, ΣΕ ΑΤΥΠΗ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ.

Αθήνα, 16/12/2017