Οι σύντροφοι του ΕΡΓΑΣ, της συνδικαλιστικής παράταξης της ΟΑΚΚΕ στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη πήγαν σε αυτή την εκδήλωση και δήλωσαν τη συμπαράσταση τους στα μέλη της ΟΡΜΑ θύματα της ναζιστικής επίθεσης που δικάζονται στο πρωτοδικείο στις 12 του Ιούνη. Η προκλητικότητα της επίθεσης και ο τρόπος της αντιμετώπισης της από τις αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές, έδειξαν για άλλη μια φορά πόσο αναγκαία είναι η πάλη για να βγει εκτός νόμου η εγκληματική συμμορία, να καταγγελθούν οι πολιτικοί της προστάτες που την κρατάνε νόμιμη και ασύδοτη, και ιδιαίτερα να αποκαλυφθεί στους εργάτες της Ζώνης ο ρόλος του ρατσιστικού σωματείου της ΧΑ που αυτή τη στιγμή λειτουργεί στο λιμάνι υπέρ του φασιστικού μονοπωλίου της Κόσκο βοηθώντας την να εγκαταστήσει εκεί το εργασιακό της γκέτο.

Ταυτόχρονα όμως οι σύντροφοι του ΕΡΓΑΣ εκφράσανε τη διαφωνία τους στη γενική τακτική και κυρίως στα συνθήματα της ΟΡΜΑ. Αυτή την παρέμβαση την έκριναν αναγκαία οι σύντροφοι του ΕΡΓΑΣ στα πλαίσια της μακρόχρονης πολιτικής και συνδικαλιστικής τους δουλειάς, ιδιαίτερα της αντιφασιστικής τους δουλειάς στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος.

Η ανακοίνωση της ΟΡΜΑ μετά τη συγκέντρωση για μια ακόμα φορά αποσιώπησε και τη σαφήνεια και το εύρος της διαφωνίας που έκφρασε μια μετωπική οργάνωση της ΟΑΚΚΕ, εν προκειμένω ο ΕΡΓΑΣ, γράφοντας αόριστα ότι οι προτάσεις της «εγκρίθηκαν από την πλειοψηφία της σύσκεψης». Παρουσίασε έτσι μία σύσκεψη που έγινε με ανοιχτό κάλεσμα σε όλους τους αντιφασίστες, σαν μία κλειστή σύσκεψη φίλων και συμμάχων της που περιελάμβαναν και τον «ΕΡΓΑΣ, τη συνδικαλιστική παράταξη της ΟΑΚΚΕ στην Επισκευαστική Ζώνη», και η οποία σύσκεψη έλαβε αποφάσεις που απλά δεν δέσμευαν όλους αυτούς τους φίλους και συμμάχους. Ο ΕΡΓΑΣ δεν έχει συνεργαστεί ποτέ και πουθενά οργανωτικά με την ΟΡΜΑ ακριβώς εξαιτίας αυτών των διαφωνιών.

Ο σ. Πιέρρος Γουρνάς μιλώντας εκ μέρους του ΕΡΓΑΣ τοποθέτησε τα εξής σημεία:

1) Δήλωσε τη συμπαράσταση του ΕΡΓΑΣ στους διωκόμενους που αντιμετώπισαν την επίθεση των ναζιστών και βρέθηκαν κατηγορούμενοι, και την υποστήριξη στο αίτημα για τη σύλληψη και καταδίκη όλων των ναζιστών τραμπούκων που συμμετείχαν στην επίθεση.

2) Ανάδειξε το ρατσιστικό χαρακτήρα του σωματείου της ΧΑ που αναφέρει στο καταστατικό του ότι είναι μόνο για Έλληνες που σημαίνει ότι είναι παράνομο και μάλιστα αντισυνταγματικό και δεν έπρεπε να επιτρέπεται η λειτουργία του από το κράτος και τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Κατάγγειλε ιδιαίτερα τη στάση του «Κ»ΚΕ που επιτρέπει σε ένα τέτοιο σωματείο να λειτουργεί στη Ζώνη δίπλα στο Συνδικάτο Μετάλλου του οποίου έχει την ηγεσία, και μάλιστα αφού τα μέλη του δέχθηκαν επίθεση από τους ναζιστές. Επισήμανε ότι αυτή η πλευρά δεν μπαίνει στη λογική της εισήγησης της ΟΡΜΑ που το καταγγέλλει γενικά σαν εργοδοτικό σωματείο. Είπε χαρακτηριστικά ότι με το σκεπτικό του κλεισίματος των εργοδοτικών σωματείων έπρεπε να κλείσει ένας μεγάλος αριθμός σωματείων στη χώρα.

3) Ξεκαθάρισε ότι όταν μιλάμε για εργοδοτικό χαρακτήρα του ναζιστικού σωματείου, πρέπει να μιλάμε συγκεκριμένα για την εργοδοσία που υπηρετεί γιατί πρόκειται για μία φασιστική κρατική δύναμη που με τις ευλογίες κράτους και κοινοβουλευτικών κομμάτων έχει στα χέρια της σήμερα το λιμάνι. Πρόκειται για το φασιστικό μονοπώλιο της Κόσκο και τους φιλικούς σε αυτήν εργοδότες. Αυτό έχει δείξει τον τρόπο που λειτουργεί στην Ιταλία, στο λιμάνι της Νάπολης, που το είχε μετατρέψει σε διακομιστικό κέντρο λαθραίων εμπορευμάτων. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και στον Ασπρόπυργο όπου κι εκεί αξιοποιεί την παρουσία της ναζιστικής συμμορίας. Είπε ότι αυτή τη στιγμή η Κόσκο συντηρεί την ανεργία στη Ζώνη, αντί να φέρνει δουλειές όπως υποσχέθηκε γιατί θέλει μόνο τα κοντέινερ και όχι την επισκευή, και δίνει δύναμη στους ναζιστές που έχουν αναλάβει να εξασφαλίζουν δουλειές στους λίγους εργάτες με δουλικούς όρους. Ωστόσο, μέσα στις συνθήκες της μεγάλης ανεργίας η ΧΑ εμφανίζεται σαν μία φιλική δύναμη στο μέσο εργάτη που προσπαθεί να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Πάνω σε αυτό το έδαφος, ο κάθε ναζί τραμπούκος μπορεί να κυκλοφορεί στο λιμάνι σαν εργοδηγός και να έχει το θράσος να εμφανίζεται με ξεσκέπαστο πρόσωπο μέρα μεσημέρι με το λοστό του έξω από τα γραφεία του σωματείου. Σε αυτό το έδαφος που το αφήνει επίτηδες ελεύθερο το ΠΑΜΕ βάδισε η ΧΑ, ιδιαίτερα αφού φρόντισε να γίνει το ίδιο το σωματείο που το ελέγχει το ΠΑΜΕ μισητό στους εργάτες μέσα από τις τραμπούκικες μεθόδους του στο συνδικαλισμό που έχουν γνωρίσει καλά οι σύντροφοι του ΕΡΓΑΣ.

4) Εξήγησε ότι η συγκεκριμένη βίαιη επίθεση των ναζί παρόλη την προκλητικότητά της δεν αρκούσε από μόνη της για να πείσει τον εργάτη της Ζώνης ότι πρέπει να κλείσει το σωματείο. Είπε συγκεκριμένα ότι αυτός είναι ένας στόχος που προπαγανδίζει εδώ και καρό ο ίδιος ο ΕΡΓΑΣ, αλλά διαφωνεί με την ΟΡΜΑ ότι κάτι τέτοιο μπορεί να επιβληθεί από εξωτερικές δυνάμεις, έξω από τη συνείδηση και τις διαθέσεις των εργατών. Αυτές οι πρακτικές δεν μπορούν να κλείσουν το δρόμο στο ναζισμό. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανό να ενισχύσουν σε σημαντικό τμήμα των εργατών της Ζώνης τη θέση των ναζιστών. Ιδιαίτερα έκανε το διαχωρισμό με συνθήματα όπως το «Φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» που προβάλλεται από την ΟΡΜΑ γιατί τέτοια συνθήματα είναι απωθητικά στους εργάτες, προπαγανδίζουν μία βία για την οποία δεν έχουν πειστεί ότι πρέπει να ασκηθεί. Διευκρίνισε ότι τις ναζιστικές συμμορίες μπορεί να τις νικήσει μόνο μια μαζική λαϊκή βία αφού οι εργάτες, η γειτονιά, ο λαός έχουν κατακτήσει τη συνείδηση ότι αυτές είναι ο άμεσος εχθρός τους.

Τέλος ξεκαθάρισε ότι ο ΕΡΓΑΣ δεν θα συμμετέχει στη διαδήλωση που θα διοργανώσει η ΟΡΜΑ, και ζήτησε αυτή η συγκεκριμένη τοποθέτηση για τη στάση που κρατάει ο ΕΡΓΑΣ απέναντι στο συγκεκριμένο πλαίσιο που προτείνει η ΟΡΜΑ για το κλείσιμο του ναζιστικού σωματείου και για τη στάση του στη διαδήλωση να συμπεριληφθεί στην ανακοίνωση που θα εκδοθεί για τη σύσκεψη.

Αυτή η τοποθέτηση προκάλεσε αίσθηση σε όσους συμμετείχαν, γιατί ήταν η μοναδική τοποθέτηση που ερχόταν μέσα από την εμπειρία και τη συνδικαλιστική δράση μιας πραγματικά ταξικής και αντιφασιστικής παράταξης της Ζώνης με μια γλώσσα που έβγαινε μέσα από την ίδια τη ζωή και όχι από κάποια γενική θεωρία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΟΡΜΑ αντιμετωπίζει με αυτό τον τρόπο της συγκάλυψης τις αντιθέσεις της με αντιφασίστες που διαφωνούν με τις θέσεις της. Την ίδια πρακτική έχει ακολουθήσει δύο φορές απέναντι σε τοποθετήσεις φίλων και εκπροσώπων της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας σε εκδηλώσεις και συζητήσεις της. Τέτοιες πρακτικές μετατρέπονται σε τελική ανάλυση σε πρακτικές αποθάρρυνσης για τη συμμετοχή σε πραγματικές ζυμώσεις.

Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική και αναγκαία ιδιαίτερα αυτή την περίοδο τη μεγαλύτερη δυνατή ζύμωση μέσα στους δημοκράτες και τους αντιφασίστες της βασικής θέσης με την οποία μπορεί να συγκροτηθεί ένα πλατύ μέτωπο ενάντια στη ναζιστική λαίλαπα που είναι να βγει εκτός νόμου η ναζιστική συμμορία γιατί αυτή ξεσκεπάζει τους πολιτικούς της προστάτες που την κρατάνε στη νομιμότητα και της δίνουν κρατική ισχύ. Πρέπει όλοι οι υπόδικοι βουλευτές της να μπουν στη φυλακή, να συλληφθούν οι τραμπούκοι της και οι κατηγορούμενοι για ναζιστική βία να οδηγηθούν σε καταδίκες.

• Σε αυτά τα πλαίσια είχαμε μοιράσει στους αντιφασίστες νεολαίους που συμμετείχαν στη συγκέντρωση της ΟΡΜΑ στις 16/12/2017 την προκήρυξη που δημοσιεύουμε για πρώτη φορά εδώ, γιατί εκεί μπαίνει ξεκάθαρα και πολύ αναλυτικά το ζήτημα του εκτός νόμου:

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ (15/12/2017)

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ “ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ”

Την ευθύνη για την εγκληματική της νομιμότητα την έχουν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα ιδιαίτερα τα θεωρούμενα αντιφασιστικά ΣΥΡΙΖΑ και «Κ»ΚΕ

Είναι ταπεινωτικό για τους δημοκράτες μιας χώρας να δέχονται τους πιο καταδικασμένους στη συνείδηση του λαού και ιστορικά χρεωκοπημένους ναζήδες να τρομοκρατούν έναν ολόκληρο λαό βγαίνοντας σε αγέλες τις νύχτες αναζητώντας αίμα μεταναστών και αντιφασισστών. Και το χειρότερο όταν σκοτώνουν να πηγαίνουν σε δίκες και σαν κατηγορούμενοι να αφήνονται ελεύθεροι. Πέρα από την ανάγκη για μαζική λαϊκή αυτοάμυνα που όμως δεν μπορεί να λύσει παρά περιστασιακά το πρόβλημα αυτής της τρομοκρατίας, υπάρχει η ανάγκη αυτό το δολοφονικό χέρι να πέσει για πάντα ξερό. Αλλά αυτός ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος γιατί πίσω από τους ναζήδες υπάρχει ένα ολόκληρο πολιτικό καθεστώς που τους προστατεύει.

Υπάρχει μια πολύ διαδεδομένη άποψη στους αντιφασιστικούς κύκλους ότι το κλειδί για την ήττα των ναζιστών της “Χρυσής Αυγής” είναι το να ασκηθεί η κατάλληλη και ισχυρή βία εναντίον τους από το αντιφασιστικό κίνημα ώστε αυτοί τελικά να απομαζικοποιηθούν και να διαλυθούν.

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της το 1997 πιστεύει ότι κάθε βία, οποιασδήποτε πρωτοπορίας, πραγματικής ή κατ όνομα, και κάθε αναμέτρηση στρατιωτικού τύπου με τους ναζήδες που δεν έχει μαζική υποστήριξη από το λαό και μάλιστα είναι έξω και ενάντια στις διαθέσεις του δεν μπορεί να οδηγήσει σε νίκη τον αντιναζιστικό αγώνα, αλλά τελικά σε οπισθοχώρηση και σε ήττα.

Έτσι η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία πρότεινε από τα 1997 σαν το μόνο δρόμο για την αντιμετώπιση των ναζιστών ένα πολιτικό κίνημα των πιο πλατειών λαϊκών και δημοκρατικών μαζών με κεντρικό σύνθημα το: «Εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή», που σημαίνει να τεθεί εκτός νόμου με απόφαση της Βουλής η δολοφονική συμμορία, όπως είναι εκτός νόμου όλοι οι χιτλερικοί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης που έχουν υποφέρει από τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο (πλην της Ελλάδας και της Ουγγαρίας). Τότε όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα έλεγαν ότι δεν πρέπει να βγουν εκτός νόμου οι ναζί με το επιχείρημα ότι αποτελούσαν ένα μικρό περιθώριο (τότε μόλις 7000 ψήφοι), οπότε αν έβγαιναν εκτός νόμου θα γινόντουσαν ήρωες, οπότε θα αποκτούσαν πολλές συμπάθειες και θα γινόντουσαν μεγάλο κόμμα.

Έτσι οι ναζήδες έγιναν το τρίτο κόμμα, μπήκαν στη Βουλή και αποθρασύνθηκαν τόσο ώστε μετά τους χιλιάδες τραυματισμούς και τις δολοφονίες μεταναστών που κάνανε, δολοφόνησαν έναν αγαπητό καλλιτέχνη, ηρωικό παιδί της εργατικής τάξης του Πειραιά, τον Π. Φύσσα οπότε κινητοποιήθηκαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων εναντίον τους, συγκλονίστηκε η χώρα και η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάει τη συμμορία σε δίκη. Τότε το αίτημα να βγουν εκτός νόμου οι ναζήδες επανήλθε από πολλούς δημοκράτες αντιφασίστες αλλά για μια ακόμα φορά όλα τα κόμματα απαντήσανε: «Τώρα δεν μπορούμε να τους βγάλουμε εκτός νόμου, γιατί τους θέλει ο λαός στη Βουλή. Όσο για τα εγκλήματά τους θα αποφασίσει η δικαιοσύνη». Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής ατμόσφαιρας υπέρ της νομιμότητας των ναζί σταμάτησε γρήγορα και ο θόρυβος στα κανάλια γύρω από τα εγκλήματα της «Χρυσής Αυγής», οπότε ελάχιστα από τα χιλιάδες θύματα καταθέσανε στις ανακριτικές αρχές πριν αρχίσει η δίκη. Στη συνέχεια οι τηλεοράσεις και μάλιστα οι κρατικές κρύψανε το τι γίνεται στη δίκη (και πρώτος και καλύτερος πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις πήρε τα τέσσερα κρατικά κανάλια στα χέρια του). Έτσι οι δικαστές άφησαν τη συμμορία να τρομοκρατεί τους μάρτυρες κατηγορίας μέσα στο δικαστήριο, παρέτειναν εξοργιστικά τη δίκη με συνευθύνη της κυβέρνησης, και τελικά έβγαλαν τους φονιάδες από τη φυλακή χωρίς πάλι καμιά διαμαρτυρία από τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Όταν δικάζονται συμμορίες δολοφόνων και οι συμμορίες αυτές είναι μέσα στη Βουλή, δηλαδή νομοθετούν, και η μισή αστυνομία είναι δικιά τους και ο στρατός αποδίδει τιμές στον υπαρχηγό τους, και οι πακιστανοί συνεχίζουν να ματώνουν στον Ασπρόπυργο, ΤΟΤΕ χρειάζεται πραγματική τόλμη από τους δημοκράτες να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας. Ποιος άλλος θα κατέθετε μάρτυρας κατά του Αλ Καπόνε όταν η συμμορία του νομοθετεί;

Γι αυτό το λόγο πραγματικές δίκες ναζήδων γίνονται μόνο όταν αυτοί είναι εκτός νόμου. Πρώτα έρχεται η άνευ όρων παράδοση του χιτλερικού στρατού στο Βερολίνο και μετά η δίκη της Νυρεμβέργης. Στην Ελλάδα κάνουν τη Νυρεμβέργη με τους ναζήδες τρίτο κόμμα στη Βουλή. Θα ήταν κωμικό αν δεν ήταν τόσο υποκριτικά βρώμικο. Κι όμως σε όλο αυτό το διάστημα οι διάφοροι δικηγόροι του αντιφασισμού επέμεναν ότι δεν πρέπει να βγουν εκτός νόμου οι ναζί γιατί αλλιώς θα βγουν κάποια στιγμή εκτός νόμου και οι επαναστάτες. Στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος οι επαναστάτες, ιδιαίτερα αυτοί του ΚΚΕ που αντιμετώπιζαν εμφυλιοπολεμικές επιθέσεις από τις φασιστικές συμμορίες απαιτούσαν πάνω απ’ όλα να τεθούν εκτός νόμου αυτές οι φασιστικές συμμορίες. Όποιος βγάζει εκτός νόμου τους φασίστες δεν βγάζει και τους επαναστάτες εκτός αν με το επαναστάτες κάποιοι εννοούν ανθρώπους που σκοτώνουν άοπλους σε καιρό ειρήνης εφόσον είναι αστοί. Ποτέ ο μαρξισμός δεν κάλεσε σε φυσική εξόντωση των αστών ως αστών χωρίς να έχουν βάψει τα χέρια τους στο αίμα του λαού, παρά μόνο σε απαλλοτρίωση του κεφαλαίου τους από την κοινωνία. Στην ουσία η θεωρία «όχι εκτός νόμου οι ναζί γιατί αυτό σημαίνει ότι θα τεθούν εκτός νόμου και τα ένοπλα επαναστατικά κινήματα» βολεύει πολύ τους ναζί γιατί βοηθάει το βασικό ισχυρισμό τους ότι είναι και αυτοί «εναντίον του συστήματος», δηλαδή αποτελεί ένα έμμεσα αντισυστημικό συμμαχικό μέτωπο με αυτούς.

Στην πραγματικότητα όταν κάποιοι αντιφασίστες λένε: δεν ζητάμε από τα κόμματα της αστικής τάξης να βγάλουν τους ναζιστές εκτός νόμου γιατί απλά δεν θα το κάνουν, οπότε θα τους εξουδετερώσουμε εμείς με την επαναστατική μας βία, εκείνο που κάνουν είναι να ελαφρώνουν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα από την ευθύνη τους να έχουν νόμιμους και μάλιστα νομοθέτες τους ναζί. Ιδιαίτερα μάλιστα ελαφρώνουν όχι τόσο τα φανερά αστικά κόμματα που καταπατούν με αυτόν τον τρόπο βάναυσα τις αστικές δημοκρατικές αρχές πάνω στις οποίες στηρίζουν την εξουσία τους, αλλά κυρίως ξελασπώνουν τα κόμματα που εμφανίζονται σαν αριστερά, κομμουνιστικά και αντικαπιταλιστικά και τα οποία παριστάνουν τους πρωταθλητές του αντιναζισμού, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ και το «Κ»ΚΕ.

Γιατί εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή» δεν σημαίνει μόνο μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις στα γραφεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ζητάνε να τεθεί εκτός νόμου η ΧΑ, αλλά ακόμα μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην Κουμουνδούρου και στον Περισσό, στην πρώτη επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση και στον δεύτερο επειδή το «Κ»ΚΕ, έχει επιτρέψει στη ΧΑ να διατηρεί το πρώτο στην Ελλάδα εργατικό σωματείο της, ένα σωματείο ρατσιστικό, οπότε παράνομο, δίπλα ακριβώς στο εμβληματικό του Συνδικάτο Μετάλλου στην Επισκευαστική Ζώνη. Εκεί το ΠΑΜΕ επιτρέπει στους ναζήδες να αναπτύσσονται οργανωτικά σε όλο το Πέραμα κάνοντας προσλήψεις ανέργων στη Ζώνη κάτω από τη σκιά της ΚΟΣΚΟ, όπως τους αφήνουν να προσλαμβάνουν για λογαριασμό της ΚΟΣΚΟ και της διακίνησης στις προβλήτες εμπορευματοκιβωτίων 2 και 3.

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία δεν υπερασπίζει το «εκτός νόμου» γιατί τάχα θεωρεί κάτι το εύκολο να υποχωρήσουν σε αυτό το αίτημα τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αντίθετα πιστεύει ότι η νομιμότητα των ναζί είναι μια στρατηγική απόφαση όλων αυτών των κομμάτων επειδή τη ΧΑ τη θέλει νόμιμη και αρκετά δυνατή η ανερχόμενη σήμερα στην Ελλάδα φασιστική ιμπεριαλιστική συμμαχία Ρωσίας και Κίνας. Όμως με το «εκτός νόμου» σβήνουν οι αυταπάτες πολλών αντιφασιστών που πισ τεύουν ότι μπορούν να διαλύσουν εξ εφόδου τους ναζί χωρίς να αντιμετωπίσουν προηγούμενα όλη την ελληνική αστυνομία και όλα τα πολιτικά κόμματα που στέλνουν την αστυνομία να προστατεύει τα γραφεία τους και τους τραμπούκους που κάθε τόσο βγαίνουν σεργιάνι από αυτά για αίμα. Είναι χαρακτηριστικό πως προχθές η αστυνομία προστάτευσε τους ναζήδες που επιτέθηκαν στην αντιναζιστική συγκέντρωση στη Σαλαμίνα. Κυρίως όμως το «εκτός νόμου» είναι η βασική πολιτική προϋπόθεση για να καταλάβουν οι δημοκρατικοί άνθρωποι πόσο δεν είναι αντιναζιστικά όλα τα κόμματα αυτά και να συσπειρωθούν σε ένα πλατύ, αντιφασιστικό κίνημα ανεξάρτητα από τις όποιες συμπάθειές τους γι αυτά τα κόμματα. Ιδιαίτερα το «εκτός νόμου» δίνει τη δυνατότητα να αποδεσμευτεί για ένα πραγματικά δημοκρατικό αντιναζιστικό μέτωπο η καρδιά κάθε αντιφασισμού, που είναι η εργατική τάξη και η φιλική της αριστερή δια- νόηση που σήμερα είναι δεσμευμένη ιδεολογικά από τα λεγόμενα αριστερά κόμματα που είναι υπέρ της νομιμότητας της «Χρυσής Αυγής».

Ένα τέτοιο πλατύ κίνημα δεν σημαίνει ότι θα αφήσει τους ναζί ελεύθερους να εκφοβίζουν και να ματώνουν το λαό, ντόπιους και μετανάστες ώσπου αυτοί να βγουν εκτός νόμου. Αντίθετα θα αντιμετωπίσει τη βία τους με πολύ μαζικότερους πολιτικούς και ταυτόχρονα οργανωτικούς όρους. Αυτό σημαίνει ότι θα ρίχνει την ευθύνη αυτής της βίας στους προστάτες της νομιμότητάς τους σε κάθε γειτονιά σε κάθε πόλη και σε όλη τη χώρα και επίσης θα σχηματίζει σε όλα αυτά τα επίπεδα μαζικές οργανώσεις αυτοάμυνας από όλους τους ανθρώπους που θέλουν τη δημοκρατία, την ομαλότητα, και τη ειρήνη. Πάντα η βία των ναζί θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι κάνει την απρόκλητη επίθεση και ότι θέλει την δικτατορία, την ανωμαλία και τον εμφύλιο ενώ η δημοκρατική βία θα πρέπει να είναι και να φαίνεται δίκαιη και αμυντική και ότι έχει πραγματικό σκοπό ομαλές και ειρηνικές εξελίξεις. Αντίθετα αν οι ναζήδες που ξέρουν να παίζουν στην άγνοια και στις προκαταλήψεις του λαού και να δημαγωγούν πάνω στους πόθους του καταφέρουν να δείξουν τους αντιναζιστές σαν «εχθρούς του έθνους και βάνδαλους που διψάνε για βία και εκδίκηση» και οι αντιφασίστες αγνοήσουν αυτές τις κατηγορίες και δεν τους απαντήσουν περιφρονώντας τις μάζες θα δώσουν μεγάλο και επικίνδυνο άλλοθι στους ναζιστές που έτσι θα μπορέσουν να φέρουν το μακρύ σκοτάδι στη χώρα. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως το πελώριο παλλαϊκό αντιναζιστικό κίνημα ενάντια στη δολοφονία του Π. Φύσσα άρχισε να φθίνει στο Κερατσίνι και όλο τον Πειραιά κυρίως από την ώρα που κάποιοι δήθεν αντιφασίστες άρχισαν να κάνουν καταστροφές στις πορείες και άλλοι δολοφόνησαν δύο μέλη της ναζιστικής συμμορίας προσφέροντάς της δύο θύματα την ώρα που ήταν πολιτικά με την πλάτη στον τοίχο.

Μόνο αν αποκαλυφθεί ότι οι ναζί κάνουν αυτά που ο λαός απεχθάνεται και ότι οι αντιφασίστες κάνουν αυτά που αγαπάει, τότε ο λαός θα πάει με τους δεύτερους και θα αντιμετωπίσει τους πρώτους ενωμένος.

Πειραιάς, 15/12/2017