Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 2/4/2013

H Ευρώπη μόλις τώρα αρχίζει να πληρώνει την ιστορική προδοσία της να αφήσει την Τουρκία του Ερντογάν μόνη της απέναντι στην οργή της πουτινικής Ρωσίας, επειδή ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που με συνέπεια στεκόταν στο πλευρό της συριακής πατριωτικής αντίστασης ενάντια στον υποτακτικό του Κρεμλίνου αρχισφαγέα Άσαντ. 

Με την ψηφοφορία υπέρ του Brexit το παγκόσμιο στρατόπεδο του πολέμου, του φασισμού, και της εξαθλίωσης των ευρωπαϊκών λαών , είχε χάρη στα γκεμπελίστικα ψέματά του μια μεγάλη νίκη, που δίχως άλλο γρήγορα θα την αξιοποιήσει ο νεοχιτλερικός άξονας Ρωσίας-Κίνας για να διευρύνει τα βαθειά ρήγματα που ήδη αυτός και οι φίλοι του, δηλαδή οι χειρότεροι σοβινιστές , οι αντεργάτες προδότες του μαρξισμού και οι πιο κλασσικοί αποικιοκράτες ιμπεριαλιστές έχουν από κοινού προκαλέσει  μέσα στην αστοδημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Η συμμορία των φαιο-«κόκκινων» πρακτόρων της πουτινικής Ρωσίας που κυβερνάει τη χώρα έχει έρθει σε πραγματικά δύσκολη θέση. Ουρλιάζει τώρα με μανία ενάντια στον εχθρό Ευρώπη επειδή, παρόλες τις βρώμικες μανούβρες της και παρόλη τη στήριξη που είχε από τους ηγέτες φίλους της μέσα στην ΕΕ, δεν κατάφερε να τον διασπάσει. Αντίθετα κατάφερε να ενώσει όλες τις χώρες της Ευρώπης και σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα εναντίον της, με πρώτα τα δύο μεγάλα κομματικά ρεύματα της Γερμανίας, τη συμμαχία χριστιανοδημοκρατών και χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CDU-CSU)

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΟΑΚΚΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Πραγματoποιήθηκε το Σάββατο 8 Μάρτη το μεσημέρι η ανακοινωμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας της ΟΑΚΚΕ έξω από τη ρώσικη πρεσβεία.

Η μεγάλη κίνηση προς έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που σηματοδοτεί η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ θα ήταν αδύνατη χωρίς μια πουλημένη – συμμαχική προς τον ρωσοκινέζικο άξονα ηγεσία στο βρετανικό Εργατικό Κόμμα.

O βασικός εκπρόσωπος και ιδεολογικός αρχηγός του σοσιαλφασισμού στη χώρα μας, το ψευτοΚΚΕ, ρίχνει την ευθύνη της ελληνικής αποβιομηχάνισης, είτε γενικά στον οικονομικό ανταγωνισμό των καπιταλιστών δηλαδή στο ότι ο ένας καπιταλιστής εξοντώνει τον άλλον για το δικό του κέρδος και έτσι οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας αποδυναμώνονται, ή ρίχνει την ευθύνη αυτής της συντριβής στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που όντας ιμπεριαλιστική είναι στη φύση της να χτυπάει την οικονομία των πιο μικρών και φτωχών χωρών, οπότε και της Ελλάδας.

Η επίσημη υπογραφή της Συμφωνίας για το νέο ευρωπαϊκό Σύνταγμα από τις κυβερνήσεις της ΕΕ ανοίγει μια κρίσιμη νέα περίοδο στην ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Είναι εκείνη κατά την οποία το κείμενο αυτής της Συμφωνίας

Πριν έ­να πε­ρί­που χρό­νο η Ρω­σί­α “φεύ­γο­ντας” α­πό το δια­γω­νι­σμό των ΔΕ­ΠΑ-ΔΕ­ΣΦΑ και α­φή­νο­ντας τη Socar του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν να α­πο­κτή­σει το 66% της ΔΕ­ΣΦΑ, κα­τά­φε­ρε

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ενωμένης Ευρώπης η εκλογή της προεδρίας της Κομισιόν – του εκτελεστικού συμβουλίου της Ένωσης – είναι το επίκεντρο μιας τόσο πολύ οξυμένης πολιτικής αντιπαράθεσης.