Ο­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο ξε­τυ­λί­γε­ται η πα­γκό­σμια ε­πι­θε­τι­κή πο­ρεί­α των νέ­ων χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου, τό­σο πιο δύ­σκο­λη θα γί­νε­ται γι’ αυ­τούς η κα­τά­κτηση της πα­γκό­σμιας η­γε­μο­νί­ας. Τα ε­μπό­δια θα μπαί­νουν ό­χι μό­νο α­πό τα κρά­τη και τους λα­ούς που δέ­χο­νται ά­με­σα ε­πί­θε­ση - όπως εί­ναι σή­με­ρα ο ου­κρανι­κός λα­ός - αλ­λά και α­πό τους συμ­μά­χους των ρώ­σων ε­πι­θε­τι­στών.

Μετά από μια σειρά εδαφικές προσαρτήσεις σε βάρος χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, όπως της Γεωργίας, της Ουκρανίας, και της Μολδαβίας, μετά το στρατιωτικοπολιτικό έλεγχο της Συρίας και της μισής Λιβύης και αφότου, ειδικά τους τελευταίους μήνες προελαύνουν με καταρρακτώδη ρυθμό και καταλαμβάνουν την εξουσία με εγκάθετους πραξικοπηματίες στη μια χώρα μετά την άλλη όπως στο Σουδάν, στο Μαλί, και στην Τυνησία, ή με φίλους τους, όπως στο Αφγανιστάν, οι νεοχιτλερικοί του Κρεμλίνου παίρνουν τώρα την εξουσία με ταυτόχρονο πραξικόπημα εσωτερικά και με μια στρατιωτική επέμβαση-εισβολή τους στο Καζακστάν, την ένατη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου, χώρα κλειδί για τον έλεγχο της κεντρικής Ασίας και των υδρογονανθράκων της Κασπίας.