Και με το νέο ανασχηματισμό αποδεικνύεται ότι η ηγεσία Μητσοτάκη είναι αφοσιωμένη στη συνέχιση της κυβερνητικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-σαμποτάζ της παραγωγής. Αυτό που μπερδεύει είναι η απομάκρυνση Θεοδωρικάκου από τη θέση του υπουργού Εσωτερικών, και η τοποθέτηση του Βορίδη. Ο Θεοδωρικάκος σε αντίθεση με άλλους καρατομημένους αποχώρησε χωρίς κανένα ψόγο από τον πρωθυπουργό που και ο ίδιος συνεχίζει να υμνεί.

Τίποτα δεν δείχνει πιο παραστατικά το πόσο εχθρική σήμερα απέναντι στην Ευρώπη είναι η πολιτική ηγεσία της χώρας μας από το ότι σύσσωμη υποδέχεται τον αρχηγό του γερμανικού κράτους με τη θυμωμένη κραυγή: «δώστε μας επιτέλους τα εκατοντάδες δις που μας χρωστάτε από το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο» 

Την ώρα δηλαδή που η ανθρωπότητα έχει μπει στον Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο επειδή νέοι Χίτλερ έχουν εισβάλει και έχουν προσαρτήσει ένα κομμάτι της ηρωικής Ουκρανίας, δηλαδή ένα κομμάτι της δημοκρατικής Ευρώπης και εκείνη της συμπαραστέκεται και πληρώνει γι αυτό με ένα πελώριο ενεργειακό κόστος, με μια υφέρπουσα βιομηχανική κρίση και κυρίως με μια εσωτερική διασπαστική για την ΕΕ εκστρατεία από τους φαιο-«κόκκινους» φασίστες, σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό καθεστώς αντί να δει στον επισκέπτη τον εκπρόσωπο ενός από τα πιο βασικά πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά οχυρά της ευρωπαϊκής αντίστασης στους νέους Χίτλερ βλέπει σ αυτόν έναν απόγονο των παλιών Χίτλερ. Έτσι όχι μόνο δεν βάζει στην πρώτη γραμμή την ανάγκη για συμμαχική αλληλεγγύη των δύο χωρών και των δύο λαών και όχι μόνο δεν αρκείται στην πολλοστή ηθική και πολιτική συγγνώμη του σημερινού γερμανικού κράτους για τα εγκλήματα που διέπραξε το χιτλερικό καθεστώς, πράγμα που ελάχιστες χώρες έχουν κάνει για τους προηγούμενους άδικους πολέμους τους, αλλά βάζει σαν προϋπόθεση φιλικών σχέσεων το να της καταβάλει αυτός ο σύμμαχος τις τερατώδεις πολεμικές αποζημιώσεις των 287 δις (389 με τιμές 2022), που επίσημα πρώτη απαίτησε η κυβέρνηση Σύριζα το 2015. Τέτοιες αποζημιώσεις καμμιά χώρα ούτε κατά προσέγγιση δεν απαίτησε και δεν πήρε ποτέ από τη Γερμανία ή από την Ιαπωνία για τον προηγούμενο παγκόσμιο πόλεμο. Γιατί αν η Γερμανία εξαναγκαζόταν να πληρώσει τέτοια ποσά σε όλα τα θύματά της θα έπρεπε να δημιουργήσει χειρότερους Χίτλερ από αυτούς που δημιούργησε η συνθήκη των Βερσαλλιών με τις υπέρογκες αποζημιώσεις που ζήτησαν τότε οι ιμπεριαλιστές νικητές του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου. Γι’ αυτό το λόγο καμία δημοκρατική νικήτρια χώρα του β παγκόσμιου δεν εξανάγκασε τις νικημένες χώρες σε τέτοιες αποζημιώσεις.

Όσο μεγαλώνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά του Μητσοτάκη τόσο χειρότερος αποδεικνύεται. Αυτό δεν είναι περίεργο για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι αυτό που κάνει ως τώρα είναι να μοιράζει παυσίπονα ισχυριζόμενος ότι αυτά θεραπεύουν και τον καρκίνο.

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

ΤΟ ΝΕΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ.

 ΡΕΣΙΤΑΛ ΞΕΝΟΔΟΥΛΕΙΑΣ ΑΠΟ ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ Η ΟΑΚΚΕ

Αρκετά ήταν τα σχόλια στη δημόσια συζήτηση για την «εντυπωσιακή» συγκέντρωση - «επίδειξη δύναμης» του ψευτοΚΚΕ στο Σύνταγμα, ανήμερα του εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε τρεις ημέρες πριν την άρση των μέτρων περιορισμού, τα οποία το κράτος επέβαλε στους απλούς εργαζόμενους και πολίτες επί ποινή προστίμου (στην περίπτωση που είχαν την ατυχία να πέσουν σε κάποιον δειγματοληπτικό έλεγχο και δεν είχαν στείλει το κατάλληλο μήνυμα από το κινητό τους ή δεν είχαν το κατάλληλο χαρτί).

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

Ένα κίνημα ενάντια στην προστασία του πληθυσμού από το δολοφονικό ιό εξαπλώνεται στον κόσμο καθοδηγούμενο από την κλασική ακροδεξιά, που το τρέφει με ένα πλήθος από θεωρίες «συνωμοσίας» και ζητά την άρση των σχολαστικών προστατευτικών μέτρων. Στη Γερμανία οι ακροδεξιοί ενώνονται με την αντι-σημιτική (δήθεν αντισιωνιστική) λεγόμενη «άκρα αριστερά» σε διαδηλώσεις στις οποίες εξασφαλίζει διεθνή δημοσιότητα το ρωσικό κράτος και τα προπαγανδιστικά του δίκτυα RT και Sputnik. Βαθύτερος πολιτικός στόχος αυτού του φαιο-«κόκκινου» κινήματος είναι η αναζωπύρωση της πανδημίας και η οικονομική αποσύνθεση των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης η οποία ελλείψει ενός επαναστατικού εργατικού κινήματος, θα δυναμώσει τα υπερδεξιά εθνικιστικά ή «αριστερά» αντιευρωπαϊκά κινήματα που είναι όλα ρωσόφιλα και κινεζόφιλα.

Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας ιδιαίτερα για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες-τη βαριά βιομηχανία της χώρας, όση έχει απομείνει ακόμη μετά το πολύχρονο σαμποτάζ των ρωσόδουλων- αποτελεί τον κύριο παράγοντα ο οποίος διαμορφώνει το κόστος του προϊόντος τους και κατά συνέπεια τη βιωσιμότητά τους.

Στην Ελλάδα το κόστος αυτό όπως είχαμε γράψει και στη Νέα Ανατολή αρ. φ. 542 είναι 34% περίπου (https://www.oakke.gr/component/k2/item/1143). Αυτό σημαίνει ότι κάθε μεταβολή του επηρεάζει σημαντικά το κόστος αυτό.

Αφού πήρε τα εύσημα όλης της οικουμένης για τη λαμπρή αντιμετώπιση της πρώτης φάσης του κορονοϊού, που στην πραγματικότητα οφείλονταν στον επαρχιώτικο-βαλκανικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή στη μικρή κίνηση ταξιδιωτών από το εξωτερικό το χειμώνα, ο Μητσοτάκης εν μία νυχτί κατάργησε πρακτικά κάθε μέτρο προστασίας, αφήνοντας τον ελληνικό λαό στο έλεος της πανδημίας και μιας νέας οικονομικής καταστροφής.