Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.

 

Τε­λευ­ταί­α ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο καλ­λιερ­γεί­ται α­πό ε­πί­ση­μα χεί­λη στη χώ­ρα μας έ­να κλί­μα πο­λε­μι­κής έ­ντα­σης ε­νά­ντια στην Ε­νω­μέ­νη Ευ­ρώπη. Έ­να τέ­τοιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα εί­ναι π.χ. η δή­λω­ση που έ­κα­νε πρόσφα­τα ο υ­πουρ­γός υ­γεί­ας Π. Κου­ρου­μπλής με α­φορ­μή το ζή­τη­μα των γε­νο­σή­μων: “Α­πο­φά­σι­σα πως στη συ­ντα­γο­γρά­φη­ση των γε­νο­σή­μων θα πρέ­πει να γρά­φε­ται και η ε­μπο­ρι­κή ο­νο­μα­σί­α,

Η φυλάκιση με συνοπτικές διαδικασίες του Μένιου Φουρθιώτη και η γενική επιδοκιμασία της από σύσσωμο τον τύπο και τα κόμματα σε συνδυασμό με αρκετά πολιτικά στοιχεία της υπόθεσης αυτής δείχνουν ότι το εκφασισμένο στον πυρήνα του πολιτικό καθεστώς επιχείρησε να εξουδετερώσει ένα ακόμα απόσπασμα της αστικής τάξης με κάποια ισχύ στα ΜΜΕ το οποίο, δίχως να λάμπει με το δημοκρατισμό του, οπωσδήποτε το ενοχλούσε.

  Το πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίστηκε από τη λεγόμενη «αυτοδιάλυση των συνιστωσών» και την «ιδρυτική πράξη» του ΣΥΡΙΖΑ σαν ενιαίου κόμματος, δηλαδή του κυβερνητικού διαδόχου

 

Η α­νά­πτυ­ξη της πα­ρα­γω­γής εί­ναι ο μό­νος  δρό­μος για να πα­ρα­χθεί κοι­νω­νι­κός πλού­τος και στη συ­νέ­χεια να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη της κοι­νω­νί­ας. Πως θα μοι­ρα­στεί, αυ­τό το α­πο­φα­σί­ζει η τα­ξι­κή πά­λη. Αλ­λά για να μοι­ρα­στεί κά­τι πρέ­πει πρώ­τα να υ­πάρ­ξει. Δεν χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς βα­θυ­στό­χα­στος μαρξι­στής ή α­στός οι­κο­νο­μο­λό­γος των κο­ρυ­φαί­ων πα­νε­πι­στη­μί­ων. Το λέει η α­πλή λο­γι­κή. 

Από τότε που έχει εκδοθεί η ανακοίνωση της 28/7/2018 για τις δολοφονικές πυρκαγιές στην Αττική, το μόνο που έχει μεσολαβήσει είναι η πιο ραγδαία από ποτέ πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης κυρίως για την αδιαφορία της, τα ψέμματά της και το τερατώδες θράσος της απέναντι στο λαό. Αυτή η απομόνωση των τελευταίων ημερών μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι οι πυρκαγιές περισσότερο εμπόδισαν τα oποιαδήποτε σχέδια της κυβέρνησης παρά τα διευκόλυναν όπως ισχυρίζεται η ανακοίνωσή μας. Γι αυτό θέλουμε να πούμε μερικά πράγματα πάνω σ αυτό το ζήτημα

Οι Σα­μα­ράς-Βε­νι­ζέ­λος έ­κα­ναν κυ­βερ­νη­τι­κό α­να­σχη­μα­τι­σμό α­μέ­σως με­τά τις ευ­ρω­ε­κλο­γές. Τα πο­λι­τι­κά τους ε­πι­τε­λεί­α πα­ρου­σί­α­σαν σαν αι­τί­α αυ­τού του α­να­σχη­μα­τι­σμού την ε­πι­κρά­τη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες

Οι φαιο-”κόκ­κι­νοι” σα­μπο­τα­ρι­στές ε­πι­τί­θε­νται σε ό­λα τα μέ­τω­πα της πο­λι­τι­κής και οι­κο­νο­μι­κής ζω­ής.  Το πιο βα­σι­κό εί­ναι η φα­σι­στι­κο­ποί­η­ση της πο­λι­τι­κής  ε­ξου­σί­ας  που σαν κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λί­τευ­ση, ε­νω­μέ­νες

 

Τη Δευ­τέ­ρα και την Τρί­τη 11-12 Μα­ΐ­ου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις κα­τε­χόμε­νες α­πό τη Ρω­σί­α α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες της Ου­κρα­νί­ας, με πρω­το­βου­λί­α του στε­λέ­χους του γαλ­λι­κού φα­σι­στι­κού Ε­θνι­κού Με­τώ­που της Λε­πέν, Ζαν Λουκ Σαφ­χα­ου­ζέρ, διά­σκε­ψη υ­πό τον τί­τλο “Ντον­μπάς: Χτες, Σή­με­ρα, Αύ­ριο”.