Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

Ολόκληρη η προοδευτική ανθρωπότητα καταδικάζει τα αποτρόπαια εγκλήματα των ρώσων νέων χίτλερ σοσιαλιμπεριαλιστών στη Συρία. Τελευταίο τους κατόρθωμα είναι ο συστηματικός βομβαρδισμός νοσοκομείων και ιατρικών κέντρων στις περιοχές που ελέγχει η συριακή αντίσταση. Έτσι στις 14 Φλεβάρη, μέσα σε διάστημα τριών ωρών χτυπήθηκαν δύο νοσοκομεία στην επαρχία Ιντλίμπ και ένα στην επαρχία Χαλεπιού από αεροσκάφη ή βαλλιστικούς πυραύλους των ρωσικών δυνάμεων.

Τον Απρίλη του ’37 η γερμανική χιτλερική αεροπορία για λογαριασμό του Φράνκο ισοπεδώνει τη βασκική κωμόπολη Γκουέρνικα της δημοκρατικής Ισπανίας, δίνοντας μόνο ένα μικρό δείγμα του ανθρωποφαγικού χαρακτήρα του γερμανικού χιτλερικού ιμπεριαλισμού, που σύντομα θα τον δοκίμαζαν στο πετσί τους οι λαοί όλης της Ευρώπης. Ογδόντα χρόνια μετά, οι ιδεολογικοί απόγονοι του χιτλερισμού, οι ρώσοι πουτινικοί σοσιαλ-ιμπεριαλιστές ισοπεδώνουν σπέρνοντας το μαζικό τρόμο και τον ατέλειωτο αγωνιώδη θάνατο των αμάχων στα μεγάλα αστικά κέντρα της Συρίας όπως ήταν το ανατολικό Χαλέπι και αυτή την ώρα η ανατολική Γούτα, προάστιο της Δαμασκού με πληθυσμό 400 χιλ. κατοίκων, ένα θύλακα όπου κρατά ακόμα γερά η συριακή αντίσταση.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.

Ένα χρόνο μετά την είσοδο του τουρκικού στρατού στο Αφρίν της βόρειας Συρίας, Τουρκία και Ρωσία φαίνονται να έχουν έρθει πολύ κοντά, σε τέτοιο βαθμό ώστε να διεξάγουν κοινές ανεξάρτητες περιπολίες σε ορισμένες πόλεις του βορρά. Στην πραγματικότητα η μεταξύ τους συνεννόηση σε συνδυασμό με την τυφλή και γουρουνίσια στάση των δυτικών χωρών οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Τουρκία σε μια κατάσταση αυξανόμενης

 Τις πρώτες μέρες του Μάρτη, οι Κούρδοι σοσιαλφασίστες του PYD-YPG (Συριακό τμήμα του ΡΚΚ) που ελέγχουν ένοπλα το μεγαλύτερο μέρος του βορρά της Συρίας, ανακοίνωσαν ότι ήλθαν σε συμφωνία με τη Ρωσία (!) ώστε να παραδώσουν στο συριακό καθεστώς του γενοκτόνου – κουΐσλιγκ Άσαντ μια στενή λωρίδα γης που τους χωρίζει από τον τουρκικό στρατό και τους Σύρους αντικαθεστωτικούς αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), στη βόρεια Συρία (http://www.protothema.gr/world/article/658878/oi-kourdoi-tis-surias-sumfonisan-me-ti-rosia-na-paradosoun-periohes-ston-asad).

Ο Ερντογάν κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη τους Πούτιν, Μακρόν, Μέρκελ σε ένα κονκλάβιο με αποκλειστικό θέμα το μέλλον της Συρίας.

Πραγματικός οικοδεσπότης βέβαια ήταν ο Πούτιν, ο οποίος, έχοντας πια τον στενό φασίστα φίλο (ή και χαφιέ του) Τραμπ να διασπάει με κάθε πιθανό τρόπο την ενότητα ΗΠΑ – Ευρώπης, έχει την ευκαιρία να οργανώνει απερίσπαστος το μαύρο μέλλον του πλανήτη μαζί με τη φίλη του, σταζίτισσα Μέρκελ, έχοντας ως κομπάρσο τον υφεσιακό, μικρομεσαίο ιμπεριαλιστή Μακρόν.

Με την άνοδο του φασίστα Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ η δημοκρατική ανθρωπότητα βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη αποκάλυψη που είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο σοκ. Η Ρωσία, που υποτίθεται είχε καταρρεύσει και διαλυθεί σαν υπερδύναμη το 1991, είναι τώρα αρκετά ισχυρή ώστε να εγκαταστήσει έναν άνθρωπό της στο ισχυρότερο πολιτικό πόστο της ισχυρότερης οικονομικά και στρατιωτικά δύναμης στον πλανήτη. Μάλιστα αυτό της το κατόρθωμα δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να το κρύψει, αφού μπορεί επίσημα να το αρνείται, όμως όταν μιλάει στους φίλους της δεν μπορεί να μην κοκορεύεται για την ταπεινωτική εξέλιξη που επέβαλε στην αμερικάνικη υπερδύναμη.

Η χειρότερη ζημιά για τη χώρα μας, και ακόμα περισσότερο για όλη την Ευρώπη που κάνει η ελληνική αστική τάξη είναι όταν στοιχίζεται πίσω από τους κνίτες Τσίπρα και Κοτζιά ενάντια στην Τουρκία του Ερντογάν με ελάχιστες εξαιρέσεις, θεωρώντας ότι έχει να κάνει με έναν βάρβαρο οθωμανό τόσο στα Ίμια, όσο και στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, και τον οποίο μπορεί να τον αντιμετωπίσει μόνο αν έχει δίπλα της τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

 Η προαναγγελθείσα παραίτηση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Νταβούτογλου από τη θέση του, αλλά και από την προεδρία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) δημιούργησε νέο κύμα επικρίσεων κατά του Τούρκου προέδρου Ερντογάν.