Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Κάτω οι απατεώνες, μπαταχτσήδες και πράκτορες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης

 

Άλ­λη μια θε­α­τρι­κή πα­ρά­στα­ση δό­θη­κε στη Βου­λή με τη συ­ζή­τη­ση της πρό­τα­σης μομ­φής. Πολ­λοί το κα­τά­λα­βαν αυ­τό για την πρό­τα­ση μομ­φής του ΣΥΡΙ­ΖΑ για­τί ού­τε η υ­πο­τι­θέ­με­νη α­φορ­μή της, η ει­σβο­λή των ΜΑΤ στην ΕΡ­Τ,

    «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» (ΜΛΕΔ) είναι - στα λόγια - οι σκοτεινοί τύποι που καταφέρανε να γίνουν σχεδόν το ίδιο σιχαμεροί με τους κλασσικούς ναζί της Χρυσής Αυγής στον πλατύ λαό. 

Στο πλαί­σιo της δί­κης της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της «Χρυ­σής Αυ­γής» και ε­νώ ε­ξε­τά­ζο­νταν ως μάρτυρες συν­δι­κα­λι­στές του ψευ­τοΚ­ΚΕ – ΠΑ­ΜΕ της Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κής Ζώ­νης του Περάματος, έ­νας δι­κη­γό­ρος των να­ζί ε­πι­χεί­ρη­σε βρώ­μι­κα να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει πα­λαιό­τε­ρες καταγγελί­ες της Ο­ΑΚ­ΚΕ για κνί­τι­κη βί­α κα­τά ερ­γα­τών, ώ­στε να α­λα­φρώ­σει τη θέ­ση των να­ζι­στών δολο­φόνων πε­λα­τών του, με τη θε­ω­ρί­α «α­φού και οι κνί­τες έ­δερ­ναν άλ­λους, για­τί κα­τη­γο­ρεί­τε μό­νο τη Χρυ­σή Αυ­γή για τη βί­α της;».

 

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου 12/4 η κοινή εκδήλωση της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας και της ΟΑΚΚΕ ενάντια στο ναζισμό στην πείνα και στην ανεργία στο Κερατσίνι, στη γειτονιά όπου δολοφονήθηκε ο Π. Φύσσας. Η ηχηρή καταγγελία των ναζιστών και των προστατών τους στα έξι κόμματα που τώρα προσπαθούν να τους παρουσιάσουν σα θύματα, προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον και είχε πολύ θετική απήχηση στον κόσμο.

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ : Πρώτο μέρος

Η Ο­ΑΚ­ΚΕ ή­ταν η μο­να­δι­κή πο­λιτι­κή δύ­να­μη που έ­βα­λε πρω­το­πό­ρα και α­πό πο­λύ πο­λύ νω­ρίς σα ζή­τη­μα ζω­ής και θα­νά­του για τη δη­μο­κρα­τί­α την α­ντι­να­ζι­στι­κή πά­λη με κε­ντρι­κό σύν­θη­μα να βγει ε­κτός νό­μου η να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α της «Χρυ­σής Αυ­γής». Αυ­τή τη θέ­ση την υ­πε­ρά­σπι­σε

Οι βουλευτές της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής όταν τους χαρακτηρίζουν δημόσια σαν ναζιστές επιμένουν πάντα να αυτοχαρακτηρίζονται σαν εθνικιστές. Ο χαρακτηρισμός τους σαν ναζί στηρίζεται φυσικά στα αδιάψευστα στοιχεία των εντύπων των ναζιστών στα οποία εξυμνούν το Χίτλερ, εξυμνούν τη ναζιστική ιδεολογία, υποστηρίζουν τα τάγματα ασφαλείας στη ναζιστική κατοχή της χώρας μας το 1941-45, των τοποθετήσεων του αρχηγού τους που μεταξύ άλλων αρνείται το Ολοκαύτωμα, και ότι σήμερα τα μέλη τους στις συγκεντρώσεις τους χαιρετούν με το χαιρετισμό των ναζί.

 

Ο διακομματικός νεο-μεσαίωνας καλύπτει ουσιαστικά την καταδίκη

Καθώς η εύθραυστη κρούστα δημοκρατισμού που αγωνίζεται να περιβάλει ακόμα το ελληνικό πολιτικό σύστημα ραγίζει καθημερινά ολοένα και περισσότερο και καθώς ο φαιοκόκκινος νεο-μεσαίωνας δεν φαντάζει πλέον για αυτή τη χώρα ένα τόσο μακρινό ενδεχόμενο, ήρθε και η πρώτη καταδίκη μπλόγκερ

 Όχι στο φιλοναζιστικό πολιτικό καθεστώς.

Όχι στο φαιο-«κόκκινο» κράτος και παρακράτος.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ

 

Η αριστερά ήταν πάντα ο πιο ορκισμένος εχθρός του φασισμού-ναζισμού. Απέναντί του το κομμουνιστικό κίνημα αντέτασσε το πιο πλατύ λαϊκό αντιφασιστικό μέτωπο. Ωστόσο σήμερα η κυρίαρχη εμφανιζόμενη σαν «αριστερά» στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς συμπλέει με τους ναζί σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, συνεργάζεται μαζί τους άλλοτε κρυφά και άλλοτε εντελώς απροκάλυπτα. Τέτοια παραδείγματα συνεργασίας σε κινηματικό-συνδικαλιστικό επίπεδο έχουν συγκεντρωθεί ουκ ολίγα τα τελευταία χρόνια.

Ε­πί 25 χρό­νια Ο­ΛΑ τα κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμ­μα­τα ά­φη­ναν ε­λεύ­θε­ρη τη να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α να κα­τα­τρο­μο­κρα­τεί τους με­τα­νά­στες και τη δη­μο­κρα­τική νε­ο­λαί­α κα­θώς ό­χι μό­νο δεν έ­κα­ναν πο­τέ τη δρά­ση της κε­ντρι­κό πο­λι­τικό ζή­τη­μα αλ­λά α­παι­τού­σαν να εί­ναι νό­μι­μη. Τώ­ρα ξαφ­νι­κά α­πο­φά­σι­σαν να τη μα­ζέ­ψουν κά­πως και να βγά­λουν και κά­ποια ά­πλυ­τά της στη φό­ρα.

Η δο­λο­φονί­α του η­ρω­ι­κού α­ντι­φα­σί­στα Π. Φύσ­σα ή­ταν μό­νο η α­φορ­μή. Η α­λη­θι­νή αι­τί­α ήταν η αυ­ξα­νό­με­νη α­νη­συ­χί­α και ορ­γή των ευ­ρω­πα­ϊ­κών λα­ών (και ό­χι κά­ποιων σκο­τει­νών κέ­ντρων) γι αυ­τήν την “ελ­λη­νι­κή ι­διο­μορ­φί­α” που σε λί­γο θα στερού­σε από τη χώρα μας την προ­ε­δρί­α της Ε­Ε. Α­πό­δει­ξη ό­τι τα ί­δια αυ­τά κόμ­μα­τα θέ­λουν α­κό­μα τη συμ­μο­ρί­α αυτή νό­μι­μη σαν κόμ­μα.