Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η απόφαση για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αποτελεί μια προβοκάτσια ιστορικών διαστάσεων, με την οποία ο Τραμπ κλιμακώνει τη ρατσιστική αντιμουσουλμανική εκστρατεία του και είναι ρυθμισμένη έτσι ώστε να στείλει στο παγκόσμιο φασιστικό, αντισημιτικό στρατόπεδο,

Το Δεκέμβρη του 2015 το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προέβη στην αύξηση του κεφαλαίου των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών κατά 14 δις ευρώ με τη συμμετοχή ενεργών επενδυτών, όπως είναι τα αμερικανικά hedgefunds του Γουίλμπουρ Ρος και του Τζον Πώλσον.

Δημοσιεύουμε παρακάτω το πιο χαρακτηριστικό υποκεφάλαιο με τον υπότιτλο «φανταστικοί αμερικανοί» από ένα μεγάλο άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης που έχει γενικό τίτλο: «Η συνομωσία για να ανατραπεί μια εκλογή» (https://www.nytimes.com/interactive/2018/09/20/us/politics/russia-interference-election-trump-clinton.html, 20/9/2018) στο οποίο υπάρχει η πιο συγκεντρωμένη ως τώρα έκθεση της συνομωσίας με την οποία ο Ντ. Τραμπ, ένας άνθρωπος της πουτινικής Ρωσίας, κατέλαβε με ένα καλοοργανωμένο ρεσάλτο την προεδρία των ΗΠΑ.

H εισβολή των ταγμάτων εφόδου του Τραμπ στο Καπιτώλιο είναι μια ιστορικής σημασίας επίθεση του φασισμού σε μια χώρα που αν και ιμπεριαλιστική δεν είχε ποτέ στη σύγχρονη ιστορία της αντιμετωπίσει τη σοβαρή αμφισβήτηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών μορφών διακυβέρνησης και πιο ειδικά της αρχής της ομαλής εναλλαγής των πολιτικών κομμάτων στην εξουσία. Αυτή η εναλλαγή έχει αμφισβητηθεί πριν την εισβολή από τον ισχυρισμό του απερχόμενου προέδρου ότι η προεδρία Μπάιντεν έχει κλαπεί από τον ίδιο, οπότε παρόλο που είναι πια δεδομένη από άμεση πρακτική άποψη αυτή η προεδρία θα αντιμετωπίζεται από ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού λαού σαν προεδρία ενός σφετεριστή και θα εμποδίζεται σε κάθε βήμα της και με κάθε δυνατή μορφή.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο και καταστροφικό από όσα διαδραματίζονται σήμερα στον κόσμο, πιο καταστροφικό από την επιδημία του κορονοϊού, πιο καταστροφικό από τη νέα κτηνώδη επίθεση της ρώσικης υπερδύναμης στο βασανισμένο λαό της Συρίας ή έμμεσα την επίθεσή της στη Λιβύη από το να επιλεγεί ο Σάντερς στις προκριματικές εκλογές του δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ σαν ο υποψήφιος που θα διεκδικήσει την προεδρία από τον Τραμπ.

Η πολιτική ζωή και αντιπαράθεση στις ΗΠΑ για πρώτη φορά θυμίζει τόσο έντονα Ευρώπη. Για πρώτη φορά δηλαδή βλέπουμε τα βρώμικα πλασμα­τικά δίπολα τα οποία έμαθε τόσο καλά να στήνει ο ρώσικος σοσιαλφασισμός στην ευρωπαϊκή ήπειρο από τη δεκαετία του ’70 και ακόμη περισσότερο από τη δεκαετία του ΄90 να μορφοποιούνται με παραπλήσιο τρόπο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,

Η δημοκρατική ανθρωπότητα ρίγησε ακούγοντας τον πουτινικό Τραμπ να εξισώνει ωμά τους λευκούς ρατσιστές – φασίστες με το αντίπαλο στρατόπεδο που τους αντιμετώπισε στο Σάρλοτσβιλ. Κι αυτή την εξίσωση την έκανε ακριβώς πάνω στο φόνο της αντιφασίστριας Χέδερ Χέγερ από τον ναζί δολοφόνο που έπεσε επάνω της με το αυτοκίνητό του, την ώρα των επεισοδίων.

Ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του αμερικανού υπουργού άμυνας Τζέιμς Μάτις σημειώθηκε σε μια χρονική στιγμή όπου η αμερικανική υπερδύναμη είχε μόλις αρχίσει να αποκτά συνείδηση της πολιτικής πραγματικότητας ενός κόσμου τις τύχες του οποίου ολοένα και λιγότερο μπορεί να ορίζει. Το άλμα αυτό αποκρυσταλλώθηκε στη δημοσίευση του αμυντικού δόγματος των ΕΠΑ για το 2018 όπου κατονομάζονται σαν κύριες απειλές για την αμερικανική ασφάλεια

Σε προηγούμενο άρθρο μας για το ζήτημα του πυρηνικού οπλοστασίου της Β. Κορέας («Το προβοκατόρικο παιχνίδι του Τραμπ στη Βόρεια Κορέα», http://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/857-, 8/9), εκτιμούσαμε ότι βασικός στόχος της παρέμβασης Τραμπ ήταν