Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Στο Χα­λέ­πι της Συ­ρί­ας εκδη­λώ­νε­ται σή­με­ρα κα­θα­ρό­τε­ρα α­πό ο­πουδή­πο­τε αλ­λού το πραγ­μα­τι­κό α­πο­κρου­στι­κό πρό­σω­πο του ρω­σι­κού νε­ο­χι­τλερι­σμού. Μι­σή κα­τοι­κη­μέ­νη πό­λη πε­ρι­κυ­κλω­μέ­νη α­πό ξέ­νες στρα­τιω­τι­κές δυ­νάμεις - το α­να­το­λι­κό τμή­μα της πό­λης που ε­λέγ­χε­ται α­πό την α­ντί­στα­ση - σφυ­ροκο­πείται α­νη­λε­ώς και ι­σο­πε­δώ­νε­ται α­πό τα ρω­σι­κά μα­χη­τι­κά α­ε­ρο­σκά­φη, ενώ οι ε­γκλω­βι­σμέ­νοι 250.000 κά­τοι­κοί της προ­σπα­θούν να ε­πι­βιώ­σουν α­νά­με­σα στα χα­λά­σμα­τα χω­ρίς τρο­φή, νε­ρό, η­λε­κτρι­κό ή ια­τρι­κή μέ­ρι­μνα.

 

Tο κόμ­μα του Πού­τιν, Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α, ση­μεί­ω­σε μί­α ά­νε­τη νί­κη στις ρω­σι­κές βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές της 18/9 κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τα 3/4 των ε­δρών στην Κρατι­κή Δού­μα, με το υ­πό­λοι­πο πο­σο­στό να μοι­ρά­ζε­ται στα φι­λι­κά του ε­πί­σης φασι­στι­κά κόμ­μα­τα, κυ­ρί­ως το «Κ»ΚΡΟ (Ζιου­γκάνοφ), το Φι­λε­λεύ­θε­ρο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα (Ζι­ρι­νόφ­σκι) και τη Δί­και­η Ρω­σί­α (Μι­ρό­νοφ).

 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΦΙΛΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ

Η άρνηση της πολιτικής ηγεσίας της Ουκρανίας να υπογράψει τις συμφωνίες πολιτικής σύνδεσης και ελεύθερου εμπορίου της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, λίγες ημέρες μονάχα πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία,

Μετά από μια σειρά εδαφικές προσαρτήσεις σε βάρος χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, όπως της Γεωργίας, της Ουκρανίας, και της Μολδαβίας, μετά το στρατιωτικοπολιτικό έλεγχο της Συρίας και της μισής Λιβύης και αφότου, ειδικά τους τελευταίους μήνες προελαύνουν με καταρρακτώδη ρυθμό και καταλαμβάνουν την εξουσία με εγκάθετους πραξικοπηματίες στη μια χώρα μετά την άλλη όπως στο Σουδάν, στο Μαλί, και στην Τυνησία, ή με φίλους τους, όπως στο Αφγανιστάν, οι νεοχιτλερικοί του Κρεμλίνου παίρνουν τώρα την εξουσία με ταυτόχρονο πραξικόπημα εσωτερικά και με μια στρατιωτική επέμβαση-εισβολή τους στο Καζακστάν, την ένατη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου, χώρα κλειδί για τον έλεγχο της κεντρικής Ασίας και των υδρογονανθράκων της Κασπίας.

Βαδίζοντας στα χνάρια των παλιών χίτλερ, οι πολιτικοί τους απόγονοι του άξονα Μόσχας-Πεκίνου εφορμούν για την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας ασκώντας παντού από όπου περνούν την πιο ακραία βία και τρομοκρατία απέναντι στους λαούς. Όπου όμως υπάρχει καταπίεση, εκεί προβάλλει και η αντίσταση. Οι λαοί εξεγείρονται ενάντια στους δυνάστες τους, τα εθνικά κράτη που δέχονται την επίθεση των ναζί αντιστέκονται θαρραλέα, συσπειρώνονται και καθυστερούν την προέλασή τους.  

Η βράβευση του Τσίπρα στη Γαλλία με δύο βραβεία για το «πολιτικό του σθένος» και την «αφοσίωσή του στην ευρωπαϊκή ιδέα» αντιμετωπίστηκε γενικά στη χώρα μας με ειρωνικά σχόλια στον Τύπο και με ένα ελαφρύ χαμόγελο από το λαό, που στην πλειοψηφία του, είτε ανέχεται ακόμη τον Τσίπρα είτε τον σιχαίνεται, πάντως καθόλου δεν τον εκτιμά ως άνθρωπο αρχών και σταθερών πεποιθήσεων.

Ο βομβαρδισμός- συνειδητή μαζική σφαγή των αμάχων της πολυκατοικίας του Ντνίπρο, έρχεται να θυμίσει στους κατοίκους όλου του πλανήτη ότι η νεοχιτλερική Ρωσία όχι απλά συνεχίζει αλλά κλιμακώνει το γενοκτονικό της πόλεμο ενάντια στην ηρωική Ουκρανία. Πρόκειται για έναν πόλεμο που είναι τμήμα εκείνου που ετοιμάζει στρατιωτικά και προς το παρόν κυρίως πολιτικοδιπλωματικά και οικονομικά ενάντια σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτή η κλιμάκωση πρέπει να απαντηθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες και στα τρία επίπεδα του.

Πριν από λίγο καιρό ήρθε στη δημοσιότητα η είδηση ότι ένας κινέζος επενδυτής αγόρασε 100 σπίτια στα Εξάρχεια ενώ προηγούμενα είχε αγοράσει έναν άλλο μεγάλο αριθμό από σπίτια τα οποία μεταπούλησε ακριβότερα. (http://news.in.gr/economy/article/?aid=1500169574).

Το συγκεριμένο κυπριακό «όχι» δεν είναι αντίσταση στη Γερμανία, αλλά υποδούλωση στη Ρωσία   Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 21/3/2013

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες