Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.

Η απόφαση για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αποτελεί μια προβοκάτσια ιστορικών διαστάσεων, με την οποία ο Τραμπ κλιμακώνει τη ρατσιστική αντιμουσουλμανική εκστρατεία του και είναι ρυθμισμένη έτσι ώστε να στείλει στο παγκόσμιο φασιστικό, αντισημιτικό στρατόπεδο,

H εισβολή των ταγμάτων εφόδου του Τραμπ στο Καπιτώλιο είναι μια ιστορικής σημασίας επίθεση του φασισμού σε μια χώρα που αν και ιμπεριαλιστική δεν είχε ποτέ στη σύγχρονη ιστορία της αντιμετωπίσει τη σοβαρή αμφισβήτηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών μορφών διακυβέρνησης και πιο ειδικά της αρχής της ομαλής εναλλαγής των πολιτικών κομμάτων στην εξουσία. Αυτή η εναλλαγή έχει αμφισβητηθεί πριν την εισβολή από τον ισχυρισμό του απερχόμενου προέδρου ότι η προεδρία Μπάιντεν έχει κλαπεί από τον ίδιο, οπότε παρόλο που είναι πια δεδομένη από άμεση πρακτική άποψη αυτή η προεδρία θα αντιμετωπίζεται από ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού λαού σαν προεδρία ενός σφετεριστή και θα εμποδίζεται σε κάθε βήμα της και με κάθε δυνατή μορφή.

Όσο περνάνε οι μέρες αποδεικνύεται όλο και περισσότερο ότι ο Τραμπ είναι δύσκολο, κατά τη γνώμη μας είναι αδύνατο, να πάρει την προεδρία των ΗΠΑ. Αυτήν ακριβώς την πρόβλεψη είχαμε κάνει σε ένα άρθρο της Ν. Ανατολής για τις αμερικάνικες εκλογές http://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-24-24/item/645-) εκτιμώντας ότι ο Τραμπ κατέβηκε στις εκλογές από την αρχή σαν δημαγωγός προβοκάτορας για να δώσει στην Κλίντον την προεδρία.

Το Δεκέμβρη του 2015 το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προέβη στην αύξηση του κεφαλαίου των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών κατά 14 δις ευρώ με τη συμμετοχή ενεργών επενδυτών, όπως είναι τα αμερικανικά hedgefunds του Γουίλμπουρ Ρος και του Τζον Πώλσον.

Η δημοκρατική ανθρωπότητα ρίγησε ακούγοντας τον πουτινικό Τραμπ να εξισώνει ωμά τους λευκούς ρατσιστές – φασίστες με το αντίπαλο στρατόπεδο που τους αντιμετώπισε στο Σάρλοτσβιλ. Κι αυτή την εξίσωση την έκανε ακριβώς πάνω στο φόνο της αντιφασίστριας Χέδερ Χέγερ από τον ναζί δολοφόνο που έπεσε επάνω της με το αυτοκίνητό του, την ώρα των επεισοδίων.

Η πολιτική ζωή και αντιπαράθεση στις ΗΠΑ για πρώτη φορά θυμίζει τόσο έντονα Ευρώπη. Για πρώτη φορά δηλαδή βλέπουμε τα βρώμικα πλασμα­τικά δίπολα τα οποία έμαθε τόσο καλά να στήνει ο ρώσικος σοσιαλφασισμός στην ευρωπαϊκή ήπειρο από τη δεκαετία του ’70 και ακόμη περισσότερο από τη δεκαετία του ΄90 να μορφοποιούνται με παραπλήσιο τρόπο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Την Κυριακή 24 Αυγούστου ουκρανοί πρόσφυγες και μετανάστες, έλληνες συμπαραστάτες, καθώς και συμπαραστάτες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες έδωσαν αποφασιστικό παρόν στο Σύνταγμα για το γιορτασμό της επετείου της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, τρία χρόνια μετά την κτηνώδη εισβολή της Ρωσίας και ενώ η ουκρανική αντίσταση δέχεται τη συντονισμένη επίθεση των Πούτιν-Τραμπ για να υποκύψει στις απαιτήσεις του ρώσικου νεοχιτλερισμού.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ένωση της Ουκρανικής Διασποράς στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της πρεσβείας της Ουκρανίας. Το σύνθημα στο κεντρικό πανό των Ουκρανών έγραφε: «Εάν η Ρωσία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει πια πόλεμος, εάν η Ουκρανία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει πια Ουκρανία» και εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το ποιο είδος ειρήνης είναι δυνατό.

Δημοσιεύουμε παρακάτω το πιο χαρακτηριστικό υποκεφάλαιο με τον υπότιτλο «φανταστικοί αμερικανοί» από ένα μεγάλο άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης που έχει γενικό τίτλο: «Η συνομωσία για να ανατραπεί μια εκλογή» (https://www.nytimes.com/interactive/2018/09/20/us/politics/russia-interference-election-trump-clinton.html, 20/9/2018) στο οποίο υπάρχει η πιο συγκεντρωμένη ως τώρα έκθεση της συνομωσίας με την οποία ο Ντ. Τραμπ, ένας άνθρωπος της πουτινικής Ρωσίας, κατέλαβε με ένα καλοοργανωμένο ρεσάλτο την προεδρία των ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να πάψει να ταλαντεύεται για το αν θα μείνει μόνη της απέναντι στον Πούτιν και τον Σι και να νομίζει ότι θα την σώσει η αδύναμη μισοδημοκρατική μειοψηφία του ρεπουπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ ή ακόμα χειρότερα οι νεοναζί της Κίνας του Σι. Η Ευρώπη πρέπει να στηριχθεί στον εαυτό της, στα δημοκρατικά αντιφασιστικά κινήματα και στις δημοκρατικές αντιφασιστικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και σε αυτές των ΗΠΑ. Κυρίως όμως στην εποχή που τόσο οι κλασικοί φασίστες, όσο κυρίως οι φασίστες με "αριστερές" σημαίες οδηγούν το όλο και πιο εξαθλιωμένο παγκόσμιο προλεταριάτο σε έχθρα με τις αστικές δημοκρατίες και σε φιλία με το νεοναζιστικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας και με τον αμερικανό κουίσλιγκ φίλο τους Τραμπ και την κλίκα του, το πιο κρίσιμο και ζωτικό καθήκον των αριστερών δημοκρατών και των πραγματικών κομμουνιστών είναι το να αντισταθούν στον Άξονα συσπειρώνοντας και όχι χτυπώντας το ευρωπαϊκό αλλά και το τριτοκοσμικό προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει να αποδείξουν στην πράξη ότι δεν μπορεί ο πατριωτικός πόλεμος της Ευρώπης απέναντι στους νεοναζί, που έχει αρχίσει στο ηρωϊκό ουκρανικό μέτωπο, να γίνει με τους μεγαλοαστούς να συσσωρεύουν όλο και πιο μεγάλο πλούτο και τους λαούς να πληρώνουν μόνοι τους και μάλιστα κύρια για το κόστος της άμυνας τόσο σε χρήμα σήμερα όσο και σε ζωές αύριο. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι η ώρα να ξεπηδήσει μια νέα δημοκρατική και επαναστατική αντιφασιστική αριστερά και ένα νέο μαζικό αντισοσιαλφασιστικό κομμουνιστικό κίνημα. Γιατί η αστική τάξη, ακόμα και όταν εκτελεί από τις συνθήκες πατριωτικά καθήκοντα αντλεί τη δύναμη της αντίστασής της από την αποφασιστικότητα των μαζών. Η ίδια ακόμα και στην καλύτερη της εκδοχή έχει την τάση του συμβιβασμού, ιδιαίτερα όταν σε μια πρώτη φάση ο φασισμός κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι των μαζών όπως γίνεται σήμερα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη χώρα μας, και πιο πολύ στις ΗΠΑ.