Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ο φασισμός είναι πιο δυνατός από ποτέ και όλο και περισσότερο πλησιάζει στην εξουσία. Το χειρότερο είναι ότι οι δήθεν αντιφασίστες της ψευτοαριστεράς όχι μόνο κρύβουν αυτή την προέλαση αλλά έχουν τακτικά αναλάβει να κάνουν μαζί τους έναν νέο καταμερισμό εργασίας.

 

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ κυκλοφόρησαν αφίσα για την τέταρτη επέτειο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτέμβρη, με τίτλο «Η δολοφονία Φύσσα συνεχίζεται! Όλα τα κόμματα μαζί κρύβουν από το λαό τη δίκη των ναζί». Η αφίσσα κολλήθηκε σε Κερατσίνι, Πειραιά και Αθήνα (http://www.oakke.gr/afises/2013-02-16-20-46-50/item/861- )

.

Στο πλαί­σιo της δί­κης της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της «Χρυ­σής Αυ­γής» και ε­νώ ε­ξε­τά­ζο­νταν ως μάρτυρες συν­δι­κα­λι­στές του ψευ­τοΚ­ΚΕ – ΠΑ­ΜΕ της Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κής Ζώ­νης του Περάματος, έ­νας δι­κη­γό­ρος των να­ζί ε­πι­χεί­ρη­σε βρώ­μι­κα να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει πα­λαιό­τε­ρες καταγγελί­ες της Ο­ΑΚ­ΚΕ για κνί­τι­κη βί­α κα­τά ερ­γα­τών, ώ­στε να α­λα­φρώ­σει τη θέ­ση των να­ζι­στών δολο­φόνων πε­λα­τών του, με τη θε­ω­ρί­α «α­φού και οι κνί­τες έ­δερ­ναν άλ­λους, για­τί κα­τη­γο­ρεί­τε μό­νο τη Χρυ­σή Αυ­γή για τη βί­α της;».

Το να έχει κανείς σήμερα στην Ελλάδα μειονοτική εθνική συνείδηση αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη υπόθεση. Θεμελιώδη δικαιώματα, όπως είναι το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και ασφάλειας του προσώπου, δεν θεωρούνται εξασφαλισμένα για αυτούς τους ανθρώπους. Η τούρκικη και, ακόμα περισσότερο, η μακεδονική εθνική μειονότητα στη χώρα μας αντιμετωπίζουν ένα συνεχές καθεστώς ανεξέλεγκτης βίας και τρομοκρατίας που την καλύπτουν με τη στάση τους όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά και σύσσωμος ο μαζικός έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν συμβεί με την ανοχή των αρχών, των κοινοβουλευτικών κομμάτων και του μαζικού τύπου ουκ ολίγα περιστατικά τρομοκράτησης της μακεδονικής μειονότητας.

 

«ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ» ΕΝΟΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

 

Όσο περνάνε οι μέρες τόσο μαζεύονται νέα ανησυχητικά στοιχεία για το ότι το δικαστικό και πολιτικό καθεστώς δεν θέλουν να συντρίψουν την κτηνώδη συμμορία.

    «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» (ΜΛΕΔ) είναι - στα λόγια - οι σκοτεινοί τύποι που καταφέρανε να γίνουν σχεδόν το ίδιο σιχαμεροί με τους κλασσικούς ναζί της Χρυσής Αυγής στον πλατύ λαό. 

 

ΝΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΣΤΟ «ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ» ΚΑΙ  ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ

 

Με την αποφυλάκιση του Κασιδιάρη και των άλλων δύο τραμπούκων, και την προφυλάκιση του Μιχαλολιάκου και του υπαρχηγού του Παπά, τα πράγματα ξεκαθαρίζουν, δηλαδή εξηγούνται πιο εύκολα. Ως τώρα είχε αποδειχτεί ότι το καθεστώς

H Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ αποφάσισαν να συμμετέχουν με ξεχωριστό μπλοκ και συνθήματα σε συγκέντρωση στο σημείο της Παλιάς Κοκκινιάς από το οποίο ξεκίνησε το τρίωρο κυνηγητό των ναζιστών ενάντια σε τρεις πακιστανούς μετανάστες, έναν εκ των οποίων τραυμάτισαν άσχημα στο πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι.

  Σε ό­σους έ­χουν πα­ρα­κο­λου­θή­σει την ι­δε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τική πο­ρεί­α του ψευ­τοΚ­ΚΕ την τε­λευ­ταί­α 20ε­τί­α, αλ­λά και τις σχε­τι­κές α­να­λύ­σεις της Ο­ΑΚ­ΚΕ για την πο­λι­τι­κή φύ­ση αυ­τού του πο­λι­τι­κού πρα­χτο­ρεί­ου της Μόσχας, η δή­θεν «υ­πε­ρα­ρι­στε­ρή», στην ου­σί­α α­κρο­δε­ξιά, θέ­ση την ο­ποί­α έ­λαβε κα­τά του νό­μου πε­ρί ρα­τσι­σμού,