Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Έχουμε σχολιάσει σε χωριστό άρθρο το χαρακτήρα της πρόσφατης σύγκρουσης του Μητσοτάκη με τον Σούνακ για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Σε αυτό η εκτίμησή μας ήταν ότι Μητσοτάκης «δεν πήγε εκεί για να διεκδικήσει αλλά για να κατασκευάσει ένα πολιτικό ρήγμα με την πιο σταθερή απέναντι στην πουτινική Ρωσία μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα. Άλλωστε αυτό το ρήγμα είναι ο λόγος για τον οποίο σκαρφίστηκε σαν ένα κεντρικό ζήτημα ελληνικής εξωτερικής πολιτικής την επιστροφή των γλυπτών  του Παρθενώνα στην Ελλάδα ως μιας τάχα κλεμμένης εθνικής ιδιοκτησίας,  και όχι σαν ένα αίτημα αισθητικό- εκπαιδευτικό ο μεγαλύτερος πράκτορας της Ρωσίας στη Δύση Ανδρέας Παπανδρέου».

Αυτή η τοποθέτηση επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το Μαξίμου αποφεύγει μέχρι και σήμερα να απαντήσει στη σταθερή και επίμονη τοποθέτηση του Σούνακ ότι ο Μητσοτάκης δεν κράτησε το λόγο του αφού έδειξε ότι δεν ήθελε αυτή τη συνάντηση για να συζητήσει τα θέματα για τα οποία αυτή είχε προγραμματιστεί, δηλαδή για το μεταναστευτικό, την Ουκρανία, την κρίση στη Μέση Ανατολή, αλλά για να βάλει αυτό το οποίο είχε δεσμευτεί ότι δεν θα έβαζε: τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.

Το αποτέλεσμα του β΄ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών θεωρήθηκε και ήταν μία ήττα για τη ΝΔ παρά το γεγονός ότι αυτή κέρδισε τις περισσότερες περιφέρειες και τους περισσότερους δήμους στη χώρα. Αυτό το κλίμα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από το ότι η ΝΔ έχασε κάποιες περιφέρειες ή δήμους, και κυρίως τους πιο κεντρικούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την απότομη αλλαγή πολιτικών συσχετισμών που έφερε μετά τις θριαμβευτικές για τον Μητσοτάκη βουλευτικές εκλογές η αθόρυβη συγκρότηση ενός μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και της καραμανλικής ΝΔ. Αυτή η δραματική αλλαγή έχει κρυφτεί από τις συνειδήσεις πίσω από το πραξικόπημα της συμμορίας Τσίπρα-Παππά-Πολάκη η οποία έδωσε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στον ουρανοκατέβατο θορυβώδη δικτατορίσκο και μέχρι γελοιότητας νάρκισο Κασσελάκη με μεθόδους που αποτελούν ζήτημα για τη δημοκρατία στη χώρα. Ενώ δεν είναι σίγουρο ότι αυτός ο  ρωσόφιλος που έχει ντυθεί αμερικάνος θα μπορέσει να σταθεί σαν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εντελώς σίγουρο ότι η πολιτική γραμμή του πλατιού τάχα αντιΜητσοτακικού, στην πραγματικότητα αντιδυτικού μετώπου που του υπέδειξε η συμμορία Τσίπρα έχει θριαμβεύσει στις δημοτικές εκλογές, ιδιαίτερα στο Δήμο της Αθήνας.

Με δύο κεντρικά πανό με τα συνθήματα «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» και «Ο ιρανικός λαός δεν θέλει άλλο πια την ισλαμική δημοκρατία», οι ιρανοί πρόσφυγες έδωσαν δυναμικά το παρόν στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν και να ενώσουν τη φωνή τους με τη φωνή του εξεγερμένου ιρανικού λαού ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της Μαχσά Αμινά και την έναρξη των μαζικών διαδηλώσεων στο Ιράν με επικεφαλής τις γυναίκες. Συγκεντρώσεις συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο ιρανικό λαό έγιναν την ίδια μέρα, στις 16/9 σε πολλές χώρες, γεγονός που δείχνει ότι η ιρανική εξέγερση συνεχίζει να έχει μεγάλη απήχηση στους δημοκράτες σε όλο τον κόσμο.

Όλη η Ελλάδα παρακολούθησε τη στυγερή δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη από τα κτήνη-αξιωματικούς του BlueHorizonτης ναυτιλιακής εταιρείας BlueStarFerries. Όλη η Ελλάδα είδε την προσπάθεια της AtticaGroup (μητρικής της πλοιοκτήτριας εταιρείας) να καλύψει τους δολοφόνους με μια πρώτη ανακοίνωσή της που μονάχα έκανε λόγο για ένα «τραγικό περιστατικό», όπως και την εντελώς κτηνώδη δήλωση του υπουργού ναυτιλίας που όχι απλά εξίσωνε το θύμα με τους δολοφόνους, όπως γράφτηκε αλλά αθώωνε τους δολοφόνους υπονοώντας ότι έκαναν απλά τη δουλειά τους όταν σκότωναν το «παράνομο» θύμα. Και σ’ αυτό το ζήτημα τα κόμματα της ψευτοαριστεράς φανέρωσαν την αντιδραστική τους ιδεολογική φυσιογνωμία, αρνούμενα να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και καλύπτοντας με τον τρόπο τους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος.

Την Πέμπτη 24 Αυγούστου η ουκρανική κοινότητα σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωσή στο Σύνταγμα γιόρτασε την Εθνική Μέρα Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας ενάμισι χρόνο μετά την κτηνώδη εισβολή της Ρωσίας.

Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά που η ουκρανική κοινότητα κινητοποιείται στο Σύνταγμα για το γιορτασμό αυτής της μέρας για να καταγγείλει το βάρβαρο πόλεμο που έχει εξαπολύσει εναντίον της Ουκρανίας η νεοχιτλερική Ρωσία με τη ναζιστική γενοκτονική πλατφόρμα της άρνησης της ύπαρξης ουκρανικού έθνους. Με αυτό τον τρόπο οι Ουκρανοί

Με ανέμους 6 και 7 μποφόρ μετά την άπνοια που επικράτησε τις προηγούμενες μέρες του καύσωνα ξεκίνησε ένα μπαράζ από φωτιές με μεγάλα μέτωπα να ξεσπάνε ταυτόχρονα και να επεκτείνονται γρήγορα.

Έτσι μετά τις μεγάλες φωτιές του 2021 στην Αττική, ξαφνικά μέσα σε δύο μέρες μεγάλες περιοχές της Ανατολικής και της Δυτικής Αττικής τυλίχτηκαν στις φλόγες. Μέσα σε μία μόνο μέρα, τη Δευτέρα 17 Ιούλη, ξέσπασαν 81 αγροτοδασικές πυρκαγιές σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, και η ίδια έξαρση συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα. Όλες οι ενδείξεις, οι αλλεπάλληλες νέες εστίες σε άσχετα μεταξύ τους σημεία και οι διαρκείς αναζωπυρώσεις, δείχνουν δολοφονικούς εμπρησμούς. Αντί η κυβέρνηση να καταγγείλει την εμπρηστική δράση, να πάρει μέτρα για συλλήψεις, περιπολίες, περιφρούρηση, μιλάει για φωτιές που οφείλονται στην «κλιματική κρίση» την ώρα που ούτε τα γειτονικά κράτη, ούτε τα κράτη της νότιας Ευρώπης, ούτε η Τουρκία, ούτε η Κύπρος, δεν έχουν ούτε κατά διάνοια τόσες φωτιές (έχει ξεσπάσει μία μεγάλη φωτιά στα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας που ήδη έχει τεθεί σε μερικό έλεγχο), ώστε μόνο εδώ να σπεύδουν να βοηθήσουν όλες οι πυροσβεστικές υπηρεσίες της Ευρώπης. Σε αυτή την εγκληματική πολιτική της συγκάλυψης η κυβέρνηση έχει στο πλευρό της σύσσωμες τις ηγεσίες των κοινοβουλευτικών κομμάτων.