Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Δημοκρατία της Μακεδονίας: Ομπάμα, Γιούνκερ και Έλληνες σοσιαλφασίστες στέλνουν τον σοβινιστή Γκρουέφσκι στη Ρωσία

 

Η πο­λι­τι­κή κρί­ση που έ­χει ξε­σπά­σει τον τε­λευ­ταί­ο χρό­νο και έ­χει ο­ξυν­θεί α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες στη Δη­μο­κρα­τί­α της Μα­κε­δο­νί­ας ε­πι­τα­χύ­νει α­πλώς τη δια­δι­κα­σί­α α­πο­μά­κρυν­σης της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας της γει­το­νι­κής χώ­ρας α­πό το φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­σμό και την προ­σέγ­γι­σή της με τη ρώ­σι­κη φα­σι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη.

Και ως γνω­στόν η προ­σέγ­γι­ση με τη συ­γκε­κρι­μέ­νη νε­ο­χι­τλε­ρι­κή υ­περ­δύ­να­μη, τον πλέ­ον ε­πι­κίν­δυ­νο ι­μπε­ρια­λι­στι­κό πό­λο της ε­πο­χής μας, ταυ­τί­ζε­ται μα­κρο­πρό­θε­σμα με την α­πορ­ρό­φη­ση και τε­λι­κά με την α­ποι­κιο­ποί­η­ση.

Στη Μα­κεδο­νί­α κυ­βερ­νά έ­να κόμ­μα της κλασ­σι­κής - πα­λιού τύ­που δεξιάς, το κόμ­μα του ση­με­ρι­νού πρω­θυ­πουρ­γού της χώ­ρας Νί­κο­λα Γκρουέφ­σκι. Ο τε­λευ­ταί­ος σε ζη­τή­μα­τα πο­λι­τι­κής φυ­σιο­γνω­μί­ας πα­ρου­σιά­ζε­ται ως νε­ο­συντη­ρη­τι­κός και ε­θνι­κι­στής. Έ­χει προ­χω­ρή­σει μά­λι­στα και σε μια εκ­στρα­τεί­α “ε­ξο­πλι­σμού” της γει­το­νι­κής χώ­ρας και ει­δι­κά της πρω­τεύ­ου­σάς της (Σκόπια) με ο­μοιώ­μα­τα αρ­χαί­ων μα­κε­δο­νι­κών και ρω­μα­ϊ­κών έρ­γων τέ­χνης και αρ­χιτε­κτο­νι­κής. Πρό­κει­ται για έ­να βή­μα πί­σω  σε σχέ­ση με τη δη­μο­κρα­τι­κή πο­λι­τική του πρώ­του προ­έ­δρου της Μακε­δο­νί­ας, Κί­ρο Γκλι­γκό­ροφ, που το­πο­θε­τούσε τα γεν­νη­τού­ρια του μα­κε­δο­νι­κού έ­θνους στη σύγ­χρο­νη ε­πο­χή και ξε­σκέ­παζε έ­τσι τους μύ­θους των Ελ­λή­νων σο­βι­νι­στών και φα­σι­στών ό­τι τά­χα η Δη­μοκρα­τί­α της Μα­κε­δο­νί­ας έ­χει “ε­πε­κτα­τι­κές βλέ­ψεις” προς τη χώ­ρα μας στο ό­νομα αρ­χαί­ων μύ­θων.

Ω­στό­σο, τό­σο η δη­μο­κρα­τι­κή - εκ­συγ­χρο­νι­στι­κή πλευ­ρά της α­στι­κής τά­ξης που κά­πο­τε εί­χε αρ­χη­γό της τον Γκλι­γκό­ροφ, ό­σο και η πιο κα­θυ­στε­ρημέ­νη πο­λι­τι­κά, ε­θνι­κι­στι­κή τά­ση Γκρουέφ­σκι ή­ταν - γε­νι­κά - μα­χη­τι­κά φι­λο­δυτι­κές και κα­τάγ­γελ­λαν πά­ντα  - και δί­καια - την Ελ­λά­δα  ό­τι με το ε­ντε­λώς ψευ­δε­πί­γρα­φο ζή­τη­μα του “ο­νό­μα­τος της Μα­κε­δο­νί­ας που εί­ναι η ψυ­χή μας” έ­κοβε ε­ντε­λώς α­δι­καιο­λό­γη­τα τους δε­σμούς της μι­κρής σλα­βι­κής χώ­ρας με την Ευ­ρώ­πη.

Η Ο­ΑΚ­ΚΕ α­πό το 1992 α­κό­μα κα­τάγ­γελ­λε ό­τι ο ελ­λη­νι­κός σω­βι­νι­σμός χρησι­μο­ποιού­νταν α­πό το ρώ­σι­κο σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό σαν πι­στό σκυ­λί του ώ­στε η Μα­κε­δο­νί­α να α­πορ­ρο­φη­θεί α­πό το ορ­θό­δο­ξο τό­ξο  Σερ­βί­ας - Ελ­λά­δας και να κο­πούν οι δε­σμοί της με τη δη­μο­κρα­τι­κή Ευρώ­πη.

Κα­τάγ­γελ­λε α­κό­μη ό­τι, ό­ταν αυ­τό θα γι­νό­ταν κα­τορ­θωτό, ξαφ­νι­κά θα άρ­χι­ζαν α­πό πλευ­ράς των Ελ­λή­νων σο­σιαλ­φα­σι­στών κυ­βερ­νη­τών οι γλύ­κες και οι α­γά­πες, τα “ό­λοι α­δέρ­φια Μα­κε­δό­νες εί­μα­στε” και ο νέ­ος ψευ­το­διε­θνι­σμός, που εί­ναι η άλ­λη ό­ψη του κτη­νώ­δους ε­πι­θε­τι­κού σω­βι­νι­σμού. Αυ­τά η Ο­ΑΚ­ΚΕ τα εί­χε πει ε­πί­σης σε ανύ­πο­πτο χρό­νο (πριν τις ε­κλο­γές του “λε­φτά υ­πάρ­χουν” το 2009, στην κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή ο­μι­λί­α του γραμ­μα­τέ­α της για την τη­λε­ό­ραση, που υ­πάρ­χει και σή­με­ρα στο youtube). Ή­δη αυ­τή η ε­πι­χεί­ρη­ση έ­χει ξε­κι­νή­σει α­πό την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Η­γέ­της της αμ­φι­σβή­τη­σης του ε­θνι­κι­στή αλ­λά μέ­χρι χτες φι­λο­δυτι­κού Γκρουέφ­σκι εί­ναι ο αρ­χη­γός της Σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής Έ­νω­σης Μα­κε­δονί­ας, Ζό­ραν Ζά­εφ. Αυ­τός πράγ­μα­τι έ­χει μια στε­λε­χι­κή, αλ­λά και ο­πα­δι­κή βά­ση πιο προ­ο­δευ­τι­κή α­πό ε­κεί­νη του Γκρουέφ­σκι, α­φού η­γεί­ται του πά­λαι πο­τέ ρεύ­μα­τος Γκλι­γκό­ροφ. Ω­στό­σο, ό­λη του η ε­πί­θε­ση εί­ναι α­κρι­βώς του τύ­που “ρώ­σι­κης σκού­πας”, ώ­στε ο Πού­τιν να μα­ζέ­ψει τον Γκρουέφ­σκι σαν φα­ρά­σι: κα­τηγο­ρί­ες χω­ρίς πο­λι­τι­κό - ι­δε­ο­λο­γι­κό βά­θος, αλ­λά με γε­νι­κές κο­ρώ­νες για διαφθο­ρά, α­πο­κά­λυ­ψη μυ­στι­κών η­χο­γρα­φη­μέ­νων συνομι­λιών του Γκρουέφ­σκι και υ­πουρ­γών του, που ο Ζά­εφ δεν α­πο­κα­λύ­πτει πο­τέ α­πό πού τις προ­μη­θεύ­τη­κε, πρό­σκλη­ση των Α­με­ρι­κα­νών αλ­λά και της Ε.Ε. να πα­ρευ­ρί­σκο­νται α­νοι­χτά σε κά­θε πο­λι­τι­κή δια­βού­λευ­ση των πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών της Μα­κε­δο­νί­ας, πρά­ξη που κα­θι­στά τον Γκρουέφ­σκι ό­μη­ρο και κη­δε­μο­νευό­με­νο και τον στρι­μώ­χνει στον τοί­χο.

Την ί­δια ώ­ρα, ξαφ­νι­κά και α­πό το που­θε­νά, και ε­νώ α­κό­μη και οι η­γέτες του α­ντι­δρα­στι­κού αλ­βα­νι­κού α­ντάρ­τι­κού στο βορ­ρά της Μα­κε­δο­νί­ας το 2001 ό­πως ο Α­λί Αχ­μέ­τι (συ­γκυ­βερ­νών με τον Γκρουέφ­σκι Αλ­βα­νός πο­λι­τι­κός η­γέτης στη Μα­κε­δο­νί­α) έ­χουν α­πο­δε­χθεί την α­κε­ραιό­τη­τα της χώ­ρας και δεν θέτουν πια θέ­μα α­πό­σχι­σης και έ­νω­σης με Κό­σο­βο και Αλ­βα­νί­α, μια ο­μά­δα πα­λιών ου­τσε­κά­δων ει­σήλ­θε α­πό το έ­δα­φος του Κο­σό­βου στη Μα­κε­δο­νί­α κι έ­στη­σε ο­λάκε­ρη μά­χη μέ­σα στην πό­λη Κου­μά­νο­βο, α­να­θερ­μαί­νο­ντας την ε­σω­τε­ρι­κή ε­θνο­τι­κή δια­μά­χη της σλα­βι­κής μα­κε­δο­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας και της αλ­βα­νι­κής μειο­νό­τη­τας.

Α­μέ­σως η Ρω­σί­α εμ­φα­νί­στη­κε δή­θεν α­θώ­α στο προ­σκή­νιο και, ό­πως κάνει πά­ντα, εί­πε με δι­πλω­μα­τι­κή γλώσ­σα: “σα να μας φαίνε­ται ό­τι οι Α­με­ρι­κάνοι, που έ­χουν παί­ξει με τον αλ­βα­νι­κό ε­θνι­κι­σμό το ’99 στο Κό­σο­βο, παί­ζουν παι­χνί­δι για να ε­ξά­ψουν τα ό­νει­ρα της Με­γά­λης Αλ­βα­νί­ας, για να μας κό­ψουν τον α­γω­γό που θα περ­νά­ει α­πό Ελ­λά­δα και Σερ­βί­α και τον ο­ποί­ο ο Γκρουέφ­σκι γλυ­κο­κοι­τά­ει και σκέ­φτε­ται να τον α­φή­σει να πε­ρά­σει μέ­σα κι α­πό τη Μα­κε­δονί­α”.

O Γκρουέφ­σκι δεν κα­τη­γό­ρη­σε τη Δύ­ση, δη­λώ­νο­ντας σε σχε­τι­κές ε­ρωτή­σεις ό­τι εί­ναι α­νυ­πό­στα­τες οι αι­τιά­σεις ό­τι τα γε­γο­νό­τα στη χώ­ρα του με α­ντι­πο­λί­τευ­ση και ου­τσε­κά­δες ή­ταν δυ­τι­κή προ­βο­κά­τσια. Ω­στό­σο, στις δια­δη­λώ­σεις των ο­πα­δών του, που έ­γι­ναν σαν α­πά­ντη­ση στις τύ­που “Α­γα­να­κτι­σμέ­νων” α­ντι­κυ­βερ­νη­τι­κές δια­δη­λώ­σεις του Ζά­εφ, η σέρ­βι­κη ση­μαί­α και οι φωτο­γρα­φί­ες του Πού­τιν πή­γαι­ναν σύν­νε­φο!

 Η πά­ντα ρω­σό­φι­λη (σε με­ρι­κές της πτυ­χές και ρω­σό­δου­λη) σερ­βι­κή πολι­τι­κή η­γε­σί­α δι­πλά­ρω­σε τον Γκρουέφ­σκι πα­ρέ­α με τον “αιώ­νιο” κνί­τη, α­νοιχτό ρω­σό­δου­λο- υ­πουρ­γό Ε­ξω­τε­ρι­κών της Ελ­λά­δας Κο­τζιά και άρ­χι­σαν να του τά­ζουν πο­λι­τι­κή στή­ρι­ξη, βο­ή­θεια, άρ­ση ε­μπο­δί­ων και στραγ­γα­λι­σμού της μι­κρής Μα­κε­δο­νί­ας, αρ­κεί - προ­φα­νώς - να συ­νε­χί­σει και να εμ­βα­θύ­νει τη ρώσι­κη στρο­φή του.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι α­κό­μη και πέρ­σι η Μα­κε­δο­νί­α εί­χε σταθεί στο πλευ­ρό της Δύ­σης, υ­περ­ψη­φί­ζο­ντας στον Ο­Η­Ε το ψή­φι­σμα κα­τά της ρώσι­κης κα­το­χής στην Ου­κρα­νί­α. Ω­στό­σο, η βρώ­μι­κη “α­ρα­βο­α­νοι­ξιά­τι­κη” πο­λι­τική Ο­μπά­μα, δη­λα­δή η υ­πο­στή­ρι­ξη σε κά­θε βρώ­μι­κο σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό κί­νη­μα με φι­λε­λεύ­θε­ρη φα­σά­δα ε­νά­ντια σε ε­σω­τε­ρι­κά αυ­ταρ­χι­κούς η­γέ­τες μι­κρών χωρών του Τρί­του Κό­σμου (π.χ. Μπεν Ά­λι, Μου­μπά­ρακ, Κα­ντά­φι, Ερ­ντο­γάν) που ό­μως εί­ναι ε­θνο­α­νε­ξαρ­τη­σια­κοί σε διε­θνές ε­πί­πε­δο, δού­λε­ψε και στη μα­κε­δο­νική πε­ρί­πτω­ση: τό­σο οι Η­ΠΑ, ό­σο και η ε­ντε­λώς βρώ­μι­κη και φι­λο­ρώ­σι­κη γρα­φειοκρα­τί­α της “υ­πουρ­γού Ε­ξω­τε­ρι­κών” της Ε.Ε. και υ­φι­στά­με­νης του Γιούν­κερ, Μογκε­ρί­νι, στά­θη­καν α­μέ­σως στο πλευ­ρό του Ζά­εφ και ζη­τούν συ­νε­χώς α­πό τον Γκρουέφ­σκι, ο ο­ποί­ος εί­ναι ε­κλεγ­μέ­νος με ευ­ρεί­α πλειο­ψη­φί­α, να υ­πο­τα­χθεί στις πρα­ξι­κο­πη­μα­τί­στι­κες α­παι­τή­σεις του πρώ­του.

Ο πρω­θυ­πουρ­γός της Δη­μο­κρα­τί­ας της Μα­κε­δο­νί­ας έ­χει δε­χτεί ε­κλογές μέ­χρι τον Α­πρί­λιο του 2016, ω­στό­σο τώ­ρα ο Ζά­εφ (που μπο­ϊ­κοτά­ρει το κοι­νοβού­λιο α­πό το 2014) βά­ζει νέ­ους ό­ρους για ε­κλο­γές α­πό υ­πη­ρε­σια­κή κυ­βέρ­νη­ση, ζη­τώ­ντας ου­σια­στι­κά τα­πεί­νω­ση του Γκρουέφ­σκι, με τις φι­λο­ρώ­σι­κες (ή έ­στω υ­φε­σια­κές προς τη Ρω­σί­α) κλί­κες που α­λω­νί­ζουν στη δια­χεί­ρι­ση της α­με­ρι­κανι­κής και ευ­ρω­πα­ϊ­κής ε­ξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής να μην παίρ­νουν κα­θα­ρή θέ­ση και τε­λι­κά να σπρώ­χνουν τον Γκρουέφ­σκι στην α­γκα­λιά της Μό­σχας και - σε τελι­κή α­νά­λυ­ση - σε α­κό­μη με­γα­λύ­τε­ρο ε­σω­τε­ρι­κό αυ­ταρ­χι­σμό (που εί­ναι, μα­ζί με τον ι­δε­ο­λο­γι­κά πο­λύ α­ντι­δρα­στι­κό ε­θνι­κι­σμό του, η α­χίλ­λεια φτέρ­να του).

 Ό­πως και να έ­χει ω­στό­σο, το ζή­τη­μα δεν έ­χει κλεί­σει. Η μα­κε­δο­νι­κή α­στι­κή τά­ξη έ­χει πο­λύ­χρο­νη ε­μπει­ρί­α α­πό τα παι­χνί­δια των Ελ­λή­νων τρα­μπού­κων εκ­βια­στών, που ξαφ­νι­κά της κά­νουν τον φί­λο στο βρώ­μι­κο πρό­σω­πο του Κο­τζιά.

Έ­χου­με δει ε­πί­σης, α­κό­μη και ι­διαί­τε­ρα φι­λο­ρώ­σους ε­θνι­κι­στές δι­χτά­το­ρες, ό­πως ο Λου­κα­σέν­κο της Λευ­κο­ρω­σί­ας, να παίρ­νουν τις α­πο­στά­σεις τους α­πό τον Πού­τιν ό­ταν κα­τα­λα­βαί­νουν ό­τι ε­κεί­νος εί­ναι ι­κα­νός να τους που­λή­σει και να τους ρί­ξει, σε συ­νερ­γα­σί­α με τη μυω­πι­κή ε­πεμ­βα­τι­κή Δύ­ση, μέ­σα σε πέ­ντε λε­φτά.