Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Έ­νας α­πό τους πρώ­τους καρ­πούς της προ­βο­κά­τσιας που α­κού­ει στο όνο­μα ISIS υ­πήρ­ξε η προ­σέγ­γι­ση Η­ΠΑ-Ι­ράν, που ε­πι­σφρα­γί­στη­κε με τη συμ­φω­νί­α της 14 Ιού­λη για το πυ­ρη­νι­κό πρό­γραμ­μα της Τε­χε­ρά­νης υ­πο­γε­γραμ­μέ­νης στη Βιέννη α­πό τους υ­πουρ­γούς ε­ξω­τε­ρι­κών του Ι­ράν, των 5 μό­νι­μων με­λών του Συμβου­λί­ου Α­σφα­λεί­ας του Ο­Η­Ε (Η­ΠΑ, Ρω­σί­α, Κί­να, Αγ­γλί­α, Γαλ­λί­α) μα­ζί και της Γερμα­νί­ας, κα­θώς και την α­ντι­πρό­σω­πο ε­ξω­τε­ρι­κών υ­πο­θέ­σε­ων της Ε­Ε.

Λίγα πολιτικά καθεστώτα στον κόσμο καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τόσο καθολικό και τόσο έντονο μίσος από τις μάζες που εξουσιάζουν όσο το φασιστικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Το νέο στοιχείο που δείχνει πως το έδαφος τρίζει σοβαρά κάτω από τα πόδια αυτού του αιμοσταγούς τέρατος δεν είναι οι μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους – αυτό συνέβαινε και σε μια σειρά άλλες λαϊκές εξεγέρσεις – αλλά το κάψιμο των χιτζάμπ και το κόψιμο των μαλλιών των γυναικών, συμβολικές κινήσεις που δείχνουν ωστόσο πως οι ιρανικές δημοκρατικές μάζες κινούνται προς την κατεύθυνση του να τραβήξουν την πάλη με το καθεστώς των μουλάδων στα άκρα. Γιατί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης γίνεται ακόμα πιο αφόρητη η πολιτική επιβολή του μεσαιωνικού κλήρου πάνω στην κοινωνία, ιδιαίτερα η κοινωνική περιθωριοποίηση και η πλήρης απώλεια ανθρώπινης αξιοπρέπειας για τη γυναίκα, ο ασφυκτικός έλεγχος στη συμπεριφορά και την εμφάνισή της, κάτι που οδήγησε στην πρόσφατη δολοφονία της νεαρής Μασχά Αμινί από την αστυνομία ηθών.

Το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ και αμέσως μετά η απώλεια από τη μεριά τους του Κιρκούκ από τη συμμαχία Ιράν- Ιράκ σηματοδοτεί την αρχή της μετατροπής της ημιαυτόνομης διακυβέρνησής του ιρακινού Κουρδιστάν από έναν σε γενικές γραμμές φιλειρηνικό παράγοντα στις καταστροφικές εξελίξεις της Μέσης Ανατολής σε έναν παράγοντα πολέμου.

Με μεγάλη επιτυχία έγινε χθες στο ξενοδοχείο Αρίων η συγκέντρωση-συζήτηση που διοργάνωσε η ιρανική κοινότητα και οι αντιφασίστες συμπαραστάτες. Οι βασικοί ομιλητές, η ιρανή δημοσιογράφος Ναζία Ματανί, ο ιρανός μεταφραστής ελληνικής λογοτεχνίας Ριμπουάρ Κομπαντί και ο γραμματέας της ΚΕ της ΟΑΚΚΕ Ηλίας Ζαφειρόπουλος ανέπτυξαν ο καθένας μια διαφορετική πλευρά του κεντρικού θέματος της συγκέντρωσης. Η πρώτη ομιλήτρια μίλησε για την κατάσταση των γυναικών στο Ιράν, την εξέγερση και την κτηνώδη καθεστωτική βία. Ο δεύτερος ομιλητής μίλησε για την απογοητευτική αντιμετώπιση που είχε ο αγώνας των ιρανών στην Ελλάδα από τον επίσημο πολιτικό κόσμο και ειδικά την αριστερά. Ο τρίτος ομιλητής προσπάθησε κυρίως να εξηγήσει το ζήτημα αυτό με παγκόσμιους και τοπικούς όρους ενώ ανέδειξε τη σημασία της ενότητας της ιρανικής δημοκρατικής εξέγερσης και του ουκρανικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Σχετικά με τις εξελίξεις στο Ιράν θα έχουμε σε λίγες μέρες μια πιο καθαρή εικόνα και ελπίζουμε μια πιο λεπτομερειακή ανάλυση. Ωστόσο για να έχουν οι αναγνώστες μας την πρώτη μας εκτίμηση για τις συγκρούσεις εκεί γράφουμε εδώ λίγα λόγια.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Στις 16 Σεπτέμβρη κλείνει ένας χρόνος από τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από το καθεστώς των μουλάδων γιατί φορούσε «με λάθος τρόπος» τη μαντίλα της (χιτζάμπ). Αυτή η δολοφονία άναψε τη σπίθα της ηρωϊκής εξέγερσης του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων με το σύνθημα «Γυναίκα, ζωή, ελευθερία». 

Η μαζική εξέγερση στην οποία πρωτοστάτησαν οι γυναίκες και η νεολαία του Ιράν συγκλόνισε ολόκληρο τον πλανήτη και αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο την κτηνωδία του τυραννικού καθεστώτος που καταδυναστεύει το λαό του Ιράν με απαγχονισμούς, με βασανιστήρια και φυλακίσεις δημοκρατών. Είναι αυτό το φασιστικό καθεστώς που στέκεται σύμμαχο στο νεοχιτλερικό άξονα Ρωσίας-Κίνας, που βοήθησε τη Ρωσία να καταπνίξει τη συριακή δημοκρατική αντίσταση στο χασάπη Άσαντ, και εξόπλισε με ντρόουνς το ρώσικο στρατό εισβολής στην Ουκρανία.

Οι προβοκάτσιες Τραμπ αρχίζουν να παίρνουν κατακλυσμιαία μορφή, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή αχίλλεια φτέρνα της Δύσης, δηλαδή το παγκόσμιο επίκεντρο της παραγωγής και ροών πετρελαίου, τη Μέση Ανατολή. Και φυσικά το αιώνιο «κέντρο» σε όλες τις ευρείας κλίμακας άδικες διεθνείς αντιπαραθέσεις και αλληλοφαγώματα, η πουτινική Ρωσία, είναι ήδη εκεί, καλά πλασαρισμένη,