Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εί­ναι η Ε­Ε η ο­ποί­α έ­σπρω­χνε με την στά­ση της την Τουρ­κί­α να υ­ποτα­χθεί στον Πού­τιν, κυ­ρί­ως στο συ­ρια­κό ζή­τη­μα, αλλά και στο ζή­τη­μα με την κα­τάρ­γη­ση της βί­ζας. Με αυ­τήν την στά­ση ο πιο χα­μέ­νος θα εί­ναι οι χώ­ρες και οι λα­οί της Ευ­ρώ­πης για τους ο­ποί­ους η Τουρ­κί­α εί­ναι η  με­γα­λύ­τε­ρη ά­μυνα της στην στρα­τιω­τι­κή και ε­νερ­γεια­κή πε­ρι­κύ­κλω­σή της α­πό την νε­ο­χι­τλερι­κή Ρω­σί­α του Πού­τιν.

Η Τουρ­κί­α έ­χει δύ­ο με­γά­λα α­γκά­θια στο ε­σω­τε­ρι­κό της, το δί­κτυο του ι­σλα­μι­στή κλη­ρι­κού Γκιου­λέν και το σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό α­ντάρ­τι­κο του ΡΚΚ. Και οι δυο αυ­τοί πα­ρά­γο­ντες ε­πι­διώ­κουν την α­πο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση της χώ­ρας για λο­γα­ρια­σμό του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού νε­ο­να­ζιστι­κού ά­ξο­να, εί­τε μέ­σω διείσ­δυ­σης στον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό και πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά εί­τε με α­νοι­χτό δια­μελι­στι­κό πό­λε­μο. Τα δυ­τι­κά μο­νο­πώ­λια έ­χουν βά­λει έ­να σω­ρό ε­μπό­δια στην πάλη της Ά­γκυ­ρας για την κα­τα­πο­λέ­μη­ση αυ­τών των δύ­ο πη­γών φα­σι­σμού, δια­με­λισμού της χώρας και ι­μπε­ρια­λι­στι­κής υ­πο­δού­λω­σης .

Οι α­με­ρι­κα­νοί μο­νο­πω­λι­στές με ε­πι­κε­φα­λής το ρω­σό­δου­λο Ο­μπά­μα πα­ρέ­χουν α­κό­μα και τώ­ρα ά­συ­λο στο ε­πι­τε­λεί­ο του δι­κτύ­ου Γκιου­λέν, με έ­δρα την Πεν­συλ­βά­νια των Η­ΠΑ, και αρ­νού­νται την έκ­δο­σή του στην Τουρ­κί­α, πα­ρόλο που έ­χει α­πο­κα­λυ­φθεί η συ­νω­μο­τι­κή και προ­βο­κα­τό­ρι­κη φα­σι­στι­κή δρά­ση  του που ο­δή­γη­σε στις διώ­ξεις και φυ­λα­κί­σεις  τό­σων κο­σμι­κών και  δη­μο­σιογρά­φων πριν α­πό με­ρι­κά χρό­νια. Ο τε­λευ­ταί­ος κα­λύ­πτε­ται πί­σω α­πό την κυ­ρίαρ­χη υ­φε­σια­κή α­πέ­να­ντι στη Μό­σχα γραμ­μή σε Η­ΠΑ και Ευ­ρώ­πη, υ­πο­στη­ρί­ζοντας με­τα­ξύ άλ­λων τη συ­νερ­γα­σί­α με τη Ρω­σί­α για τη δή­θεν κα­τα­πο­λέ­μη­ση του ISIS και α­ντι­τι­θέ­με­νος στην τουρ­κι­κή ε­μπλο­κή στη Συ­ρί­α για τη βο­ή­θεια της δη­μο­κρα­τι­κής α­ντι-Ά­σα­ντ α­ντί­στα­σης. Εί­ναι δη­λα­δή σε σύ­γκρου­ση με τη γραμ­μή Ερ­ντο­γάν που θέ­λει, η του­λά­χι­στον ή­θε­λε ως τώ­ρα, πριν τα­πει­νω­θεί α­πό τον Πού­τιν,  τη συ­ντρι­βή του γε­νο­κτο­νι­κού κα­θε­στώ­τος Ά­σα­ντ και ό­λων των συμ­μά­χων του (PYD-PKK, ISIS). Ταυ­τό­χρο­να το συ­ρια­κό πα­ρα­κλά­δι του ΡΚΚ πλα­σά­ρε­ται με τη βο­ή­θεια της ρω­σι­κής δι­πλω­μα­τί­ας σαν το πιο α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό α­ντί­βα­ρο στον ISIS. Γι’ αυ­τό ό­πο­τε η Ά­γκυ­ρα ε­πι­χει­ρεί να ε­ξαρ­θρώ­σει το δί­κτυο, ή ό­ταν χτυ­πά­ει το ΡΚΚ και τις με­ταμ­φιέ­σεις του, η Δύ­ση κά­νει λό­γο για α­ντι­δη­μο­κρατι­κές πρα­κτι­κές, ε­νώ η η­γε­μο­νευ­μέ­νη α­πό ρω­σό­δου­λους η­γέ­τες Ε­Ε εκ­βιά­ζει την Τουρκί­α με μια σει­ρά ό­ρους.

Για πα­ρά­δειγ­μα, ε­νώ οι ευ­ρω­παί­οι η­γέ­τες υ­πο­σχέ­θη­καν στην Τουρ­κία κα­θε­στώς άρ­σης της βί­ζας για τους τούρ­κους πο­λί­τες που ε­πι­σκέ­πτο­νται τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες, υ­πα­να­χώ­ρη­σαν βά­ζο­ντας με­τα­ξύ άλ­λων σαν ό­ρο την αλ­λαγή της α­ντι­τρο­μο­κρα­τι­κής νο­μο­θε­σί­ας της χώ­ρας προς ό­φε­λος των γκιου­λενι­στών και των δια­με­λι­στών. Πα­ράλ­λη­λα η προ­σπά­θεια του Ερ­ντο­γάν για προσέγ­γι­ση με το Ισ­ρα­ήλ ε­μπο­δι­ζό­ταν με ευ­θύ­νη της α­κρο­δε­ξιάς ρω­σό­φι­λης κυ­βέρνη­σης Νε­τα­νιά­χου, και καρ­πο­φό­ρη­σε λί­γες μό­λις ώ­ρες πριν τη “συγ­γνώμη” του Ερ­ντο­γάν προς τον Πού­τιν. Δεν εί­ναι κα­θό­λου τυ­χαί­ος ο χαι­ρε­τι­σμός της συμ­φω­νί­ας α­πό την ι­σλα­μο­φα­σι­στι­κή Χα­μάς, που προσ­δο­κά πο­λι­τι­κά και οι­κονο­μι­κά ο­φέ­λη α­πό αυ­τήν.   

Ό­λες αυ­τές οι πιέ­σεις προ­στέ­θη­καν στην ά­με­ση ε­πί­θε­ση του Κρεμ­λίνου στην Τουρ­κί­α, που ο­δή­γη­σε στο ε­μπάρ­γκο στην ει­σα­γω­γή τουρ­κι­κών α­γροτι­κών προ­ϊ­ό­ντων αλ­λά και σε έ­να με­γά­λο πλήγ­μα της του­ρι­στι­κής κί­νη­σης με α­πο­τέ­λε­σμα η χώ­ρα να χά­σει πά­νω α­πό το 90% των του­ρι­στών που προ­έρ­χο­νται από τη Ρω­σί­α. Α­κό­μα βομ­βαρ­δί­ζο­ντας το συ­ρια­κό λα­ό οι ρώσοι χί­τλερ γέ­μι­σαν τη χώ­ρα πρό­σφυ­γες α­να­γκά­ζο­ντας έ­τσι την Τουρ­κί­α να μπει στη δια­δι­κα­σί­α δια­πραγ­μά­τευ­σης με την Ε­Ε για να κα­τα­λή­ξει σε μια ι­διαί­τε­ρα εύ­θραυ­στη συμ­φω­νί­α α­πό την ο­ποί­α αυ­τή δεν έ­χει α­κό­μα α­πο­σπά­σει ού­τε τα συμ­φω­νη­μέ­να χρή­μα­τα ού­τε την κα­τάργη­ση της βί­ζας.     

Να για­τί α­να­γκά­στη­κε τε­λι­κά ο Ερ­ντο­γάν να προ­βεί σ’ αυ­τή τη ε­ξευτε­λι­στι­κή κί­νη­ση “συγ­γνώ­μης” προς έ­ναν Πού­τιν που ω­μά, προ­κλη­τι­κά και κατ επα­νά­λη­ψη πα­ρα­βί­α­σε με τα κα­τα­διω­κτι­κά του τον ε­να­έ­ριο χώ­ρο της Τουρ­κί­ας. Βέ­βαια η ι­στο­ρί­α έ­χει α­πο­δεί­ξει ό­τι με το να υ­πο­χω­ρεί κα­νείς στους φασί­στες δεν τους κα­θη­συ­χά­ζει αλ­λά τους εν­θαρ­ρύ­νει να διεκ­δι­κούν πλή­ρη υ­ποτα­γή. Και βέ­βαια τα χτυ­πή­μα­τά τους, ει­δι­κά στην πε­ρί­πτω­ση της που­τι­νι­κής Ρω­σί­ας εί­ναι προ­βο­κα­τό­ρι­κα και πο­λυ­πρό­σω­πα.

Η υ­πο­χώ­ρη­ση λοι­πόν δεν α­πέ­τρε­ψε την πο­λύ­νε­κρη ε­πί­θε­ση των ι­σλαμο­να­ζί στο α­ε­ρο­δρό­μιο της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης. Η ε­πί­θε­ση ε­πι­τρέ­πει στο Κρεμλί­νο να βο­λι­δο­σκο­πή­σει τις πα­ρα­πέ­ρα δια­θέ­σεις της Τουρ­κί­ας (με αιχ­μή το κουρ­δι­κό-συ­ρια­κό). Κι ό­πως δεί­χνουν οι πρώ­τες αντι­δρά­σεις δε φαί­νε­ται να εί­ναι ι­διαί­τε­ρα ευ­χα­ρι­στη­μέ­νο απ’ αυ­τές. Ε­κτός α­πό συγ­γνώ­μη, ζη­τά τώρα α­πό την τουρ­κι­κή η­γε­σί­α την τι­μω­ρί­α των α­ξιω­μα­τι­κών που έ­κα­ναν το κα­θήκον τους και α­πο­ζη­μί­ω­ση για την κα­τάρ­ρι­ψη του ρώ­σι­κου κα­τα­διω­κτι­κού. Ε­πιπλέ­ον, η ε­πί­θε­ση στο α­ε­ρο­δρό­μιο έ­δω­σε το πρό­σχη­μα στη Μό­σχα για να συ­νεχί­σει τον εκ­βια­σμό της με το του­ρι­στι­κό ε­μπάρ­γκο ζη­τώ­ντας εγ­γυ­ή­σεις α­πό την Ά­γκυ­ρα για την α­σφά­λεια των ρώ­σων του­ρι­στών. 

Α­σφα­λώς αυ­τές οι πιέ­σεις και οι νέ­ες α­παι­τή­σεις της Ρω­σί­ας προς την κυ­βέρ­νη­ση Ερ­ντο­γάν θα συ­νε­χι­στούν ό­σο η Ευ­ρώ­πη και οι Η­ΠΑ θα α­κο­λουθούν την φι­λο­ρώ­σι­κη και φι­λο­Α­σα­ντ σι­χα­με­ρή πο­λι­τι­κή τους, πο­λι­τι­κή που τώ­ρα με το Μπρέ­ξιτ α­σφα­λώς θα δυ­να­μώ­σει μιας και για την πε­λώ­ρια ε­σω­τε­ρική κρί­ση που έ­χει προ­κύ­ψει για την Ε­Ε κα­μιά κυ­βέρ­νη­ση ού­τε κα­τά διά­νοια δεν έ­χει ως τώ­ρα κα­τη­γο­ρή­σει τον α­νοι­χτό φι­λο­ρω­σι­σμό  των φα­σι­στών πρω­τεργα­τών της ευ­ρω­παι­κής διά­λυ­σης Φά­ρα­ντζ, Τζόν­σον, (http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/eu-referendum-boris-johnson-accused-of-being-an-apologist-for-putin-a7021296.htm) Λε­πέν και όλων των άλ­λων α­ντιευρω­παί­ων φα­σι­στών  της Ε­Ε. Αλ­λά το χει­ρό­τε­ρο εί­ναι πως λί­γες μέ­ρες με­τά α­πό τη συ­γνώ­μη του Ερ­ντο­γάν στον Πού­τιν και λί­γο πριν το δη­μο­ψή­φι­σμα για το Μπρέ­ξιτ ο γερ­μα­νός Υ­ΠΕΞ Στά­ιν­μα­γιερ βγή­κε να προ­πα­γαν­δί­σει την στα­δια­κή άρ­ση των κυ­ρώ­σε­ων προς τη Ρω­σί­α, ε­νώ το ί­διο ζή­τη­σε α­μέ­σως με­τά το Μπρέξιτ και ο αυ­στρια­κός Υ­ΠΕΞ Κουρ­τς. Κά­τω α­πό αυ­τές τις συν­θή­κες εί­ναι πράγ­ματι πο­λύ δύ­σκο­λη μια σθε­να­ρή στά­ση της Τουρ­κί­ας. Ω­στό­σο εί­ναι η μό­νη που μπο­ρεί να  σώ­σει και την Τουρ­κί­α και, κυ­ρί­ως την Ευ­ρώπη, α­πό το με­γά­λο πόλε­μο που ε­τοι­μά­ζει ο χί­τλερ Πού­τιν.