Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το παραπάνω σκίτσο της "Καθημερινής" δείχνει πως θα ήθελε το πολιτικό καθεστώς το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών του ΚΙΝΑΛ

 

Οι εσωκομματικές εκλογές στο ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ προκαλούν γενικά ενδιαφέρον μεγαλύτερο από την εκλογική απήχηση αυτού του κόμματος με βάση τους σημερινούς πολιτικούς-κομματικούς συσχετισμούς - κι όχι άδικα. Και προκαλούν όχι μόνο το ενδιαφέρον ενός κόσμου που κάποτε το πίστεψε και το ακολούθησε, αλλά πάνω απ’ όλα κινούν το ενδιαφέρον ενός διακομματικού συντονιστικού κορυφής, το οποίο, με επικεφαλής τους Τσίπρα - Μητσοτάκη και τον πανταχού παρόντα σύμμαχο και φίλο τους, Λαλιώτη, επιχειρεί να εισβάλει σε αυτές τις εκλογές και να τις οδηγήσει εκεί που το βολεύουν. Με το σύνθημα, μάλιστα «κάτω οι μηχανισμοί», δηλαδή κάτω ο υπαρκτός κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ, θέλουν να διαλύσουν το συγκεκριμένο κόμμα προς όφελος στρατηγικών του αντιπάλων, να το αλώσουν και να μοιράσουν τα ιμάτιά του.

Η ΟΑΚΚΕ μόλις πραγματοποίησε το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα στο στόχο που είχε να κατέβει σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές σε όσο το δυνατό περισσότερες εκλογικές περιφέρειες. Κατάθεσε τον εκλογικό συνδυασμό της για τις 48 από τις 59 εκλογικές περιφέρειες με τη συγκινητική στήριξη συντρόφων και φίλων της οργάνωσης.

Πρόκειται για μια σημαντική επιτυχία με δεδομένη τη δύσκολη δεκαπενταετία που περάσαμε κόντρα στο  όσο ποτέ  κυρίαρχο  στον κόσμο της αριστεράς σοσιαλφασιστικό ρεύμα, μία κυριαρχία που την εξασφάλισε αφού κατάφερε να ενοχοποιήσει την Ευρώπη για τη χρεωκοπία, τα μνημόνια και την καταστροφή της παραγωγής που το ίδιο και οι φιλικές του πρωθυπουργίες προκάλεσαν.

Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν αντίστοιχα με αυτά των βουλευτικών. Αποδείχτηκε ότι ο λαός της χώρας όχι μόνο δεν έχει πειστεί από τους σχεδιασμούς των Τσίπρα-Πολάκη για ένα «νέο ΣΥΡΙΖΑ» με τον εκλεκτό τους Κασσελάκη, αλλά έγινε ακόμα πιο εχθρικός απέναντι του και επιταχύνει την αποσάθρωσή του. Η καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ φούσκωσε κι άλλο σε τα πανιά της πολιτικής καρδιάς του σοσιαλφασισμού, του ψευτοΚΚΕ, του «ιερού» κόμματος του πολιτικού καθεστώτος με το οποίο η μητσοτακική ηγεσία έχει τις καλύτερες σχέσεις. 

Η ΟΑΚΚΕ για τον πρώτο γύρο είχε πάρει τη θέση της αποχής εκτός από τις περιπτώσεις όπου υπήρχε σε κάποιον δήμο ή περιφέρεια το ενδεχόμενο της απόλυτης πλειοψηφίας ενός υποψηφίου που στηριζόταν κυρίως από τα ανοιχτά φασιστικά και σοσιαλφασιστικά φιλοπουτινικά κόμματα, δηλαδή τα κόμματα του «όχι όπλα στην Ουκρανία».

Σε αυτό το δεύτερο γύρο επαναλαμβάνουμε την ίδια θέση, δηλαδή μαύρο στους σοσιαλφασίστες και στους φασίστες πουτινικούς. Εκτιμώντας τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου μπορούμε να κάνουμε πιο συγκεκριμένη αυτή τη θέση.

Λίγες βδομάδες μετά τις ευρωεκλογές που έδειξαν πόσο δυνάμωσαν σε όλη την Ευρώπη οι φιλοπουτινικές δυνάμεις, αυτές στη δικιά μας χώρα εξαπέλυσαν μια ταυτόχρονη επίθεση από τα μέσα ενάντια στα δύο φιλοευρωπαϊκά ως προς την πλειοψηφία της βάσης τους κόμματα, κυρίως ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως ενάντια στη ΝΔ. Στη ΝΔ ήταν για να θυμίσουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά της και να οδηγήσουν σε μια κατάσταση άμυνας τις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές τάσεις της που έχουν για αρχηγό τον διορισμένο από αυτά τα αφεντικά ψευτοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Όμως το κέντρο της επίθεσής τους ήταν ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όπου θέλουν κατ αρχήν να καθαιρέσουν τη σημερινή του ηγεσία η οποία σε ένα βαθμό τους αντιστέκεται και να εγκαταστήσουν μια εντελώς δικιά τους που θα μπορέσει να το διαλύσει πολιτικά, ενδεχόμενα και οργανωτικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.  

 

Η εσωκομματική επίθεση στη ΝΔ δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη στο ΠΑΣΟΚ

 

Στη ΝΔ την επίθεση την εξαπέλυσαν συντονισμένα σε επίπεδο πολιτικής πλατφόρμας σαν ένας άνθρωπος οι δυο προηγούμενοι πρωθυπουργοί και στρατηγικοί αρχηγοί της Καραμανλής και Σαμαράς. Αυτοί εκφράσαν πρόσφατα σε δύο ομιλίες τους μπροστά σε μαζικό κομματικό ακροατήριο για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τη θέση τους υπέρ της Ρωσίας (ωμά ο Καραμανλής και κάπως πιο έμμεσα αλλά με σαφήνεια ο Σαμαράς) καθώς και την αντιευρωπαϊκή εσωτερική και βαλκανική πλατφόρμα τους σε κατεύθυνση ταυτισμένη με εκείνη του Ορμπάν. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς ανέπτυξε όλη την πουτινική πλατφόρμα υπέρ του νεοφεουδαρχικού φασιστικού «πολιτισμού», δηλαδή αυτού υπέρ «των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών» που σημαίνει στην ουσία την πάλη εναντίον της γυναικείας χειραφέτησης (και σήμερα παίρνει τη μορφή της καταδίκης της ομοφυλοφιλίας και ειδικά του γάμου των ομοφύλων) όπως και γενικότερα ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της θυσίας τάχα του ατόμου στο συλλογικό πατριωτικό καθήκον. Όμως ενώ οι Καραμανλής και Σαμαράς έβαλαν ζήτημα ανατροπής της επίσημης κεντρικής τόσο διεθνούς όσο και εσωτερικής γραμμής της ΝΔ, δεν έβαλαν ζήτημα άμεσης πτώσης από την αρχηγία του διορισμένου από τους ίδιους Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τον ίδιο τον Μητσοτάκη τον ενόχλησε η πλατφόρμα των δύο πουτινικών αφού η απάντηση του Μαξίμου σε αυτήν την ανοιχτή πρόκληση ήταν, ότι «δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ». Δηλαδή άφησε τη βάση και την πλατιά μάζα των ψηφοφόρων εντελώς ανοχύρωτη απέναντι στους θερμούς κλακαδόρους που καταχειροκροτούσαν τους δυο πραγματικούς πολιτικο-ιδεολογικούς αρχηγούς της ΝΔ σε όλη την διάρκεια των ομιλιών τους.

  

Δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα ο λόγος για τον οποίο ο Μητσοτάκης δεν πάει στις εκλογές το Σεπτέμβρη, αν αυτή η απόφασή του δεν συνδυαζόταν από τον ίδιο με την ουσιαστική προαναγγελία μιας υπερόξυνσης στο μέτωπο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Πιστεύουμε ότι τη δοσμένη στιγμή μια τέτοια υπερόξυνση εξυπηρετεί μόνο το οριστικό σπρώξιμο της Τουρκίας στην αγκαλιά της επελαύνουσας νεοχιτλερικής Ρωσίας. Επειδή γι αυτό το στόχο εργάζεται η ελληνική διπλωματία τις τελευταίες δεκαετίες και με τον πιο πυρετώδη τρόπο κινείται για να τον πετύχει η διπλωματία Μητσοτάκη-Δένδια ανησυχούμε ιδιαίτερα με το ενδεχόμενο αυτή να εργαστεί με πολύ περισσότερο ζήλο για την ενίσχυση αυτής της όξυνσης αυτό το διάστημα παρά για την καταλλαγή της.

 

Στην πρώ­τη μας α­να­κοί­νω­ση για το ε­κλο­γι­κό α­πο­τέ­λε­σμα της 20ης του Σε­πτέμ­βρη, ση­μειώ­να­με ό­τι α­πο­τέ­λε­σε μια νί­κη της γραμ­μής «μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη» (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και λι­γό­τε­ρο Α­ΝΕΛ) έ­να­ντι της γραμμής «έ­ξω α­πό την Ευ­ρώ­πη ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη» (ΛΑ­Ε του Λα­φα­ζά­νη) και «μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη με μι­κρο­α­ντι­στά­σεις σε αυ­τήν» (κύ­ριος εκ­φρα­στής της η ΝΔ).

 

Tο κόμ­μα του Πού­τιν, Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α, ση­μεί­ω­σε μί­α ά­νε­τη νί­κη στις ρω­σι­κές βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές της 18/9 κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τα 3/4 των ε­δρών στην Κρατι­κή Δού­μα, με το υ­πό­λοι­πο πο­σο­στό να μοι­ρά­ζε­ται στα φι­λι­κά του ε­πί­σης φασι­στι­κά κόμ­μα­τα, κυ­ρί­ως το «Κ»ΚΡΟ (Ζιου­γκάνοφ), το Φι­λε­λεύ­θε­ρο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα (Ζι­ρι­νόφ­σκι) και τη Δί­και­η Ρω­σί­α (Μι­ρό­νοφ).

Την Τετάρτη 18 Δεκέμβρη έγιναν οι εκλογές στη Β΄ ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής. Σε αυτές πήρε μέρος για πρώτη φορά  η κίνηση «Παιδεία για Δημοκρατία και Ανάπτυξη» με έναν υποψήφιο,

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 9/9/2009. Δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστες μέρες για να επαληθευτεί η ανάλυση περί του τρόπου εκκαθαρίσεων τουλάχιστον στο ΠΑΣΟΚ.

 

Η ΟΑΚΚΕ χαιρετίζει τους 2263 φίλους της που την ψήφισαν σε αυτές τις εκλογές. Πάντα η ψήφος στην ΟΑΚΚΕ ήταν συντριπτικά κόντρα στο ρεύμα και σαν τέτοια μία ψήφος εντιμότητας και πολιτικής γενναιότητας. Αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο πολύ  όσο προχθές.

 Είχαμε γράψει στο κείμενο της απόφασης με το οποίο κατεβήκαμε σ’ αυτές τις εκλογές ότι ο κύριος σκοπός της συμμετοχής μας ήταν να δείξουμε ότι η ΟΑΚΚΕ θάταν εκεί στη θέση της και ουσιαστικά μόνη απέναντι στη λαίλαπα που έχει σηκώσει ενάντια στο λαό μας ένα συνολικά εγκληματικό  καθεστώς.