Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει τη βάρβαρη επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Πρόκειται για μια επίθεση ναζιστικού αντισημιτικού γενοκτονικού τύπου και όπως και κάθε προηγούμενη υπηρετεί το στρατηγικό στόχο της εξαφάνισης του κράτους και του ίδιου του εβραϊκού πληθυσμού του Ισραήλ.

Αντίθετα από όσα λέει η ίδια η Χαμάς και οι φαιο-«κόκκινοι» φίλοι της σε όλο τον κόσμο η επίθεση αυτή δεν έχει σαν αιτία της, αλλά σαν πρόσχημα την εποικιστική επεκτατική πολιτική που πραγματικά ασκούν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στη Δυτική Όχθη, οι ακροδεξιές και πιο επεκτατικές μερίδες της ισραηλινής αστικής τάξης σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και κράτους. Το λέμε αυτό γιατί η Χαμάς είναι ο κύριος παράγοντας που από την εποχή της συμφωνίας του Όσλο τη δεκαετία του 90 με τις μαζικές δολοφονίες ισραηλινών αμάχων εμπόδισε κάθε λύση του Παλαιστινιακού αρνούμενη ανοιχτά την ύπαρξη ισραηλινού κράτους, αλλά έμμεσα και παλαιστινιακού στα σύνορα του 1967, δηλαδή υπονόμευσε τη φιλειρηνική πολιτική υπέρ των δύο κρατών της ώριμης Φατάχ του Αραφάτ και προβόκαρε στη συνείδηση του ισραηλινού λαού, ολόκληρο το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα. Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο βοήθησε την ισραηλινή επεκτατική ακροδεξιά να έρθει πανίσχυρη στην εξουσία, να ανατινάξει οριστικά τη λύση του Όσλο, και το χειρότερο, σταδιακά με την αρπαγή γης και τους αποκλεισμούς των Παλαιστίνιων στη Δυτική Όχθη να εκθέσει την Παλαιστινιακή αρχή σαν ενδοτική απέναντι στο Ισραήλ με αποτέλεσμα να έχει δυναμώσει πολιτικά η Χαμάς όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη (Θα είναι πολύ χρήσιμο να διαβάσουν οι αναγνώστες μας το στρατηγικό κείμενο ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ για το δίπολο Χαμάς-Ισραηλινής ακροδεξιάς που το δημοσιεύουμε στο link https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332- ).

Η φύση και τα αποτελέσματα της συνόδου των G20 στην Αγία Πετρούπολη επιβεβαιώνουν σκανδαλωδώς την παρακάτω ανάλυση της ΟΑΚΚΕ που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα μας την 1ης του Σεπτέμβρη. Σε μια στιγμή δηλαδή όπου πουθενά

Την ίδια ώρα που εντείνεται η χιτλερική επέμβαση των ρώσων σοσιαλιμπεριαλιστών στην ανατολική Ουκρανία, τα ελληνόφωνα φερέφωνά τους – που έχουν εδώ το μονοπώλιο της ενημέρωσης – προσπαθούν μάταια να μας πείσουν πως δεν υπάρχει καμία ρωσική εισβολή,ότι τα θύματα είναι αποτέλεσμα της «απροκάλυπτης επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ στη χώρα αυτή» (βλ. π.χ. ανακοίνωση ψευτοΚΚΕ, 29/8)

 Αναδημοσιεύουμε στην ιστοσελίδα μας ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της 30 του Μάη από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης (http://www.nytimes.com/2016/05/31/world/europe/ russia-finland-nato-trolls.html?_r=0). Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης είναι ένα ένα από τα πιο υφεσιακά απέναντι στην πουτινική Ρωσία δημοσιογραφικά όργανα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και ένα από τα πιο καταστροφικά και υπερεπεμβατικά σε βάρος των χωρών και των λαών του τρίτου και δεύτερου κόσμου, ιδιαίτερα σε βάρος εκείνων από αυτές που σήμερα αντιστέκονται στο ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό, όπως είναι η Τουρκία, η Πολωνία, η Σαουδική Αραβία κά. Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία που αυτό το έντυπο αποκαλύπτει πόσο έντονη είναι η ιντερνετική επίθεση των ρώσων κυβερνητικών φασιστών

Αυτό το κείμενο το γράφουμε με την ευκαιρία του θανάτου του Γκορμπατσόφ. Αυτόν τον θρηνούν οι αδιόρθωτοι δυτικοί αστοί ανίκανοι να καταλάβουν τον αναγκαίο ρόλο του στην άνοδο του Γέλτσιν και μέσα από αυτή του Πούτιν. Λέμε ότι είναι αδιόρθωτοι γιατί δεν προβληματίζονται ούτε για το γεγονός ότι ο ίδιος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε υπερασπιζόμενος τον Πούτιν στο αποκορύφωμα της κτηνωδίας του. Η εξήγηση αυτής της προσήλωσης βρίσκεται στο πιο σημαντικό κείμενο διεθνούς ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ που έκρινε την παραπέρα ανάπτυξη της γραμμής της. Πρόκειται για το κεντρικό άρθρο της Νέας Ανατολής αρ. φ. 146 του Αυγούστου του 1991 που είχε τον τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ» (*). Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η ταραχώδης περίοδος στην οποία συντελείται το πέρασμα από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ στη δήθεν δημοκρατική Ρωσία του Γέλτσιν και γίνεται η εκτίμηση ότι αυτή η νέα Ρωσία αποτελεί την αρχή μιας ακόμα πιο επιθετικής εποχής για το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό - νεοχιτλερισμό.

Η Δύση χαϊδεύει το Κρεμλίνο. Πρωταθλήτρια στην αθλιότητα η Ελλάδα.

Στις 28/2 ο πιο σημαντικός από τους ηγέτες της ρώσικης αντιπολίτευσης, ο Νεμτσόφ, που κατάγγειλε με βαθύ και πολύ τολμηρό τρόπο το φασιστικό καθεστώς Πούτιν και ιδιαίτερα τη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία*, έπεφτε νεκρός από τέσσερις σφαίρες στη γέφυρα που οδηγεί στην Κόκκινη Πλατεία, με θέα το Κρεμλίνο.

Οι φιλοναζιστές στην ηγεσία της κυβέρνησης της Ουκρανίας παίζουν το ρόλο  του μπαμπούλα του ρωσικού πληθυσμού για να δίνουν άλλοθι στον Πούτιν, όμως είναι οι πιο στενοί του σύμμαχοι

Ως τώρα η Ουκρανία είχε τα όπλα της Ευρώπης, από χθες έχει και την καρδιά της. Το ακόμα πιο σπουδαίο: Η Ουκρανία γίνεται το σύμβολο μιας νέας ευρωπαϊκής αντιφασιστικής πατρίδας. 

Η θρασύδειλη ενέδρα που ο Κουίσλιγκ Τραμπ και ο Βανς-Πούτιν έστησαν στο γενναίο ηγέτη της ηρωικής Ουκρανίας δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε πολιτικό Βατερλό τους.

Στο μεταξύ οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να ετοιμάζονται για πόλεμο. Τα τσιράκια δεν θα αποτολμούσαν την ενέδρα χωρίς το αφεντικό τους να είχε αποφασίσει να επιταχύνει  την επίθεση του στην Ευρώπη μετά την αρπαγή από αυτά της προεδρίας των ΗΠΑ.

Ζήτω η ενότητα των ευρωπαϊκών λαών και χωρών. Κάτω η πέμπτη φάλαγγα του Πούτιν στην ΕΕ. Ενότητα με τις χώρες και τους λαούς του τρίτου κόσμου. Ψωμί και όπλα για μια νικηφόρα αντίσταση στο ρωσοκινέζικο νεοναζιστικό Άξονα !!!

Προετοιμάζοντας τον πόλεμο για την παγκόσμια κυριαρχία οι νέοι χίτλερ του Κρεμλίνου είναι υποχρεωμένοι να επιβάλουν στο εσωτερικό της χώρας τους μια ασύλληπτη τρομοκρατία ενάντια σε όσους στέκονται με τον ένα ή άλλο τρόπο εμπόδιο στα καταχτητικά τους σχέδια.

Δεν εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που στη Νέ­α Α­να­το­λή α­να­φε­ρό­μα­στε στον βρώμι­κο ρό­λο του προ­έ­δρου της Ου­κρα­νί­ας Πο­ρο­σέν­κο και μιας στε­νής αλ­λά ι­σχυρής δια­κομ­μα­τι­κής η­γε­τι­κής φρά­ξιας ρω­σό­φι­λων προ­βο­κα­τό­ρων μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­ση της μι­σο­κα­τε­χό­με­νης α­πό τη Ρω­σί­α Ου­κρα­νί­ας.