Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.

Όπως ξαφνικά με απόφαση του βαθιού Σύριζα που έχει πάντα αρχηγό τον Τσίπρα ανακάλυψαν και εγκατέστησαν θριαμβευτικά στην εξουσία το μικρό υποψήφιο φυρερίσκο Κασσελάκη, έτσι ξαφνικά και εντελώς αναπάντεχα για τον ίδιο τον αρπάξαν ένα απόγευμα, τον καθαίρεσαν από αρχηγό, τον εμπόδισαν ακόμα και να μπει στα γραφεία του στην Κουμουνδούρου και στη Βουλή μέχρι που του κλείδωσαν τον υπολογιστή του. Τέτοια αιφνιδιαστική και ταπεινωτική καθαίρεση πολιτικού αρχηγού από ένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν θυμόμαστε να έχουμε ξαναδεί. Τώρα ο μικρός του στελεχικός στρατός μιλάει για καταστατικό πραξικόπημα ενώ η στελεχική πλειοψηφία ισχυρίζεται ότι τήρησε το καταστατικό.  

Όμως κανείς δεν έχει δικαίωμα να επικαλείται δημοκρατικές διαδικασίες και καταστατικά στο Σύριζα προκειμένου να αποδείξει ότι έχει το δημοκρατισμό με το μέρος του. Ναι μεν υπάρχουν θύτες και θύματα αλλά δεν υπάρχουν χορτοφάγα στη ζούγκλα των ηγετικών στελεχών του Σύριζα. Υπάρχουν μόνο αρπακτικά μεγαλύτερης ή μικρότερης φονικής ικανότητας, για τα οποία τα άρθρα των καταστατικών είναι κρυψώνες για να στήνουν δημοκρατικοφανείς ενέδρες οι πιο δυνατοί στους πιο αδύνατους. Έτσι τα ίδια αυτά αρπακτικά που κάνανε το ως χθες παντελώς άγνωστο αυτό πρόσωπο αρχηγό του κόμματος τους, αντί να τον πάνε στο ίδιο σώμα με εκείνο που τον εξέλεξε, δηλαδή στο ρευστό, απέραντο μη δημοκρατικό εκλογικό σώμα που αποτελείται κυρίως από μη κομματικά μέλη, από απλούς οπαδούς του, και εκεί να τον καθαιρέσουν, τον πήγαν σε ένα πολύ στενότερο όργανο: την ΚΕ που ήταν σίγουροι πως την ελέγχανε. Μάλιστα αυτή η ΚΕ είχε εκλεγεί από ένα άλλο συνέδριο που έγινε πριν εκλεγεί αυτός πρόεδρος (το 3ο συνέδριο του 2022) και όχι εκείνο που επιδοκίμασε την εκλογή του αφού εκλέχτηκε (4ο συνέδριο του 2024).

Η κυβέρνηση, μέσω του διακομματικού ΕΣΡ αυτή τη φορά, και όχι μόνη της και αυτοπροσώπως όπως προηγουμένως, που είχε φάει την κατραπακιά από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προχωράει ολοταχώς στην τελική υποταγή του συνόλου του τηλεοπτικού τοπίου της χώρας μας στη φιλορώσικη κρατικο-ολιγαρχία. Ήδη με διάφορους τρόπους έχει καταφέρει να ελέγξει ένα μεγάλο ποσοστό του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Τώρα όμως πρόκειται για την τελική επίθεση.

Το μεγάλο πραξικόπημα της κυβέρνησης Τσίπρα για τη φίμωση των καναλιών ξεκίνησε από το σταδιακό στραγγαλισμό του πιο αντιπολιτευτικού της καναλιού, του ΜΕΓΚΑ με τη μέθοδο της διακοπής της τραπεζικής χρηματοδότησης και τις διώξεις κατά του βασικού μετόχου του Ψυχάρη, και προχωράει με τον παράνομο και φασιστικού τύπου διαγωνισμό για τις 4 τηλεοπτικές άδειες εθνικής εμβέλειας. Προηγούμενα εντελώς ωμά και παράνομα απέκλεισε το ΜΕΓΚΑ από το διαγωνισμό επικαλούμενη ανύπαρκτους «τυπικούς» λόγους έχοντας στο πλευρό της σε αυτό το έγκλημα κατά της δημοκρατίας σύσσωμες τις ηγεσίες των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι δεν θα βγει τίποτα καλό από μια διαδικασία εσωκομματικών εκλογών σε ένα σοσιαλφασιστικό κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποτελείται ως προς την ηγεσία του από υπεραντιδραστικές πολιτικές φράξιες. Επίσης είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι θα επικρατήσει η πιο αντιδραστική, η πιο αδίστακτη και η πιο σοσιαλφασιστική από όλες αυτές εφόσον τις εκλογές τις αποφάσισε ο απαράμιλλος σε όλες αυτές τις ιδιότητες πραγματικός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο ραδιούργος Τσίπρας σε συνεργασία με τα τσιράκια του Παππά και Πολάκη. Ξέρουμε, και άλλωστε καθόλου δεν το κρύβει αυτή η φράξια, ότι θέλει να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο όλων των φαιο-«κόκκινων», δηλαδή να παραμερίσει τα δύο τελευταία τους εμπόδια στο δρόμο προς μία κοινοβουλευτική δικτατορία, να ελέγξουν δηλαδή με άγριες εκκαθαρίσεις τη Δικαιοσύνη και να φιμώσουν τα περισσότερα κανάλια που τα ελέγχει από τα 1989 η ευρωπαιόφιλη αστική τάξη. Εκείνο που δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κανείς είναι ότι αυτή η συμμορία θα επιχειρούσε να κάνει αυτή τη δουλειά υψώνοντας τη σημαία του δυτικού και μάλιστα του αμερικανού φιλελεύθερου και ακόμα λιγότερο θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή τη σημαία θα την κρατούσε και ο πιο ωμός «αριστερός» τραμπούκος της συμμορίας, ο «αψύς σφακιανός».

Το διακομματικό ΕΣΡ αποφάσισε ομόφωνα την εφαρμογή του νόμου Παππά για τη διενέργεια πλειοδοτικού διαγωνισμού για να δοθούν άδειες πανελλαδικής εμβέλειας σε επτά κανάλια. Πρόκειται για ένα καίριο χτύπημα στην ελεύθερη λειτουργία των καναλιών μετά τη φίμωση του MEGA το οποίο ύστερα από την εξόντωση με διακομματική επίσης συναίνεση του Ψυχάρη, πέρασε στον έλεγχο του άνθρωπου του Πούτιν Σαββίδη (20%) και των καθεστωτικών ολιγαρχών Μπόμπολα (13%) και Μαρινάκη (21%).

Όποιος παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις με ανοιχτό μυαλό πρέπει να έφριξε τις τελευταίες βδομάδες. Οι σκανδαλοθήρες του ΣΥΡΙΖΑ, έτοιμοι σε κάθε παραμικρό παραστράτημα των αντιπάλων να σηκώσουν τη ρομφαία κατά της διαφθοράς, αποπνέουν τόση μπόχα και αποφορά, όσο ακριβώς είναι και το θράσος τους να ισχυρίζονται ότι η μπόχα έρχεται από αυτούς που πιάνουν τη μύτη τους.