Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

 

Η τοποθέτηση του συντρόφου μας  Θαν. Κοφίνα στην Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Λάρισας στις 25-7-2013

Στα πλαίσια των ψευτοκινητοποιήσεων που πραγματοποίησαν οι εγκάθετοι της ηγεσίας της ΟΛΜΕ ενάντια τάχα στις απολύσεις στον εκπαιδευτικό χώρο,

 

Δη­μο­σιεύ­ου­με α­πό­σπα­σμα α­πό την ο­μι­λί­α του σ. Η­λί­α Ζα­φει­ρό­που­λου που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις 11/01/2015 στα γρα­φεί­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ  για τις ε­κλο­γές της 25 Γε­νά­ρη. Σ’ αυ­τό γί­νε­ται μια ε­κτε­τα­μέ­νη α­να­φο­ρά στην ξε­νό­δου­λη, σο­σιαλ­φασι­στι­κή και σα­μπο­τα­ρι­στι­κή πο­λι­τι­κή της η­γε­τι­κής κλί­κας του Σύ­ρι­ζα που σή­με­ρα, ι­διαί­τε­ρα με τα τε­λευ­ταί­α γε­γο­νό­τα ε­πι­βε­βαιώ­νε­ται. Ο­λό­κλη­ρη η ο­μι­λί­α εί­ναι σε αυ­τό το σύν­δε­σμο: http://www.oakke.gr/videos/item/465. 

Με αφορμή την 30η επέτειο από την έναρξη της διαδικασίας ανατροπής των σοσιαλφασιστικών, ψευτοκομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, το 1989, ο Σουηδός πολιτικός Carl Bildt, προσωπικότητα με οικουμενικό σεβασμό από τις βασικές φράξιες της δυτικού τύπου φιλελεύθερης αστικής τάξης ανά τον κόσμο, έγραψε ένα άρθρο στο οποίο ουσιαστικά αποτίει «φόρο τιμής» στη φράξια Γκορμπατσόφ - Γέλτσιν εντός του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλιστικού καθεστώτος, αναλογιζόμενος «πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα» εάν τότε στο Κρεμλίνο είχαν επικρατήσει οι «σκληροί», κλασικού μπρεζνιεφικού τύπου ψευτοκομμουνιστές*.

Το αποτελεσμα των ευρωεκλογών της Κυριακής σε ότι αφορά την Ελλάδα είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για το λαό και τη χώρα μετά από πολύ καιρό. Σε ότι αφορά την ΕΕ οι φασιστικές δυνάμεις προχώρησαν, αλλά λιγότερο από όσο αναμενόταν, ενώ αυτό εξουδετερώθηκε σε αρκετό βαθμό από την υποχώρηση της σοσιαλφασιστικής ψευτοαριστεράς. Ένα σχετικό άρθρο θα γράψουμε σε λίγες μέρες αφού μελετήσουμε πιο προσεκτικά τα αποτελέσματα.

“Ο ερ­γά­της κα­τα­στρέ­φε­ται αν δεν τον α­πα­σχο­λεί το κε­φά­λαιο. Το κεφά­λαιο κα­τα­στρέ­φε­ται ό­ταν δεν εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται την ερ­γα­τι­κή δύ­να­μη και για να την εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται πρέ­πει να την α­γο­ρά­ζει. Ό­σο πιο γρή­γο­ρα αυ­ξάνει το κε­φά­λαιο που εί­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νο για την πα­ρα­γω­γή, το πα­ρα­γω­γι­κό κεφά­λαιο, ό­σο πιο αν­θη­ρή εί­ναι ε­πο­μέ­νως η βιο­μη­χα­νί­α, ό­σο πιο πο­λύ πλου­τί­ζει η α­στι­κή τά­ξη, όσο πιο κα­λά πά­νε οι δου­λειές, τό­σο πιο πολ­λούς ερ­γά­τες χρειά­ζε­ται ο κα­πι­τα­λι­στής, τό­σο πιο α­κριβά που­λιέ­ται ο ερ­γά­της. Α­πα­ραί­τητος ό­ρος για μια υ­πο­φερ­τή κα­τά­στα­ση του ερ­γά­τη εί­ναι λοι­πόν η ό­σο το δυ­νατόν πιο γρή­γο­ρη αύ­ξη­ση του κε­φά­λαιου” (Μαρ­ξ, Μι­σθω­τή ερ­γα­σί­α και κε­φάλαιο).

 

Οξύνουν τη σύγκρουση με τη δημοκρατική Ευρώπη για να μας υποδουλώσουν στο ρωσοκινεζικό άξονα

Α­πό  κα­θα­ρά οι­κο­νο­μι­κή ά­πο­ψη η χώ­ρα μας βρί­σκε­ται σε μια πο­λύ ά­σχη­μη κα­τά­στα­ση, ό­πως α­να­γκά­ζε­ται πια να το α­να­γνω­ρί­σει α­κό­μα και η συμ­μορί­α των προ­βο­κα­τό­ρων που έ­χουν  αρ­πά­ξει με ψέμ­μα­τα τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του τό­που.

Τούτη η Πρωτομαγιά δεν είναι σαν τις άλλες. Κι αυτό γιατί, για πρώτη φορά μετά την Πρωτομαγιά του 1945, που συνέπεφτε τότε με τις τελευταίες μέρες του χιτλερικού τέρατος που ξεψυχούσε, η ανθρωπότητα και η ραχοκοκαλιά της, η παγκόσμια εργατική τάξη, βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα ενός παγκόσμιου πολέμου. Αυτός προς το παρόν μπορεί να εκδηλώνεται μόνο στο ματωμένο σώμα της μαρτυρικής Ουκρανίας, αλλά όλοι λίγο-πολύ καταλαβαίνουν ότι δεν είναι μακριά από το να αγκαλιάσει όλη την Ευρώπη κι αργότερα ίσως όλο τον κόσμο. Η ισοπεδωμένη μέχρι εξαφάνισης από προσώπου γης, γενοκτονικά αδειασμένη από τον πληθυσμό της Μαριούπολη μιλάει πιο πολύ από 100.000 λέξεις, για όποιον μπορεί να δει τι σηματοδοτεί.

Τον πόλεμο αυτό, όχι τυχαία, τον εμπνεύστηκαν και τον κινούνε ακριβώς οι Ρώσοι (και ξωπίσω τους ως μαθητές τους οι Κινέζοι) πολιτικοί και ιδεολογικοί απόγονοι εκείνων που πρόδωσαν από τα μέσα τις πρώτες εφόδους των εργαζόμενων στον ουρανό. Αυτοί οι εμπρηστές του νέου παγκόσμιου σφαγείου είναι τα ταξικά και ιδεολογικά παιδιά αυτών που μαχαίρωσαν πισώπλατα τη ρώσικη επανάσταση του 1917 και πήραν την εξουσία από τα χέρια των Σοβιετικών εργατών στα 1956. Δίπλα τους έχουν τους ομολόγους τους, που έκαναν το ίδιο στους Κινέζους εργάτες το 1978. Αρχηγός όλου αυτού του μαύρου παγκόσμιου μπλοκ είναι ο Πούτιν, με υπαρχηγό του τον Σι της Κίνας.

Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι φασίστες μεγαλοαστοί, αφού πρώτα μετέτρεψαν τις χώρες τους σε ταξικά κολαστήρια του πιο άγριου, μαφιόζικου και αντεργατικού καπιταλισμού, σκοτώνοντας όλα αυτά για τα οποία είχαν χύσει το αίμα τους οι πιο ευγενικοί άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο, ρίχτηκαν στον αγώνα για την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας από τους προηγούμενους αφεντάδες του κόσμου, τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τους άλλους δυτικούς συμμάχους τους. Όμως για να κατακτήσουν σήμερα αυτή την ηγεμονία, επειδή ο κόσμος δεν αποτελείται πια κατά τα δύο τρίτα από αποικίες, όπως το 1939, αλλά από ανεξάρτητα κράτη και έθνη, που έχουν ματώσει παλιότερα γι’ αυτή τους την ανεξάρτητη ύπαρξη, οι νέοι Χίτλερ της Μόσχας και του Πεκίνου πρέπει υποχρεωτικά να πατήσουν πάνω τους και να προσπαθήσουν να τα συντρίψουν. Πρέπει δηλαδή να αρνηθούν κάθε κρατική ανεξαρτησία, κάθε εθνική κυριαρχία, κάθε αυθόρμητη λαϊκή διάθεση για δίκιο και λευτεριά και να ασκήσουν ιμπεριαλιστική κατοχή όχι μόνο σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, αλλά και στις ίδιες τις δυτικές χώρες του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Γι’ αυτό ο πόλεμος που θα εξαπολύσουν πρέπει να είναι υποχρεωτικά χιτλερικού τύπου και όχι κλασικός ιμπεριαλιστικός για μοίρασμα σφαιρών επιρροής τύπου Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε αυτήν εδώ την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του αυστραλού δημοσιογράφου Τζον Πάουερ από την South China Morning Post της 25/8. Το άρθρο περιγράφει τις φασιστικές επιθέσεις που δέχονται οι υποστηρικτές του δημοκρατικού αντισοσιαλιμπεριαλιστικού κινήματος του Χονγκ Κονγκ στο εξωτερικό.

  Αναδημοσιεύουμε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο φ. 418 της Νέας Ανατολής, Οκτώβρης 2006 Η λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου ωρίμασε κόντρα στη γραμμή της “φιλελευθεροποίησης” που προωθούσε εκείνη την περίοδο η φασιστική χούντα κάτω από την πίεση όλης της Ευρώπης και της κοινής γνώμης των ΗΠΑ.