Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΣΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟΙ “ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ” ΣΙΩΠΟΥΝ

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για
τις ε­πι­βε­βαιω­μέ­να α­πάν­θρω­πες συν­θή­κες που α­ντιμε­τώ­πι­ζε αυ­τός και οι συ­νά­δελ­φοί του στο χώρο ερ­γα­σί­ας (15ω­ρη κα­θη­με­ρινή ερ­γα­σί­α χω­ρίς κα­θό­λου αρ­γί­ες, μη­δα­μι­νό η­με­ρο­μί­σθιο, α­πει­λή βα­σα­νι­στηρί­ων και ξυ­λο­δαρ­μών).
Σή­με­ρα οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην προ­βλή­τα 2 του λι­μα­νιού του Πει­ραιά, που ε­λέγ­χε­ται α­πό την κι­νε­ζι­κή κρα­τι­κή COSCO, α­ντι­με­τω­πί­ζουν τη βαρβα­ρό­τητα του κι­νε­ζι­κού σο­σιαλ­φα­σι­στι­κού μο­νο­πω­λί­ου η ο­ποί­α, αν και δεν εκ­δη­λώ­νε­ται α­κό­μα τό­σο ω­μά ό­σο στην ι­μπε­ρια­λι­στι­κή μη­τρό­πο­λη, ω­στό­σο αρ­κεί για να γυ­ρί­σει τις ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις στη χώ­ρα μας πολ­λά χρό­νια πίσω. Η προ­βλή­τα 2 α­πα­σχο­λεί 350 ερ­γα­ζο­μέ­νους έ­να­ντι 700 που ερ­γά­ζο­νταν ε­κεί ό­ταν α­νέ­λα­βε η ε­ται­ρεί­α (για την α­κρί­βεια η θυ­γα­τρι­κή της ΣΕΠ Α­Ε), χω­ρίς να τη­ρού­νται τα διε­θνή στά­νταρ α­σφα­λεί­ας για τους χει­ρι­στές, οι ο­ποί­οι δουλεύ­ουν χω­ρίς συλ­λο­γι­κή ή κλα­δι­κή σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας, και χω­ρίς κα­νέ­να δι­καίω­μα συν­δι­καλι­στι­κής ορ­γά­νω­σης. 
Πέρ­σι τον ί­διο και­ρό, δύ­ο ερ­γα­ζό­με­νοι που προ­σπά­θη­σαν να διεκ­δική­σουν κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες δου­λειάς α­πο­λύ­θη­καν χω­ρίς ε­ξη­γή­σεις. Στη συνέ­χεια έ­κα­ναν κα­ταγ­γε­λί­α στην Ε­πι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σί­ας, που δια­πί­στω­σε “ο­φειλή α­μοι­βής υ­πε­ρω­ρια­κής α­πα­σχό­λησης, ο­φει­λή προ­σαύ­ξη­σης για ερ­γα­σί­α κα­τά τις Κυ­ρια­κές και αρ­γί­ες, ο­φει­λή προ­σαύ­ξη­σης για νυ­χτε­ρι­νή α­πα­σχό­ληση, α­πα­σχό­λη­ση κα­τά τις η­μέ­ρες ρε­πό, κα­τα­χρη­στι­κή α­πό­λυ­ση λό­γω συν­δι­κα­λιστι­κής δρά­σης”. Τώ­ρα η υ­πό­θε­ση α­πα­σχο­λεί και τη δι­καιο­σύ­νη κα­τό­πιν α­γω­γής των δύ­ο ερ­γα­ζο­μέ­νων κα­τά δύ­ο ερ­γο­λά­βων. Το θέ­μα α­νά­δει­ξε η δη­μο­σιο­γράφος Ρού­λα Μπα­νά­κου με α­ντα­πό­κρι­σή της στην ε­φη­με­ρί­δα “6 μέ­ρες” (12/1/13) σε έ­να άρ­θρο με τί­τλο “Σύγ­χρο­νο κά­τερ­γο το ά­βα­το της COSCO στον Πει­ραιά” του ο­ποίου ε­κτε­νή α­πο­σπά­σμα­τα δη­μο­σιεύ­ου­με παρα­κά­τω:
“Ο Δη­μή­τρης Μπα­τσού­λης εί­ναι έ­νας α­πό τους δύ­ο ερ­γα­ζο­μέ­νους που τον Φε­βρουά­ριο του 2012 α­πο­λύ­θη­καν α­πό την ε­ται­ρεί­α που τους υ­πε­νοι­κί­α­ζε στην COSCO, ε­πει­δή ε­πι­χεί­ρη­σαν να δη­μιουρ­γή­σουν πε­ντα­με­λή ε­πι­τρο­πή και να διεκδι­κή­σουν τα στοι­χειώ­δη. Η α­πά­ντη­ση που δί­νει στην ε­ρώ­τη­ση για τις συνθή­κες ερ­γα­σί­ας που έ­ζη­σε ε­κεί εί­ναι α­πο­κα­λυ­πτι­κή. “Οι ι­δα­νι­κές συν­θή­κες για να πε­θά­νεις”. Και στο ε­ρώ­τη­μα τι κάνουν οι αρ­μό­διοι μπρο­στά σε αυ­τή την κα­τά­στα­ση, η α­πά­ντη­ση εί­ναι και πά­λι α­πο­στο­μω­τι­κή. “Στην Ελ­λά­δα υ­πάρ­χουν δύ­ο ά­βα­τα. Το Ά­γιο Ό­ρος και η COSCO”. 
Τι ζή­τη­σαν οι ερ­γα­ζό­με­νοι σε αυ­τό το σύγ­χρο­νο κά­τερ­γο, με με­σαιωνι­κές συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και συ­μπε­ρι­φο­ρές φα­σι­στι­κού κα­θε­στώ­τος, και απο­λύ­θη­καν; Κα­λο­ρι­φέρ στα μη­χα­νή­μα­τα.
“Στις 31 Ια­νουα­ρί­ου 2012 στον Πει­ραιά χιό­νι­ζε. Η θερ­μο­κρα­σί­α ή­ταν -1 με -2 βαθ­μοί Κελ­σί­ου. Στις τρεις το με­ση­μέ­ρι που έ­πια­σα βάρ­δια, μας α­νέ­φε­ρε ο κ. Μπα­τσού­λης, τα πό­δια μου πά­γω­σαν. Ή­μουν στα 15 μέ­τρα ύ­ψος και δεν μπο­ρούσα να πα­τή­σω ού­τε το φρέ­νο ού­τε τα πε­τά­λια. Κιν­δύ­νευε η ζω­ή μου αλ­λά και η ζωή των συ­να­δέλ­φων μου, αν συ­γκρουό­μουν με το μη­χά­νη­μα άλ­λου χει­ρι­στή. Ά­ντεξα τρεις ώ­ρες. Κα­τέ­βη­κα α­πό το μη­χά­νη­μα και α­νέ­φε­ρα ό­τι το κα­λο­ρι­φέρ δεν λει­τουρ­γού­σε. Αυ­τό βέ­βαια το γνώ­ρι­ζαν, για­τί με­τά τη λή­ξη της κά­θε βάρ­διας ο χει­ρι­στής ή­ταν υ­πο­χρε­ω­μέ­νος να α­να­φέ­ρει τα προ­βλή­μα­τα που πα­ρου­σί­αζε το μη­χά­νη­μα. Το αί­τη­μα να φτιά­ξουν τα κα­λο­ρι­φέρ ό­χι μό­νο δεν έ­γι­νε δε­κτό, αλ­λά με έ­βα­λαν και στη μαύ­ρη λί­στα. Για μί­α ε­βδο­μά­δα δεν με κά­λε­σαν για δου­λειά. Έ­πει­τα α­πό δια­με­σο­λα­βή­σεις του ερ­γο­λά­βου μέ­σω του ο­ποί­ου δού­λευα με ξα­να­πή­ραν στη δου­λειά και με­τά α­πό τρεις μέ­ρες με α­πέ­λυ­σαν”.
Ό­χι τυ­χαί­α, κα­θώς ο ί­διος μα­ζί με έ­ναν συ­νά­δελ­φό του έ­να μή­να πριν ε­πι­χεί­ρη­σαν να στή­σουν πε­ντα­με­λή ε­πι­τρο­πή στον χώ­ρο ερ­γα­σί­ας για να διεκ­δι­κή­σουν έ­στω θέρ­μαν­ση στα μη­χα­νή­μα­τα και πυ­ρο­σβε­στή­ρες, που μέ­χρι τότε, ό­πως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά α­νέ­φε­ρε ο ερ­γα­ζό­με­νος, “κιν­δυ­νεύ­α­με να κα­ού­με σαν τα πο­ντί­κια”. Το εγ­χεί­ρη­μά τους ό­μως διέρ­ρευ­σε, έ­φτα­σε στα αυ­τιά της ερ­γο­δο­σί­ας και α­πο­λύ­θη­καν και οι δύ­ο.
Α­να­φε­ρό­με­νος στις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας, εν­δει­κτι­κά α­να­φέ­ρει ό­τι για τέσ­σε­ρις μή­νες εί­χε α­νε­ξό­φλη­τες ο­φει­λές ε­πει­δή δεν μπο­ρού­σε να πά­ει να πλη­ρω­θεί, κα­θώς η ε­ται­ρεί­α μπο­ρού­σε να του στεί­λει ό­ποια στιγ­μή ή­θε­λε μή­νυ­μα και α­μέ­σως έ­πρε­πε να πά­ει να πιά­σει δου­λειά. Δη­λα­δή, δεν ή­ξε­ρε από το προ­η­γού­με­νο βρά­δυ αν θα δού­λευε την ε­πό­με­νη μέ­ρα και ή­ταν διαρ­κώς σε ε­τοι­μό­τη­τα. 
Η α­μοι­βή του ως χει­ρι­στή ή­ταν 45 ευ­ρώ την η­μέ­ρα, χω­ρίς κα­μί­α προ­σαύξη­ση αν δού­λευε νύ­χτα, Κυ­ριακή ή αρ­γί­α. Ε­πι­πλέ­ον, ό­πως μας ε­ξη­γεί, για να πά­ρουν μι­κρό­τε­ρη α­πο­ζη­μί­ω­ση οι ερ­γα­ζό­με­νοι σε πε­ρί­πτω­ση α­πό­λυ­σης, εί­χαν υ­πο­γρά­ψει και δεύ­τε­ρη σύμ­βα­ση για α­πα­σχό­λη­ση μέ­χρι 16 η­με­ρο­μί­σθια τον μή­να. 
Η σύμ­βα­ση αυ­τή νο­μο­θε­τή­θη­κε για τις ε­πι­χει­ρή­σεις που εί­χαν α­ποδε­δειγ­μέ­να πρό­βλη­μα ε­πι­βί­ω­σης και η COSCO ά­δρα­ξε την ευ­και­ρί­α. “Ό­σο διά­στη­μα δού­λευα” τό­νι­σε “κά­θε μή­να έ­κα­να 22-25 η­με­ρο­μί­σθια. Τα 16 η­με­ρο­μί­σθια που προ­έβλε­πε η σύμ­βα­ση τους δια­σφά­λι­ζαν τη μικρό­τε­ρη α­πο­ζη­μί­ω­ση σε πε­ρί­πτω­ση α­πό­λυ­σης”. Του­λά­χι­στον, μας ε­πι­ση­μαί­νει κα­τά τη συ­νο­μι­λί­α που εί­χα­με, με­τά την α­πό­λυ­σή μας και την κα­ταγ­γε­λί­α που κά­να­με στην Ε­πι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σίας, α­να­γκά­στη­καν να βελ­τιώ­σουν ο­ρι­σμέ­να πράγ­μα­τα στις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας. Έ­βα­λαν πυ­ρο­σβε­στή­ρες, υ­πήρ­ξε κά­ποια κα­θα­ριό­τη­τα στο χώ­ρο. Αυ­τό ό­μως που πα­ρα­μέ­νει ί­διο και χει­ρό­τε­ρο εί­ναι το κλί­μα τρο­μο­κρα­τί­ας και κα­τα­σκό­πευ­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων.
Α­ξιο­ση­μεί­ω­τη ό­μως εί­ναι και η ε­πι­σή­μαν­σή του πως η πε­ρί­πτω­σή τους εί­ναι ε­δώ και έ­ναν χρό­νο γνω­στή σε αρ­μό­δια όρ­γα­να κά­θε κα­τη­γο­ρί­ας, που θα έ­πρε­πε να έ­χουν δια­μαρ­τυ­ρη­θεί, να έ­χουν πά­ρει α­νοι­χτά θέ­ση, να έ­χουν ε­πι­χει­ρή­σει να δουν τι σκε­πά­ζει αυ­τό το ά­βα­το της COSCO. Πολ­λοί ψι­θυ­ρί­ζουν αλλά μέ­χρι ε­κεί”. 
Κα­νέ­νας δεν τολ­μά να ε­νο­χλή­σει τα νέ­α α­φε­ντι­κά της χώ­ρας. Το πε­ριστα­τι­κό θά­φτη­κε κυ­ριο­λε­κτι­κά α­πό τον τύ­πο ε­νώ κα­μί­α μα­ζι­κή κι­νη­το­ποί­ηση συ­μπα­ρά­στα­σης δεν α­να­κοι­νώ­θη­κε α­πό τις κα­θε­στω­τι­κές συν­δι­κα­λι­στι­κές ή κομ­μα­τι­κές η­γε­σί­ες. Αυ­τές άλ­λω­στε έ­κα­ναν τα πά­ντα για να πα­ρα­χω­ρή­σουν γρή­γο­ρα σ’ αυ­τούς το βα­σι­κό λι­μά­νι της χώ­ρας, ε­κτο­πί­ζο­ντας τους α­ντα­γωνι­στές τους με προ­βο­κα­τό­ρι­κες α­περ­γί­ες και συ­να­ντή­σεις με την κι­νε­ζι­κή πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α. Εν­δει­κτι­κό της ει­δι­κής με­τα­χεί­ρι­σης που α­πο­λαμ­βά­νει η κι­νε­ζι­κή ε­ται­ρεί­α - και κατ’ ε­πέ­κτα­ση το α­να­το­λι­κό φα­σι­στι­κό μο­νο­πώ­λιο - από το εγ­χώ­ριο πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς εί­ναι το γε­γο­νός ό­τι ε­νώ δρα­στη­ριο­ποιεί­ται σε ό­λα τα ευ­ρω­πα­ϊ­κά λι­μά­νια, μό­νο ε­δώ δεν τη­ρεί θε­σμο­θε­τη­μέ­νους κανο­νι­σμούς ερ­γα­σί­ας. Για να μην α­να­φέ­ρου­με τα σκαν­δα­λώ­δη φο­ρο­λο­γι­κά προνό­μια που πα­ρέ­χει το κρά­τος α­πέ­να­ντί της και που έ­χουν κα­ταγ­γελ­θεί, αν και με κα­θυ­στέ­ρη­ση, α­πό την Ευρω­πα­ϊ­κή Ε­πι­τρο­πή. Η σκαν­δα­λώ­δης αυ­τή με­τα­χεί­ρι­ση έ­χει α­πο­θρα­σύ­νει πα­ρα­πέ­ρα τους κι­νέ­ζους νε­ο­α­ποι­κιο­κρά­τες. Εί­ναι πο­λύ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι ό­ταν η Ο­μο­σπον­δί­α Υ­παλ­λή­λων Λι­μέ­νων Ελ­λά­δας μαζί με το Διε­θνές Συν­δι­κά­το Ερ­γα­ζο­μέ­νων στα λι­μά­νια ζή­τη­σε ε­νη­μέ­ρω­ση α­πό την ε­ται­ρεί­α, ε­κεί­νη, α­ντί να α­ντα­πο­κρι­θεί στο αί­τη­μα, τους α­γνό­η­σε ε­πιδει­κτι­κά κα­λώ­ντας σε συ­νά­ντη­ση τους βου­λευ­τές Πει­ραιά.
Το λι­μά­νι του Πει­ραιά α­πο­δει­κνύ­ει πε­ρί­τρα­να πό­σο πο­λύ δη­μα­γω­γεί το κα­θε­στώς, και ει­δι­κά η ψευ­το­α­ρι­στε­ρά, πά­νω στα ερ­γα­τι­κά ζη­τή­μα­τα όταν, την ί­δια ώ­ρα που με α­περ­γί­ες διαρ­κεί­ας και κα­τα­λή­ψεις κλεί­νει ερ­γο­στά­σια, που πραγ­μα­τι­κά πα­ρα­παί­ουν λό­γω μεί­ω­σης ερ­γα­σιών, υ­περ­φο­ρο­λό­γη­σης, αύ­ξη­σης της τι­μής της ε­νέρ­γειας κλπ, α­φή­νει στην η­συ­χί­α τους τους πραγ­ματι­κούς δου­λο­χτή­τες, αυ­τούς που πρό­δωσαν την κι­νε­ζι­κή ε­πα­νά­στα­ση για να με­τα­τρα­πούν σε μο­νο­πω­λι­στές του χει­ρί­στου εί­δους. Αυ­τοί α­φού ε­ξο­ντώ­νουν στη δου­λειά τη δι­κιά τους ερ­γα­τι­κή τά­ξη, τώ­ρα ε­ξο­ντώ­νουν ά­κο­πα έ­να κομμά­τι του προ­λε­τα­ριά­του της χώ­ρας μας εκ­με­ταλ­λευό­με­νοι το οι­κο­νο­μι­κό σαμπο­τάζ που οι ρώ­σοι σύμ­μα­χοί τους πραγ­μα­το­ποιούν σε βά­ρος της χώ­ρας μας. Ό­ποιος θέ­λει να γνω­ρί­σει στ’ α­λή­θεια το κα­θε­στώς που ο­νει­ρεύ­ο­νται οι ηγε­σί­ες του ψευ­τοΚ­ΚΕ, του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, της ΔΗ­ΜΑΡ κτλ. δεν έ­χει πα­ρά να ε­πι­σκε­φθεί την προ­βλή­τα 2 του λι­μα­νιού του Πει­ραιά. Αλ­λά ας α­κού­σου­με τους ί­διους τους ερ­γα­ζό­με­νους που τα ζουν κα­θη­με­ρι­νά:  
“Ο δεύ­τε­ρος χει­ρι­στής που α­πο­λύ­θη­κε ε­πει­δή “α­πο­πει­ρά­θη­κε” να ορ­γα­νώ­σει τους συ­να­δέλ­φους του, εί­ναι ο Νί­κος Μαρ­κά­κης. “Έ­χω δου­λέ­ψει σε κα­ράβια, σε τε­χνι­κές ε­ται­ρεί­ες, σε δε­κά­δες άλ­λες δουλειές. Τέ­τοιες συν­θή­κες δεν έ­χω ξα­να­ζή­σει και δεν θέ­λω να ξα­να­ζή­σω. Ξα­νά­νιω­σα τη χού­ντα. Α­πα­γο­ρεύ­ο­νταν οι συ­να­θροί­σεις. Α­πα­γο­ρευό­ταν α­κό­μα και να μι­λά­με με τους συ­να­δέλφους μας, να κά­νου­με έ­να τσι­γά­ρο μα­ζί ό­ταν δεν εί­χα­με δου­λειά. Ερ­χό­ταν ο προ­ϊ­στά­με­νος και μας έ­κα­νε πα­ρα­τή­ρη­ση. Έ­νιω­σα στο πε­τσί μου τι ση­μαί­νει κομ­μου­νι­στι­κό και φα­σι­στι­κό κα­θε­στώς μα­ζί. Ε­μείς τι ζη­τή­σα­με; Τα στοι­χειώ­δη. Θέρ­μαν­ση και στοι­χειώ­δη κα­θα­ριό­τη­τα στα μη­χα­νή­μα­τα. Ό­λα ή­ταν βρό­μικα. Μέ­σα στα λά­δια. Δεν εί­χα­με χώ­ρο ού­τε για να αλ­λά­ξουμε. Αλ­λά μό­λις είδαν ό­τι αρ­χί­σα­με να ζη­τά­με τα ε­λά­χι­στα, μας α­πέ­λυ­σαν”.
Βέ­βαια δεν υ­πάρ­χει κομ­μου­νι­στι­κό και φα­σι­στι­κό κα­θε­στώς μα­ζί. Ή κομμου­νι­στι­κό εί­ναι έ­να κα­θε­στώς ή φα­σι­στι­κό. Αν οι ερ­γα­ζό­με­νοι λέ­νε ό­τι το ερ­γο­τά­ξιο που δου­λεύ­ουν εί­ναι και τα δύ­ο εί­ναι μό­νο και μό­νο για­τί οι φασί­στες που τους εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται έ­χουν το δια­στρο­φι­κό θρά­σος να πα­ρι­στά­νουν τους κομ­μου­νι­στές. Σε ό­τι α­φο­ρά τη χώ­ρα μας η προ­βλή­τα 2 εί­ναι μό­νο η αρ­χή του μέλ­λο­ντος που της ε­τοι­μά­ζουν. Ε­άν δη­λα­δή δεν α­να­πτυ­χθεί έ­να δημο­κρα­τι­κό και πα­τριω­τι­κό κί­νη­μα ε­νά­ντια στο ρω­σό­δου­λο και κι­νε­ζό­φι­λο κα­θε­στώς, που φέρ­νει μέ­ρα με τη μέ­ρα το με­γά­λο φα­σι­σμό και την ε­ξα­θλί­ω­ση στην Ελ­λά­δα, φο­βό­μα­στε πως σύ­ντο­μα οι συν­θή­κες που ή­δη ζουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην προ­βλή­τα θα α­πο­τε­λούν την κα­θη­με­ρι­νή πραγ­ματι­κό­τη­τα κά­θε ερ­γα­ζόμε­νου στη χώ­ρα.