Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι, οξυδερκείς κατά τα άλλα δημοκράτες, στέκονταν επί χρόνια με σκεπτικισμό μπροστά στη θέση της ΟΑΚΚΕ, από το 1989-1991 κιόλας, ότι ο ΣΥΝασπισμός (μπαμπάς του ΣΥΡΙΖΑ) ήταν ένα κνίτικο, ρωσόδουλο κατασκεύασμα που, παρά την ευρωπαϊκή του φασάδα, έφερνε φασισμό.

Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

 

Η ά­λω­ση του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού α­πό τους σο­σιαλ­φα­σί­στες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι μια βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για τη ε­ξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του ρώ­σι­κου και κι­νέζι­κου σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού α­πό τη μιά και την κα­τά­πνι­ξη του πραγ­μα­τι­κού λα­ϊ­κού δη­μο­κρα­τι­κού κι­νή­μα­τος που αρ­γά ή γρή­γο­ρα θα ξε­σπά­σει α­πό την άλ­λη. Σι­γά σι­γά μέ­σα στον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό μπαί­νουν με τον πιο ξε­διά­ντρο­πο τρό­πο τα στε­λέ­χη ή τα μέ­λη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή και άν­θρω­ποι που που­λή­θη­καν στο ΣΥΡΙ­ΖΑ. Την ώ­ρα που οι μι­σθοί και οι συ­ντά­ξεις μειώ­νο­νται κά­θε μέ­ρα, οι ΣΥ­ΡΙΖΑ­ΝΕΛ διο­ρί­ζουν «τα δι­κά τους παι­διά» στο κρά­τος με υ­ψη­λούς μά­λι­στα μι­σθούς.

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΟΛΑΚΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Με τον τραμπούκο Κασσελάκη χώνεται στη μεγαλοαστική τάξη για το πραξικόπημα στη Δικαιοσύνη και στον Τύπο, και με τους “αριστερούς” κρατάει τους μικροαστούς για το παραγωγικό σαμποτάζ και τα άλλα σοσιαλφαστικά κινήματα

Ακόμη και άνθρωποι με εμπειρία δεκαετιών από τα πολιτικά πράγματα στη χώρα, αλλά κι από εκείνα της εντός ή εκτός εισαγωγικών Αριστεράς, έχουν υποστεί πρωτοφανές πολιτικό σοκ από τον τρόπο με τον οποίο εγκαταστάθηκε ο “κομήτης” Κασσελάκης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και πολλοί απ’ αυτούς που αισθάνονταν βαθιά αποστροφή για το βίο και την πολιτεία του συγκεκριμένου αντιδραστικού κομματικού μορφώματος, ειδικά από το 2008 που στην ηγεσία του εγκαταστάθηκε (αρχικά σε δίδυμο με τον Αλαβάνο και λίγο αργότερα μόνος του) ο Τσίπρας, δεν μπορούσαν εύκολα να πιστέψουν ότι ένας σκοτεινός τύπος, για τον οποίο ελάχιστα ήταν γνωστά πριν θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία (και ελάχιστα, εδώ που τα λέμε, είναι γνωστά και σήμερα), κατέλαβε εξ εφόδου τη θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός, σε όλα του τα λίγα δημοσιογραφικά επιβεβαιωμένα χαρακτηριστικά, φαίνεται φαινομενικά να βρίσκεται στον αντίποδα όλων όσων -διακηρυκτικά- υποστηρίζει το κόμμα του οποίου ανέλαβε αρχηγός: έχει καταγγελθεί ότι είχε εγγραφεί επισήμως στις ΗΠΑ ως υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος την περίοδο 2015-2018,

Για όσους έχουν αντιληφθεί τη φασιστική πολιτική-ιδεολογική φυσιογνωμία του πρώην πρωθυπουργού η ομιλία του στην Έκθεση Θεσσαλονίκης δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει αυτή την άθλια εικόνα. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ήταν το σημείο όπου ο ομιλητής εμφανίζεται να κάνει αυτοκριτική για την κυβέρνηση του, επειδή όλοι τον κατηγορούν για το ασύλληπτο θράσος του να περνάει το μαύρο για άσπρο.

Tι είναι επί τέλους αυτή η κρίση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ;Είναι η εξαιρετική αμηχανία στην οποία βρίσκεται ένας χαμαιλέοντας που προσπαθεί να προσαρμόσει το δέρμα του σε ένα χαλί με πολύ αντίθετα και ζωηρά χρώματα.

Οι φαιο-”κόκ­κι­νοι” σα­μπο­τα­ρι­στές ε­πι­τί­θε­νται σε ό­λα τα μέ­τω­πα της πο­λι­τι­κής και οι­κο­νο­μι­κής ζω­ής.  Το πιο βα­σι­κό εί­ναι η φα­σι­στι­κο­ποί­η­ση της πο­λι­τι­κής  ε­ξου­σί­ας  που σαν κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λί­τευ­ση, ε­νω­μέ­νες

 

Χρό­νια τώ­ρα η Ο­ΑΚ­ΚΕ υ­πο­στη­ρί­ζει, σθε­να­ρά και στα­θε­ρά, ό­τι ο ΣΥ­ΡΙΖΑ εί­ναι στην η­γε­σί­α του έ­να κόμ­μα που υ­πη­ρε­τεί πι­στά πά­νω απ’ ό­λα τις θέ­σεις της Ρω­σί­ας και δευ­τε­ρευό­ντως της στρα­τη­γι­κής συμ­μά­χου της Κί­νας και, επο­μέ­νως, κά­θε άλ­λο πα­ρά υ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ροντα του ελ­λη­νι­κού λα­ού.

 

Τε­λευ­ταί­α ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο καλ­λιερ­γεί­ται α­πό ε­πί­ση­μα χεί­λη στη χώ­ρα μας έ­να κλί­μα πο­λε­μι­κής έ­ντα­σης ε­νά­ντια στην Ε­νω­μέ­νη Ευ­ρώπη. Έ­να τέ­τοιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα εί­ναι π.χ. η δή­λω­ση που έ­κα­νε πρόσφα­τα ο υ­πουρ­γός υ­γεί­ας Π. Κου­ρου­μπλής με α­φορ­μή το ζή­τη­μα των γε­νο­σή­μων: “Α­πο­φά­σι­σα πως στη συ­ντα­γο­γρά­φη­ση των γε­νο­σή­μων θα πρέ­πει να γρά­φε­ται και η ε­μπο­ρι­κή ο­νο­μα­σί­α,

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες