Εκεί οι αρχές μετατρέπουν τις κατοικίες σε κέντρα καραντίνας και οι κάτοικοί τους, ανεξάρτητα απ’ το αν αποτελούν κρούσματα ή όχι, αναγκάζονται να παραμείνουν αποκλεισμένοι σ’ αυτές για 14 ημέρες, αντιμετωπίζοντας συχνά τον κίνδυνο έλλειψης τροφής καθώς η επέκταση του λοκντάουν έχει πλήξει μεταξύ άλλων τις υπηρεσίες παράδοσης, τους ιστότοπους παντοπωλείων και τις κρατικές υπηρεσίες διανομής, που προμηθεύουν κυρίως λαχανικά και γάλα. Πολλοί απελπισμένοι κάτοικοι αναγκάζονται να λεηλατήσουν καταστήματα τροφίμων για να τραφούν. Σε κέντρα καραντίνας μετατρέπονται ακόμα σχολεία και άδεια εργοστάσια για να στοιβάξουν τα κρούσματα πάνω σε ράντσα και κάτω από ένα τεχνητό φως που καίει όλη τη νύχτα. Οι ιδιαίτερες ανάγκες των πολιτών δεν μετράνε καθόλου για τις κινεζικές αρχές, οι οποίες εισβάλουν στα διαμερίσματα, απομακρύνουν με τη βία τα παιδιά και τα μωρά από τους γονείς τους και ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου τα κατοικίδια των κρουσμάτων. Για τον εκφοβισμό του πληθυσμού έχει επιστρατευτεί και η ρομποτική: «Στους δρόμους, ρομπότ σε σχήμα μικρού ζώου και φορητά ηχεία διατυπώνουν τσιριχτές εντολές: κανείς να μη βγει από το σπίτι, κανείς να μην εμφανιστεί στη ζωή. Όλοι θαμμένοι στο σκοτάδι, όλοι κρυμμένοι στις σκιές… Μα υπάρχουν και οι «θρασείς». Αυτοί που δεν άντεξαν, εκείνοι που λύγισαν στα «μπουντρούμια» των σπιτιών τους, αυτοί που αποφάσισαν ότι θέλουν να δουν λίγο φως, να μυρίσουν τον αέρα. Τα drones, τα σιδερένια πουλιά που πετούν στον αέρα δια χειρός ανθρώπων, είναι εκεί για να νουθετήσουν. Αυστηρά. Κατεβαίνουν ωσάν γεράκια, αιφνιδιαστικά και γρήγορα, πλησιάζουν τον… θρασύ που τόλμησε να αναζητήσει την ελευθερία του και του φωνάζουν να ξαναμπεί στο σπίτι του, αλλιώς…» (Protagon, 13/4). Η απόγνωση των 26 εκατομμυρίων κατοίκων της πόλης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο όριο και τα ανατριχιαστικά ουρλιαχτά τους καταγράφηκαν σε βίντεο που έκανε το γύρο του κόσμου.
Αυτή είναι η φασιστική αντιμετώπιση της πανδημίας που αποδεικνύεται όχι όσο αποτελεσματική θέλουν κάποιοι να την εμφανίζουν. Σύμφωνα με τον καθηγητή γενετικής και γενετικής του ανθρώπου Κ. Τριανταφυλλίδη, η πολιτική μηδενικής ανοχής είχε αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού να μην έχει εκτεθεί στον ιό ενώ τα κινεζικά εμβόλια είναι ενδεχόμενα λιγότερο αποτελεσματικά όσον αφορά την προστασία από βαριά νόσηση ή θάνατο. Κι επειδή η όποια δραστικότητά τους εξασθενεί μετά τους 6 μήνες, αν δεν υπάρχει φυσική ανοσία του πληθυσμού τότε μπορεί η διάδοση να είναι μεγαλύτερη από όσο σε άλλες χώρες. Το ότι το 66% του πληθυσμού δεν έχει κάνει ακόμα την 3η δόση (εδώ δεν του έχει ασκηθεί βία;) λέει πολλά για την «αποτελεσματικότητα» των κινεζικών εμβολίων, για την οποία μαρτυρά επίσης το γεγονός ότι πρόσφατα επιτράπηκε στην Κίνα να γίνονται οι ενισχυτικές δόσεις με διαφορετικές τεχνολογίες. Ένας άλλος παράγοντας έξαρσης είναι τέλος ότι οι ασθενείς θεραπεύονται με φάρμακα της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής και όχι με τα κατάλληλα μονοκλωνικά αντισώματα και τα αντιικά χάπια, όπως γίνεται σε άλλες χώρες του πλανήτη.
Μετά από μερικές εβδομάδες καραντίνας ανακοινώθηκαν και οι πρώτοι θάνατοι στη Σαγκάη, όμως καμία εμπιστοσύνη δε μπορεί να έχει κανείς στα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύει το φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου για την πορεία της πανδημίας στο εσωτερικό. Έτσι κυκλοφορούν διάφορα σενάρια που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τους λόγους που επέβαλαν το ιδιαίτερο λοκντάουν της Σαγκάης, που είναι και το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Κίνας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εμφανίστηκε εκεί μια νέα πολύ επικίνδυνη παραλλαγή, άλλοι ότι οι αρχές προσπαθούν να εκπληρώσουν το χρονοδιάγραμμα που έβαλαν για την πλήρη αντιμετώπιση του ιού ενώ άλλοι βλέπουν πίσω από τη σκληρότητα του λοκντάουν την προσπάθεια να πληγεί ο εφοδιασμός των χωρών της δύσης με βιομηχανικά προϊόντα την ώρα που η Ρωσία, στρατηγική σύμμαχος της Κίνας, τις εκβιάζει ήδη με ενεργειακό αποκλεισμό.