Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: info@oakke.gr

Το πρόσφατο κύμα αντιδράσεων κατά του Τζέρεμι Κόρμπιν στο Ενωμένο Βασίλειο με αφορμή την εμφάνιση μιας σειράς αντισημιτικών σχολίων από τον ίδιο και τους συνεργάτες του δείχνει ότι ο εκφασισμός της πολιτικής ζωής στη Βρετανία από τον ηγέτη των Εργατικών δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση μπροστά σε ένα λαό με ισχυρά αντιφασιστικά ανακλαστικά.

Με επιστολή του «προς τους φίλους και τις φίλες των εκδόσεών του», το «Διεθνές Βήμα» ανακοίνωσε ότι αναβάλει την αναγγελμένη για σήμερα το απόγευμα 5 του Απρίλη βιβλιοπαρουσίαση. Θεωρεί ότι η ΚΕΔ με την αντισυγκέντρωση της έξω από τα γραφεία του σε συνδυασμό «με την ακραία λασπολογία και πρακτορολογία της δημιουργεί τις συνθήκες για ενδεχόμενη χρήση βίας», αφού  «υποδεικνύει όποιον ή όποια συμμετάσχει στην εκδήλωση ως συνυπεύθυνο/η για την ανοιχτή πληγή της Γάζας και άρα εύλογο στόχο, ενώ υποδεικνύει ως «σιωνιστή» όποιον ή όποια δεν χειροκροτεί την Χαμάς». Κάτω από αυτές τις συνθήκες η Συντακτική Ομάδα του «Διεθνούς Βήματος» παίρνει « την ευθύνη της αναβολής της εκδήλωσης διότι αυτός ο πολιτικός εκφοβισμός εμποδίζει την προσέλευση καθώς και την δημοκρατική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων». Ταυτόχρονα ωστόσο αυτή δεσμεύεται «ότι στο επόμενο διάστημα θα οργανωθεί μια ευρεία καμπάνια με επίκεντρο τη διαφύλαξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων, και θα ανακοινωθεί η νέα ημερομηνία για τη βιβλιοπαρουσίαση». 

Από τη μια μεριά η έστω προσωρινή αναβολή της βιβλιοπαρουσίασης ενός βιβλίου ενάντια στον αντισημιτισμό στο πολιτικό κέντρο της χώρας κάτω από την απειλή άσκησης βίας είναι το πιο τρανταχτό σημάδι του ότι αυτή η βία έχει αποκτήσει καθεστωτικά, παρακρατικά χαρακτηριστικά, αφού κανενός κοινοβουλευτικού και, πλην της ΟΑΚΚΕ*, κανενός εξωκοινοβουλευτικού κόμματος δεν ίδρωσε το αυτί από την ανακοίνωση της αντισυγκέντρωσης των αντισημιτών πουτινικών τραμπούκων. Από την άλλη όμως αυτό το νέο παρακράτος είναι πολιτικά εύθραυστο γιατί στηρίζει πολιτικά και ιδεολογικά τη βία του στην επίκληση των επαναστατικών και κυρίως των δημοκρατικών παραδόσεων και διαθέσεων του λαού μας που είναι ακόμα ζωντανές και που οι μάζες καθόλου εύκολα δεν θα δεχτούν να  τις παραδώσουν αύτανδρες στους φαιο-«κόκκινους» φασίστες. Μάλιστα ακριβώς αντίθετα επειδή οι τελευταίοι  είναι σήμερα ενθαρρυμένοι από την τραμπο-πουτινική συμμαχία και πάνε στην άκρη το θράσος τους για να υποτάξουν το λαό στη σοβινοφασιστική και φιλοτσαρική πλευρά της χώρας, στην άκρη τους θα πάνε και οι πραγματικοί αριστεροί και δημοκράτες συγκροτώντας αναγκαστικά νέα αντιφασιστικά λαϊκά μέτωπα σπρώχνοντας για πρώτη φορά τα πράγματα στην κατεύθυνση μιας Ελλάδας συνειδητά δημοκρατικής και διεθνιστικά, λαϊκά,  φιλοευρωπαϊκής.  Αναγκαστικά στον πυρήνα μιας τέτοιας ενότητας δεν μπορεί παρά να βρεθεί το πιο συνειδητό διεθνιστικό προλεταριάτο, οι δημοκρατικές εθνικές μειονότητες και οι πιο αδιάλλακτοι αντι-αντισημίτες. Σε κακό μπελά έχουν βάλει τον εαυτό τους οι εγκάθετοι των νεοχιτλερικών στη χώρα μας που ξεκίνησαν το δρόμο τους για την πολιτική δικτατορία με την απειλή άσκησης χαμασίτικου τύπου αντισημιτικής βίας  και λογοκρισίας ενάντια σε μια βιβλιοπαρουσίαση κάπου στα Εξάρχεια που νομίζουν δικά τους. 

 

Η ό­λο και ευ­ρύ­τε­ρη α­πο­δο­χή και α­πή­χη­ση των θέ­σε­ων της Ο­ΑΚ­ΚΕ μέ­σα στους α­ρι­στε­ρούς και ευ­ρύ­τε­ρα στους δη­μο­κρα­τι­κούς αν­θρώ­πους, προ­ϊ­όν με­τα­ξύ άλ­λων της ρα­γδαί­ας ε­πέ­λα­σης του ρώ­σι­κου και κι­νέ­ζι­κου κρα­τι­κο­μο­νο­πώ­λιου στη χώ­ρα μας,

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ο φασισμός είναι πιο δυνατός από ποτέ και όλο και περισσότερο πλησιάζει στην εξουσία. Το χειρότερο είναι ότι οι δήθεν αντιφασίστες της ψευτοαριστεράς όχι μόνο κρύβουν αυτή την προέλαση αλλά έχουν τακτικά αναλάβει να κάνουν μαζί τους έναν νέο καταμερισμό εργασίας.

Φαίνεται στην πραγματικότητα παράδοξο αυτό που συμβαίνει σήμερα με το Ισραήλ. Δηλαδή το κράτος καταφύγιο ενάντια στην πιο συστηματική γενοκτονία όλων των εποχών, το κράτος που η μαμμή που το ξεγέννησε ήταν το παγκόσμιο αντιφασιστικό μέτωπο και μάλιστα ηγέτης αυτού του μετώπου, η σοσιαλιστική ΕΣΣΔ, να επιτρέπει σήμερα στους παλιούς και νέους χιτλερικούς και όλους τους αντισημίτες της γης να αντλούν τόση δύναμη από τα λάθη του ώστε να τολμάνε να ζητάνε την απομόνωση και την εξόντωση του χωρίς να απομονώνονται οι ίδιοι.

- Η υποστήριξη στο χιτλερικό γενοκτονικό πογκρόμ της Χαμάς στις 7/10 ο λόγος της απαγόρευσης του "Συνεδρίου για την Παλαιστίνη", και όχι ο δήθεν υπερβολικός ζήλος για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως απατεωνίστικα λέει ο Βαρουφάκης

- Λύση δύο κρατών σημαίνει καταδίκη του ισραηλινού επεκτατισμού, σημαίνει όμως πρώτα και κύρια καταδίκη του κανιβαλικού αντισημιτισμού

Ο γνωστός μας Γ. Βαρουφάκης και το κόμμα του ανακοίνωσαν χθες ότι το γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών του απαγόρευσε την είσοδο καθώς και κάθε πολιτική δραστηριότητα στη χώρα… ακόμα και μέσω τηλεδιάσκεψης!

Τα τάγματα εφόδου χτυπήσανε ουσιαστικά ανενόχλητα στη Σταυρούπολη, ενώ προχθές, στην Παλιά Κοκκινιά ξεκίνησαν να κάνουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ τραυματίζοντας και κυνηγώντας επί τρεις ώρες, χωρίς η αστυνομία να επέμβει, πακιστανούς εργάτες που ζουν χρόνια δεμένοι με τον υπόλοιπο λαό σ αυτήν την ιστορική γειτονιά.

Πριν ένα χρόνο στη μεγαλειώδη συγκέντρωση μπροστά στο Εφετείο, όπου ανακοινωνόταν η φυλάκιση των αρχιναζί και το πιο μεγάλο κομμάτι αυτού που λέγεται αντιφασιστικό κίνημα έριχνε το σύνθημα ότι η “Χρυσή Αυγή τέλειωσε”, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ ύψωναν το πολύ τολμηρό για εκείνη τη στιγμή πανώ, που προειδοποιούσε τους δημοκράτες αντιφασίστες ότι «η μεγάλη μάχη με τους ναζιστές είναι μπροστά μας» (δες τη φωτογραφία στην αρχή αυτού του κειμένου). Τότε αυτή η άποψη είχε θεωρηθεί στην καλύτερη περίπτωση σαν μια παραδοξολογία και στη χειρότερη σαν μεμψίμοιρη ή ηττοπαθής. Σήμερα οι αντιφασίστες αναρωτιούνται με αληθινή ανησυχία τι σημαίνει η επανεμφάνιση των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου και πόσο βάρος έχει αυτή.

Σε μια κλιμάκωση της αντισημιτικής βίας στη χώρα μας προχωράει μια από τις τραμπούκικες οργανώσεις, του πουτινικού νεοχιτλερισμού στα Εξάρχεια, η ΚΕΔ-Avantgarde. Αυτή η οργάνωση, η μόνη που τόσο ανοιχτά και ωμά στη χώρα μας  υπερασπίζει τη νεοχιτλερική εισβολή στην Ουκρανία*, όσο ανοιχτά υπερασπίζει τους νεοναζί γενοκτόνους της Χαμάς, με ανάρτηση της στο Ιντυμίντια** και στο Κινηματόραμα καλεί σε «συγκέντρωση διαμαρτυρίας» έξω από μια εκδήλωση  παρουσίασης ενός βιβλίου που έχει τίτλο:  «Η πάλη ενάντια στο μίσος και τα πογκρόμ κατά των Εβραίων την ιμπεριαλιστική εποχή». Είναι για πρώτη φορά που διοργανώνεται στη χώρα μας αντισυγκέντρωση για να ασκήσει τουλάχιστον  ψυχολογική βία και έμμεσα να απειλήσει με άσκηση φυσικής βίας τους συμμετέχοντες σε μια εκδήλωση που καταφέρεται ενάντια στον αντισημιτισμό. Μάλιστα η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη στο βαθμό που αυτή η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου γίνεται μέσα σε έναν κλειστό χώρο.  

 

Η ΟΑΚΚΕ είχε εκτιμήσει αμέσως μετά τις εντυπωσιακές συλλήψεις των ναζιστών που έγιναν τον περασμένο Σεπτέμβρη, ότι παράλληλα μεθοδεύεται η πολιτική τους ενδυνάμωση,όπως και το δυνάμωμα του αντισημιτισμού.  

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δίνει τρία πολύτιμα ιστορικά μαθήματα στο λαό μας που ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχάσει. Το πρώτο είναι ότι αυτός ο λαός, που στις συνηθισμένες μέρες του ακολουθεί μια άρχουσα τάξη δίχως χαρακτήρα και τόλμη, η οποία περιμένει έγκριση από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις για να κάνει το παραμικρό, αποτόλμησέ μια πολύ μεγάλη πολιτική εξέγερση ενάντια σε μια στυγνή δικτατορία χωρίς καμμιά ξένη έγκριση. Το δεύτερο είναι ότι οι πιο προωθημένες και συνεπείς δημοκρατικές δυνάμεις που μπήκαν μπροστά σ αυτήν την εξέγερση δεν ήταν οι ως τότε πιο μεγάλες αστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά μικρές πολιτικές οργανώσεις δεμένες με την εργατική ιδεολογία και πολιτική, δηλαδή ακριβώς με την πιο καταπιεσμένη τάξη της κοινωνίας. Το τρίτο, και για το οποίο όπως θα δούμε όχι τυχαία δεν γίνεται πολύς λόγος σε αυτές τις επετείους είναι ότι και αυτή η μεγάλη εξέγερση όπως και κάθε άλλη αντίστοιχη σ αυτή τη χώρα βρήκε και έμπνευση και πολιτικό στήριγμα μέσα σε ένα πανευρωπαϊκό κίνημα όπως εκείνο που εκείνη την περίοδο στρεφόταν στα δυο κομμάτια της Ευρώπης, το δυτικό και ανατολικό ενάντια στις δύο πιο ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις, τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ και τη σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία. 

Αυτά τα μαθήματα πρέπει να τα κρατάμε βαθιά στο μυαλό μας γιατί θα μας δίνουν κατεύθυνση, έμπνευση και αισιοδοξία στα πολύ δύσκολα χρόνια, χρόνια δικτατοριών και άγριου πολέμου, αλλά και μιας μεγαλειώδους αντίστασης που θα έρθουν στη χώρα μας, και στην ως τα σήμερα δημοκρατική Ευρώπη.