Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

20 χρόνια μετά τη σκηνοθετημένη «κατάρρευση» της ρωσικής υπερδύναμης, οι ηγεμονιστές του Κρεμλίνου συνεχίζουν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ και να καταπατούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Τα κράτη αυτά – ειδικότερα τα

Το ηρωϊκό πνεύμα της ουκρανικής αντίστασης μετέφερε στο κέντρο μιας παγερής επίσημης Ελλάδας με τη συγκέντρωση της στο Σύνταγμα η ουκρανική κοινότητα τη Δευτέρα στις 11 Νοέμβρη. Και λέμε παγερής γιατί ιδιαίτερα με ευθύνη του νέου δήμαρχου της Αθήνας Δούκα, του πρώτου δημάρχου που έχει τόσο στενές σχέσεις με το σοσιαλφασισμό, παραχωρήθηκε την ίδια ώρα η πλατεία σε μία εθνοσοβινιστική άγνωστη στο πανελλήνιο «Κίνηση Πολιτών Πρώτα η Ελλάδα» που έκανε μία συγκέντρωση με δέκα άτομα, μία μικροφωνική εγκατάσταση, και μία οθόνη υπολογιστή. Λόγω αυτής της μεθόδευσης οι ουκρανοί υποχρεώθηκαν να μεταφέρουν τη δική τους στο πεζοδρόμιο στο πάνω μέρος της πλατείας. 

Θυμίζουμε ότι στην προηγούμενη κινητοποίηση της ουκρανικής κοινότητας στις 24/8 στην πλατεία Συντάγματος είχε επιτραπεί στους αντισημίτες φίλους της Χαμάς να κάνουν αντισυγκέντρωση στο πάνω μέρος της πλατείας με προκλήσεις και προπηλακισμούς ενάντια στη συγκέντρωση των Ουκρανών.

  

Οι αποκαλύψεις για την ύπαρξη μιας καμπάνιας επηρεασμού του αμερικανικού λαού μέσω διαφημίσεων του facebook για λογαριασμό του Κρεμλίνου και πιο πολύ η αποκάλυψη ότι το τελευταίο μπορούσε να οργανώνει διαδηλώσεις λευκών ρατσιστών και να προκαλεί αντιδιαδηλώσεις αντιφασιστών μέσα σε περιφερειακές πολιτείες των ΗΠΑ, δίνει νέα διάσταση στην επέμβαση των νέων τσάρων στα εσωτερικά της ανταγωνιστικής τους αμερικανικής υπερδύναμης. Αυτό που είναι εκπληκτικό στην δεύτερη περίπτωση είναι το πόσο καλά η ρώσικη υπερδύναμη παρακολουθεί, μελετάει και αναλύει τις αντιθέσεις πολιτικές και κοινωνικές μέσα στις ΗΠΑ, ώστε να μπορεί να επεμβαίνει σε αυτές και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα και στους δύο πόλους κάθε τέτοιας αντίθεσης.

Η σαρωτική και σχεδόν αναίμακτη νίκη των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, πριν καν προλάβουν να αποσυρθούν από τη χώρα οι αμερικανικές και νατοϊκές δυνάμεις, που έλεγχαν ουσιαστικά από στρατιωτική άποψη τους βασικούς εσωτερικούς της κόμβους από το 2001, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση διεθνώς και σχολιάστηκε από πολλούς ανθρώπους.

 

Ο να­ζι­στής Πού­τιν στην κοι­νή συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που με τον Τσί­πρα, ό­ταν αυ­τός ε­πι­σκέ­φτη­κε τη Μό­σχα, α­να­φέρ­θη­κε με­τα­ξύ άλ­λων και στα ζη­τή­μα­τα των ε­μπο­ρι­κών συ­ναλ­λα­γών Ρω­σί­ας και Ελ­λά­δας. Εί­πε ο Πού­τιν: “συ­ζη­τή­σα­με τη συνερ­γα­σί­α με­τα­ξύ των χω­ρών μας, αλ­λά και θέματα της πε­ρι­φε­ρεια­κής συ­νεργα­σί­ας. Ι­διαί­τε­ρη ση­μα­σί­α δό­θη­κε στον το­μέ­α του ε­μπο­ρί­ου.

 

Οι φιλοναζιστές στην ηγεσία της κυβέρνησης της Ουκρανίας παίζουν το ρόλο  του μπαμπούλα του ρωσικού πληθυσμού για να δίνουν άλλοθι στον Πούτιν, όμως είναι οι πιο στενοί του σύμμαχοι

Οι εκτιμήσεις μας για τις συριακές εξελίξεις, το ότι δηλ. δε συνέβη εκεί το Δεκέμβρη καμία πραγματική αλλαγή καθεστώτος παρά ένα παλατιανό πραξικόπημα ενορχηστρωμένο από τη ρωσική νεοχιτλερική υπερδύναμη και το ότι η τελευταία ενώ παριστάνει την αδυνατισμένη κερδίζει στρατηγικά θέσεις πολύ περισσότερες από όσες διατηρούσε ως χθες, αρχίζουν ήδη να επιβεβαιώνονται.    

Πρώτα-πρώτα επιβεβαιώνεται αυτό που γράφαμε στο άρθρο με τίτλο «ΣΥΡΙΑ: Η ρωσική υπερδύναμη κάνει την πιο μεγάλη της προέλαση στη Μέση Ανατολή την ώρα που η περικυκλωμένη Δύση πανηγυρίζει» σε σχέση με τη φύση του καθεστώτος μετά τις 8 Δεκέμβρη: ότι «η νέα συριακή κρατική εξουσία θα είναι ένα κράμα των πιο ρωσόφιλων στοιχείων της πανίσχυρης παλιάς ασαντικής γραφειοκρατικής μηχανής συν τα ηγετικά στελέχη της Ταχιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS) κάτω από την ηγεσία της δεύτερης».  

Ο πόλεμος που έχει ξεκινήσει ο ρωσοκινέζικος Άξονας εναντίον της Ουκρανίας και γενικότερα της Ευρώπης δεν παίρνει μόνο την κλασική μορφή της στρατιωτικής επίθεσης, αλλά είναι και υβριδικός, δηλαδή πολυεπίπεδος. Ο Άξονας έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι διαθέτει μεγάλη φαντασία σʼ αυτόν τον τομέα. Παράδειγμα η ενεργειακή περικύκλωση της Ευρώπης, που έχει προκαλέσει μεγάλες αυξήσεις σε είδη πλατιάς κατανάλωσης.

  Η μεθόδευση της παράδοσης   Στις 4 Οκτωβρίου η γενική συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ ενέκρινε το σχέδιο της αποικιοκρατικής συμφωνίας: «ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΕΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΔΕΗ-ΔΕΠΑ». Με αυτή τη συμφωνία η κυβέρνηση, οι έξι κομματικές ηγεσίες και η ναζιστική συμμορία,  υποτάσσουν την προμήθεια σε φυσικό αέριο της ΔΕΗ στη ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) με αυθαίρετες τιμές και δημιουργούν έτσι ένα ενιαίο πακέτο  πώλησης ΔΕΠΑ-ΔΕΗ με σκοπό τη διαδοχική παραχώρηση των δύο εταιρειών στην Gasprom, πρώτα της ΔΕΠΑ και μετά της ΔΕΗ.

Κάλεσμα για υποστήριξη στην αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στη ρώσικη εισβολή απευθύνει η ουκρανική κοινότητα με διοργάνωση πορείας από το μετρό στο Πανεπιστήμιο προς το Σύνταγμα την Κυριακή στις 23/2 στις τρεις το μεσημέρι. Η διοργάνωση της πορείας και της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα γίνεται στα πλαίσια ενός παγκόσμιου καλέσματος στήριξης στην Ουκρανία γιατί σε λίγες μέρες κλείνουν τρία χρόνια από τότε που η Ρωσία εξαπατώντας όλο τον πλανήτη, ξεκίνησε τον κατακτητικό της πόλεμο με τη ναζιστική γενοκτονική πλατφόρμα της άρνησης της ύπαρξης ουκρανικού έθνους και κράτους.

Σήμερα ο ηρωικός και παρατεταμένος αντιστασιακός πόλεμος της Ουκρανίας περνάει την πιο δύσκολη εποχή του αφού οι νέοι Χίτλερ έχουν στο πλευρό τους την ηγεσία Τραμπ, ό,τι πιο βρώμικο, επιθετικό και κανιβαλικό έχει βγάλει ποτέ του ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.

Τώρα πια μόνο η ενότητα της Ουκρανίας με την Ευρώπη και η ενότητα της ίδιας της Ευρώπης απέναντι στο νεοναζιστικό άξονα Ρωσίας-Κίνας και τον κουίσλιγκ τους Τραμπ μπορούν όχι μόνο να καθυστερήσουν αλλά ακόμα και να αναχαιτίσουν την επέλαση του.Η ΟΑΚΚΕ θα είναι εκεί στο πλευρό της ουκρανικής κοινότητας για άλλη μια φορά. Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί αυτή την Κυριακή για να σπάσουμε την αυξανόμενη απομόνωση που έχει επιβάλλει διακομματικά το ελληνικό πολιτικό καθεστώς με επικεφαλής του τους φασίστες και τους σοσιαλφασίστες ενάντια στους ουκρανούς μετανάστες και στο κίνημα στήριξης στη μεγαλειώδη και μαχητική αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στα τέρατα. Ειρήνη σημαίνει μόνο ένα πράγμα τελικά: να φύγει ο κατακτητής από όλο το έδαφος της Ουκρανίας.