Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι με την παραχώρηση της ΔΕΠΑ στο ρώσικο κρατικό μονοπώλιο να του παραχωρήσει και τον έλεγχο της βιομηχανίας που καταναλώνει φυσικό αέριο, κυρίως της βαριάς βιομηχανίας. Οι ψηλές τιμές του φυσικού αερίου 

Μόλις η Ευρώπη βγήκε από τις καραντίνες της πανδημίας και έτσι αύξησε την παραγωγή της οπότε και την ενεργειακή της κατανάλωση, η Ρωσία του Πούτιν έπαψε να της δίνει το πολύ παραπάνω αέριο που χρειαζόταν όπως το έδινε πριν την πανδημία. Έτσι οι τιμές του έχουν ανέβει από 3 έως 8 φορές (!) πιο ψηλά από πριν ανάλογα με το πόσο διαθέσιμο αέριο από άλλες χώρες υπάρχει στη διεθνή αγορά. Την πιο βαριά επίπτωση από αυτό το στραγγαλισμό της ΕΕ στην ηλεκτρική της παραγωγή την έχει η Ελλάδα γιατί οι κομματικές ηγεσίες της έχουν σαμποτάρει κάθε άλλη πηγή ενέργειας και έχουν εξαρτήσει τη χώρα μας πιο πολύ από κάθε άλλη της ΕΕ από το ρώσικο φυσικό αέριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα κόμματα καλύπτουν τη δυσμενέστερη από ποτέ σε βάρος της χώρας μας νέα συμφωνία για το φυσικό αέριο με τη Ρωσία που υπέγραψε ο Μητσοτάκης και με θράσος εμφανίζει σαν νίκη.  

Σύμ­φω­να με το νο­μο­σχέ­διο για το φυ­σι­κό α­έ­ριο που πρό­κει­ται να ψηφι­στεί στη Βου­λή και συ­γκε­κριμ­μέ­να στην πα­ρά­γρα­φο 2 του άρ­θρου 12 η τι­μή χρή­σης του δι­κτύ­ου φυ­σι­κού α­ε­ρί­ου α­πό το έ­να ευ­ρώ τη με­γα­βα­τώ­ρα που εί­ναι σή­με­ρα α­νε­βαί­νει στα τέσ­σε­ρα ευ­ρώ. Η αύ­ξη­ση εί­ναι ο­ρι­ζό­ντια σε ό­λες τις βιο­μη­χα­νί­ες, πράγ­μα το ο­ποί­ο ση­μαί­νει ό­τι αυ­τή η αύ­ξη­ση των 3 ευ­ρώ/MWh ση­μαί­νει μια αύ­ξηση στο κό­στος α­ε­ρί­ου πε­ρί­που 8%, ό­πως κα­ταγ­γέ­λει η έ­νω­ση βιο­μηχα­νι­κών κα­τα­να­λω­τών ε­νέρ­γειας.

Δυόμιση μήνες μετά τις 24 του Φλεβάρη οπότε ξεκίνησε η μεγαλύτερη και πιο ωμή εισβολή σε μια ευρωπαϊκή χώρα από μια άλλη μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο αρχίζουν να διακρίνονται αχνά, κυρίως μέσα από τα γεγονότα και λιγότερο μέσα από τις δικές της διακηρύξεις, οι ευρύτερες στοχεύσεις της πουτινικής Ρωσίας, που η ίδια θέλει να συσκοτίζει και να πνίγει στην αμφιβολία. Παίρνοντας υπόψη μας το μακροπρόθεσμο, καλά μελετημένο, γεμάτο θεαματικές προσποιήσεις και κυρίως παγκόσμιο τρόπο με τον οποίο δρα πάντα αυτή η πιο πολιτική από τις δύο υπερδυνάμεις, εκτιμάμε ότι η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης.

Και εκεί που ο ευρωπαϊκός οικονομικός γίγας νόμιζε ότι θα απογειωθεί μετά την έξοδο του από την πανδημική οικονομική συρρίκνωση ένιωσε ένα σιδερένιο χέρι να του έχει αρπάξει το πόδι. Κοίταξε και είδε ότι ήταν η Ρωσία του Πούτιν. Αυτή, την ώρα που η παγκόσμια ζήτηση για πρώτες ύλες ιδιαίτερα για τις ενεργειακές εκτοξεύτηκε απότομα μετά τα αντι-πανδημικά λοκντάουν και ενώ η ΕΕ είχε αδειάσει τις αποθήκες της του φυσικού αερίου από έναν πολύ ψυχρό χειμώνα και ένα πολύ θερμό καλοκαίρι, μείωσε ξαφνικά την παροχή αερίου στην ΕΕ κατά 20% με αποτέλεσμα

  Μόνο ένα δημοκρατικό κίνημα του λαού και ένα νέο κίνημα εργαζομένων μπορούν να την εμποδίσουν   Το νομοσχέδιο που κατατίθεται και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή σχετικά με το «σπάσιμο» της ΔΕΗ, σε «μικρή» (30%  της σημερινής ΔΕΗ) και «μεγάλη» ΔΕΗ (70% της σημερινής ΔΕΗ), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σχέδιο για την παραχώρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας στη ρώσικη υπερδύναμη και στη ντόπια ρωσόδουλη ολιγαρχία που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.

Δε χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς οι­κο­νο­μο­λό­γος, ού­τε ευ­φυ­ής οι­κο­νομι­κός α­να­λυ­τής, ού­τε να έ­χει με­λε­τή­σει το «Κε­φά­λαιο» του Μάρ­ξ, για να κα­ταλα­βαί­νει ό­τι χω­ρίς πα­ρα­γω­γή δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει πλού­τος για να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη μιας κοι­νω­νί­ας. Γιαυ­τό και η α­ρι­στερά των με­γά­λων κοι­νω­νικών ε­πα­να­στά­σε­ων του πε­ρα­σμέ­νου αιώ­να, ό­πως και οι πρώ­τες σο­σια­λι­στι­κές κοι­νω­νί­ες και οι λα­ϊ­κές δη­μο­κρα­τί­ες, το πρώ­το πράγ­μα που φρό­ντι­ζαν μό­λις έ­παιρ­ναν την ε­ξου­σί­α ή­ταν την υ­λι­κή πα­ρα­γω­γή.

 

Η βαριά βιομηχανία  που είναι η βάση για την ύπαρξη της χώρας μας σαν μιας σύγχρονης, ανεξάρτητης  και προοδευμένης χώρας με ένα λαό με κάπως ψηλό βιοτικό επίπεδο, βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Αιτία το συστηματικό σαμποτάζ

Η ενεργειακή κρίση που πλήττει την Ευρώπη επηρεάζει και τη χώρα μας. Μέχρι εκεί σταματάει η ανάλυση που επιτρέπει να γίνεται πλατύτερα πάνω στο ζήτημα το κυρίαρχο διακομματικό πολιτικό καθεστώς. Μια πιο προσεκτική ματιά θα φώτιζε ωστόσο, όχι μόνο τις αιτίες αυτής της κρίσης, που κυρίως έγκεινται στην πολιτικό-στρατιωτική επίθεση του ρωσικού χιτλερικού μονοπωλίου, αλλά και την ελληνική ιδιαιτερότητα, δηλ. το σαμποτάρισμα από το πολιτικό καθεστώς της εγχώριας παραγωγής, που προκαλεί εδώ ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι στη χώρα μας η μη αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και το σαμποτάρισμα της παραγωγής ορυκτών καυσίμων κινδυνεύει να καταστήσει απόλυτη την εξάρτησή της από ξένους προμηθευτές πετρελαίου (Ιράκ, Καζακστάν, Ρωσία κτλ.) και φυσικού αερίου. Το παρακάτω άρθρο του Κωνσταντίνου Γιωτόπουλου – τέως γενικού διευθυντή Οικον. ΔΕΗ, τέως προέδρου Επιτροπής Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Επιχειρήσεων με Δημόσια Συμμετοχή (CEEP) και τέως διευθύνοντος συμβούλου της ΤΡΑΜ ΑΕ – στην Capital της 19/10 (https://www.capital.gr/me-apopsi/3589319/pio-sobares-gia-tin-ellada-oi-epiptoseis-tis-energeiakis-krisis), καταγγέλλει αυτήν ακριβώς την πολιτική του σαμποτάζ, το κρυμμένο αυτό σκάνδαλο μεγατόνων ενάντια στο οποίο εδώ και αρκετό καιρό και με ιδιαίτερο σθένος παλεύει η ΟΑΚΚΕ.

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.