Κάτι τέτοιο έρχεται να επιβεβαιώσει την εκτίμησή μας για το βρόμικο ρόλο του Τραμπ – αυτού του θλιβερού αποτελέσματος ρωσικής επέμβασης στα εσωτερικά των ΗΠΑ και δείγματος μέγιστης παρακμής της αμερικανικής μονοπωλιακής αστικής τάξης – σαν του μεγαλύτερου ως τώρα παγκόσμιου προβοκάτορα στην υπηρεσία του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού.   

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal, οι χώρες και τα διυλιστήρια που αγοράζουν ιρανικό πετρέλαιο και χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ όταν δεν στρέφονται προς αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες για να αγοράσουν πετρέλαιο στρέφονται προς τη Ρωσία. Ακόμα και χώρες που εξαιρέθηκαν προσωρινά από το εμπάργκο (Ινδία, Ν. Κορέα, Ιαπωνία) μείωσαν δραστικά ή μηδένισαν τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου. «Η Ρωσία, όμως, δεν έχει λόγους να φοβάται τις συνέπειες από το εμπάργκο της Ουάσιγκτον. Υφίσταται, έτσι κι αλλιώς, οικονομικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ και η οικονομία της και το χρηματοπιστωτικό της σύστημα δεν εξαρτώνται τόσο από τις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη».

Ο μεγάλος κερδισμένος είναι η Ρωσία όχι τόσο οικονομικά όσο πολιτικοστρατιωτικά.  Έτσι, επειδή λίγοι πια αγοράζουν ιρανικό πετρέλαιο, το αγοράζει φτηνά λόγω χαμηλής ζήτησης η Ρωσία η οποία το «επεξεργάζεται για εγχώρια χρήση. Και το αποτέλεσμα είναι να διαθέτει στο ακέραιο το δικό της ακριβό πετρέλαιο για εξαγωγές και να επωφελείται οικονομικά. Έχει επανειλημμένως τονίσει πως θα αγοράζει εφεξής τουλάχιστον 100.000 βαρέλια ιρανικού πετρελαίου την ημέρα, το οποίο θα πληρώνει μόνον σε είδος διοχετεύοντας στην Τεχεράνη μηχανολογικό εξοπλισμό και τρόφιμα»(Καθημερινή, 9/11). Το βασικό δηλαδή κέρδος για τη Ρωσία είναι ότι το Ιραν πρέπει να παίρνει πια από αυτήν και όχι από πολλές άλλες χώρες μηχανολογικό εξοπλισμό και τρόφιμα. Αυτή είναι μια στρατηγικού χαρακτήρα εξάρτηση.

Μεγάλο πλήγμα τέτοιας φύσης, αν και πολύ μικρότερο από αυτό του Ιράν, δέχεται η Ευρώπη, καθώς τα διυλιστήρια της αντικαθιστούν το ιρανικό με το ρωσικό πετρέλαιο που, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε θείο. «Σύμφωνα με την WSJ, τα ιταλικά διυλιστήρια των Eni SpA και Saras SpA έχουν ήδη αντικαταστήσει το ιρανικό πετρέλαιο, αυξάνοντας τις αγορές τους από τη Ρωσία ιδιαίτερα σε πετρέλαιο Ουραλίων. Η γαλλική Total διέκοψε πλήρως τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου το καλοκαίρι και άρχισε να αγοράζει 217.000 βαρέλια ρωσικό αργό την ημέρα». Η οικονομική προσέγγιση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων με το Κρεμλίνο συμπίπτει με την απόπειρα της ηγεσίας της ΕΕ να αυτονομηθεί από το ΝΑΤΟ και να συγκροτήσει δικό της ευρωπαϊκό στρατό ακριβώς επειδή η προεδρία Τραμπ την αντιμετωπίζει πια σαν εχθρό. Ετσι και η Ευρώπη με τους ρωσόφιλους μέσα της  θα κάνουν τα πάντα ώστε ο ευρωπαικός στρατός να διάκειται εχθρικά προς τις  ΗΠΑ.

Τα πράγματα είναι τόσο άσχημα που η ΕΕ, δηλαδή οι ρωσόφιλοι της ΕΕ κατάφεραν να ανατεθεί στην Ελλάδα να οργανώσει και να φιλοξενήσει στο έδαφός την ευρωπαϊκή σχολή πληροφοριών, δηλαδή κατασκόπων, στα πλασία της σχετικής αποστολής του ευρωπαικού στρατού! (https://www.militaire.gr/quot-ton-praktoron-i-scholi-quot-i-ee-ftiachnei-scholi-kataskopon-kai-i-ellada-echei-rolo-protagonistiko/). Στο σκεπτικό της απόφασης για να παίξει αυτόν τον κρισιμότατο ρόλο η Ελλάδα είναι οι στενές σχέσεις της με τη Ρωσία!!! Υποτίθεται δηλαδή ότι επειδή έχει καλές προσβάσεις στη Ρωσία η Ελλάδα θα μπορεί να εκπαιδεύει πιο καλά τους κατασκόπους εναντίον της. Εννοείται ότι μέσω της υποτακτικής της Ελλάδας θα διαθέτει η Ρωσία μια σχολή κατασκόπων με την οποία θα έχει την καλύτερη δυνατή πρόσβαση στα στρατιωτικά μυστικά της  μέχρι θανάτου αποβλακωμένης ΕΕ.

Πάντως ο προβοκάτορας Τραμπ εκτός από το Ιράν δεν έχασε ευκαιρία να πασάρει την πιο ισχυρή σύμμαχο των ΗΠΑ και το ενεργειακό στήριγμα όλης της Δύσης, τη Σαουδική Αραβία στους νέους χίτλερ του Κρεμλίνου με αφορμή τη στυγνή δολοφονία του δημοσιογράφου Κασόγκι. Παρότι η κυβέρνηση του Ριάντ υποσχέθηκε την τιμωρία των δολοφόνων και ο γενικός εισαγγελέας έχει ζητήσει τη θανατική καταδίκη 5 εξ αυτών, και την ώρα που η Μόσχα δηλώνει την εμπιστοσύνη της στον Σαλμάν ότι δεν ήταν αυτός που διέταξε την δολοφονία, η ΣΙΑ, που έχει σαν νέα επικεφαλής της μία υπερασπίστρια των βασανιστηρίων ονόματι Χάσπελ που διορίστηκε φέτος από τον  έμπιστο ΥΠΕΞ του Τραμπμ Μάικ Πομπέο, δείχνει τον πρίγκιπα διάδοχο και ουσιαστικό αρχηγό της χώρας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν σαν τον υπεύθυνο για τη στυγερή δολοφονία προετοιμάζοντας την αμερικάνικη και τη διεθνή κοινή γνώμη για μέτρα εναντίον του που σε τέτοιες περιπτώσεις τα αναλαμβάνει το Κογκρέσσο ώστε να μην εκτεθεί ο διακηρυγμένος πουτινόφιλος Τραμπ και να γίνει ακόμα πιο εύκολο στον Πούτιν να παρηγορήσει τον δαρμένο Σαλμάν.    

Ο Σαλμάν διαθέτει όλα τα αντιδραστικά προσόντα που απαιτούνται για να έχει διατάξει προσωπικά τη δολοφονία του Κασόγκι καθώς είναι ο πρώτος σαουδάραβας σύγχρονου τύπου δικτάτορας που βγήκε μέσα από την ολιγαρχική  ως τώρα διακυβέρνηση  των πριγκίπων μεγαλογαιοκτημόνων του μαύρου χρυσού. Όμως αυτό είναι άλλο πράγμα από το να κηρύσσεται διπλωματική και στρατιωτική απομόνωση της τελευταίας μεγάλης πετρελαιοπαραγωγού χώρας του τρίτου κόσμου που δεν ανήκει στην σφαίρα επιρροής του ρωσοκινεζικού άξονα, για να πέσει κι αυτή με ορμή στην αγκαλιά του. Ειδικά είναι εξοργιστικό να συζητάει η Γερμανία να μην παραδοθούν παραγγελμένα σε αυτήν όπλα από τη Σ. Αραβία για αντίποινα στην δολοφονία Κασόγκι την ώρα που την ίδια στιγμή θα της τα δώσει μια Ρωσία, που έχει εξαρτήσει μέχρι το μεδούλι ενεργειακά τη Γερμανία και το χειρότερο έχει κάνει χιλιάδες φορές περισσότερα και απείρως ειδεχθέστερα εγκλήματα από αυτά που θα μπορέσει ποτέ να διαπράξει ο μικρομεσαίος τραμπούκος Σαλμάν.

Η καταγγελία των διαφόρων Σαλμάν για τα εγκλήματά τους και μάλιστα στο έδαφος τρίτων χωρών, όπως του Κασόγκι στην Τουρκία, είναι σωστή και απαραίτητη πράξη για δημοκρατικές διακρατικές σχέσεις αλλά το σπρώξιμό τους για να πάνε μια ώρα αρχύτερα στους νέους Χίτλερ, ενάντια στους οποίους κρατιέται η πιο σιχαμερή  υποχωρητική στάση όταν δεν είναι πράξη αποκοτιάς, είναι μια φιλοχιτλερική πολιτική αισχίστου είδους.