Στο τέλος του χρόνου λήγουν οι συμβάσεις με τη ΔΕΗ των ενεργοβόρων βιομηχανιών υψηλής τάσης (ΥΤ). Η κυβέρνηση έδωσε εντολή στον υπεύθυνο υπάλληλό της στην ΔΕΗ, να παρατείνει δύο μήνες τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέων συμβάσεων και να βάλει αυξήσεις 20 - 40% στην υψηλή τάση, στο ακριβότερο κατά 40% σε όλη την ΕΕ ηλεκτρικό ρεύμα των βιομηχανιών έντασης ενέργειας. Πάνω σε αυτές τις αυξήσεις βάζει τώρα η κυβέρνηση και επιπλέον προσαυξήσεις στο κόστος εξισορρόπησης του target model που με τον πιο βρώμικο τρόπο εφαρμόζει από το Νοέμβρη, ενώ καταργεί επίσης και το νυχτερινό φτηνότερο τιμολόγιο των χαλυβουργιών και των τσιμεντοβιομηχανιών κυρίως. Επίσης καταργεί τις εκπτώσεις όγκου, ενώ επιπλέον η ΔΕΗ ζητά αποζημίωση από τις βιομηχανίες που οι αγορές τους σε ηλεκτρική ενέργεια σε διάστημα ενός μήνα είναι μικρότερη κατά ποσοστό μεγαλύτερο από το 2% από αυτή που δηλώθηκε («Τα 5 σημεία διαφωνίας ΔΕΗ – Βιομηχανίας στις διαπραγματεύσεις για τα νέα τιμολόγια – Δίμηνη παράταση από τη ΔΕΗ – Έντονη δυσαρέσκεια από τη βιομηχανία» γράφει το Εnergy Press στις 24 /12 /2020 https://energypress.gr/news/ta-5-simeia-diafonias-dei-viomihanias-stis-diapragmateyseis-gia-ta-nea-timologia-dimini).

Σύμφωνα με την μελέτη του Πισσαρίδη, που παρήγγειλλε η ίδια κυβέρνηση, μια μείωση κατά 10% της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας, στην ΥΤ, στις βιομηχανίες έντασης ενέργειας, δημιουργεί 12.000 θέσεις εργασίας και μια αύξηση του ΑΕΠ κατά 600 εκατ. (Δες : «Η συνταγή Πισσαρίδη για το ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας» 25 11 2020   https://energypress.gr/news/hr-kolonas-i-syntagi-pissaridi-gia-energeiako-kostos-tis-viomihanias). Αντίθετα ακριβώς από τις προτάσεις Πισσαρίδη η ΔΕΗ χρεώνει τις βιομηχανίες με 20 - 40% αύξηση του ρεύματος (χώρια τις άλλες αυξήσεις που αναφέραμε) και με σταθερές αναλογίες μιλάμε για την απώλεια 24.000 - 48.000 θέσεων εργασίας στη βαριά βιομηχανία έντασης ενέργειας και επομένως για το κλείσιμό της αν η χώρα δεν αντισταθεί στους εγκληματίες.

Τον περασμένο Ιούλιο ο Μητσοτάκης κατά «τον χαιρετισμό του στην παρουσίαση της νέας επένδυσης της ΕΛΒΑΛ στην μονάδα παραγωγής της εταιρείας, στα Οινόφυτα Βοιωτίας», έλεγε τα αντίθετα από αυτά που κάνει τώρα: «…..Η ενέργεια είναι κρίσιμη παράμετρος για τη λειτουργία της βαριάς βιομηχανίας. Και αυτό έχει ξεχωριστή σημασία, ειδικά για τη βαριά βιομηχανία, σε μια χώρα όπου διαχρονικά είχαμε ενεργειακό κόστος από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Και, ήδη, οι ενεργοβόρες μονάδες συμβάλλουν στην ευστάθεια του συστήματος. Επανεκκινεί, επίσης, ο μεταβατικός μηχανισμός αποζημίωσης ευέλικτης ισχύος, ενώ σύντομα θα μειωθεί και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης και στο ρεύμα μέσης τάσης» (Business News 16/7/2020, «Έμφαση στη βαριά βιομηχανία για την τόνωση της οικονομίας», ΑΠΕ-ΜΠΕ https://www.amna.gr/business/article/474121/Emfasi-sti-baria-biomichania-gia-tin-tonosi-tis-oikonomias).

Στην ίδια του παρουσίαση έλεγε επίσης ότι: «’Ακουσα και από τον νομπελίστα καθηγητή Πισσαρίδη, αλλά και τους επιφανείς ακαδημαϊκούς, τα άξια στελέχη της αγοράς που τον πλαισιώνουν, το σχέδιό τους για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Ένα σχέδιο το οποίο θα οριστικοποιηθεί μέχρι το Σεπτέμβριο και θα αποτελεί ένα κείμενο αναφοράς που θα δεσμεύει όλους μας, Κυβέρνηση, αλλά και τους φορείς της αγοράς, εκπροσώπους εργοδοτών και εργαζομένων σε ένα συγκροτημένο σχέδιο ελληνικής ιδιοκτησίας για το πως θα μετασχηματίσουμε την ελληνική οικονομία και θα την κάνουμε πιο ανταγωνιστική. Αυτό που θα κάνει πράξη το σύνθημά μας: Η Ελλάδα που παράγει, η Ελλάδα που εξάγει».

Είναι φανερό ότι δεν έχουμε εδώ ένα πρωθυπουργό που αλλάζει θέση και πολιτική γιατί απρόβλεπτοι παράγοντες διαμόρφωσαν μια νέα πραγματικότητα, είτε γιατί προβαίνει σε διορθωτικές κινήσεις και προσαρμογές της πολιτικής του κρατώντας τις αρχές αυτής της πολιτικής σταθερές. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν εξαιρετικά δόλιο εκτελεστή που καθησυχάζει τα θύματα πριν τα χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή Η εξήγηση που δίνουμε για την επιλογή αυτής ειδικά της στιγμής είναι ότι μόλις τώρα έχει τρελάνει από τη χαρά τους τους μεγαλοεπενδυτές των ΑΠΕ, στους οποίους τώρα μόλις υποσχέθηκε δις επενδύσεων και τους οποίους σήμερα έχει μαζί του σαν συμμάχους του για το τσάκισμα της ενεργοβόρου βιομηχανίας, άλλα αύριο μπορεί να φάει ζωντανούς κάποιους από αυτούς. Γιατί η βαριά βιομηχανία απαιτεί σταθερή παροχή ενέργειας, δηλαδή λιγνίτη, φυσικό αέριο και φράγματα που οι ΑΠΕ δεν μπορούν να δίνουν οπότε πρέπει να πληρώνουν ψηλά αντισταθμιστικά για την εξισορρόπηση.

Για οποιονδήποτε λόγο και αν ο Μητσοτάκης καθησύχαζε τον Ιούλη τη βαριά βιομηχανία, που σήμερα πυροβολεί στην καρδιά, ένα είναι σίγουρο, ότι αυτό δεν τόλμησαν να το κάνουν ούτε οι Παπανδρέου, Σαμαράς και Τσίπρας που τουλάχιστον δεν ξεγέλασαν σε τέτοιο βαθμό τους ψηφοφόρους τους μεταμφιεζόμενοι σε φιλελεύθερους φιλοεπενδυτές. Αλλά τι καλύτερο θα μπορούσε κανείς να περιμένει από έναν άνθρωπο που έγινε πρωθυπουργός προδίδοντας τον ίδιο τον πατέρα του και την αδελφή του. Ο τύπος είναι ένα σαιξπηρικό τέρας χωρίς όμως το δραματικό μεγαλείο των ηρώων του μεγάλου ελισαβετιανού. Είναι μόνο ένας άθλιος εγκάθετος μιας μεγάλης δύναμης μέσα σε μια επαρχιώτικη αστική τάξη με μηδέν χαρακτήρα. Πολύ καταστροφικός αλλά και πολύ λίγος.