Γιατί αυτό που έγινε σημαίνει είτε ότι ο ήρωας αρχηγός του κινήματος δείλιασε, είτε ακόμα χειρότερα ότι έχει κάνει συνδιαλλαγή με την κυβέρνηση. Δηλαδή ότι έχει συμφωνήσει να ικανοποιηθεί αργότερα το αίτημά του και σε αντάλλαγμα να σταματήσει την απεργία πείνας ώστε να μην φανεί ότι η κυβέρνηση ή η δικαιοσύνη εκβιάζονται, και έτσι να μπορέσει ο Μητσοτάκης να δικαιολογήσει στο κόμμα του την ικανοποίηση του αιτήματος Κουφοντίνα. Μάλιστα μετά από αυτή την εξέλιξη δεν μπορεί να αποκλειστεί και η περίπτωση μιας πιο χοντρής πολιτικής απάτης, ότι δηλαδή είχαμε όλο αυτό τον καιρό να κάνουμε με ένα κρατικά φυλασσόμενο ομοίωμα απεργίας πείνας, καθώς είδαμε στο μεταξύ μια υπερφυσικής διάρκειας απεργία δίψας που κράτησε 11 ολόκληρες μέρες και η οποία χωρίς εξηγήσεις σταμάτησε, για να συνεχιστεί πάλι σαν σκέτη απεργία πείνας, ενώ επί 65 ολόκληρες μέρες δεν είχαμε ούτε μια φωτογραφία ενός υπεραπισχνασμένου απεργού πείνας και δίψας.

Στην πραγματικότητα αυτό που έγινε είναι σύμφωνο με τη μακριά πορεία ενός κατά συρροή δολοφόνου, ο οποίος πυροβολούσε άοπλους ανθρώπους μένοντας ασύλληπτος για δεκαετίες επειδή η οργάνωση στην οποία ανήκε ήταν υπό διαρκή κρατική-παρακρατική κάλυψη. Στη συνέχεια όταν αυτή η οργάνωση απoσύρθηκε από το ελληνικό κράτος μετά τις πιέσεις μιας υπερδύναμης (ΗΠΑ) με τέτοιο τρόπο ώστε να μην εμφανιστούν οι πολιτικοί δεσμοί της με αυτό το κράτος και κυρίως με την άλλη υπερδύναμη (Ρωσία), αυτός αντί να παραμείνει στην παρανομία, όπως θα έκανε κάθε επαναστάτης ηγέτης, παραδόθηκε ο ίδιος στην αστυνομία διαβεβαιώνοντας μάλιστα εχθρούς και φίλους της ότι δυστυχώς η οργάνωση του εξαρθρώθηκε εντελώς. Στη συνέχεια κατηγορήθηκε από δύο επίσης μακρόχρονα φυλακισμένους συντρόφους του (Γιωτόπουλος, Τζωρτζάτος) ότι ήταν ο άνθρωπος που οργάνωσε την παράδοση όλης της οργάνωσης στην αστυνομία αφήνοντας την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο τα κατάλληλα αδιαμφισβήτητα τεκμήρια ενοχής. Αυτός τους κατηγόρησε ότι αυτοί ήταν χαφιέδες της ασφάλειας όμως τελικά ήταν εκείνος που έπαιρνε άδειες όταν εκείνοι έπαιρναν λιγότερες ή δεν πήραν ποτέ ενώ ήταν αυτός και όχι εκείνοι που είχε μεταφερθεί στις καλύτερες δυνατές φυλακές.

Τώρα ο άνθρωπος αυτός έχει αναδειχθεί σε κεντρικό ντε φάκτο ήρωα σύσσωμης της ψευτοαριστερής ρωσόφιλης, και ως πρόσφατα κυβερνητικής αντιπολίτευσης καθώς και των βίαιων παρακρατικών φασιστικών και σοσιαλφασιστικών αποσπασμάτων της, δηλαδή τουλάχιστον του μισού κράτους. Μάλιστα η δήλωση διακοπής της απεργίας αυτού του «αντικαπιταλιστή» είναι έτσι συνταγμένη ώστε να καλεί αντικειμενικά κι άλλες δυνάμεις στην πιο πλατιά «δημοκρατική» ενότητα ενάντια όχι καν σε ολόκληρη τη ΝΔ, αλλά μόνο «στην οικογένεια που κυβερνά» - δηλαδή στη δυτικόφιλη και μισοδημοκρατική πτέρυγα της ΝΔ, η οποία θεωρεί ανοήτως μέσα στη μειοψηφική της αδυναμία ότι ο ρωσόφιλος, κρυφο-φιλοσυριζαίος και ανοιχτά φιλοκνίτης Μητσοτάκης είναι ο αρχηγός της. Πρόκειται για αυτόν που μαζί με τον σκοτεινό Χρυσοχοΐδη, τον επιδέξιο πακεταριστή-στεγανοποιητή της «17Ν», αναθέτουν στην αστυνομία, και μάλιστα σε μία αστυνομία βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στο χρυσαυγιτισμό, να λύσει ένα καθαρά πολιτικό πρόβλημα όπως είναι αυτό της βίας των ταγμάτων εφόδου στα Πανεπιστήμια που στην πηγή της βρίσκονται κυρίως δύο εσωτερικές σε αυτά δυνάμεις: ο ΣΥΡΙΖΑ και το ψευτοΚΚΕ. Είναι ακριβώς τέτοιου είδους νομοθετήματα που έχουν δώσει φτερά σ αυτά τα δυο κόμματα, ενώ ευνουχίζουν κάθε πραγματική δημοκρατική αντίσταση των μαζών σε αυτά. Η κοινή βαθιά γραμμή του Μητσοτάκη με τους Σύριζα-ψευτοΚΚΕ στο ζήτημα της αστυνομίας φανερώνεται σε ένα καίριο σημείο: στην άρνηση όλων τους να απαιτήσουν ή να προχωρήσουν σε μέτρα θεσμικού εσωτερικού εκδημοκρατισμού της αστυνομίας, ιδιαίτερα στο πιο βασικό που είναι η αποχρυσαγιτοποίησή της.

Αυτό που στο βάθος συμβαίνει σήμερα μέσα στη βαθιά παρακμή της ελληνικής άρχουσας τάξης είναι ότι νέα ισχυρά τμήματα της, κυρίως νέοι ανατολικοί κρατικοί ολιγάρχες, που εκπροσωπούν ανερχόμενους στην περιοχή και στον κόσμο φασιστικούς ιμπεριαλισμούς εμφανίζουν σήμερα σαν δήθεν λαό σε εξέγερση μια δικιά τους κρατική γραφειοκρατική ψευτοαριστερά, η οποία τώρα σπρώχνει δραστήρια σε μια περίοπτη πολιτική θέση ένα στέλεχος που εκπροσωπεί ό,τι πιο σκοτεινό και δολοφονικό όλο αυτό το νέο μπλοκ εξουσίας διαθέτει ντυμένο με τα ρούχα των πιο γνήσιων και πιο ηρωικών λαϊκών αγώνων. Τέτοια ρούχα γεμίζουν σύντομα τρύπες γιατί πέφτουν πολύ φαρδιά στους σφετεριστές τους και έτσι σέρνονται κατά γης.

* https://www.oakke.gr/antifasism/item/1301- Απεργία πείνας Κουφοντίνα: Ένα πολιτικό κίνημα υπέρ της «17Ν» κρυμμένο σαν δήθεν “κίνημα υπέρ του νόμου”