Τότε η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία με καμπάνια και κινητοποίηση τη μέρα της δίκης είχαν προειδοποιήσει τους δημοκράτες ότι παρά το θετικό χαρακτήρα της καταδίκης, αυτή ήταν μια μισή καταδίκη, με κουτσουρεμένες ποινές, με σύντομο χρόνο αποφυλάκισης, το 1/4 από τις ποινές που επιβλήθηκαν τυπικά (3,5 χρόνια στη φυλακή αντί για 13) και κυρίως με δικαίωμα καθόδου των ναζιστών στις εκλογές, την ίδια στιγμή που δεν γινόταν καμία κίνηση αποναζιστικοποίησης στην αστυνομία και στο στρατό και ιδίως στην εκκλησία (Σεραφείμ Πειραιά-Νικόλαος Μεσογαίας), δηλαδή στον κρατικό μηχανισμό που αυτοί είχαν δύναμη και όπου υπάρχουν πυρήνες που τους στηρίζουν.

Οχτώ μήνες μετά, η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή ξαφνικά και εσπευσμένα, με ελάχιστη δημοσιότητα, και χωρίς καμία διαβούλευση, τροποποίηση του εκλογικού νόμου για την επαναφορά της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, δηλαδή της ποινής που κατάργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των ναζιστών, και γενικά για να κοπεί, υποτίθεται, ο δρόμος τους στις εκλογές. Οπότε βγήκαν και νέες κραυγές για δήθεν αντιναζιστικό θρίαμβο.

Όμως αυτές οι διατάξεις το μόνο που δεν κάνουν είναι να απαγορεύουν τη συμμετοχή των ναζί στις επόμενες εκλογές. Στις επόμενες εκλογές μπορούν να κατέβουν άνετα όλοι οι φυλακισμένοι ναζί, αρκεί να μην είναι επικεφαλής ή μέλη της διοίκησης των συνδυασμών στους οποίους θα είναι υποψήφιοι!!! Η συμμετοχή των ναζί απαγορεύεται ουσιαστικά από τις κάποιες πολύ επόμενες εκλογές, αφού προϋπόθεση για να μην μπορούν να συμμετέχουν ως απλοί υποψήφιοι (όχι ως επικεφαλής δηλαδή) είναι η καταδίκη τους να γίνει αμετάκλητη, δηλαδή να επικυρωθεί η απόφαση από το Εφετείο και στη συνέχεια από τον Άρειο Πάγο. Αυτό σημαίνει μετά από πιθανά περισσότερες από μια εκλογές. Ακόμα κι έτσι όμως πρόκειται για μία ρευστή απαγόρευση γιατί μία διάταξη του εκλογικού νόμου μπορεί εύκολα να τροποποιηθεί. Επίσης είναι άγνωστο τι απόφαση θα βγάλει το Εφετείο σχετικά με τις ποινές, που έχει σημασία γιατί η απαγόρευση ισχύει για ίσο χρονικό διάστημα με αυτό της ποινής. Είναι χαρακτηριστικό και ακόμα πιο ανησυχητικό ότι οι εκλογικές διατάξεις για τους χρυσαυγίτες ψηφίστηκαν από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Βελόπουλο αλλά καταψηφίστηκαν από το ψευτοΚΚΕ και το Μέρα 25 και μάλιστα με το φιλοχρυσαυγίτικο σκεπτικό ότι η μισοαπαγόρευση δεν έπρεπε να επιβληθεί γιατί δήθεν απειλεί και τα υπόλοιπα κόμματα, ιδιαίτερα μάλιστα το ψευτοΚΚΕ λόγω της «επαναστατικής» του δράσης!

Έτσι ίδια κι όμοια βάζουν στη συνείδηση των δημοκρατικών μαζών οι ψευτοκομμουνιστές το ναζισμό και τον κομμουνισμό. Πιστεύουν δηλαδή ότι οι αποδεδειγμένοι δολοφόνοι ναζί πρέπει να μπορούν να κατεβαίνουν στις εκλογές γιατί αλλιώς μια αστική δημοκρατία θα μπορούσε να απαγορεύει και στους πραγματικούς κομμουνιστές να κατεβαίνουν στις εκλογές. Λένε δηλαδή στην ουσία ότι οι δημοκρατικές μάζες που στα χέρια τους κρατάνε στην ουσία τις αστικές δημοκρατίες και δεν τις αφήνουν να πηγαίνουν σε φασιστικές εκτροπές, θα ζητούσανε από τις εκλεγμένες δημοκρατικές κυβερνήσεις τους να απαγορεύσουν τους πραγματικούς κομμουνιστές να είναι νόμιμοι.

Πότε στην ιστορία το κάνανε αυτό οι δημοκρατικές μάζες; Ποτέ!

Οι δημοκράτες δεν ασκούν βία σε κόμματα που δεν τους ασκούν βία. Οι δημοκράτες, οπότε και οι αστικές δημοκρατίες ασκούν βία σε φασίστες και αντίστροφα κυβερνήσεις που ασκούν βία σε πραγματικούς κομμουνιστές είναι φασιστικές κυβερνήσεις ή τουλάχιστον κυβερνήσεις στις οποίες οι φασίστες έχουν το πάνω χέρι. Στην πραγματικότητα εκείνο που υπονοεί το ψευτοΚΚΕ είναι ότι σκοπεύει να ασκήσει κάποια στιγμή πλατειά βία στους δημοκράτες γιατί ακριβώς δεν είναι κομμουνιστικό κόμμα, αλλά ένα φασιστικό κόμμα που προσποιείται το κομμουνιστικό, δηλαδή ένα σοσιαλφασιστικό κόμμα. Και αυτό φαίνεται πιο καλά σε όποιο συνδικάτο έχει εξουσία, όπου πάντα ασκεί δικτατορία και κάνει ελεεινούς τραμπουκισμούς, αλλά φαίνεται και όπου κάνει τραμπουκισμούς ακόμα και αν δεν έχει εξουσία, καθώς ξέρει να δρα πραξικοπηματικά κάτω από στήριξη φασιστικών και σοσιαλφασιστικών μερίδων αστικών κυβερνήσεων όπως όταν διαλύει αρχαιρεσίες συνδικαλιστικών οργάνων ακόμα και συνεδρίων που δεν ελέγχει ή όταν κλείνει και πύλες εργοστασίων επιβάλλοντας «απεργίες» χωρίς την έγκριση των εργατών.

Στην πραγματικότητα το επιχείρημα του περί απαγορεύσεων κομμουνιστών που κάνουν αστικές δημοκρατίες το αντλεί από εκείνες τις αστικές δημοκρατίες σε ανατολικές χώρες της Ευρώπης που είχαν υποστεί φρικτές και πολύχρονες φασιστικές δικτατορίες από ψευτοκομμουνιστικά κόμματα και τώρα τα απαγορεύουν. Είναι αλήθεια ότι σε αυτές τις χώρες μπορούν και πραγματικοί κομμουνιστές να πληρώσουν για σύμβολα που λέρωσαν και προβόκαραν οι κάλπικοι κομμουνιστές, οι προβοκάτορες του πραγματικού κομμουνισμού, και πραγματικά σε τέτοιες χώρες παλιοί αντικομμουνιστές και μάλιστα φασίστες και ναζί βγαίνουν τώρα και ζητάν δικαίωση. Αλλά σε τέτοιες χώρες, και τέτοια δεν είναι η Ελλάδα, οι αληθινοί κομμουνιστές πρέπει να ενωθούν με τη μεγάλη πλειοψηφία των μαζών και πρώτον να καταδικάζουν σαν φασίστες τους ψευτοκομμουνιστές και δεύτερον να ζητήσουν να τεθούν εκτός νόμου όλοι οι ναζήδες, όλοι οι κλασικοί φασίστες που ήταν πάντα και είναι και εχθροί του λαού οπότε και όλων των αληθινών κομμουνιστών. Αλλά για ποια ανατολική χώρα, με προηγούμενη ψευτοκομμουνιστική δικτατορία, στην οποία έχουν έρθει κλασικοί παλιοί φασίστες και κλασικοί αντικομμουνιστές στα πράγματα, πχ σαν την Ουγγαρία, ή ακόμα περισσότερο σαν την ίδια τη Ρωσία κάνει θόρυβο ζητώντας δημοκρατία το ψευτοΚΚΕ και οι ομόλογοι του; Όχι, ίσα ίσα σε αυτές τις χώρες ψευτοκομμουνιστές και φασίστες έχουν κοινή στρατηγική αντίληψη για όλα τα διεθνή στρατηγικά ζητήματα καθώς έχουν ταύτιση, ειδικά στον αντιευρωπαϊσμό ως μίσος στην αστική Δημοκρατία.

Για αυτό το ψευτοΚΚΕ ψήφισε υπέρ του κατεβάσματος των ναζί στις εκλογές στην Ελληνική Βουλή. Γιατί όπως και οι ναζί χτυπάει την αστική δημοκρατία και θέλει να την καταργήσει από τα δεξιά, δηλαδή από την πλευρά του νεοχιτλερικού Άξονα Ρωσίας-Κίνας τον οποίο με αυτοθυσία υπηρετεί απλά από άλλο πολιτικό πόστο. Αυτή την αλήθεια την κρύβει το ψευτοΚΚΕ επικαλούμενο τον ξυλοδαρμό που δέχτηκαν τα μέλη του λίγο πριν τη δολοφονία Φύσσα στο Πέραμα. Όμως η ιστορία απέδειξε ότι και αυτόν τον ξυλοδαρμό - σε μια από τις ελαχιστότατες συμπλοκές που είχε στις δεκαετίες δράσης της ΧΑ - τον χρησιμοποίησε πολιτικά το ψευτοΚΚΕ για να καλύψει το πιο μεγάλο έγκλημα που έχει γίνει στο ελληνικό εργατικό κίνημα: Δέχτηκε να μένει στον ίδιο χώρο δουλειάς στη Ζώνη του Περάματος, σε διπλανά γραφεία από τα δικά του, νόμιμο, χωρίς ποτέ να το ενοχλήσει, και χωρίς ποτέ να ζητήσει από το εργατικό κίνημα και από τη δικαιοσύνη να το καταργήσει το πρώτο ανοιχτά ρατσιστικό σωματείο στην Ελλάδα, το σωματείο της Χρυσής Αυγής στη Ζώνη.

Οι λόγοι για τους οποίους με πολλές δεκαετίες καθυστέρηση το ψευτοΚΚΕ, όπως και η υπόλοιπη ρωσόφιλη αστική τάξη, πήγαν ξαφνικά σε δίκη τους ασύδοτους και με χιλιάδες εγκλήματα στην πλάτη τους έλληνες ναζήδες είναι ότι πρώτο και κύριο ήταν έντονη η πίεση των ευρωπαϊκών δημοκρατιών και δεύτερο γιατί η πουτινική Ρωσία είχε αποφασίσει πριν κιόλας την εισβολή της στην Ουκρανία να παίξει στρατηγικά το χαρτί της χώρας που θα απελευθερώσει για δεύτερη φορά την Ευρώπη από τους ναζί μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, πατώντας ακριβώς στην πιο μειοψηφική μορφή της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς ενώ συμμαχούσε με τα μαζικά κόμματά της.

Το σκάνδαλο της νομιμότητας των ναζιστών και η διάτρητη ρύθμιση του εκλογικού νόμου για την υποτιθέμενη απαγόρευση τους

Το πρόβλημα της νόμιμης συμμετοχής των ναζιστών στις εκλογές μπήκε ήδη από τη στιγμή της άσκησης της ποινικής δίωξης, όταν δηλαδή κάτω από τη διεθνή πίεση η κυβέρνηση Σαμαρά αναγκάστηκε να συλλάβει τους ναζί μετά το κτηνώδες έγκλημά τους της δολοφονίας του Π. Φύσσα. Ήταν η πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία που γινόταν η σύλληψη μίας ολόκληρης κοινοβουλευτικής ομάδας με την κατηγορία της εγκληματικής συμμορίας.

Τότε όμως καμία κοινοβουλευτική ηγεσία δεν κινητοποιήθηκε για να εισαχθεί στην εκλογική νομοθεσία απαγόρευση συμμετοχής των υπόδικων χρυσαυγιτών στις εκλογές, παρά το γεγονός ότι η αυτή η ποινική δίωξη, αποκάλυπτε πως τόσα χρόνια κυβερνήσεις και κόμματα είχαν παραβιάσει την ελάχιστη υποχρέωσή τους να μην αφήνουν σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας οργανωμένους χιτλερικούς, ρατσιστές, τραμπούκους και δολοφόνους να έχουν νόμιμο πολιτικό κόμμα. Έτσι οι ναζήδες κατέβηκαν και στις ευρωεκλογές και στις βουλευτικές εκλογές όπου εκλέχτηκαν ευρωβουλευτές και βουλευτές. Η δολοφονική συμμορία έμεινε εκτός Βουλής μόνο στις εκλογές του Ιούλη του 2019 που πήρε ποσοστό μικρότερο από 3% όταν το καθεστώς, για να μην βρεθεί στην ανάγκη να έχει μια κοινοβουλευτική ομάδα ολόκληρη στη φυλακή και μυρίσει ο πλανήτης τη φασιστική μπόχα που αναδύεται από αυτή τη χώρα, κατέβασε το τέρας του Σαββίδη, το Βελόπουλο για να μοιραστούν οι ψήφοι των ναζί. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν αποχωρήσει από την εξουσία κατάργησε την ποινή της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, αφαιρώντας και το τελευταίο εμπόδιο που θα τους έβαζε μία καταδικαστική απόφαση για νέα κάθοδο στις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε στις κατηγορίες για ενεργητική υπεράσπιση της ναζιστικής συμμορίας ότι μπορούσε η στέρηση να γίνει με τροποποίηση του εκλογικού νόμου, χωρίς να κάνει τίποτα γι αυτό, ούτε ως κυβέρνηση, ούτε στη συνέχεια ως αντιπολίτευση.

Όταν το 2020 μετά από πολυετή καθυστέρηση της δίκης, ήρθε η ώρα της καταδίκης, οι διακομματικοί προστάτες των ναζιστών βρέθηκαν μπροστά στην απαίτηση του δημοκρατικού κόσμου που ήθελε η καταδίκη των χρυσαυγιτών να σημαίνει και ουσιαστική απόσυρση τους από την πολιτική ζωή. Το θέμα της απαγόρευσης επανήλθε αφού παρά την καταδίκη, οι χρυσαυγίτες μπορούσαν να κατέβουν στις εκλογές παρόλο που κάποιοι από τους υποψήφιους θα ήταν στη φυλακή.

Τι έκαναν λοιπόν τότε οι προστάτες των ναζιστών; Άφησαν χώρο και χρόνο στον πιο προβεβλημένο και πιο ρωσόδουλο ναζί, τον Κασιδιάρη, να συγκροτήσει το δικό του κόμμα που πήρε την έγκριση του Αρείου Πάγου λίγο πριν την καταδικαστική απόφαση, και στη συνέχεια μέσα από τη φυλακή να το οργανώσει, να κάνει εκπομπές και δηλώσεις μέσω ίντερνετ, και τελικά να συμμετέχει με τηλεδιάσκεψη (!) σε οργανωτική συνδιάσκεψη όπου ανακοίνωσε τους βασικούς υποψήφιους και τις περιφέρειες που θα κατέβαιναν στις επόμενες εκλογές. Ανάμεσα σε αυτούς, βρίσκονται με τις φάτσες του στην ιστοσελίδα του Κασιδιάρη και το βιογραφικό τους επτά απόστρατοι αξιωματικοί του στρατού, και τέσσερις απόστρατοι αξιωματικοί της αστυνομίας!

Πρωταγωνιστικό ρόλο εδώ είχε η κατάργηση της ποινής της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων από το ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αν αυτή η ποινή ακουγόταν στη δικαστική αίθουσα θα έκοβε τη φόρα του Κασιδιάρη, ενώ με όλους τους χρυσαυγίτες πρώην βουλευτές να έχουν στην πλάτη τους ποινή στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων, θα μπορούσε να ανοίξει ο δρόμος για μία ουσιαστική τροποποίηση του εκλογικού νόμου που θα έφερνε καθολική απαγόρευση και με την πρωτόδικη απόφαση.

Τελικά στα τέλη Μάη το κόμμα Κασιδιάρη εμφανίστηκε σε δημοσκόπηση στο Σκάι με 1,4%. Δεν είναι πολύ αλλά δεν είναι καθόλου λίγο για δολοφόνους στη φυλακή.

Τότε ο Βορίδης έφερε στη Βουλή την τροπολογία του εκλογικού νόμου που υποτίθεται ότι αφορούσε το θέμα της συμμετοχής των χρυσαυγιτών στις εκλογές γιατί τελικά όπως κατέβηκε, και δεν τους εμποδίζει να συμμετέχουν στις επόμενες εκλογές και υποβαθμίζει το θέμα σα μία δευτερεύουσα πλευρά ενός νόμου-σούπα.

Οι διατάξεις προβλέπουν μερική στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για τους χρυσαυγίτες καταδικασμένους με την πρωτόδικη απόφαση για διεύθυνση εγκληματικής συμμορίας, και συγκεκριμένα προβλέπουν ότι δεν μπορούν να κατέβουν στις εκλογές συνδυασμοί με επικεφαλής και εκπροσώπους τους καταδικασμένους σε κάθειρξη. Δηλαδή δεν θα μπορούν να συμμετέχουν μόνο σαν επικεφαλής οι Κασιδιάρης, Μιχαλολιάκος, Λαγός και σία.

Το μόνο θετικό σημείο του νόμου είναι ότι επαναφέρει τουλάχιστον την καταργημένη από το ΣΥΡΙΖΑ ρύθμιση του ποινικού δικαίου για ολική στέρηση δικαιωμάτων όταν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Για τους χρυσαυγίτες αυτό σημαίνει ότι όλοι οι καταδικασμένοι της ηγεσίας της Χ.Α. χάνουν το δικαίωμα τους να κατέβουν σαν υποψήφιοι, μόνο όμως αφού τελειώσει η δίκη και στον Άρειο Πάγο, δηλαδή σε χρόνο σαφώς μετά τις επόμενες εκλογές και ίσως μεθεπόμενες εκλογές αφού οι επόμενες θα γίνουν με απλή αναλογική, οπότε πολύ κοντά μπορεί να γίνουν οι μεθεπόμενες. Η ποινή της στέρησης πάντως θα ισχύει για όσα χρόνια ισχύει η ονομαστική ποινή και όχι η σκανδαλωδώς μικρή ποινή που τελικά θα εκτίσουν (3,5 χρόνια) με τις ευνοϊκές διατάξεις.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αναμασάνε διαρκώς πως έχει δεμένα τα χέρια τους το Σύνταγμα για να επιβάλουν καθολική απαγόρευση καθόδου των ναζιστών στις επόμενες εκλογές χωρίς να έχει τελειώσει η δίκη και στο Εφετείο και στον Άρειο Πάγο. Αν ήθελαν να εμποδίσουν τους ναζιστές να κατέβουν στις εκλογές μπορούσαν να βρουν πολλούς τρόπους σύμφωνους με το Σύνταγμα. Δεν χρειαζόταν να περιοριστούν από την απόφαση της δίκης. Έχει αποδειχτεί ότι η “Χρυσή Αυγή” λειτουργούσε σα στρατός ρατσιστικής βίας. Κάθε συνδυασμός που συμπεριλαμβάνει τους οργανωτές αυτής της βίας είτε σαν επικεφαλής, είτε σαν υποψήφιους, μπορεί να αποκλείεται για αυτό το λόγο και μόνο, και κανέναν άλλο. Δεν είναι η νομική φόρμουλα, ούτε το Σύνταγμα το πρόβλημα. Μπορούν να εφαρμόσουν όποια νομική φόρμουλα θέλουν. Το θέμα είναι ότι δεν θέλουν. Πρόθυμα άλλωστε παραβιάζουν για χρόνια υπέρ της “Χρ. Αυγής” ένα άλλο νομικό κείμενο που έχουν υπογράψει και που έχει για τη χώρα δεσμευτική ισχύ τουλάχιστον ισότιμη με τις διατάξεις του Συντάγματος, την κυρωμένη από το ελληνικό κράτος Διεθνή Αντιρατσιστική Σύμβαση του ΟΗΕ που επιβάλει την απαγόρευση των ναζιστικών οργανώσεων. Ο Βορίδης στη Βουλή όπως θα αναφέρουμε πιο κάτω επιβεβαίωσε ότι το ελληνικό κράτος θα συνεχίζει να την παραβιάζει, γιατί απλά μπορεί να το κάνει.

Μισή απαγόρευση μέσα σε ένα νόμο-σούπα κατάλληλα φτιαγμένο για να μπορεί να την καταψηφίσει το ψευτοΚΚΕ, χωρίς να κατηγορηθεί για φιλοναζισμό

Η μισή απαγόρευση για τους επικεφαλής με την πρωτόδικη απόφαση αποδυναμώθηκε κι άλλο με τον ίδιο το νόμο. Οι απαγορεύσεις του νόμου δεν αφορούν μόνο τους χρυσαυγίτες, δηλαδή όσους έχουν καταδικαστεί για διεύθυνση εγκληματικής συμμορίας. Εντελώς αναιτιολόγητα η κυβέρνηση έφερε έναν κουβά διατάξεων του Ποινικού Κώδικα για τις οποίες ισχύει η ίδια απαγόρευση, εφόσον υπάρξει πρωτόδικη απόφαση σε βαθμό κακουργήματος. Αυτός ο κουβάς συμπεριλαμβάνει σύμφωνα με την έκθεση του ίδιου του Βορίδη, την προσβολή του δημοκρατικού πολιτεύματος, την εσχάτη προδοσία και βασανιστήρια, την προσβολή της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, την προσβολή της διεθνούς ειρήνης, της αμυντικής ικανότητας της χώρας, των κρατικών απορρήτων, εγκλήματα κατά άλλων κρατών, εγκλήματα κατά πολιτειακών και λοιπών οργάνων, όπως η δωροδοκία, και η δωροληψία, εγκλήματα κατά του εκλογικού σώματος, και εγκλήματα κατά της πολιτειακής εξουσίας και δημόσιας τάξης. Ανάμεσα σε αυτές τις διατάξεις είναι και η διεύθυνση εγκληματικής συμμορίας για την οποία καταδικάστηκε η ηγεσία της Χ.Α., αλλά και η αντίστοιχη διάταξη για τρομοκρατικές ενέργειες (187^Α ΠΚ).

Τέτοιοι εν δυνάμει υποψήφιοι όμως δεν υπάρχουν στη χώρα πλην των χρυσαυγιτών, τους οποίους αφορά μία μόνο διάταξη, αυτή του 187ΠΚ.

Έτσι αυτή η ρύθμιση όπως ήρθε στη Βουλή έδωσε και το «επαναστατικό» πρόσχημα στο ψευτοΚΚΕ να την καταψηφίσει. Ο λόγος που επικαλέστηκε το ψευτοΚΚΕ είναι ότι υπάρχουν κίνδυνοι για την απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων στα πλαίσια μιας αντικομμουνιστικής ΕΕ! Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στο ότι συμπεριλαμβάνονται στον κουβά οι «επικίνδυνες διατάξεις του τρομονόμου», και στο ότι με τον κουβά θα ελέγχεται τελικά η ποινική διαγωγή των ανώτατων στελεχών ενός κόμματος για να μπορεί να κατέβει στις εκλογές. Ο Βαρουφάκης ακολούθησε στην καταψήφιση το ψευτοΚΚΕ με το ίδιο σκεπτικό.

Ασφαλώς και το ψευτοΚΚΕ γνωρίζει ότι δεν κινδυνεύει ποτέ ο Κουτσούμπας ή τα στελέχη του να περάσουν από δίκη και να καταδικαστούν για κακούργημα για κανένα από αυτά τα εγκλήματα, και ότι δεν υπάρχει κανένα αντι-ψευτοΚΚΕ μένος σε μία κυβέρνηση που δεν χάνει την ευκαιρία να το ονομάζει «συνεπές» και «φερέγγυο» κόμμα και που του παραχώρησε την Πρωτομαγιά του 2020 την πλατεία του Συντάγματος για να σπάσει την απαγόρευση των συγκεντρώσεων λόγω πανδημίας.

Απλά για άλλη μια φορά προστατεύει την πλήρη νομιμότητα των ναζιστών και πιάστηκε γι αυτό το λόγο από το πρόσχημα που του έδωσαν ο Μητσοτάκης και ο Βορίδης. Αυτό φάνηκε από το ότι δεν μπήκε στον κόπο καν να δηλώσει ότι θα ψήφιζε τη μισοαπαγόρευση αν αφορούσε μόνο τη διεύθυνση εγκληματικής συμμορίας. Έβαλε την αντίθεσή του σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ότι δεν μπορεί να ελέγχονται τα ανώτατα στελέχη ενός κόμματος για οποιονδήποτε λόγο, ούτε καν για μία τέτοια ποινή!!!

Το ψευτοΚΚΕ υπερασπίστηκε με αυτή την τοποθέτηση του δύο κόμματα, το κόμμα του Κασιδιάρη, του οποίου δεν πρέπει να ελέγχονται τα ανώτατα στελέχη και με τη συγκεκριμένη αναφορά του στον “τρομονόμο” ένα οποιοδήποτε μελλοντικό κόμμα θα υπεράσπιζε μια «επαναστατική δράση τύπου 17Ν». Αλλά και αν το ψευτοΚΚΕ ήθελε να επιτρέπεται η κάθοδος ενός τέτοιου «επαναστατικού» κόμματος στις εκλογές τίποτα απολύτως δεν το εμπόδιζε να ψηφίσει τη συγκεκριμένη διάταξη με μία δημόσια δήλωση καταγεγραμμένη και μπροστά στο λαό και στα πρακτικά της Βουλής, ότι υπερασπίζει μόνο τις διατάξεις που φράζουν το δρόμο των ναζί στις εκλογές, και ότι καταδικάζει μαχητικά και θα παλέψει να ακυρώσει κάθε άλλη διάταξη ή όρο αποκλεισμού. Οπότε το βασικό που ήθελε το ψευτοΚΚΕ είναι να κατεβαίνουν οι ναζήδες στις εκλογές. Αυτή άλλωστε ήταν παλιά και πάγια θέση του που κανένα άλλο κόμμα δεν την έβγαζε με τέτοια απολυτότητα.

Η συζήτηση στη Βουλή ήταν για τις εκλογικές διατάξεις για τη “Χρυσή Αυγή”, έτσι έγινε η εισήγηση της τροπολογίας και από την κυβέρνηση που την κατέβασε και από το προεδρείο και από όλα τα κόμματα. Πως βρέθηκε ξαφνικά το ψευτοΚΚΕ να ανακαλύπτει στο νόμο μία φασιστική επίθεση ενάντια στο ίδιο και στον Κουφοντίνα που ούτε καν έχει πει μέχρι σήμερα ότι θα κατέβει σε εκλογές; Βρέθηκε πολύ φυσικά γιατί θέλει να υπάρχει ανοιχτός δρόμος για κάθε φασιστική βία, είτε αυτή προέρχεται από τους ναζί είτε προέρχεται από σοσιαλφασίστες. Άλλωστε βρέθηκε κι αυτό στο πλευρό του Κουφοντίνα στη διάρκεια του κινήματος που τον υποστήριζε όχι για το δικαίωμα του να πάει στη φυλακή που ήθελε, αλλά για την ίδια του τη δράση.

Το ψευτοΚΚΕ είναι υποχρεωμένο να υπερασπίζεται τη νομιμότητα των ναζιστών και φασιστών κάθε είδους αφού αυτοί αποτελούν βασικό συστατικό του φαιο«κόκκινου» μετώπου που υπηρετεί το στρατηγικό προσανατολισμό της δουλικής πολιτικής ηγεσίας της χώρας στο νεοχιτλερικό άξονα Ρωσίας – Κίνας. Ο Κασιδιάρης ποτέ στο παρελθόν δεν έκρυψε την αγάπη του για τη Ρωσία, παρόλο που με το μανδύα του νέου μορφώματος του φροντίζει να είναι πιο συγκρατημένος στον ορμητικό φιλοπουτινισμό του.

Αποδεικνύεται τελικά ότι το καθεστώς κάνει ότι μπορεί για να ελαφρύνει τις συνέπειες της καταδίκης για τους ναζιστές και κυρίως για να μπορέσει να υπάρξει διαδοχή της «Χ.Α.» από το κόμμα Κασιδιάρη.

Άλλωστε ούτε μια κουβέντα δεν ειπώθηκε στη Βουλή για το σκάνδαλο του ελεύθερου να οργανώνει διαδικτυακά κομματικά συνέδρια «κομματάρχη» φυλακισμένου Κασιδιάρη, παρά το γεγονός ότι έστω για τα προσχήματα, είχε προηγηθεί η υποβολή ερωτήματος στο διευθυντή των φυλακών για τις προκλητικές ελευθερίες που αυτός του δίνει από την πλευρά της ίδιας της κυβέρνησης, από τη Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σ. Νικολάου.

Ο εξευγενισμένος παλιός φασίστας Βορίδης γνωρίζοντας ότι απευθυνόταν σε μία Βουλή που συνεδρίαζε για χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα με ναζί δολοφόνους και τραμπούκους, εξήγησε το κυβερνητικό πλαίσιο των ρυθμίσεων ως εξής:

«Επειδή μπορεί να ακουστεί μια κριτική ότι αυτό δεν είναι αρκετό ή ότι μπορεί να παρακαμφθεί, θέλω να τονίσω το εξής: Το τι θα κάνουν τα όποια πολιτικά κόμματα αυτού του τύπου –στην πραγματικότητα, νεοναζιστικά πολιτικά κόμματα- και αν θέλουν να έχουν αυτούς τους ανθρώπους ως αρχηγούς τους, είναι δικό τους πρόβλημα» (!!!) Και συνέχισε: «Για εμένα το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει το ελληνικό Κοινοβούλιο ενωμένο να δείξει ότι τέτοιου είδους πολιτικές συμπεριφορές, τέτοιου είδους πολιτικές συμμετοχές, τέτοιου είδους χρήση και ανάδειξη σε αξιώματα κομματικά ανθρώπων που ήδη είναι καταδικασμένοι γι’ αυτού του τύπου τις πράξεις που περιγράφουμε, αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται ανεκτό».

Δηλαδή αποτελεί επίσημη κυβερνητική θέση, και τελικά διακομματική θέση, ότι δεν είναι υπόθεση της Βουλής και δεν αποτελεί πρόβλημα του ελληνικού κράτους το ότι νεοναζιστικά κόμματα (πολλά κιόλας, πληθυντικό αριθμό χρησιμοποίησε άφοβα ο Βορίδης) μπορούν να λειτουργούν νόμιμα και να συμμετέχουν στις εκλογές του. Το θέμα που απασχολεί αυτό το κράτος και αυτή τη Βουλή είναι μήπως οι καταδικασμένοι πλέον χρυσαυγίτες δείξουν πολύ τη μούρη τους στις εκλογές, και χαλάσουν τη βιτρίνα της χώρας στην Ευρώπη !!!

Η μάχη με τους ναζιστές είναι μπροστά μας

Τώρα αποδεικνύεται αυτό που η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία είχαν επισημάνει σαν θανάσιμο κίνδυνο στην παρέμβασή τους με πανό και προκήρυξη στη συγκέντρωση έξω από το Εφετείο τη μέρα της καταδίκης, δηλαδή ότι οι αρχιναζιστές ακόμα και μετά την καταδίκη τους θα μπορούν να συμμετέχουν στις εκλογές. Όταν με ευθύνη όλων των πολιτικών δυνάμεων που συμμετείχαν στην πολιτική αγωγή και του ΠΑΜΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθησυχάστηκαν όλοι οι δημοκράτες ότι με την απόφαση, η «Χρ. Αυγή» είναι παρελθόν.

Στο μεταξύ οι ποινές – χάδι σε συνδυασμό με τις ευνοϊκές διατάξεις για την έκτισή τους έχουν ήδη οδηγήσει σε αποφυλακίσεις. Με απόφαση δικαστικών σωμάτων αποφυλακίστηκαν δύο χρυσαυγίτες, ο πρώτος (Παπαβασιλείου, μέλος τάγματος εφόδου) καταδικασμένος για ένταξη με έξι χρόνια κάθειρξη αποφυλακίστηκε στους τέσσερις μήνες (Φλεβάρη 2021), και ο δεύτερος (Τσακανίκας, μέλος του πενταμελούς συμβουλίου της Χ.Α στη Νίκαια), επίσης με έξι χρόνια κάθειρξη, αποφυλακίστηκε στους επτά μήνες (Μάης 2021). Το σίγουρο μήνυμα είναι ότι μπορεί οποιοσδήποτε να συμμετέχει σε ναζί-συμμορία και αν συλληφθεί και καταδικασθεί για συμμετοχή στην κτηνώδη οργανωμένη βία της, να είναι έξω σε λίγους μήνες και άμα χρειαστεί να μοιράζει σφαλιάρες και ψηφοδέλτια.

Ο Λαγός ήρθε στην Ελλάδα με τη συνδρομή της αστυνομίας του Βελγίου, όπου το ελληνικό κράτος τον άφησε άνετα να ταξιδέψει, και μετά από απόφαση για άρση της ασυλίας του από το Ευρ. Κοινοβούλιο, ενώ μπήκε στη φυλακή με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή, αφού η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνωρίζει σα λόγο έκπτωσης από το αξίωμα το να είσαι καταδικασμένος ναζί-εγκληματίας. Η Ευρώπη δεν έχει δικαιοδοσία στο θέμα, και είναι υποχρεωμένη να ανέχεται τον έλληνα ναζί μέχρι τη λήξη της θητείας του. Στο μεταξύ η δικιά του οργανωμένη δράκα (ΕΛΑΣΥΝ) ήταν δραστήρια μέσα στη χώρα όλο αυτό το διάστημα σε αντιεμβολιαστική προπαγάνδα.

Ο Μιχαλολιάκος διατηρεί ιστοσελίδα στην οποία γράφει σχεδόν καθημερινά με την ιδιότητα του αρχηγού της Χ.Α. και υπογράφει από τις «Φυλακές Δομοκού».

Αυτοί μπορούν κάθε στιγμή να λειτουργήσουν σαν οπισθοφυλακές του Κασιδιάρη.

Ο Χρ. Παππάς παρέμενε φυγόποινος μέχρι που η αστυνομία του Χρυσοχοΐδη θυμήθηκε να τον μαζέψει από ένα σπίτι στου Ζωγράφου όπου βρισκόταν μήνες τώρα.

Φαίνεται πια όλο και πιο ξεκάθαρα ότι αποτελεσματική απάντηση στους ναζιστές μπορεί να υπάρξει από ένα δημοκρατικό αντιφασιστικό μέτωπο μόνο μέσα από την καταγγελία των προστατών τους, και με τη μαχητική προβολή του αιτήματος να βγουν εκτός νόμου και πάνω απ όλα με την αποναζιστικοποίηση, δηλαδή να πεταχτούν οι φίλοι τους και οι οργανωμένοι τους πυρήνες και στελέχη έξω από το κράτος.

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΣΑΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΟΠΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΑΠΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ

-Δημοσιεύτηκε στο φ. 557 της Νέας Ανατολής (Απρίλης, Μάης, Ιούνης 2021) και δημοσιεύεται ενημερωμένο-