Η κυβέρνηση Τρουντώ του Καναδά, που ανέλαβε το Νοέμβρη, επιδιώκει στενότερες οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις με τη σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα: μεγαλύτερη εξάρτηση του καναδικού κεφαλαίου από την κινεζική αγορά, περισσότερες κινεζικές επενδύσεις στον Καναδά, προσέλκυση μεγάλου κινέζικου τουρισμού και φοιτητόκοσμου κτλ. Αυτή όμως η ολοένα και στενότερη προσέγγιση έχει οδηγήσει έναν αισθητό περιορισμό των αστοδημοκρατικών δικαιώματων και ελευθεριών μέσα στη χώρα. Πρώτοι αποδέκτες αυτής της καταπίεσης είναι οι δημοσιογράφοι των πάμπολλων κινεζόφωνων μέσων που δραστηριοποιούνται στον Καναδά.

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/1174-

Ο αγώνας του ηρωικού λαού του Χονγκ Κονγκ για δημοκρατία ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου μπήκε σε μια νέα φάση από την ώρα που αυτό το καθεστώς παρέταξε επιδεικτικά στο Σεντζέν, δηλαδή στην περιοχή της Κίνας που βρίσκεται δίπλα στο Χονγκ Κονγκ, χιλιάδες στρατό καθώς και αστυνομικές δυνάμεις απειλώντας ότι αν χρειαστεί θα επέμβει για να στηρίξει «την τάξη και την ασφάλεια» στη μεγαλούπολη, δηλαδή να καταπνίξει το μαζικό αντιστασιακό της κίνημα. Ταυτόχρονα το φασιστικό καθεστώς αξιοποιώντας τα λάθη και τις αδυναμίες του δημοκρατικού κινήματος φανατίζει με γρήγορους ρυθμούς τις μάζες στην κινέζικη ενδοχώρα ενώ εκμεταλλευόμενο την κλιμάκωση των καταστροφών στο μετρό του Χ. Κονγκ και κυρίως τις επιθέσεις των διαδηλωτών στις κινέζικες επιχειρήσεις, έκανε το ποιοτικό άλμα μέσω της κυβέρνησης των ανδρείκελων της στο Χονγκ Κονγκ να επιβάλει έναν νόμο έκτακτων μέτρων -τον οποίο είχε θεσπίσει το αγγλικό αποικιακό καθεστώς- βάσει του οποίου τα ανδρείκελα θα μπορούν να κυβερνάνε με διατάγματα χωρίς να τα περνάνε από τη Βουλή (εν προκειμένω το Νομοθετικό Συμβούλιο). Το πρώτο τέτοιο διάταγμα ήταν για την τιμωρία όσων φορούν μάσκες στις διαδηλώσεις.

Μπορεί οι φαιο-«κόκκινοι» νέο-μεσαιωνιστές να αποκαλούν υγειονομικό φασισμό τα επιστημονικά μέτρα των αστοδημοκρατικών κυβερνήσεων κατά του covid, αλλά δύσκολα θα παραδεχτούν ότι ο χαρακτηρισμός αυτός αντιστοιχεί στην πραγματικότητα στα μέτρα αυθαίρετης βίας που εφαρμόζει το κινεζικό σοσιαλφασιστικό καθεστώς σε μια σειρά κινεζικές πόλεις ενάντια στον πληθυσμό, με αποκορύφωμα το ασύλληπτης σκληρότητας παρατεταμένο λοκντάουν της Σαγκάης.

Ο βρώμικος ρόλος της αμερικανικής υπερδύναμης

 Έχουμε ξαναγράψει ότι το Πακιστάν έχει μια πελώρια στρατηγική σημασία, γιατί αν ποτέ η Ρωσία

Με αφορμή την πανδημία οι νεοχιτλερικοί του Πεκίνου έχουν ως γνωστό επιδοθεί σε μια παγκόσμια διπλωματική εκστρατεία που φέρει τη μορφή «βοήθειας» προς τις πληττόμενες χώρες της Δύσης. Σε μερικές χώρες η παραπάνω εκστρατεία πετυχαίνει το στόχο της με τη βοήθεια φιλικών στον ρωσοκινέζικο άξονα κυβερνήσεων. Όμως πολλά κράτη καταγγέλλουν την κινέζικη βοήθεια σαν αναποτελεσματική ή και εντελώς σάπια (πχ ακατάλληλες μάσκες, ανακριβή τεστ) ενώ ήδη η ΕΕ ξεσκεπάζει την υποκρισία του Πεκίνου που όταν λαμβάνει ευρωπαϊκή βοήθεια συνιστά χαμηλούς τόνους στον αποστολέα ενώ όταν η ίδια στέλνει κάτι στο εξωτερικό αυτοπροβάλλεται σα σωτήρας. Το βασικότερο είναι ωστόσο ότι στο διεθνή έγκυρο τύπο μένει σταθερή και με νέα στοιχεία η αρθρογραφία για τις ευθύνες της κινεζικής πολιτικής ηγεσίας και των φίλων της σε όλο τον κόσμο, για την εμφάνιση και κυρίως για την παγκόσμια διάδοση του covid-19.

Μπορεί η μονοπωλιακή Δύση να συνεργάζεται πολιτικά και κυρίως οικονομικά με τους χειρότερους τραμπούκους και βασανιστές του πλανήτη, που δεν είναι άλλοι από τους ανερχόμενους νέους χίτλερ του άξονα Μόσχας-Πεκίνου, και να κάνει τα στραβά μάτια σε πολλά από τα εγκλήματά τους, όμως η συσσωρευμένη πείρα της αυτοκαταστροφικής αυτής στάσης έχει διαμορφώσει στην κοινή γνώμη και σε μια μερίδα των πιο εκτεθειμένων σε αυτούς δυτικών μονοπωλιστών, τη συνείδηση ότι υπάρχουν όρια σ’ αυτή τη στάση. Αυτό φάνηκε μεταξύ άλλων κατά τις παραμονές της ευρωκινεζικής συνόδου της 14/9 όταν ο κινέζος πρόεδρος έστειλε τον υπουργό του των εξωτερικών Ουάνγκ Γι σε 5 ευρωπαϊκές χώρες για να απειλήσει ένα συγκεκριμένο ευρωπαϊκό κράτος μόνο και μόνο γιατί τόλμησε να προβάλει μια αντίσταση στην επιθετικότητα και το φασισμό του Πεκίνου.

Πρόσφατα η κυβέρνηση της Τανζανίας αποφάσισε να διακόψει την κατασκευή του λιμανιού Μπαγκαμόγιο που χρηματοδοτείται από το κινεζικό κράτος. Το έργο υπογράφηκε στα 2013 και φιλοδοξεί να δημιουργήσει το μεγαλύτερο λιμάνι στην ανατολική Αφρική, όμως ο νυν πρόεδρος της χώρας Τζον Μανγκουφούλι το απέρριψε χαρακτηρίζοντάς το «εκμεταλλευτικό και επικίνδυνο». Είπε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι οι κινέζοι χρηματοδότες έθεσαν «σκληρούς όρους που μόνο τρελοί θα μπορούσαν να τους αποδεχτούν» (The Economic Times, 6/7).

Δημοσιεύσαμε στις 16 Ιούνη μια ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ στην οποία διατυπώναμε τη θέση ότι ο πόλεμος που ξεκίνησε με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν εξυπηρετεί το σχέδιο της πουτινικής Ρωσίας να ανεβάσει με τη βοήθεια του Τραμπ τους πιο δουλικούς υποτακτικούς της στην εξουσία του Ιράν ώστε να ελέγξει όλη τη Μέση Ανατολή και έτσι να περικυκλώσει την Ευρώπη και να τη στραγγαλίσει ενεργειακά. Αυτή η τοποθέτηση μας δεν συμφωνεί αυτή τη στιγμή με εκείνη πολλών δημοκρατών και αντι-αντισημιτών που πιστεύουν ότι το χτύπημα που δίνει το Ισραήλ στο Ιράν ακόμα και με την ηγεσία του ακροδεξιού Νετανιάχου, ακόμα και με τη βοήθεια του φασίστα Τραμπ μόνο καλό μπορεί να κάνει στον κόσμο. Πρόκειται κατά τη γνώμη μας για εκείνο το πολιτικό λάθος που συνίσταται στο να κρύβει ένας μικρότερος αποτρόπαιος εχθρός έναν μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντισημιτική τρομοκρατική δικτατορία του Ιράν που αγκομαχάει για να φτιάξει λίγες πυρηνικές κεφαλές να κρύβει τη νεοχιτλερική Ρωσία, το αληθινό παγκόσμιο αλλά ακόμα καλυμμένο κέντρο του αντισημιτισμού με τις 6000 δικές της πυρηνικές κεφαλές, η οποία απλά αφήνει δυο φασίστες φίλους της, τον Τραμπ και τον Νετανιάχου να της προσφέρουν στο πιάτο ένα εγχειρισμένο και υποταγμένο στην ίδια Ιράν.

Για έναν ανάλογο στόχο του εχθρού που κρύβει έναν πιο μεγάλο, έχει γραφτεί το αρκετά εκτεταμένο κείμενο που ακολουθεί παρακάτω. Αυτό προσπαθεί να καταδείξει πως ο αρχικά δίκαιος, παρά τα λάθη του, πόλεμος της Γάζας τον οποίο προκάλεσε η γενοκτονική πρόβα Ολοκαυτώματος της 7 Οκτώβρη του 2023 από ένα τοπικό τέρας που λέγεται Χαμάς, και μετά η μετατροπή αυτού του πολέμου σε άδικο επεκτατικό στη δεύτερη σημερινή του φάση, αποτελούν πρωτοβουλίες πολιτικών ρευμάτων που έχουν πίσω τους το ίδιο ιμπεριαλιστικό κέντρο, το νεοχιτλερικό ρωσοκινεζικό Άξονα, με ηγέτη τη Ρωσία. Αυτό το κέντρο είχε με την προβοκάτσια της 7 του Οκτώβρη και τον πόλεμο στη Γάζα έναν στόχο: να προκαλέσει μια μοναδική στην ιστορία παγκόσμια έκρηξη του γενοκτονικού αντισημιτισμού. Η λογική της πρότασης μας για την αντιμετώπιση αυτής της έκρηξης είναι η εξής: ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να υπερασπίσει την ασφάλεια του και να αμυνθεί απέναντι στους αντισημίτες, όπως δεν μπορεί αυτό να το κάνει ο κάθε δημοκράτης αντι-αντισημίτης στον κόσμο, παρά μόνο αν αισθανθεί τον εαυτό του και λειτουργήσει σαν μέρος ενός παγκόσμιου αντιφασιστικού μετώπου. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να αμυνθεί στους γενοκτόνους αντισημίτες αν δεν στέκεται απέναντι στους νεοχιτλερικούς αλλά συνεργάζεται μαζί τους ενάντια στα θύματα τους, όπως όταν το Ισραήλ ψήφισε μαζί με μια χούφτα δικτατορίες στο πλευρό της φασιστικής κλίκας Τραμπ υπέρ της Ρωσίας και κατά της Ουκρανίας.(1) Με όσο έντιμα και δημοκρατικά κίνητρα και αν συντάσσονται στην πλειοψηφία τους οι δημοκράτες στο πλευρό του Ισραήλ στους δύο ταυτόχρονους πολέμους που διεξάγει αυτή τη στιγμή, αυτό που μετράει είναι η πολιτική γραμμή που αυτοί υπηρετούν και αυτή είναι μια γραμμή αντιδραστική. Αλλά εκείνον που αναλύουμε στο παρακάτω κείμενο, που στο μεγαλύτερο μέρος του γράφτηκε πριν τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν, είναι τον πιο βασικό από τους δυο πολέμους που είναι της Γάζας γιατί αυτός έχει το πιο παγκόσμιο και βαθύ αποτέλεσμα, καθώς φουσκώνει το καύσιμο για το μεγάλο έγκλημα που ετοιμάζει ο ρωσοκινεζικός Άξονας, το νέο Ολοκαύτωμα με σημαία τον αντισημιτικό «αντισιωνισμό» που σημαίνει την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ και την εξόντωση των πιο μαχητικών υπερασπιστών της ύπαρξής του σε όλο τον κόσμο.

Η διαρκώς αυξανόμενη επιθετικότητα της ρωσικής νεοναζιστικής υπερδύναμης και των συμμάχων της, Κίνας-Ιράν, ανά τον πλανήτη προμηνύει το ξέσπασμα ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Χρόνο με το χρόνο, Ρωσία και Κίνα αυξάνουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες και εκσυγχρονίζουν ταχύτατα το στρατό τους.