Το αποτέλεσμα είναι ότι η εταιρεία ανακοίνωσε προχθές την πρόθεση της να εγκαταλείψει την Ελλάδα και ήδη απέλυσε 70 εργαζόμενους, επιβεβαιώνοντας με τραγικό τρόπο τις εκτιμήσεις μας.
Στην κατάπτυστη απόφασή του το ΣτΕ επαναλαμβάνει τους αβάσιμους ισχυρισμούς του ΔΕΔΔΗΕ περί υποχρέωσης αναγραφής της ελληνικής θυγατρικής σαν υπεργολάβου του συγκεκριμένου τμήματος της σύμβασης όπως και του ποσοστού της σύμβασης που πρόκειται να ανατεθεί σ’ αυτόν, τη στιγμή που η ελληνική εταιρεία αποτελεί την βασική επένδυση του ομίλου στους έξυπνους μετρητές με το εργοστάσιο στον Κόρινθο να εξάγει πάνω απ’ το 90% της παραγωγής του σε χώρες όπως είναι οι ΗΠΑ και εκείνες της Ευρώπης. Σε άλλο σημείο αναφέρει η απόφαση ότι «εάν η αιτούσα είχε αμφιβολία, ως ισχυρίζεται, ως προς τα στοιχεία που έπρεπε να υποβάλει ή ως προς την ερμηνεία όρων της Πρόσκλησης, είχε τη δυνατότητα είτε να ζητήσει σχετικές πληροφορίες και διευκρινήσεις από τον αναθέτοντα φορέα, όπως έπραξαν –άλλωστε– άλλοι συνυποψήφιοί της φορείς» κτλ. Αυτό που δε λέει εδώ το ΣτΕ είναι πως αν οι ελληνικές αρχές είχαν μια στοιχειώδη εντιμότητα θα έπρεπε να είχαν ενδιαφερθεί και να ζητούσαν οι ίδιες από τον ελβετικό όμιλο να τους δώσει τις απαιτούμενες διευκρινήσεις για ένα σημείο της προσφοράς από το οποίο έλειπε μια σαφής εγγραφή που όμως όπως βεβαιώνει η Λάντις Γκυρ υπήρχε σε «όλα τα έγγραφα της αίτησης» αν στ’ αλήθεια τις χρειάζονταν, αντί να τον πετάξουν απ’ έξω, και μάλιστα στα μουλωχτά.
Η απάντηση του ομίλου ήρθε μέσω του CEO Βέρνερ Λίμπερχερ και έλεγε μεταξύ άλλων ότι: «Είμαστε βαθιά απογοητευμένοι από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς έχουμε δείξει τη δέσμευσή μας στην Ελλάδα με την παρουσία μας για πάνω από 50 χρόνια και με μεγάλες επενδύσεις στην Κόρινθο, άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ μόνο την τελευταία δεκαετία, αυξάνοντας σταθερά την παρουσία μας στην Ελλάδα και προσφέροντας περισσότερες από 1.000 θέσεις εργασίας. Η απόφαση είναι ιδιαίτερα απογοητευτική, καθώς δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να λάβουμε μέρος στη διαγωνιστική διαδικασία, αλλά αποκλειστήκαμε από τη φάση της προεπιλογής, αν και είμαστε ο μοναδικός κατασκευαστής έξυπνων μετρητών σε όλη την Ελλάδα.
Φυσικά, θα είχαμε κατασκευάσει τους μετρητές στην Ελλάδα για την Ελλάδα, και αυτό το έχουμε καταστήσει απόλυτα σαφές σε όλα τα έγγραφα της αίτησης, (Η υπογραμμιση δική μας) επομένως, η απόφαση μας στεναχωρεί ακόμη περισσότερο».
Η ανακοίνωση κατάληγε ως εξής: «Δυστυχώς, υπό αυτές τις συνθήκες, δεν προτιθέμεθα να επενδύσουμε περαιτέρω στην Ελλάδα και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε διαδικασία διερεύνησης επιλογών παραγωγής σε άλλες χώρες» (Euro2Day, 25/9).
Οι σαμποταριστές πέτυχαν μια νίκη αλλά πιστεύουμε ότι τίποτα δεν κρίθηκε οριστικά. Το εργοστάσιο μπορεί να σωθεί και μαζί μ’ αυτό η εναπομείνασα βιομηχανία της χώρας, αρκεί να συγκροτηθεί ένα ενιαίο μέτωπο όλης της εργατικής τάξης ενάντια στο βιομηχανικό σαμποτάζ και να βγουν μπροστά σε αυτό εργαζόμενοι σαν αυτούς της Λάντις Γκυρ, αλλά και των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά καθώς και της Ελευσίνας που επίσης σαμποτάρονται όλο και πιο φανερά, η πρώτη από τον εφοπλιστή της, η δεύτερη από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και όλες μαζί ακόμα πιο πολύ από τις άλλες κοινοβουλευτικές ηγεσίες. Ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να βρει στήριξη στην εργατική τάξη και σε όλο το λαό και να γίνει νικηφόρο μόνο βέβαια αν περιλάβει δίπλα στην πάλη ενάντια στο σαμποτάζ και την πάλη για ανθρώπινο πραγματικό μεροκάματο για όλη την εργατική τάξη της χώρας. Αυτό σήμερα μειώνεται αλματώδικα και καθημερινά εξ αιτίας του πελώριου πληθωρισμού δηλαδή της ακρίβειας. Αυτή από τη μια χρωστιέται, αλλά μόνο εν μέρει στον παγκόσμιο πληθωρισμό που έχει την αιτία του στην ενεργειακή περικύκλωση της Ευρώπης, ενώ στην Ελλάδα αυξάνεται στον υπερθετικό βαθμό από το πολύπλευρο και όλο και πιο έντονο παραγωγικό σαμποτάζ, ιδιαίτερα το ενεργειακό σαμποτάζ και αυτό της τεχνολογικά καθυστερημένης και πολυδιασπασμένης ως προς τους κλήρους γεωργίας.
Μόνο ένα κίνημα για μισθούς που το λιγότερο ισοφαρίζουν τον πληθωρισμό και στους ανεπτυγμένους παραγωγικά τομείς τον ξεπερνάνε κατά πολύ, μπορούν να υποχρεώσουν συνολικά την εργοδοσία και τους ρωσόδουλους να σταματήσουν το σαμποτάζ. Ένα τέτοιο μέτωπο θα έπρεπε σε ότι αφορά της Λάντις να απαιτήσει από την κυβέρνηση και τα κόμματα να ανακαλέσουν τον αποκλεισμό της από τον διαγωνισμό και να καλέσει σε έναν καινούργιο, να απαιτήσει από την εταιρία να μείνει στην Ελλάδα εφόσον συνεχίζει να δουλεύει κυρίως με το εξωτερικό και παράλληλα να προσφύγει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της απόφασης του ΣτΕ και του ελληνικού κράτους. Ακόμα ένα τέτοιο εργατικό μέτωπο πρέπει να καλέσει την εταιρία αυτή να συμπεριφέρεται με μεγαλύτερο σεβασμό στους εργαζόμενους που αναγνωρίζει πως στάθηκαν δίπλα της στην δίκαιη πάλη της ενάντια στον αποκλεισμό, αλλά και με μεγαλύτερη σύνεση και διορατικότητα και να ανακαλέσει την απόλυση των 70 εργαζομένων.