Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για πολλά χρόνια στις μεταπολιτευτικές δεκαετίες το ιδιαίτερο αυτό φαινόμενο που δεν είχε ποτέ τοποθετηθεί σαν τέτοιο, αντιμετωπιζόταν τουλάχιστον από τον πολιτικό κόσμο και την κοινή γνώμη σαν εμπρησμός, δηλαδή με τη λογική ότι κάποιοι βάζαν επίτηδες τόσες πολλές φωτιές στα περιαστικά δάση της Αττικής για να τα κάνουν οικόπεδα. Δίναν όμως όπως αποδείχθηκε τη λαθεμένη ερμηνεία ότι αυτοί ήταν κάποιοι οικοπεδοφάγοι. Αυτό θα μπορούσε να έχει κάποια βάση σε μια χώρα της μικρής ιδιοκτησίας και της αυθαίρετης δόμησης. Πιστεύοντας λοιπόν ότι με το να αφαιρέσουν το κίνητρο της οικοπεδοφαγίας από τους εμπρηστές θα μειώσουν τις πυρκαγιές, οι κυβερνήσεις φτιάξανε νόμους που απαγόρευσαν να χτίζεται οτιδήποτε πάνω στα καμμένα και ταυτόχρονα αγόρασαν πιο πολλά πυροσβεστικά μέσα και προσλάβανε τους πιο πολλούς πυροσβέστες μόνιμους και εποχικούς από κάθε άλλη χώρα στην ΕΕ. Όμως οι πυρκαγιές όχι μόνο συνεχίστηκαν αλλά γίνανε ακόμα πιο συχνές, πιο καταστροφικές και τελικά μαζικά δολοφονικές, ενώ απλώθηκαν σε μεγάλες δασικές εκτάσεις και της περιφέρειας, όπως το 2007, όπου μαζί με τα έλατα της Πάρνηθας κάηκε η πιο μεγάλη ως τώρα δασική έκταση στην Ηλεία παίρνοντας μαζί της στο θάνατο πάνω από 40 άτομα. 

Πολύ πριν από εκείνη την πυρκαγιά η ΟΑΚΚΕ, χωρίς να έχει τα σημερινά στατιστικά στοιχεία, έδινε μια πολιτική εξήγηση στο ελληνικό δασικό εμπρηστικό όργιο-που επαναλαμβανόταν με λιγότερη ή περισσότερη ένταση κάθε Αύγουστο με κέντρο πάντα την Αττική: Από τα πολιτικά αποτελέσματα των πυρκαγιών έκρινε ότι αυτές εξυπηρετούσαν τα σχέδια των ρωσόφιλων πολιτικών δυνάμεων οι οποίες επίσης κατακτώντας σταδιακά την πολιτική εξουσία κάλυπταν πολιτικά, νομοθετικά και όσο μπορούσαν αστυνομικά τους εμπρηστές. Οι πυρκαγιές αυτές εξυπηρετούσαν τις συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις από δύο πλευρές: 

1. Από τη μία ο εμπρησμός της πρωτεύουσας αντί να βοηθάει την οικοπεδοφαγία, όπως κυρίως ισχυρίζονταν για χρόνια οι σοσιαλφασίστες, ήταν ένα πρόσχημα για να σταματάει η επέκταση των σχεδίων πόλης της Αττικής και ιδιαίτερα να εμποδίζεται η οργανωμένη βιομηχανική δόμηση στη βιομηχανική καρδιά της χώρας. Δηλαδή στηριγμένες και σε αυτές τις πυρκαγιές οι ρωσόφιλες πολιτικές δυνάμεις με εργαλεία τους μια σειρά περιβαλλοντικές ΜΚΟ και κινήματα κατοίκων καλούσαν τις κυβερνήσεις και πετύχαιναν πάντα να ακυρωθούν ή να αλλάξουν τα μεγάλα χωροταξικά της πρωτεύουσας, αλλά και ευρύτερα. Τέτοια ήταν κυρίως τα χωροταξικά που ετοίμαζε τότε ο Σουφλιάς, το Εθνικό Χωροταξικό μαζί με ειδικά για ΑΠΕ, τουρισμό, βιομηχανία που μετά τις φωτιές του 2007 καθυστέρησαν και άλλαξαν πολλές φορές για να αφαιρεθούν οι πιο αναπτυξιακές πλευρές τους, όπως και το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας - Αττικής που παρουσιάστηκε τον Απρίλη του 2009 και ματαιώθηκε μετά τις φωτιές στη Β.Α. Αττική το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου (https://www.oakke.gr/na447/emprismoi_2009.htm ). Ειδικά οι εμπρησμοί της Αττικής αποδείχθηκαν ότι ήταν μια από τις βασικότερες μεθόδους του άμεσου βιομηχανικού σαμποτάζ. Δεν είναι δηλαδή καθόλου τυχαίο που παράλληλα με αυτό το όργιο των δασικών εμπρησμών στην Αττική συνεχιζόταν και συνεχίζεται εντελώς σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, όπως γινόταν εδώ και πολλές δεκαετίες, ο εμπρησμός εκατοντάδων συνήθως μικρομεσαίων αλλά και μεγάλων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και αποθηκών στην Αττική και ευρύτερα στην Αττικοβοιωτία. Είναι χαρακτηριστικά ύποπτος ο ρόλος του κράτους που εδώ και χρόνια έχει πάψει να δημοσιεύει μέσω της πυροσβεστικής στατιστικά για τις πυρκαγιές σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις και αποθήκες (τις οποίες συμπεριλαμβάνουν σε γενικούς καταλόγους για τις πυρκαγιές στον αστικό ιστό μαζί με τα σπίτια, αυτοκίνητα κλπ με τον τίτλο “αστικά συμβάντα” ). Αυτή τη δουλειά φαίνεται ότι πρέπει να την κάνουν οι πολίτες μόνοι τους και να συγκρίνουν τις ελληνικές πυρκαγιές στα εργοστάσια και αποθήκες μία-μία, με εκείνες στο εξωτερικό. Οι βιομηχανικοί εμπρησμοί έχουν παίξει αποφασιστικό ρόλο στο κλείσιμο τουλάχιστον δύο βιομηχανιών όπως σε αυτήν της Σόφτεξ που κάηκε τρεις φορές (1993, 1997, 2015) και έκλεισε οριστικά μετά την τρίτη φορά και της Σπρίντερ, της μεγαλύτερης βιομηχανίας έτοιμων ρούχων οποίας το κλείσιμο της έγινε οριστικό μόνο όταν κάηκε η κεντρική της αποθήκη στην Ανθούσα το 2012.

2. Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούν οι ρωσόφιλες δυνάμεις, ιδιαίτερα οι σοσιαλφασιστικές όσο και οι φασιστικές, τις πυρκαγιές είναι πιο άμεσα πολιτικός και συνδυάζεται με τον πρώτο. Δηλαδή τους δίνει την ευκαιρία να επιτεθούν στις κυρίως ευρωπαιόφιλες κυβερνήσεις, ότι αυτές κυρίως φταίνε που δεν σβήνουν οι φωτιές, διευκολύνοντας τους όλο και πιο ρωσόφιλους αρχηγούς τους να κάνουν εσωτερικές εκκαθαρίσεις των πιο φιλοευρωπαϊκών στοιχείων τους. Αυτό το τελευταίο το πέτυχαν οι μεγαλύτερες ως τώρα πυρκαγιές, αυτές του 2007 οι πιο μεγάλες συνδυασμένες της πρωτεύουσας και της επαρχίας (Αττικής και Ηλείας), που οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης του ρωσόφιλου Καραμανλή του Β΄, επειδή σε αυτήν έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο οι δυτικόφιλες δυνάμεις με επικεφαλής την Μπακογιάννη (https://www.oakke.gr/na427/fotiesekloges_427.htm). Στις νέες εκλογές που έγιναν οι ίδιες δυνάμεις αν και φθαρμένες ξαναήρθαν στην εξουσία, αλλά δυο χρόνια μετά υποχρεώθηκαν σε νέες εκλογές στις οποίες ουσιαστικά έπεσε η ΝΔ και κυρίως έπεσε από την ηγετική της ομάδα η Μπακογιάννη αφού πήρε την αρχηγία της ο ρωσόδουλος προβοκάτορας του αντιμακεδονισμού, εμπνευστής της στρατηγικής του «ορθόδοξου τόξου» και γι αυτό υπονομευτής και διασπαστής της ΝΔ το 1993, Α. Σαμαράς. Αφού στη συνέχεια από κοινού Σαμαράς και Καραμανλής έφεραν τον ρωσόφιλο ψευτοφιλελεύθερο Κ. Μητσοτάκη στην εξουσία οι μεγάλες πυρκαγιές του 2021 της Βαρυμπόμπης και ταυτόχρονα της Βόρειας Εύβοιας τον βοήθησαν να προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις μέσα στην κυβέρνηση (https://oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1343- , https://oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1344- ) και επίσης να απαγορεύσει την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών σε πολλά καίρια σημεία (https://oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1597- ). Ο εμπρησμός της Αττικής είναι από πολιτική άποψη ένα πολύ πιο αποτελεσματικό όπλο πολιτικής προπαγάνδας για τους φαιο-«κόκκινους» φασίστες από τον εμπρησμό ενός επαρχιακού δάσους, ακόμα και πολλαπλάσιου σε έκταση, γιατί η κυβέρνηση που είναι υπεύθυνη για την πυρόσβεση και την πρόληψη της πυρκαγιάς, εκτίθεται ζωντανά στο μισό πληθυσμό της χώρας με τα αποκαΐδια να πνίγουν την πρωτεύουσα και τον πυρόπληκτο πληθυσμό να θρηνεί μαζικά και να δηλώνει την οργή του μέσα στο ίδιο το κέντρο των πολιτικών εξελίξεων. 

Τα τελευταία πέντε χρόνια εμφανίστηκε από τους σοσιαλφασίστες και φασίσεςσαμποταριστές μια νέα εξήγηση για το στόχο τάχα των εμπρηστών που δεν ήταν η οικοπεδοφαγία και η εμπορευματοποίηση της γης που τάχα την ευνοούσαν τα διάφορα χωροταξικά, αλλά η καρδιά της παραγωγής ενέργειας για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που είναι οι ανεμογεννήτριες! Έτσι κατηγορώντας τις ανεμογεννήτριες για τις πυρκαγιές έχουν φτιάξει ένα μεγάλο κίνημα για να εμποδίζουν την εγκατάστασή τους.

Οι ανεμογεννήτριες και η θεωρία για την «εμπρήστρια κλιματική κρίση» που προστατεύει τους πραγματικούς εμπρηστές

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την εισβολή των ρωσοναζί κατακτητών στην Ουκρανία, οπότε ειχαμε την ακρίβεια των υδρογονανθράκων, και όπου σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, η εκβιομηχάνιση μιας ευρωπαϊκής χωρας κρίνεται από τις ΑΠΕ, κυρίως από τις ανεμογεννήτριες οι ρωσόφιλοι έπαψαν να κατηγορούν ΓΕΝΙΚΑ το παραγωγικό επενδυτικό κεφάλαιο για τους εμπρησμούς και κατηγορούν ΕΙΔΙΚΑ αυτό που τοποθετεί τις ανεμογεννήτριες. Κάναν δηλαδή μια επίμονη και σε μεγάλο βαθμό αρκετά υπόκωφη πολιτική εκστρατεία, μέσα από τα σόσιαλμίντια και στόμα-στόμα και έχουν πείσει σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης ότι οι εμπρηστές βάζουν τις φωτιές για να μπαίνουν ανεμογεννήτριες στα καμένα. Αυτό είναι ένα νερώνειου τύπου ψέμα, αναβαθμισμένο σε γκεμπελίστικο που έχει γίνει πιστευτό όχι τόσο χάρη στο άπειρο θράσος των φαιο-«κόκκινων» φασιστών που το διαδίδουν αλλά στην κρατική προπαγανδιστική τους ισχύ στη χώρα μας, χάρη δηλαδή στο ότι το ψέμα που λένε δεν βρίσκει μπροστά του κανένα σχετικά ευρωπαιόφιλο κόμμα της αστικής τάξης, ιδιαίτερα την κυβέρνηση της ΝΔ να το διαψεύσει. Μόνο το ακόμα πολύ μειοψηφικό προλεταριακό απόσπασμα της ΟΑΚΚΕ απαντάει συστηματικά σε αυτό. Έτσι αντίθετα από ότι διακηρύσσουν οι φαιο-«κόκκινοι» με εκατοντάδες χιλιάδες στόματα και μηρυκάζουν οι εκατομμύρια οπαδοί τους στα σοσιαλμίντια, αυτό που κάνουν οι πυρκαγιές στα δάση ειδικά στα μεγάλα επαρχιακά είναι να βοηθάνε μόνο στο να μην μπαίνουν οι ανεμογεννήτριες, ή σε κάθε περίπτωση να αναβάλλεται για πολύ καιρό η εγκατάσταση τους. Μόνο δηλαδή οι ρωσόφιλοι σαμποταριστές της σύγχρονης παραγωγής έχουν συμφέρον από τους εμπρησμούς των δασών. Αυτό έγινε και στην Εύβοια το 2021 και στον Έβρο το 2023. Το χτύπημα στις ανεμογεννήτριες δεν είναι το μόνο χτύπημα που έχει κάνει την ελληνική ηλεκτρική ενέργεια την πιο ακριβή στην Ευρώπη με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να κλείσει κάθε ενεργοβόρα βιομηχανία. Πρόκειται για ένα μακρόχρονο σαμποτάζ που έχει γίνει από τους ρωσόφιλους σε κάθε φτηνή παραγωγή ενέργειας, όπως είναι το χτύπημα των υδροηλεκτρικών φραγμάτων (πχ Μεσοχώρα και γενικά Εκτροπή Αχελώου), το χτύπημα της πυρηνικής ενέργειας, το χτύπημα των ερευνών για υδρογονάνθρακες, το πρόωρο κλείσιμο του λιγνίτη από τον Μητσοτάκη και η το ότι δεν υπέβαλε αίτηση στην ΕΕ για μεταβατική εξαίρεση της Ελλάδας για το κόστος των εκπομπών, όπως έκανε η Πολωνία. Όμως το χτύπημα των ανεμογεννητριών είναι το πιο εμβληματικό όλου του ενεργειακού σαμποτάζ γιατί είναι αυτό στο οποίο χρειάζεται μια μεγάλη δόση ψεμάτων και μαύρης μαγείας για να τις κατηγορήσει κανείς ότι καταστρέφουν το περιβάλλον περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μορφή ενέργειας. Το μόνο τους ελάττωμα είναι ότι δεν μπορούν να δουλέψουν όλη την ώρα και χρειάζονται να έχουν δίπλα τους μηχανισμούς αποθήκευσης της ενέργειας, κυρίως την αντλησιοταμίευση.

Το επιχείρημα των Γκέμπελς ότι οι καπιταλιστές εγκαταστάτες ανεμογεννητριών καίνε τα δάση καταρρέει αυτόματα από την ώρα που νομοθετικά και σωστά οι ανεμογεννήτριες επιτρέπονται να μπαίνουν στα παρθένα δάση και στη χώρα μας και παντού. Κι αυτό καθώς όχι μόνο δεν τα καταστρέφουν αλλά τα κάνουν πιο προσβάσιμα ενώ οι πλατιοί δρόμοι που διανοίγονται για να φτάνουν τα πελώρια εξαρτήματα των ανεμογεννητριών στον τόπο εγκατάστασης χρησιμεύουν και σαν αντιπυρικές ζώνες και για την εύκολη πρόσβαση των πυροσβεστικών μέσων όταν ξεσπάσει μια πυρκαγιά. Εννοείται ότι αφού επιτρέπονται στα παρθένα δάση για μείζονα λόγο οι ανεμογεννήτριες επιτρέπονται και στα καμένα δάση. Με αυτό άλλωστε το σκεπτικό το Συμβούλιο της Επικρατείας έβγαλε μια απόφαση το 2012 σύμφωνα με την οποία επιτρεπόταν προφανώς και στα καμένα να εγκαθίστανται ανεμογεννήτριες επειδή οι πονηροί σαμποταριστές αξιοποίησαν απατεωνίστικα την υπάρχουσα νομοθεσία και κατέφυγαν στο ΣτΕ ζητώντας ούτε οι ανεμογεννήτριες να εγκαθίστανται στα καμένα (πρόκειται για την 2499/2012 που έκρινε για την έγκριση αιολικού πάρκου σε αναδασωτέα έκταση 188 στρεμμάτων στην Εύβοια). Μάλιστα το ΣτΕ περιέλαβε στο σκεπτικό της σωστής απόφασής του ότι η απαγόρευση των ανεμογεννητριών στα καμένα θα ήταν κίνητρο για να καίγονται τα δάση από τους εχθρούς των ανεμογεννητριών. Παρόλα αυτά στην πράξη αυτή η νομολογία έχει αποδυναμωθεί λόγω της διαδεδομένης πια φασιστικής συκοφαντίας των σαμποταριστών που διακρίνονται για το μίσος τους στη Δικαιοσύνη ότι οι πυρκαγιές μπαίνουν για να εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες και όχι για να μην εγκατασταθούν. Αυτό έγινε δυνατό χάρη στον Μητσοτάκη που στην πράξη δικαιώνει τους συκοφάντες (ενώ στα λόγια τους διαψεύδει ίσα για τα μάτια με μια δηλωσούλα μια φορά κάθε δυο χρόνια ότι οι ανεμογεννήτριες δεν φταίνε για τις φωτιές) επειδή όποτε γίνονται μεγάλες πυρκαγιές στα δάση αυτός παγώνει την εγκατάσταση ή ματαιώνει τις ανεμογεννήτριες. Αυτή την πρακτική ακολούθησε και στη Δαδιά και στη Βόρεια Εύβοια οπότε έτσι υπεράσπισε και το σαμποτάζ αλλά και τη συκοφαντία. Μάλιστα, προώθησε απαγορευτικούς περιορισμούς ώστε να μην μπαίνουν ανεμογεννήτριες στα ψηλά βουνά παρόλο που εκεί όπως και στις όχθες του Αιγαίου (ιδιαίτερα στην ορεινή Εύβοια) είναι πολύ δυνατοί οι βοριάδες και γι αυτό πολύ πιο αποδοτική ενεργειακά η εγκατάσταση τους. 

Γιατί αυτοί που λένε ότι οι καπιταλιστές των ανεμογεννητριών καίνε τα δάση δεν απαιτούν τη σύλληψη και την τιμωρία των εμπρηστών

Αλλά εκεί που αποδεικνύεται πόσο δεν ενδιαφέρονται οι ρωσόδουλοι φαιο-«κόκκινοι» για τα δάση και πόσο τους συμφέρει πολιτικά να καίγονται αυτά για να μην μπαίνουν οι ανεμογεννήτριες, είναι που δεν είναι τουλάχιστον συνεπείς στη θέση τους ότι τους εμπρηστές τους βάζουν οι καπιταλιστές των ανεμογεννητριών. Γιατί αν ήταν συνεπείς θα έπρεπε να πρωτοστατούν στο να συλλαμβάνονται οι εμπρηστές. Αντίθετα αυτοί πρωτοστατούν στο να μην πιάνονται και γι’ αυτό δενκάνουν τίποτα άλλο από το να μιλάνε κούφια διαρκώς για «πρόληψη των πυρκαγιών» όπου σαν πρόληψη αναφέρουν και εννοούν οτιδήποτε άλλο εκτός από την πιο βασική πρόληψη που είναι η παρεμπόδιση, σύλληψη και τιμωρία των εμπρηστών. Μάλιστα ανοιχτά καλούν σε χτύπημα του μαζικού εθελοντικού κινήματος επιτήρησης και πυροπροστασίας των δασώνμετο πρόσχημα ότι πρέπει για κάθε τέτοια δουλειά να προσλαμβάνονται από το κράτος μόνιμοι υπάλληλοι. Δηλαδή με τη λέξη πρόσληψη εννοούν την πρόσληψη ενός απέραντου μόνιμου δημοσιοϋπαλληλικού στρατού πυροσβεστών, δασοφυλάκων και δασαρχών που θα πληρώνονται από όλους τους σκληρά εργαζόμενους της χώρας επί 12 μήνες και θα δουλεύουν στην πράξη τους 3 καλοκαιρινούς μήνες. Εννοείται εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες εθελοντές μπορούν να επιτηρούν όλα τα δάση της χώρας δωρεάν για τις 15-20 μέρες που αθροιστικά διαρκούν κάθε καλοκαίρι τα δυνατά μελτέμια. 

Ουσιαστικά όμως κανένα κόμμα δεν βάζει σήμερα σαν κεντρικό το ζήτημα της σύλληψης των εμπρηστών. Ακόμα και όταν στις μεγαλύτερες ως τώρα πυρκαγιές του 2007, κάποιες φωνές κυρίως μέσα στη ΝΔ μίλησαν και σωστά για οργανωμένους εμπρησμούς από μια «τρομοκρατία των δασών» η αντιπολίτευση τις γελοιοποίησε άγρια όπως κάνει για κάθε μειοψηφική φωνή που στ αλήθεια τους ενοχλεί. Ως τώρα κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν έβαλε τη σύλληψη, την καταγγελία στο λαό, και την παραδειγματική τιμωρία των εμπρηστών σαν το κεντρικό καθήκον πρόληψης μαζί με όλα τα άλλα (έγκαιρη ειδοποίηση και επέμβαση στο σημείο της αρχικής εστίας, αντιπυρικές ζώνες, καθαρισμός οικοπέδων). Αλλά και όταν ένας υπεύθυνος για την κατάσβεση υπουργός ή περιφερειάρχης Αττικής μιλάει για εμπρησμούς, όπως τώρα ο Κικίλιας, απομονώνεται πολιτικά ακόμα και από το κόμμα του. Τελικά όλες οι κομματικές ηγεσίες με επικεφαλής τους το μασίφ στην ηγεσία του ρωσόδουλο και πιο μαζικό ως προς τα μέλη κόμμα της χώρας, το ψευτοΚΚΕ, σαμποτάρουν το πιο βασικό μέτρο πρόληψης των εμπρησμών που είναι η μαζική εθελοντική κινητοποίηση των κατοίκων της χώρας, ιδίως αυτών των προαστίων της πρωτεύουσας στις λίγες μέρες των δυνατών μελτεμιών για την παρεμπόδιση, για την πιο έγκαιρη προειδοποίηση των εμπρησμών και την καταγγελία και σύλληψη των εμπρηστών. Είναι χαρακτηριστικό ότι διαλύσανε τις εθελοντικές ομάδες επιτήρησης των δασών που είχαν φτιαχτεί από πολίτες της πρωτεύουσας ιδιαίτερα για την προστασία της Πάρνηθας. Έχουν γενικά αποθαρρύνει και συκοφαντήσει κάθε οργανωμένο και μαζικό εθελοντισμό και για την πυρόσβεση, αλλά κυρίως για την πρόληψη των πυρκαγιών. Επίσης ποτέ δεν ζητούν την τιμωρία των εμπρηστών με πολύ βαριές ποινές που αξίζουν σε μεγάλους εγκληματίες κατά της ζωής, της υγείας και της περιουσίας του λαού. Ίσα-ίσα κάνανε και συνεχίζουν να κάνουν το αντίθετο. Το μόνο που κάνανε τα τελευταία χρόνια κάτω από τη γενική κατακραυγή είναι ότι αλλάξανε και κάνανε λίγο πιο αυστηρές τις ποινές για τους εμπρηστές αλλά στην πράξη ακόμα δεν έχουν εφαρμόσει αυτές τις νέες βαρύτερες ποινές κυρίως για τους εκ προθέσεως εμπρηστές τους οποίους καταγγείλανε ή και συλλάβανε κατά καιρούς οι κάτοικοι της Αττικής και παραδώσανε στην αστυνομία. Χαρακτηριστικά και μετά τις νέες ποινές αυτούς που πιάνουν ακόμα και σήμερα στις τελευταίες πυρκαγιές μέσα στη μεγάλη οργή φροντίζουν σχολαστικά να τους προστατεύουν. Έτσι ακόμα και όταν πιάνονται με μπιντόνια βενζίνης στα χέρια συστηματικά δεν δίνουν το όνομα και τη φωτογραφία τους στη δημοσιότητα για να μην μαζεύονται άλλες μαρτυρίες και καταγγελίες εναντίον τους και κυρίως για να μην αποκαλύπτονται οι πολιτικοί τους δεσμοί και οι συνεργάτες και εντολείς τους, ούτε μέσα από τις καταγγελίες του λαού, ούτε μέσα από τον έλεγχο των κινήσεων των τηλεφώνων τους. Εννοείται ότι όταν ο εμπρησμός θεωρείται εξ αμελείας, όσο εγκληματική και ύποπτη αν είναι η αμέλεια του να καις χόρτα σε 8 μποφόρ, όπως έγινε με τη δολοφονική πυρκαγιά στο Μάτι, ο ένοχος προστατεύεται απόλυτα. Το ότι αυτή η πολιτική συγκάλυψης των εμπρηστών είναι διακομματική, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών, αποδεικνύεται από το πόσο τα κανάλια προφανώς είτε με νομοθετικό περιορισμό, είτε κατ εντολή της δικαστικής εξουσίας και των ραδιοτηλεοπτικών «ανεξάρτητων» αρχών για την προστασία του κατηγορούμενου, δηλαδή εξαιτίας μιας σιδερένιας διακομματικής ομοφωνίας, ΠΟΤΕ δεν σχολιάζουν και δεν ερευνούν τίποτα γύρω από τους συλληφθέντες εμπρηστές και δεν μεταφέρουν στο κοινό οτιδήποτε για την πορεία των ανακρίσεων, για τα πραγματικά περιστατικά του εμπρησμού, για τον κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα του κάθε εμπρηστή, αλλά ούτε καν τι έγινε με αυτόν μετά τη σύλληψη του, ούτε καν αν τιμωρήθηκε κλπ, όπως κάνουν με πολλούς άλλους κατηγορούμενους για βαριά εγκλήματα. Γιατί γι αυτό τον πρακτορικό πυρήνα εξουσίας οι εμπρηστές πρέπει να προστατευτούν απόλυτα. Και τα στατιστικά στοιχεία κραυγάζουν ότι οι ποινές είναι ελάχιστες και σπάνια εκτίονται. Έτσι μέσα σε 20 χρόνια, από το 2001 μέχρι το 2021 διώχθηκαν ποινικά 19.712 εμπρηστές κάθε είδους, (δηλαδή όχι μόνο εμπρηστές δασών). Από αυτούς για εμπρησμό από πρόθεση διώχθηκε το 14%, δηλαδή 2.796, από τους οποίους καταδικάστηκαν 74 (!), δηλαδή το 0,38%! Από αυτούς ακόμα πιο ελάχιστοι πήγαν φυλακή και αυτοί μόνο για λίγο! (Καθημερινή 24.7.2023). Εννοείται ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που καταδικάστηκε για αμέλεια πλήρωσε μόνο κάτι ψιλά και αφέθηκε ελεύθερη. Είναι χαρακτηριστική η στατιστική για την περυσινή χρονιά, την τρίτη πιο καταστροφική ως προς την καμένη δασική έκταση των τελευταίων 25 χρόνων, που ήταν 547.700 στρέμματα. Είχαμε λοιπόν πέρυσι 7081 αγροτοδασικές πυρκαγιές (αγροτοδασικές σημαίνει ότι μπαίνουν μαζί και τα δάση και οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα βοσκοτόπια) για τις οποίες συνελήφθησαν μόνο 117 εμπρηστές. Από αυτούς για εμπρησμό δασών ήταν μόνο οι 31, αλλά και από αυτούς καταδικάστηκαν για αμέλεια οι 29 και μόνο οι 2 (!) από πρόθεση. Αλλά κανένας από τους 2 αυτούς δεν ήταν υπεύθυνος για τις 8 πιο καταστροφικές περυσινές πυρκαγιές, οπότε κανείς δεν πλήρωσε πραγματικά για το έγκλημα του. Αλλά και η έρευνα που διέταξε ο τολμηρός πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Β. Πλιώτα μετά τις μεγάλες φωτιές του Αυγούστου του 2021 σε Αττική και Εύβοια για οργανωμένη εγκληματική οργάνωση πίσω από τις πυρκαγιές δεν προχώρησε (https://oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1343- ).

Είναι χαρακτηριστικό πως θάφτηκε η περίπτωση του ανθρώπουγια τον οποίο το ελληνικό κράτος αποφάνθηκε ότι από καθαρή αμέλεια άναψε φωτιά με 8 μποφόρ για να κάψει ξερά χόρτα στο οικόπεδό του στο Νταού Πεντέλης, και είναι οπρώτος υπεύθυνος για την πυρκαγιά πουέκαψε ζωντανούς 108 ανθρώπους στο Μάτι. Αυτόςδεν μπήκε ούτε μία ημέρα φυλακήγιατί διώκεταιγια πλημμέλημα, όπως για πλημμέλημα διώχτηκεκαι έμεινεατιμώρητηη γυναίκα από την οποία ξεκίνησε η πυρκαγιά στην Ηλεία που έκαψε 65 ανθρώπους.

Όλες οι περιπτώσεις εμπρηστών, ιδιαίτερα μια πρόσφατη εκ προθέσεως που αναφέρουμε παρακάτω, δείχνουν πως οι εμπρηστές δασών υπεύθυνοι απανθράκωσης ανθρώπων και κτιρίων είναι στη χώρα μας κάτω από κρατική και διακομματική προστασία. Είναι σχεδόν ιερά πρόσωπα.

Ο πίνακας που αποδεικνύει ότι οι πρωτοφανείς δασικές πυρκαγιές στην Αττική δεν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή

Το χειρότερο από όλα είναι ότι τα τελευταία χρόνια κάτω από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ειδικά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό η προστασία στους εμπρηστές έχει πάρει ένα σχεδόν θεσμικό χαρακτήρα. Γιατί ο ρόλος τους επίτηδες εμφανίζεται σα δευτερεύων καθώς προβάλλεται σαν ουσιαστικός εμπρηστής η ίδια η φύση, η καλύτερα όλη η ανθρωπότητα στο βαθμό που αυτή κυρίως προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη. Δηλαδή μια σειρά κρατικοί ειδικοί με κυβερνητική κάλυψη κάνουν υπαίτιο της πυρκαγιάς όχι αυτόν που την έβαλε, έστω από εγκληματική αμέλεια, αλλά μετατρέπουν τις ψηλές θερμοκρασίες της κλιματικής αλλαγής (που είναι ένας απλά ενισχυτικός παράγοντας της έντασης και της καταστροφικότητας μιας πυρκαγιάς αφού αυτή πρώτα ξεσπάσει), σε αιτία της πυρκαγιάς. Αποφαίνονται δηλαδή ότι ενώ όλος ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, αυτή η θερμότητα μετατρέπεται σε πυρκαγιά και ξεσπάει με πολλαπλάσια μανία στην ύπαιθρο ΜΟΝΟ μιας χώρας όπως είναι η Ελλάδα, και μάλιστα υπερβολικά πολύ ειδικά στα προάστια ΜΟΝΟ μιας πρωτεύουσας της Μεσογείου που είναι η Αθήνα. Ακόμα πιο καλά φαίνεται η παραδοξότητα ενός τέτοιου ισχυρισμού περί πυρκαγιών που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, αν κοιτάξει κανείς στατιστικά ολόκληρη την Ελλάδα στους χάρτες επικινδυνότητας για εκδήλωση πυρκαγιάς που δημοσιεύει η Πολιτική Προστασία στα δυνατά μελτέμια. Στο κέντρο επικινδυνότητας αυτών των χαρτών είναι πάντα η Αττική χρωματισμένη με πιο θερμό χρώμα (κόκκινο ή πορτοκαλί) από εκείνο όλων των άλλων νομών που εμφανίζονται με κίτρινο ή μπλε.

Όμως η κλιματική αλλαγή όχι μόνο είναι αδύνατο να προκαλεί σε ποσοστό τις πιο πολλές για τα δάση και πιο καταστροφικές για τους ανθρώπους) πυρκαγιές στην Αττική, αλλά πρέπει να προκαλεί τις πιο λίγες. Γιατί δεν συμπίπτουν σε αυτήν αλλά σε άλλες περιοχές της χώρας οι πιο ευνοϊκοί όροι και για να ξεσπάσει και για να διαδοθεί πιο γρήγορα μια πυρκαγιά. Δηλαδή δεν συνυπάρχουν στην Αττική, ούτε τα δυνατότερα μελτέμια, ούτε η πιο μεγάλη ξηρασία, ούτε πάνω απ όλα σε ποσοστό τα περισσότερα δάση, αλλά σε ποσοστό κάλυψης εδάφους τα λιγότερα. Έτσι τα μελτέμια είναι πιο δυνατά στο κεντρικό Αιγαίο και στις όχθες του, η ξηρασία είναι πιο μεγάλη από εκείνη της Αττικής στην ανατολική χερσαία Ελλάδα, κυρίως στην ανατολική Θεσσαλία όπου υπάρχουν επίσης αρκετά δυνατά μελτέμια, και το πιο βασικό: τα δάση έχουν μείνει εξαιρετικά πολύ λιγότερα σε ποσοστό στην πυκνοδομημένη και χιλιοκαμμένη Αττική παρά σε όλους τους άλλους νομούς. Κανονικά δηλαδή θα έπρεπε στην Αττική να καίγεται μικρότερό ποσοστό δασικής επιφάνειας στο σύνολό της επιφάνειας του Νομού γιατί στην Αττική τα δάση καλύπτουν μικρότερη σε ποσοστό έκταση του πυκνοδομημένου και με πυκνό οδικό δίκτυο νομού. Επιπλέον τα δάση στην Αττική λόγω πυκνού οδικού δικτύου είναι ασυνεχή, γι αυτό συνήθως χρειάζεται εδώ να υπάρχουν πολλές σχεδόν ταυτόχρονες εστίες φωτιάς για να καεί αθροιστικά μια κάπως σημαντική σε ποσοστό δασική έκταση. Έτσι λέει και η στατιστική των συλλήψεων καθώς και των καταγγελιών των εμπρηστών που είναι περισσότεροι αναλογικά στην Αττική. Κυρίως όμως έτσι λέει η στατιστική των πυρκαγιών των δασών που έχουν ένα ελληνικό παράδοξο μοναδικό στην ξερή και εύφλεκτη Μεσόγειο. Ότι η Αττική είναι η μόνη πρωτεύουσα της που τα δάση της καίγονται όχι απλά πιο πολύ αλλά πολλαπλάσια από κάθε άλλη πρωτεύουσα της Μεσογείου σε σχέση με τα δάση της επαρχίας τους. Τα στατιστικά στοιχεία που μαζέψαμε γι αυτό το άρθρο για τα δάση στην Μεσόγειο δείχνουν ότι 1. τα περιαστικά δάση της Αθήνας είναι τα πιο απομειωμέναλογω φωτιάς σε σχέση με εκείνα κάθε άλλης πρωτεύουσας της Μεσογείου μέσα στην τελευταία 20ετία, και 2. ΟΛΟΚΛΗΡΗ η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό καμμένων δασών σε όλη τη Μεσόγειο. Δηλαδή η χώρα μας έχει δύο πανμεσογειακές ιδιομορφίες (με εξαίρεση στο δεύτερο σημείο την Κύπρο). Δηλαδή έχει πρώτο τα πιο πολύ καμένα δάση πρωτεύουσας σε σχέση με αυτά της περιφέρειας της χώρας, και δεύτερον είναι η χώρα με τα πιο καμένα δάση σε όλη την Μεσόγειο. Και τα δύο, ιδίως το πρώτο δεν έχουν καμμιά άλλη εξήγηση εκτός από τους συνειδητούς εμπρησμούς και μάλιστα τους οργανωμένους.

Δημοσιεύουμε παρακάτω έναν πίνακα που σχηματίσαμε με τα στατιστικά που πήραμε από το Παγκόσμιο Παρατηρητηριο Δασών (World Forest Watch). Παίρνουμε υπόψη τα στοιχεία μόνο για τη Μεσόγειο γιατί αυτά κρίναμε ότιήταν τα κατάλληλα για να κάνουμε συγκρίσεις με την Ελλάδα ώστε να καταρρίψουμε τον ισχυρισμό του Μητσοτάκη, και όσο ήταν στην κυβέρνηση και του Σύριζα, περί δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας που τάχα οφείλονται πάνω απ όλα στην κλιματική αλλαγή.

Ο Πίνακας αυτός αφορά το ποσοστό της δασικής έκτασης που έχει χαθεί από μια χώρα ή μια περιοχή χωρας, αποκλειστικά από φωτιά, αθροιστικά στη διάρκεια των 23 χρονών ανάμεσα στο 2001 και στο 2023. Με το «έχουν χαθεί» δεν εννοούμε ότι έχουν χαθεί για πάντα, αλλά έχουν χαθεί προσωρινά επειδή μετά κατά ένα μεγάλο μέρος «έχει προστεθεί» δάσος και έχει αντικαταστήσει ένα μέρος ή και περισσότερο από όσο έχει χαθεί. Και έχει προστεθεί είτε με τη φυσική αναγέννηση του δάσους που κάηκε είτε με την τεχνητή αναδάσωση του. Βέβαια δεν σημαίνει όταν μιλάμε για αναγέννηση του δάσους ότι αυτό γίνεται όπως ήταν πριν καεί. Μπορεί δηλαδή μετά από πολλά χρόνια ένα δάσος να αναγεννηθεί εντελώς αλλά μπορεί, και αυτό συμβαίνει στην Αττική σε σημαντικό βαθμό, οι νέες δασικές εκτάσεις να είναι πολύ υποβαθμισμένες σε ποιότητα βλάστησης οπότε και σε ικανότητα παραγωγής οξυγόνου. Βλέπουμε μάλιστα πολλές φορές εκτάσεις πευκοδάσους να έχουν μετατραπεί σε εκτάσεις αραιής θαμνώδους βλάστησης. Σε κάθε περίπτωση η προσθήκη δάσους αντιστοιχεί σε ένα άλλο νούμερο που δεν παραθέτουμε γιατί εδώ μας ενδιαφέρει το πόσο δάσος καίγεται. Όμως αν προσθέσει κανείς στα δάση που έχουν χαθεί σε μια χώρα ή περιοχή εκείνες τις δασικές εκτάσεις που έχουν προστεθεί βρίσκει ένα τελικό νούμερο που είναι η διαφορά τους και έχει είτε αρνητικό ή θετικό πρόσημο και είναι το τελικό ισοζύγιο δασικής κάλυψης. Αυτό είναι ένα πολύ μικρότερος αριθμός από εκείνον είτε της απώλειας, είτε της προσθήκης και συνήθως είναι θετικός, που σημαίνει περισσότερη δασική έκταση έχει προστεθεί (ανεξάρτητα από την ποιότητά της) από αυτήν που έχει χαθεί. Σε όλες σχεδόν τις χώρες και τις περιοχές, ακόμα και στην Κύπρο σαν σύνολο αυτός ο αριθμός είναι θετικός. Στην Ελλάδα τόσο στο σύνολο της χώρας όσο ιδιαίτερα στην Αττική αυτός ο αριθμός, το δασικό ισοζύγιο δηλαδή είναι αρνητικό. Μάλιστα στην Αττική αυτός ο αριθμός είναι ο πιο αρνητικός που υπάρχει από κάθε άλλη χώρα και από κάθε άλλη πόλη της Μεσογείου. Αυτό σημαίνει ότι παρόλες τις φυσικές ή τεχνητές αναδασώσεις της -που μπορεί να σώνουν το δάσος αλλά αυτό αργεί πολύ να ωριμάσει και να παράγει όσο οξυγόνο και παλιότερα- η κατακαμμένη Αττική έχει όλο και πιο λίγους πνεύμονες για να μοιράζονται τα 4 εκατομμύρια των κατοίκων της. Παραθέτουμε λοιπόν τον πίνακα και τον σχολιάζουμε παρακάτω

Στον παραπάνω πίνακα η πρώτη στήλη είναι οι ευρωμεσογειακές χώρες για τις οποίες πιο συχνά γίνεται λόγος για πυρκαγιές. 

Στη δεύτερη στήλη έχουμε το συνολικό ποσοστό του δάσους που χάθηκε από πυρκαγιά σε κάθε χώρα σε όλη τη χώρα σε σχέση με όλες τις δασικές απώλειες στα 23 χρόνια που μεσολάβησαν από το 2001. Λέμε σε σχέση με όλες τις δασικές απώλειες γιατί τα δάση έχουν απώλειες και από άλλους λόγους που δεν είναι προβληματικοί. Κύρια πάντως απώλεια είναι γενικά η δασοκομία δηλαδή ο καθαρισμός του δάσους από την ύλη που πρέπει ή μπορεί χωρίς βλάβη για το δάσος να απομακρυνθεί. Επίσης απώλεια θεωρείται η αντικατάσταση μιας δασικής καλλιέργειας οπωροφόρων δέντρων από μια άλλη καλλιέργεια. Όταν μια πυρκαγιά γίνεται αραιά στο χρόνο το δάσος προλαβαίνει να αναγεννιέται φυσικά και να ανανεώνεται. Όμως όταν κάθε λίγα χρόνια ξανακαίγεται το δάσος όπως γίνεται στην Αττική τότε το δάσος υποβαθμίζεται ή εξαφανίζεται. 

Σε αυτή λοιπόν τη δεύτερη στήλη του πίνακα βρίσκουμε ότι η χώρα μας έχει μακράν το χειρότερο νούμερο από όλες τις ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες. 

Το πιο καταλυτικό στοιχείο αναδύεται στην τρίτη στήλη όπου διαπιστώνει ο αναγνώστης ότι η πρωτεύουσα της χώρας μας, δηλαδή μια μεγαλούπολη με τα προάστια της, βρίσκεται σε ένα νομό στον οποίο οι απώλειες δάσους είναι το θηριώδες 87%. Πρόκειται όχι απλά για το μεγαλύτερο αλλά το πολλαπλάσιο κάθε άλλης πρωτεύουσας της Βόρειας Μεσογείου.

Το ισοζύγιο του νομού της ελληνικής πρωτεύουσας είναι αρνητικό και μάλιστα το πιο αρνητικό από τα υπόλοιπα αυτού του πίνακα. Αυτό σημαίνει ότι ο μισός πληθυσμός της χώρας μας χάνει πιο πολύ οξυγόνο από κάθε άλλη στη Βόρεια αλλά και τη νότια Μεσόγειο 

Δεν υπάρχει καμιά απολύτως λογική τέτοιες μοναδικές σε ένταση και συχνότητα πυρκαγιές να τις βάζει κάτι άλλο από ανθρώπινο χέρι και να τις βάζει από αμέλεια γιατί η αμέλεια δεν θα έδινε τέτοια κανονικότητα στην εξαίρεση που αποτελεί η Ελλάδα σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες της Μεσογείου και κυρίως η εξαίρεση που αποτελεί η Αττική σε σχέση και με την υπόλοιπη χωρα και με όλες τις υπόλοιπες πρωτεύουσες. Αυτό φαίνεται ακόμα πιο καθαρά αν παρακολουθήσει κανείς το ιστορικό των μεγάλων πυρκαγιών της Αττικής όπου διαπιστώνει πως συνήθως ξεσπάνε ταυτόχρονα ή σε κοντινές μέρες σε περισσότερες από μια περιοχές, όπως στη δυτική Αττική (πχ Μεγαρα), στη Βόρεια Αττική (πχ Δερβενοχώρια και Βαρυπόμπη), στην Ανατολική Αττική (Νότιος Ευβοϊκός), ή στη Νότια Αττική (Σαρωνικός). Και όχι μόνο αυτό αλλά η εμπειρία των κατοίκων των περιοχών αυτών, των επαγγελματιών και των εθελοντών της πυρόσβεσης, των τοπικών αρχών και των τηλεοπτικών ανταποκριτών από τα μέτωπα της φωτιάς και γενικά όλων όσων έχουν γίνει μάρτυρες αυτών των πυρκαγιών, μας λέει ότι στα ευρύτερο μέτωπα των πυρκαγιών νέες εστίες και νέα μέτωπα φωτιάς ξεκινάνε αρκετά συχνά ταυτόχρονα και σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους. 

Αυτή την επίθεση δεν μπορεί να τηνπροκαλέσεικαμμιά κλιματική αλλαγή αλλά μόνο ένα κεντρικά καθοδηγημένο δίκτυο εμπρηστών, τόσο πολυάριθμο που κανένας πυροσβεστικός στρατός δεν μπορεί να αντιμετωπίσειεφόσον αυτό δράσει ανεμπόδιστο. Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται από τοακόμα πιο αναντίρρητο εμπειρικό γεγονός ότι βρίσκονται στην Αττική οι πιο πολλοίάνθρωποι που αναφέρονται στα ρεπορτάζ ότι έχουν συλληφθεί για εμπρησμό, τους οποίουςκυρίως κάτοικοιτους κατήγγειλαν στην αστυνομία, όπως επίσης είναι στην Αττική απείρως πολύ περισσότερεςοι μαρτυρίες κατοίκων που είδαν και κατήγγειλαν εμπρηστές που δεν συνελήφθησαν. Τίποτα δεν είναι πιο χαρακτηριστικό από αυτό που συνέβη τις τελευταίες μέρες όταν συνελήφθη οπιο υποδειγματικός εμπρηστής με τα πιο αδιάσειστα στοιχεία και η αστυνομία, η δικαιοσύνη, η κυβέρνηση, όλα τα κανάλια,με μια ομοφωνία που είναι δυνατή μόνο όταν ΟΛΕΣ οι κομματικές ηγεσίες τηνεπιβάλλουν,τον κάλυψαν 100%. Τι εννοούμε 100%. Εννοούμε ότι απαγορεύτηκε να δημοσιευτεί το όνομα και η φωτογραφία και μετά να δημοσιευτεί οτιδήποτε αναλυτικό για έναν εμπρηστή δασών που ήταν ταυτόχρονα καθηγητής της Παντείου και έδινε διαλέξεις στη σχολή αστυνομικών. Ο άνθρωπος αυτός κυριολεκτικά εξαφανίστηκε από την πλατιά δημοσιότητα, δηλαδή καλύφθηκε προστατευτικά από σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς για να μην μάθει κανείς ποιος είναι ώστε να μην τον σχολιάσει κάνεις και κυρίως κανείς να μην καταθέσει πρόσθετα στοιχεία εναντίον του.Μόνο σε ελάχιστα μέσα διέρρευσε το όνομα και το προφίλ του, που μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει από αυτά που ο ίδιος έχει δημοσιεύσει στο ίντερνετ ότι είναι αυτό ενός ανοιχτού φυλετιστή και ρατσιστή, φιλοχρυσαυγίτη (https://www.eviazoom.gr/2024/08/ton-epiase-i-kamera-na-vazei-foties-profulakistikes-gia-4-emprismous-o-didaktor-tou-panteiou.html, https://www.kathimerini.gr/society/563163856/poios-einai-o-empristis-tis-varis-ton-prodosan-ta-vinteo/ ).

Εννοείται λιγότερο εντυπωσιακοί εμπρηστές καλύπτονται ακόμα περισσότερο από το κράτος, την κυβέρνηση και σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς. Έτσι παράλληλα με την πρόσφατη μεγάλη πυρκαγιά του Βαρνάβα πιάσανε στα Γλυκά Νερά έναν 80χρονο εμπρηστή που γύρναγε με το αμάξι του και πετούσε το ένα μετά το άλλο εμπρηστικά αντικείμενα. Ο άνθρωπος αυτός ήταν η ζωντανή εξήγηση του πως γίνεται να καταργηθεί το δασικό ασυνεχές της Αττικής και η μία φωτιά να μετατραπεί ξαφνικά σε ένα πελώριο πύρινο μέτωπο που καταβροχθίζει δάση σπίτια, εργοστάσια, καλλιέργειες και αστικό ιστό όχι σε έναν αλλά σε περισσότερους Δήμους. Τις ίδιες ώρες στην Ανω Γλυφάδα οι κάτοικοι παραδώσανε στην αστυνομία δυο δεκατετράχρονους εμπρηστές που η ποινή τους ήταν να πληρώσουν οι γονείς τους από 4000 ευρώ ο καθένας!

Και για να μην πολυλογούμε. Ο εμπρησμός της Ελλάδας και ειδικά ο εμπρησμός της Αττικής είναι μια πολιτική υπόθεση, μια υπόθεση διακομματική και καθεστωτική όσο είναι γενικά το σαμποτάζ της παραγωγής στη χώρα και όσο είναι η υλική εξαθλίωση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού πληθυσμού. Η Ελλάδα καίγεται και καταστρέφεται από τους νέους Τσάρους και τους ντόπιους συνειδητούς ή ασυνείδητους εγκαθέτους τους που ήδη αποτελούν έναν αδήλωτο εσωτερικό στρατό κατοχής ο οποίος σε αντίθεση με άλλους παριστάνει επιπλέον το σωτήρα της χώρας.

Σημείωση:

Είναι χαρακτηριστική η σύγκριση της Ελλάδας με την Πορτογαλία μία ευρωπαϊκή χώρα που επίσης μαστίζεται από πυρκαγιές, όπως φαίνεται στα γραφήματα από το Global ForestWatchγια τις αιτίες των πυρκαγιών που έχουν ξεσπάσει τα τελευταία είκοσι χρόνια στις δύο χώρες. Παραθέτουμε εδώ τους σχετικούς συνδέσμους  

https://www.globalforestwatch.org/dashboards/country/GRC/

https://www.globalforestwatch.org/dashboards/country/PRT/?category=forest-change . Στους πίνακες για τα αίτια της απώλειας δασικής έκτασης στις δύο χώρες μπορεί κανείς να δει πόσο μεγάλη είναι η διαφορά σε ποσοστά απώλειας από φωτιές.

Παραθέτουμε εδώ τους δύο πίνακες όπου οι απώλειες από φωτιές φαίνονται με καφέ χρώμα.