Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Όταν εμφανίστηκε από το πουθενά μια σύγκρουση Ελλάδας-Ρωσίας μετά από 40 χρόνια ελληνορωσικού έρωτα από όλες τις κυβερνήσεις, η ΟΑΚΚΕ τοποθετήθηκε με μια ανακοίνωση που χαρακτήριζε αυτή τη σύγκρουση «στρατηγική προσποίηση» της κυβέρνησης Τσίπρα για να παραπλανήσει τη Δύση και να αναλάβει για λογαριασμό της ένα σημαντικό διπλωματικό ρόλο στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, μέσα από τον οποίο δεν θα υπηρετήσει τα δυτικά αλλά τα ρωσοκινέζικα συμφέροντα.

Επισκεπτόμενος πρόσφατα τη Δημοκρατία της Μακεδονίας ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης αναφέρθηκε στη γειτονική χώρα κάνοντας χρήση του πραγματικού της ονόματος. Η κίνηση αυτή προκάλεσε ορισμένες αντιδράσεις στη χώρα μας, σε τοπικό όμως κυρίως επίπεδο. Το περίεργο είναι ότι ούτε η κυβέρνηση ούτε κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα αντέδρασε επισήμως σ’ αυτή την κίνηση.

Πουθενά τόσο πολύ όσο στο μακεδονικό δεν εκφράζονται με τόση βαρβαρότητα τα αποτελέσματα της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ και της συνακόλουθης διάλυσης των διεθνιστικών βαλκανικών κομμουνιστικών κομμάτων και η αντικατάσταση τους με σοσιαλφασιστικά και σοσιαλσοβινιστικά. Πιστεύουμε μάλιστα ότι σε καμιά άλλη χώρα στον κόσμο όσο στην Ελλάδα δεν εκδηλώνεται πιο χτυπητά αυτός ο εκβαρβαρισμός μιας και μόνο σε αυτήν δημιουργείται τώρα δα μπροστά στα μάτια μας ένα πλειοψηφικό στο λαό πολιτικό κίνημα που έχει πρακτικά στην ηγεσία του ένα κανονικό χιτλερικό κόμμα όπως είναι η «Χρυσή Αυγή».

Ο Λαβρόφ τη λέει «Μακεδονία» για να εμπαίζει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το ΑΠΕ μεταφράζει σε «Σκόπια» για να εμπαίζεται ο  ελληνικός λαός

Η δυτικόφιλη μεταμφίεση Τσίπρα βρίσκει αρκετή απήχηση σε εσωτερικό και εξωτερικό. Ειδικά όσον αφορά τους ελιγμούς του στο μακεδονικό, τόσο ο ίδιος όσο και ο μακεδόνας πρωθυπουργός Ζάεφ έχουν περάσει σαν δυο ικανότατοι προωθητές των στρατηγικών αμερικανικών συμφερόντων στα Βαλκάνια. Στην πραγματικότητα, η συμφωνία των Πρεσπών ανοίγει το δρόμο για την παραπέρα αποσταθεροποίηση της γειτονικής χώρας με τελικό στόχο την πρόσδεσή της στο άρμα του Κρεμλίνου.

Και ξαφνικά, από τα τέλη του 2017, ο Τραμπ έβαλε στο τραπέζι μια «νέα», στην πραγματικότητα πολύ παλιά, λύση για την οριστική «ειρήνευση» στα Βαλκάνια και ειδικότερα στο τρίγωνο Σερβία - Κόσοβο - Αλβανία:

Έχουμε αυτές τις μέρες σε εξέλιξη την προσπάθεια των ναζιστών της «Χρυσής Αυγής» και φασιστικών ομάδων κάθε είδους κάτω από την ουσιαστική πολιτική κάλυψη της χαρακτηριστικά σιωπηλής στο κρίσιμο αυτό διάστημα επίσημης ΝΔ, να αναπτύξουν ένα μαζικό φασιστικό κίνημα νεολαίας (**).

Η βασική μέθοδος τους είναι η διοργάνωση καταλήψεων στα σχολεία ακριβώς για να δώσουν σε αυτό το κίνημα έναν δήθεν αντικαθεστωτικό χαρακτήρα, πράγμα που είναι μια από τις προϋποθέσεις για τον ξεσηκωμό της νεολαίας. Παράλληλα οι ίδιες δυνάμεις προωθούν διαδηλώσεις της μαθητικής νεολαίας με συνθήματα όχι μόνο τα καθεστωτικά πλέον του τύπου «Η Μακεδονία είναι μία» αλλά δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα σοβινιστικά χρυσαυγίτικα του τύπου «Η Μακεδονία είναι ελληνική, η Κύπρος είναι ελληνική και η Μικρά Ασία» (Πτολεμαΐδα, https://www.youtube.com/watch?v=XWVpXdUYqHE) ή το ακόμα πιο φασιστικό «Αλήτες προδότες πολιτικοί» (Κατερίνη,https://www.youtube.com/watch?v=05SCmlLaHxE ).

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

Οι φίλοι της ειρήνης και της δημοκρατίας δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τη συμφωνία των Πρεσπών. Το μόνο που κάνει αυτή η συμφωνία είναι να οξύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες και να δίνει μια μεγάλη ώθηση στις φασιστικές, εθνοσοβονιστικές, αντιευρωπαϊκές και στην ουσία ρωσόφιλες δυνάμεις στις δύο χώρες. Αυτό οφείλεται στο ότι με αυτή τη συμφωνία αναγνωρίζεται στην Ελλάδα από τον ιμπεριαλισμό, δυτικό και ανατολικό, ο ρόλος του κράτους καταπιεστή σε βάρος ενός άλλου μικρότερου κράτους που υποχρεώνεται να αλλάζει το όνομα και το σύνταγμα του κάτω από την απειλή του εμφύλιου, του διαμελισμού και τελικά της εξωτερικής επίθεσης.

Σε πρόσφατο άρθρο της Ν.Α. αναλύαμε την πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει στη Δημ. της Μακεδονίας. Το καινούργιο εδώ είναι η κλιμάκωση της επίθεσης του αλβανικού σοβινισμού που πυροδοτεί με τη σειρά της τη για πρώτη φορά τόσο ανοιχτή τραμπούκικη επίθεση του μακεδονικού (στην πραγματικότητα ρωσόδουλου) φασισμού μέσα στο κοινοβούλιο. Συγκεκριμένα δεν είναι τόσο η ίδια η επίθεση των αλβανών επεκτατιστών-διαμελιστών όσο η υποστήριξη που αυτοί έχουν από την ηγεσία της ευρωπαϊκής και της αμερικάνικης διπλωματίας, ο προβοκατόρικος παράγοντας που σπρώχνει ολοένα και περισσότερο τη γειτονική μας χώρα προς το ρωσικό νεοχιτλερικό άρμα.