Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Πλήρης επιβεβαίωση της ΟΑΚΚΕ

Σε παλαιότερο άρθρο της Νέας Ανατολής γράφαμε για τις τελευταίες εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ ότι ουσιαστικά η κυπριακή ηγεσία εξωθούσε τους Τούρκους να βγάλουν το πλοίο Μπαρμπαρός,

 

Μετά το 2004 και την καταψήφιση του σχέδιου Ανάν από την ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η δεύτερη φορά που μια νέα απόπειρα ενοποίησης της Κύπρου αποτυγχάνει με την κύρια ευθύνη των ρωσόφιλων και σοβινιστικών μερίδων της ελληνοκυπριακής ηγεσίας της Κύπρου και πιο πολύ της Ελλάδας. Το 2004 αυτή η ευθύνη ήταν πιο καθαρή καθώς είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά που καταψήφισε το σχέδιο Ανάν ενώ η τουρκοκυπριακή το υπερψήφισε. Στην τελευταία αποτυχία των συνομιλιών στο Κρανς Μοντανά η ευθύνη ανήκει συντριπτικά στην ελληνική κυβέρνηση Τσίπρα και δευτερευόντως στην ελληνοκυπριακή κυβέρνηση.

 

Με αφορμή τα 39 χρόνια από την επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο αναδημοσιεύουμε ένα σημαντικό άρθρο για το Κυπριακό που δημοσιεύτηκε στην 23η επέτειο της εισβολής

Η χειρότερη ζημιά για τη χώρα μας, και ακόμα περισσότερο για όλη την Ευρώπη που κάνει η ελληνική αστική τάξη είναι όταν στοιχίζεται πίσω από τους κνίτες Τσίπρα και Κοτζιά ενάντια στην Τουρκία του Ερντογάν με ελάχιστες εξαιρέσεις, θεωρώντας ότι έχει να κάνει με έναν βάρβαρο οθωμανό τόσο στα Ίμια, όσο και στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, και τον οποίο μπορεί να τον αντιμετωπίσει μόνο αν έχει δίπλα της τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Το συγκεριμένο κυπριακό «όχι» δεν είναι αντίσταση στη Γερμανία, αλλά υποδούλωση στη Ρωσία   Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 21/3/2013

Δημοσιεύουμε παρακάτω ένα κείμενο του Μακάριου Δρουσιώτη, που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» πριν δυο χρόνια για την 40η επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο

Ενημέρωση 9/3/2024: Δημοσιεύουμε εδώ σήμερα το άρθρο της ανάλυσης μας για το νόμο για τα μη κρατικά ΑΕΙ ολοκληρωμένο (α και β μέρος) 

 

Με το νέο νόμο και τις μεθοδεύσεις του

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΑΕΙ ΣΤΟ ΨΕΥΤΟΚΚΕ, ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Γι αυτό κρατάει ανέπαφο το χουντικό και σοσιαλφασιστικό άρθρο 16

 

-Πρώτο Μέρος-

 

«Ίση λαϊκή εκπαίδευση; Τι να φαντάζονται μ’ αυτά τα λόγια; Πιστεύουν ότι μπορεί στη σημερινή κοινωνία (και μονάχα με δαύτην έχουν να κάνουν) να είναι η εκπαίδευση ίση για όλες τις τάξεις; Ή ζητάνε να περιοριστούν υποχρεωτικά και οι ανώτερες τάξεις στη λιγοστή εκπαίδευση του δημοτικού σχολείου, μια που μονάχα αυτό συμβιβάζεται με τις οικονομικές συνθήκες των μισθωτών εργατών και των αγροτών …Εντελώς για πέταμα είναι η «λαϊκή εκπαίδευση από το κράτος». Άλλο πράγμα τελείως είναι ο καθορισμός με γενικό νόμο των μέσων για τα δημοτικά σχολεία, της ειδίκευσης του διδακτικού προσωπικού, των κλάδων διδασκαλίας κλπ. και, όπως γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επίβλεψη με κρατικούς επιθεωρητές της τήρησης όλων αυτών των νομικών διατάξεων και ολότελα άλλο πράγμα είναι η ανακήρυξη του κράτους σε λαϊκό εκπαιδευτή! Μάλλον θα ‘πρεπε να αποκλειστούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η εκκλησία από κάθε επιρροή στο σχολείο».

Καρλ Μαρξ. Κριτική στο πρόγραμμα της Γκότα 

Όταν ανήκεις σε μια ένωση κρατών που δέχεται την επίθεση ενός παγκόσμιου νεοναζιστικού άξονα και εκπονεί μέτρα εναντίον του, τότε δε δικαιούσαι να επιδιώκεις φιλικές σχέσεις με τα κράτη αυτού του άξονα. Κι όμως, στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, που δέχεται έναν άνευ προηγουμένου οικονομικό και διπλωματικό πόλεμο και παρακολουθεί μία κτηνώδη εισβολή από τη ναζιστική Ρωσία στα ανατολικά της σύνορα, υπάρχουν αρχηγοί κρατών που δηλώνουν δημόσια ότι αισθάνονται φιλικά αισθήματα απέναντι στη χώρα αυτή! Μεταξύ των φιλο-ρώσων ηγετών συγκαταλέγεται και ο κύπριος πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος, απαντώντας στην κατηγορία περί μεταστροφής της ελληνικής και της κυπριακής πολιτικής που απεύθυνε στις δύο χώρες ο ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ, σημείωσε: «Το πρόβλημα είναι να γίνεται μια αυτοκριτική γιατί ενδεχόμενα κάποια κράτη έλαβαν μέτρα. Θα ήθελα να επισημάνω πως η φιλική κατά τα άλλα χώρα Ρωσία, μας υποχρέωσε να ακολουθήσουμε τις συλλογικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορεί να ανέμενε (σ.σ. η Ρωσία) ότι θα μπορούσε να ήμασταν το στίγμα της Ευρώπης, δηλαδή οι διαφωνούντες, με τα καθολικά μέτρα που αποφασίζονται» (iefimerida, 19/1).

Στις 20 Ιούλη έκλεισαν 40 χρόνια από την τούρκικη εισβολή και διαμελισμό της Κύπρου. Με αφορμή αυτή την επέτειο αναδημοσιεύουμε τρία άρθρα για το Κυπριακό: α) ένα για τις αλήθειες και τους «εθνικούς» μύθους που δημοσιεύσαμε στα 23 χρόνια από τον Ιούλη του 1974, β) ένα ενάντια στο πρώτο σχέδιο Ανάν και την ένταξη της Κύπρου στη ΕΕ που είχαμε γράψει το 2002 και γ) για τη χρεωκοπία της Κύπρου το 2013 που ήταν και η πιο πρόσφατη καταστροφή που προκάλεσε η Ρωσία στο νησί.

Με αφορμή το περιστατικό που ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να παραδεχτεί την πρακτόρικη ανάμιξη της Μόσχας στα εσωτερικά της χώρας μας, η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», με άρθρο του συντάκτη Μ. Καλατζή που έχει τίτλο «Ορθοδοξία, Ρωσία, μπίζνες και κυπριακή αφέλεια» στις 15/7, αναδεικνύει ορισμένες πτυχές της ρωσικής παρέμβασης στην Κύπρο που και πολύπλευρη και αρκετά βαθιά είναι.