Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ με το πρόσφατο συνέδριό του πήραν μια πρωτόγνωρη ακόμη και για το συγκεκριμένο μόρφωμα τροπή. Για πρώτη φορά σε τόσο κοινή θέα, σε ένα κοινοβουλευτικό κόμμα (που την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά ήταν ακόμη αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα), η ηγετική του ομάδα διοργάνωσε με πραξικοπηματικό τρόπο συνέδριο – παρωδία, διεξάγοντας φαρσοκωμική εκλογή συνέδρων την οποία ωμά και χωρίς πολλές καλύψεις νόθευσε και ποδοπάτησε, σε μια επίδειξη δύναμης.

Για όσους έχουν αντιληφθεί τη φασιστική πολιτική-ιδεολογική φυσιογνωμία του πρώην πρωθυπουργού η ομιλία του στην Έκθεση Θεσσαλονίκης δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει αυτή την άθλια εικόνα. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ήταν το σημείο όπου ο ομιλητής εμφανίζεται να κάνει αυτοκριτική για την κυβέρνηση του, επειδή όλοι τον κατηγορούν για το ασύλληπτο θράσος του να περνάει το μαύρο για άσπρο.

Έπρεπε να έρθει θριαμβευτικά  στην εξουσία το σοσιαλφασιστικό κόμμα στηριγμένο στα πολύχρονα και ατέλειωτα ψέματά του και έπρεπε να κηρύξει τον ανένδοτό του ενάντια στην Ευρώπη δείχνοντας όλη του την αλαζονεία που η πηγή της ήταν στη δύναμη του μεγάλου του αφεντικού για να δοκιμάσει την πρώτη του μεγάλη πολιτική ήττα.

Η κυβέρνηση των πιο κραγμένων διεθνών απατεώνων αφού έβαλε όλη την ηγεσία της Ευρώπης να ξενυχτάει για δύο μερόνυχτα υπέγραψε μια συμφωνία που δεν θα την τηρήσει όπως έκαναν άλλωστε και οι προκάτοχές της κυβερνήσεις με όλες τις αντίστοιχες συμφωνίες που υπογράψανε. 

Σε προηγούμενα άρθρα μας αναλύαμε την τακτική του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού που γίνεται με την ταχτική που έχουμε ονομάσει σκούπα-φαράσι, δηλ. με τον ερεθισμό ενός σοβινισμού (πχ του αλβανικού, ελληνικού ή βουλγάρικου), να στρέψει μια άλλη χώρα στην αγκαλιά της Ρωσίας δίωχνοντάς την από το πλευρό κρατών που η Ρωσία αντιμετωπίζει σαν κύριους εχθρούς της πχ άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, όπως μεγάλες χώρες της ΕΕ, ΗΠΑ κλπ

Ο σοσιαλφασισμός είναι «κομμουνισμός» και «δημοκρατία» στη μορφή και μαύρη ιμπεριαλιστική αντίδραση και φασισμός στο περιεχόμενο. Γι’ αυτό και μια από τις βασικές του ιδιότητες είναι η διαστροφή και η χρήση της επαναστατικής ιστορίας με τρόπο που να βολεύει τα μαύρα σχέδιά του για εξανδραποδισμό του λαού και υποταγή του στις χειρότερες μερίδες του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου (σήμερα στο ρωσοκινέζικο σοσιαλιμπεριαλιστικό Άξονα).

Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει το σκηνικό των δήθεν διαπραγματεύσεων υπέρ του λαού με πρόσχημα αυτή τη φορά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους, που ακόμα και αν ληφθούν σήμερα, όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των σαμποταριστών, θα σημαίνουν ασήμαντη βελτίωση για μία οικονομία που θα χρειάζεται όλο και μεγαλύτερο δανεισμό που σημαίνει αντίστοιχη γιγάντωση του χρέους.

Πρέπει να κατασταλάξουν κάπως τα πράγματα για να μπορούμε να δώσουμε μια ολοκληρωμένη συνθετική εξήγηση για τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του Σύριζα τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα να δοθεί η εξήγηση πρώτο γιατί χρειάστηκε να κάνει το πραξικοπηματικό δημοψήφισμα υπέρ του "όχι" παράλληλα με το κλείσιμο των τραπεζών  και να πάει αμέσως μετά από αυτό να προτείνει ένα παταγώδες και ακόμα πιο πραξικοπηματικό "ναι" στο χειρότερο μνημόνιο της πενταετίας.

Η καταστροφική περιπέτεια στην οποία έχει σύρει τη χώρα μας η ρωσόδουλη κυβέρνηση Τσίπρα με τη δήθεν διαπραγμάτευσή της οδηγείται, όπως όλα δείχνουν μετά την αποτυχημένη σύσκεψη του Γιούρογκρουπ στις 22 του Μάη, σε μια νέα κλιμάκωση στις 15 του Ιούνη, κλιμάκωση που θα αποκαλύψει περισσότερο τον πραγματικό της στόχο.

H Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Πούτιν κλιμακώνει τον εκβιασμό της στην Ευρώπη κάνοντας το πρώτο βήμα στην κήρυξη χρεωκοπίας. Όπως κάθε σοσιαλ-φασισμός που σέβεται τον εαυτό του έτσι και ο συριζέικος εμφανίζει τον πόλεμό που έχει κηρύξει στην ενωμένη Ευρώπη σαν ιερή άμυνα του υπέρ των ελλήνων μισθωτών και συνταξιούχων. Όμως είναι  ο ίδιος ο προβοκάτορας Σύριζα που έχει χτυπήσει τελευταία όσο ποτέ άλλοτε την υλική βάση από την οποία αντλούν τους πόρους  τους οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, δηλαδή τη γενική παραγωγή της χώρας.