Πέντε μήνες μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα το πολιτικό σύστημα έχει επιδοθεί σε μια ύπουλη προσπάθεια να ξεχάσει ο λαός τη μακρόχρονη τρομοκρατική δράση της “Χρ. Αυγής”, να την κρατήσει νόμιμη σαν κόμμα και τελικά να την εμφανίσει σαν θύμα φασιστικών διωγμών και πολιτικής καταπίεσης, δηλαδή να τη δυναμώσει πολιτικά.
Στη θυματοποίηση της συμμορίας πρωτοστατεί ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας πάντα δίπλα του τους ΑΝΕΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί τη θέση ότι η δίωξη των βουλευτών, ηγετικών στελεχών της συμμορίας είναι προϊόν πολιτικής σκοπιμότητας και όχι δημοκρατικά επιβεβλημένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ για να μείνει νόμιμη και μέσα στο κοινοβούλιο η συμμορία έχει πρωτοσερβίρει τη βρώμικη θεωρία ότι υπάρχει μια εγκληματική συμμορία εντός του κόμματος “Χρ. Αυγή” αλλά ότι το ίδιο το κόμμα δεν είναι συμμορία και γι αυτό πρέπει να μείνει νόμιμο και μέσα στη Βουλή (!) Από εκεί συμπεραίνει ότι τα ηγετικά στελέχη του κόμματος δεν πρέπει να θεωρούνται ηγετικά στελέχη της συμμορίας αλλά να μένουν βουλευτές, εκτός αν αποδειχθεί ότι το καθένα τους ατομικά εμπλέκεται σε εγκληματικές πράξεις. Οπότε, ενώ κάθε στέλεχος εγκληματικής συμμορίας είναι γενικά ένοχο βίας, στην περίπτωση που αυτή η συμμορία είναι και κόμμα πρέπει να αποδεικνύεται ποιο στέλεχος της είναι σκέτος ιδεολόγος και ποιο είναι και τραμπούκος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή δεν επιτρέπει να εξουδετερωθεί μια αιμοβόρα αγέλη λύκων, αν δεν αποδειχθεί ο ρόλος του κάθε λύκου ξεχωριστά στην κατασπάραξη των αρνιών. Ή αλλιώς δέχεται να είναι ο Αλ Καπόνε στη φυλακή αλλά επιμένει ότι “για λόγους δημοκρατίας” μπορεί να είναι η Μαφία στη Βουλή και οι “κομματικές” της οργανώσεις να αλωνίζουν στους δρόμους.
Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος βοηθάνε τη συμμορία με έναν ακόμα πιο ύπουλο τρόπο. Ενώ δηλαδή, μετά από καθυστέρηση 20 χρόνων, κινούν ποινικές διώξεις εναντίον της, όπως οφείλουν, δεν στηρίζουν αυτές τις διώξεις πολιτικά, λέγοντας υποκριτικά ότι τις διώξεις τις κάνει μόνη της η δικαιοσύνη. Δηλαδή σαν κυβέρνηση δεν κάνουν καμιά εντατική και διαρκή πολιτική εκστρατεία αποκαλύψεων και ενημέρωσης του λαού για τους χιλιάδες ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, βαριούς τραυματισμούς και φόνους της συμμορίας στα 20 χρόνια όπου αυτή ανεμπόδιστα κατατρομοκρατούσε τους μετανάστες αλλά και τη δημοκρατική νεολαία. Όλα αυτά τα εγκλήματα η κυβέρνηση -όπως και τα άλλα κόμματα- τα αφήνει θαμμένα στις δικογραφίες, ενώ όλοι τους δεν ενθαρρύνουν και άλλα μη καταγραμμένα θύματα να εμφανιστούν και να μιλήσουν και να καταθέσουν τις φριχτές εμπειρίες τους. Αλλά πως να μιλήσουν τα θύματα όταν η συμμορία καμαρώνει στη Βουλή και προπηλακίζει και φτύνει τους πάντες; Κυρίως όμως οι Σαμαράς - Βενιζέλος δεν απαντάνε, ως τάχα “μη αναμειγνυόμενοι στο έργο της δικαιοσύνης”, στα νομικίστικα ψευτοεπιχειρήματα των ναζί και του ΣΥΡΙΖΑ που μιλούν για πολιτικές διώξεις! Μάλιστα ο διπρόσωπος Σαμαράς, (πέρα από το τι είπε ο φασίστας συνεργάτης του Μπαλτάκος) φρόντισε να ενισχύσει τον κλασικό αντισημιτικό-ναζιστικό στερεότυπο ότι είναι οι Εβραίοι που κινούν ύπουλα όλα τα κακά, ανακοινώνοντας ο ίδιος προβοκατόρικα την απόφασή του για τις διώξεις κατά της ΧΑ όχι στον ελληνικό λαό αλλά στις Εβραϊκές οργανώσεις των ΗΠΑ. Τον αντισημιτικό αυτό ισχυρισμό ενίσχυσε και ο υπουργός δικαιοσύνης της ΔΗΜΑΡ Ρουπακιώτης. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση πράγματι αναγκάστηκε την ώρα της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ να φανεί πως κυνηγάει τη συμμορία, αλλά αυτό λόγω της δημοκρατικής κατακραυγής όλων των λαών της ΕΕ που δεν θέλαν να δουν να μπαίνουν ναζί στην Ευρωβουλή στις εκλογές που έρχονται.
Το λεγόμενο ΚΚΕ, επιμένει με περισσότερο φανατισμό από κάθε άλλο κόμμα, ότι η συμμορία δεν πρέπει να τεθεί εκτός νόμου, που σημαίνει ότι η βία και η τρομοκρατία, που είναι το βασικό πολιτικο-ιδεολογικό όπλο της και όπλο κάθε ναζισμού, θα συνεχίζεται. Επίσης αντίθετα με όλες τις παραδόσεις και αρχές του παλιού πραγματικού ΚΚΕ πολεμάει με τροτσκιστικά επιχειρήματα την πολιτική του δημοκρατικού αντιφασιστικού μετώπου και έτσι διευκολύνει τους ναζί να συσπειρώνουν τις μάζες ενάντια στον αστικό δημοκρατισμό. Δεν είναι άσχετο με αυτή τη λογική το ότι το λεγόμενο ΚΚΕ έχει παραδώσει τη συχνότητα του 902 στο κανάλι “Ε” που έχει αναλάβει την ηρωοποίηση των ναζί.
Τέλος ο λεγόμενος ριζοσπαστικός αντιφασισμός με αναρχική ή άλλη μορφή έχει βοηθήσει στρατηγικά στη θυματοποίηση της συμμορίας με τη συνθηματολογία για “κονσερβοκούτια και κρεμάλες”, και κυρίως με το να μην καταγγέλλει αποφασιστικά ή να μην καταγγέλει καθόλου την εντελώς προβοκατόρικη δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών. Αυτή η δολοφονία επέτρεψε στο Σαμαρά να μιλήσει για αντεκδίκηση και κίνδυνο εμφυλίου, και γενικά χρησιμοποιήθηκε από το βαθύ καθεστώς για να σκεπάσει πολιτικά τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Όχι τυχαία αυτόν τον ήρωα, σύμβολο ελεύθερης σκέψης και φιλειρηνικής, δημοκρατικής αντιφασιστικής στάσης, σύσσωμο το πολιτικό σύστημα θέλει να τον ρίξει στη λήθη και, ακόμα χειρότερα, τον αφήνει να συκοφαντείται λυσσαλέα από τους ναζί.
Αυτή η θυματοποίηση των ναζί την ώρα που ο λαός πεινάει και είναι απελπισμένος ενισχύει τη δημαγωγία ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία έφερε τη χρεωκοπία και την πείνα και ότι τώρα αυτή κλείνει φυλακή τους “καθαρούς πατριώτες”. Έτσι ενισχύεται ασύλληπτα η “Χρ. Αυγή” πολιτικά ακόμα και αν κάποια στελέχη της είναι στη φυλακή. Για την ακρίβεια ενισχύεται όσο αυτοί είναι στη φυλακή χωρίς να έχουν αποκαλυφθεί πολιτικά. Αν η “Χρ. Αυγή” δυναμώσει κι άλλο υπάρχει κίνδυνος να επιβάλλει μόνη της ή μαζί με άλλους μια μεγάλη δικτατορία που θα σημαίνει όχι μείωση της πείνας, αλλά την απόλυτη εξαθλίωση του λαού και την υποδούλωση στα αφεντικά της “Χρ. Αυγής”, που είναι οι φασίστες κρατικο-ολιγάρχες μονοπωλιστές της Ρωσίας του Πούτιν.
Αυτοί υποστηρίζουν ανοιχτά τη Χ.Α μέσω του ρώσικου υπουργείου εξωτερικών (του “Voice of Russia”), και του συμβούλου του Πούτιν νεο-ναζιστή “θεωρητικού” Ντούγκιν. Με αντίστοιχο τρόπο και ο Κασιδιάρης ζητάει την είσοδο του ρώσικου στρατού στην Ελλάδα (http://www.hellenicparliament.gr, 26/09/2012). Στη Ρωσία βρίσκεται η εξήγηση του λόγου για τον οποίο τα ελληνικά πολιτικά κόμματα δεν θέλουν να βγάλουν εκτός νόμου τη “Χρ. Αυγή”. Ότι αυτά τα κόμματα είναι με τη Ρωσία του Πούτιν, αποδείχτηκε με το ότι στην εισβολή-προσάρτηση της Κριμαίας τάχθηκαν ουσιαστικά με τη Ρωσία και όχι με την Ουκρανία και την ΕΕ. Πολύς κόσμος στη χώρα μας βλέπει με συμπάθεια τη Ρωσία γιατί έχει πιστέψει τα παραμύθια της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης ότι για τη χρεωκοπία και την πείνα φταίνε οι διεφθαρμένοι ευρωπαιόφιλοι πολιτικοί που κλέψανε κρατικά λεφτά και μετά οι ευρωπαίοι δανειστές που φέρανε τα μνημόνια.Έχουν και αυτοί ευθύνες για τη χρεωκοπία και την πολιτική της πείνας, όμως η κύρια αιτία της καταστροφής που ζούμε είναι η 30χρονη πολιτική του βιομηχανικού και ευρύτερου παραγωγικού σαμποτάζ που ακολούθησαν επί 30 χρόνια οι ρωσόφιλες ηγετικές φράξιες μέσα στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (που εμφανίζονταν σαν φιλοευρωπαϊκές Α. και Γ. Παπανδρέου, Σημίτης, Βενιζέλος, Καραμανλής ο Β΄, και Σαμαράς) σε συνεργασία με τα ρωσόφιλα κόμματα, το λεγόμενο ΚΚΕ και τον ΣΥΝ. Αυτό το σαμποτάζ το κάνανε και το κάνουν με προσχήματα αντικαπιταλιστικά, οικολογικά, πολιτιστικά κλπ. Την ίδια ώρα οι ίδιες δυνάμεις έχουν παραδώσει βασικούς τομείς της οικονομίας σε ρώσικους και κινέζικους κρατικούς κολοσσούς (Γκάζπρομ, ΚΟΣΚΟ) καθώς και σε μια ρωσόδουλη νέα κρατική ολιγαρχία (Κόκκαλης, Μπόμπολας, Μυτιληναίος, Κοπελούζος, Γερμανός κλπ). Όλοι αυτοί ευθύνονται για τη μεγάλη πείνα, τη μεγάλη ανεργία και τελικά την πολιτική άνοδο των ναζί.
Η απάντηση στην άνοδο του ναζισμού πρέπει να είναι τριπλή : 1. απαγόρευση της “Χρ. Αυγής” με όποιο όνομα και αν εμφανιστεί και παλλαϊκή συντριβή της βίας της, 2. αποκάλυψη του ρωσόδουλου αντιπατριωτικού χαρακτήρα της, και 3. και το βασικότερο, διάσωση και ενδυνάμωση οικονομική, συνδικαλιστική και πολιτική της εργατικής τάξης, που είναι ο μεγάλος εχθρός του ναζισμού. Το τελευταίο σημαίνει στο άμεσο επίπεδο δυο πράγματα:
ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ,
ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ
και, παράλληλα: όχι στα εργασιακά γκέτο, όχι στη μαύρη εργασία, πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους εγκατεστημένους μετανάστες, όχι στην προβοκατόρικη πολιτική των “ανοιχτών συνόρων” σε συνθήκες πελώριας ανεργίας.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ
ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ (Π. Τσαλδάρη και Αθηνών, Ζαρντέν), Σαββάτο 12.30, 12/4/2014
Αθήνα, 10/04/2014