Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Μόλις η Ευρώπη βγήκε από τις καραντίνες της πανδημίας και έτσι αύξησε την παραγωγή της οπότε και την ενεργειακή της κατανάλωση, η Ρωσία του Πούτιν έπαψε να της δίνει το πολύ παραπάνω αέριο που χρειαζόταν όπως το έδινε πριν την πανδημία. Έτσι οι τιμές του έχουν ανέβει από 3 έως 8 φορές (!) πιο ψηλά από πριν ανάλογα με το πόσο διαθέσιμο αέριο από άλλες χώρες υπάρχει στη διεθνή αγορά. Την πιο βαριά επίπτωση από αυτό το στραγγαλισμό της ΕΕ στην ηλεκτρική της παραγωγή την έχει η Ελλάδα γιατί οι κομματικές ηγεσίες της έχουν σαμποτάρει κάθε άλλη πηγή ενέργειας και έχουν εξαρτήσει τη χώρα μας πιο πολύ από κάθε άλλη της ΕΕ από το ρώσικο φυσικό αέριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα κόμματα καλύπτουν τη δυσμενέστερη από ποτέ σε βάρος της χώρας μας νέα συμφωνία για το φυσικό αέριο με τη Ρωσία που υπέγραψε ο Μητσοτάκης και με θράσος εμφανίζει σαν νίκη.  

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες

Ένα άρθρο της Wall Street Journal φαίνεται να ενισχύει τις αρχικές εκτιμήσεις μας ότι η «ανταρσία Πριγκόζιν» ήταν ένα από τα πολλά πραξικοπήματα που κατά καιρούς έχει σκηνοθετήσει η ΚαΓκεΜπε και ότι από μεν τακτική άποψη είχε σαν στόχο να επιτρέψει στον Πούτιν να συνεχίσει να δρα με τη Βάγκνερ στην Αφρική, ενώ στρατηγικά είχε σαν στόχο να ενισχύσει την εικόνα που από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία κατασκευάζει αυτός για τη Ρωσία, δηλαδή μιας υπερδύναμης και επιθετικής και σχετικά ανήμπορης να πετύχει τους στόχος της, ώστε να μπορεί και να απειλεί αλλά και να καθησυχάζει, να περικυκλώνει και να διασπάει τη Δύση. Το δεύτερο στόχο φαίνεται η «ανταρσία» να τον ικανοποιεί από την πρώτη στιγμή καθώς δεν έχουμε δει ως τώρα ούτε έναν από τους «έγκυρους αναλυτές» της ρώσικης πολιτικής σκηνής που να μην βλέπει τα «μεγάλα και πρωτοφανή ρήγματα» στο καθεστώς που φανέρωσε αυτή η «ανταρσία», ιδιαίτερα μετά την «εξευτελιστική» απόφαση του Πούτιν να συνδιαλλαγεί με τον «προδότη πραξικοπηματία» και να του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή υποχώρηση στην υποτελή του Λευκορωσία.

Όσα δεν φέρνανε παλιότερα τα χρόνια τα φέρνουν τώρα οι μέρες. Οι παγκόσμιες και οι τοπικές πολιτικές εξελίξεις είναι τόσο καταρρακτώδεις και κυρίως τόσο απροσδόκητες ώστε ποτέ όσο σήμερα οι πολιτικά ανήσυχοι άνθρωποι δεν ήταν υποχρεωμένοι να αναζητήσουν με αγωνία καινούργιες ερμηνείες των γεγονότων σε νέα εδάφη ανάλυσης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια όλο και περισσότεροι μαρξιστές ερευνούν με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από όσο παλιότερα τις πολιτικές αναλύσεις της ΟΑΚΚΕ και την πλησιάζουν.

Tην 1η του Ιούνη, δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της ΟΑΚΚΕ μια κριτική, όχι μάλιστα η πρώτη μας, στο παρακλάδι του συριζαϊκού σοσιαλφασιστικού παρακράτους, που ονομάζεται «Αναρχική Ομάδα Ρουβίκωνας» (http://www.oakke.gr/antifasism/2013-02-16-20-19-25/item/828-).

  Όσο συ­νε­χί­ζε­ται η χι­τλε­ρι­κού τύ­που ρω­σι­κή δια­με­λι­στι­κή ε­πέμ­βαση στην Ου­κρα­νί­α τό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο κα­τα­δει­κνύ­ε­ται ο βρό­μι­κος, κα­θο­ρι­στικός γι’ αυ­τήν ρό­λος των προ­βο­κα­τό­ρι­κων κρυ­φο-ρω­σό­δου­λων πο­λι­τι­κών δυ­νάμε­ων που ξε­πή­δη­σαν μέ­σα α­πό το κί­νη­μα της Μα­ϊ­ντάν και που σή­με­ρα έ­χουν α­νέλ­θει στην πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α του Κιέ­βου. Πρό­κει­ται για το πο­λι­τι­κό μέ­τωπο κο­ρυ­φής Για­τσε­νιούκ-Τια­νι­μπόκ

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε το δουλικό της χαρακτήρα στη ρώσικη υπερδύναμη από κοινού με τις κοινοβουλευτικές ηγεσίες σε δύο κραυγαλέες περιπτώσεις όπου απειλήθηκαν τα συμφέροντά της στην Ελλάδα: η πρώτη ήταν η απειλή υποβιβασμού του ΠΑΟΚ, και η δεύτερη ήταν η κυκλοφορία του βιβλίου του δημοσιογράφου Αλ. Μασσαβέτα στην οποία κατάγγειλε την πολιτική του ρώσικου ιμπεριαλισμού στην ορθοδοξία για να βρεθεί στο στόχαστρο της ρώσικης πρεσβείας και του ίδιου του ΥΠΕΞ.

 

Με­τά το χα­στού­κι που έ­φα­γε α­πό το Μό­νι­μο Διαι­τη­τι­κό Δι­κα­στή­ριο της Χά­γης ό­σον α­φο­ρά τη διέ­νε­ξή της με τις Φι­λιπ­πί­νες για τους πό­ρους της Νό­τιας Σι­νι­κής Θά­λασ­σας, το κι­νε­ζι­κό υ­πουρ­γεί­ο ά­μυ­νας προ­α­νήγ­γει­λε τη διε­ξα­γω­γή κοι­νών ναυ­τι­κών α­σκή­σε­ων με τη Ρω­σί­α στη θά­λασ­σα αυ­τή μέ­σα στο Σε­πτέμ­βρη που μας έρ­χε­ται. Ο ρω­σο­κι­νε­ζι­κός ά­ξο­νας του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου συ­γκρο­τεί­ται με γορ­γούς ρυθ­μούς. Οι κοι­νές ναυ­τι­κές α­σκή­σεις των δύ­ο κρα­τών γί­νο­νται ο­λο­έ­να και πιο συ­χνές ε­νώ τον Ιού­νη οι δύ­ο η­γέ­τες, Πού­τιν και Χσι Τζιν­πίν­γκ, υ­πέ­γρα­ψαν κοι­νή δια­κή­ρυ­ξη για την «ε­νί­σχυ­ση της πα­γκό­σμιας στρα­τη­γι­κής στα­θε­ρό­τη­τας» ε­πι­βε­βαιώ­νο­ντας τη συμ­φω­νί­α τους για αρ­κε­τά ζη­τή­μα­τα (Τά­ιμ­ς της Νέ­ας Υόρ­κης, 29/7).

Με­τά τη πα­ρα­βί­α­ση του σου­η­δι­κού και φι­λαν­δι­κού ε­να­έ­ριου χώ­ρου, την α­πα­γω­γή ε­νός ε­σθο­νού μυ­στι­κού πρά­κτο­ρα και την κα­τά­σχε­ση μιας λι­θουα­νι­κής ψα­ρό­τρα­τας, οι χι­τλε­ρι­κοί σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στές  συ­νε­χί­ζουν τις προ­κλή­σεις τους στη Σκαν­δι­να­βι­κή χερ­σό­νη­σο και Στη Βαλτι­κή. Αυ­τή τη φορά στέλ­νουν πο­λε­μι­κό τους υ­πο­βρύ­χιο στο αρ­χι­πέ­λα­γος της Στοκ­χόλ­μης.

  Παντού η εργοδοσία  ποδοπατεί τα εργατικά δικαιώματα, άλλά μόνο στην COSCO οι εργαζόμενοι δουλεύουν σα δούλοι. Αυτό γίνεται γιατί τους αποικιοκράτες της COSCO τους καλύπτει  η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, τα δικαστήρια, η επιθεώρηση εργασίας, η ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ.