Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Η ΤΟ­ΠΟ­ΘΕ­ΤΗ­ΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΜ­ΜΑ­ΤΕ­Α ΤΗΣ Ο­ΑΚ­ΚΕ σ. Η. ΖΑ­ΦΕΙ­ΡΟ­ΠΟΥ­ΛΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΚΑ­ΝΑ­ΛΙ­ΚΗ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕ­ΤΑ­ΝΑ­ΣΤΕΥ­ΤΙ­ΚΟ

  Δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω την α­πά­ντη­ση του γραμ­μα­τέ­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ, σ. Ηλί­α Ζα­φει­ρό­που­λου, ό­πως δό­θη­κε σε ε­ρώ­τη­μα για το με­τα­να­στευ­τι­κό κα­τά τη δια­κα­να­λι­κή συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που στην προ­ε­κλο­γι­κή κα­μπά­νια του Σε­πτεμ­βρί­ου 2015. <<Ε­ρώ­τη­ση:  Τι έ­χε­τε να πεί­τε για το προ­σφυ­γι­κό και με­τα­να­στευ­τι­κό ζή­τη­μα στην Ελ­λά­δα και την Ευ­ρώ­πη;
 
Α­πά­ντη­ση:
Αυ­τή τη στιγ­μή παίρ­νει μια πραγ­μα­τι­κά ο­ξύ­τα­τη μορ­φή. 
Ε­μείς νο­μί­ζου­με ό­τι ε­νώ υ­πάρ­χει ζή­τη­μα προ­σφύ­γων α­σφα­λώς στη Συρί­α, κι ε­δώ δεν μπαί­νει πο­λι­τι­κά το ζή­τη­μα στο βά­θος και στην ποιό­τη­τα που χρειά­ζε­ται και πά­λι λει­τουρ­γεί μια προ­πα­γάν­δα α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κή: «Η Ευ­ρώ­πη που δεν α­φή­νει τους πρό­σφυ­γες, που θέ­λει να κλείσει (τα σύ­νο­ρα), που ταλαι­πω­ρεί και που σω­στά η Ελ­λά­δα ά­νοι­ξε τα σύ­νο­ρά της για να μπουν μέ­σα». Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πάρ­θη­καν πρω­το­βου­λί­ες α­πό την κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα ι­διαίτε­ρα, α­πό την πραγ­μα­τι­κά πιο φι­λο­ρώ­σι­κη κυ­βέρ­νη­ση ό­λων των ε­πο­χών, να α­νοί­ξουν τα σύ­νορα με τη Συ­ρί­α ό­χι ό­πως έ­πρε­πε με μια συ­νεν­νό­η­ση με την υ­πόλοι­πη Ευ­ρώ­πη ώ­στε να μπουν αυ­τοί οι προ­σφυ­γι­κοί πλη­θυ­σμοί ή οι με­τα­να­στευ­τι­κοί που α­κο­λού­θη­σαν δί­πλα στους Σύ­ρους, ώ­στε να προ­ε­τοι­μα­στούν οι κοινές γνώ­μες, να χτυ­πη­θούν οι ρα­τσι­στι­κές ι­δέ­ες αυ­τών που τώ­ρα εί­ναι έ­τοιμες να φτιά­ξουν «χρυ­σές αυ­γές» πα­ντού σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη και κυ­ρί­ως να α­ποφευ­χθεί η διά­σπα­ση στο ε­σω­τε­ρι­κό της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης, η δεύ­τε­ρη με­γά­λη διά­σπα­ση με­τά απ’ αυ­τήν που έ­φε­ρε το ζή­τη­μα του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους. Και αυτά, οι ελ­λη­νι­κές αποτυ­χί­ες, εί­ναι πά­ντα πη­γές σύ­γκρου­σης για την Ε­Ε και ό­χι τυ­χαί­α. Δη­λα­δή το με­γά­λο χρέ­ος, η κα­τα­στρο­φή της Ελ­λά­δας, η αύ­ξη­ση, η διό­γκω­ση του χρέ­ους της πέ­φτει στις πλά­τες της Ευ­ρώ­πης και εί­ναι έ­νας παρά­γο­ντας που τη δια­σπά­ει. Το με­τα­να­στευ­τι­κό έ­τσι ό­πως το δού­λε­ψε η κυ­βέρνη­ση Τσί­πρα, της ο­ποί­ας η πρώ­τη πρά­ξη ή­ταν να α­νοί­ξει τα σύ­νο­ρα λέ­γο­ντας ότι έρ­χο­νται με τις βάρ­κες και πε­θαί­νουν τώ­ρα α­πό το συ­ρια­κό πό­λε­μο. Αυ­τό εί­ναι το με­γά­λο προ­πα­γαν­δι­στι­κό ψέ­μα. 
Η στά­ση ε­νός προ­ο­δευ­τι­κού αν­θρώ­που στο συ­ρια­κό ζή­τη­μα είναι να βο­η­θή­σει το συ­ρια­κό λα­ό να χτυ­πή­σει τους δύ­ο με­γά­λους σφα­για­στές του: τον ISIS, τους κα­νί­βα­λους του ISIS, οι ο­ποί­οι, ό­ταν αν­δρώ­θη­καν και ξε­κί­νη­σαν, αν­δρώ­θη­καν με κε­φά­λαια που έ­βγαι­ναν μέ­σα α­πό το Κα­τάρ – αυ­τό ξε­χνιέ­ται, δηλα­δή ε­νός στρα­τη­γι­κού σύμ­μα­χου της Ρω­σί­ας και του Ι­ράν στην πε­ριο­χή του Κόλ­που  – κυ­ρί­ως ό­μως ε­νός Ά­σα­ντ, ο ο­ποί­ος έ­χει φτά­σει στο ση­μεί­ο να ε­ξο­ντώνει μα­ζι­κά μα­ζί με τους α­ντάρ­τες ή τους α­ντι­φρο­νού­ντες να ε­ξο­ντώ­νει και τους πληθυ­σμούς που τους στη­ρί­ζουν. Αυ­τή η γε­νο­κτο­νι­κή πο­λι­τι­κή έ­πρεπε να α­πα­ντη­θεί με ό­πλα στο συ­ρια­κό λα­ό, με υ­πε­ρά­σπι­ση του δη­μο­κρα­τι­κού τους δι­καιώ­μα­τος, ε­νώ η κυ­βέρ­νη­ση, ει­δι­κά οι ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις και ειδι­κά η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, που υ­πο­κρι­τι­κά τώ­ρα κα­μώ­νε­ται ό­τι πα­σχί­ζει για τους πρό­σφυ­γες, δεν βρή­κε πο­τέ μια λέ­ξη κα­τα­δί­κης για το φα­σι­σμό του ΄Ασα­ντ. Α­ντί­θε­τα η γε­νι­κή της γραμ­μή εί­ναι να ρί­χνει την ευ­θύ­νη και στο συ­ριακό ό­πως και πα­ντού στους α­με­ρι­κά­νους, που στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση η ευ­θύ­νη τους δεν εί­ναι ό­τι ε­πεμ­βή­κα­νε, ό­πως κά­νουν αι­σχρά σε ό­λη τη Μέ­ση Ανα­το­λή και την έ­χουν α­να­τι­νά­ξει, αλ­λά ό­τι αρ­νή­θη­καν να δο­θούν ό­πλα. Ε­μείς δε θέ­λου­με κα­μιά ι­μπε­ρια­λι­στι­κή ε­πέμ­βα­ση στη Συ­ρί­α, δε θέ­λου­με κα­νέ­ναν να βομ­βαρ­δί­ζει για κα­νέ­ναν. Δε θέ­λου­με κα­νέ­να μι­σθο­φό­ρο να εμ­φα­νι­στεί για να δώ­σει λύ­ση στους λα­ούς. Οι λα­οί θα τη δώ­σουν τη λύ­ση, οι λα­οί της Συρί­ας, του Ι­ράκ, της Ιορ­δα­νί­ας, του Λι­βά­νου, θα τη δώ­σουν οι ί­διοι. Αλ­λά δεν μπορείς να τους στε­ρή­σεις το δι­καί­ω­μα να έ­χουν ό­πλα, να χτυ­πή­σουν το σφα­γιαστή τους. 
Δεν τους δί­νουν ό­πλα, ο­πό­τε τι κά­νουν οι Σύ­ριοι; 
Πη­γαί­νουν στην Τουρ­κί­α και ε­γκα­θι­στούν ε­δώ και τέσ­σε­ρα χρό­νια αρ­χί­ζο­ντας α­πό το 2011 πε­ρί­που, το 2012 τε­ρά­στια προ­σφυ­γι­κά στρα­τό­πε­δα με δυόμι­συ ε­κα­τομ­μύ­ρια αν­θρώ­πους μέ­χρι προ­χθές. 
Τι κά­νει μια κυ­βέρ­νη­ση που α­γα­πά­ει το συ­ρια­κό λα­ό;
Δί­νει ό­πλα και πά­ει στα προ­σφυ­γι­κά στρα­τό­πε­δα και λέ­ει: «Κύ­ριοι, ε­πει­δή ε­δώ ζεί­τε σε με­γά­λη ε­ξα­θλί­ω­ση, βο­η­θά­με την τουρ­κι­κή κυ­βέρ­νη­ση να βρεί­τε δου­λειές, να εί­στε δί­πλα στη χώ­ρα σας, να μπο­ρεί­τε να τη στη­ρί­ζε­τε και πο­λι­τι­κο­στρα­τιω­τι­κά και δι­πλω­μα­τι­κά και οικο­νο­μι­κά και εν πά­σει πε­ρι­πτώσει, ό­που υ­πάρ­χουν γυ­ναι­κό­παι­δα, ό­που υ­πάρ­χει ε­ξα­θλί­ω­ση που δεν μπο­ρεί να λυ­θεί με άλ­λον τρό­πο, σας α­νοί­γου­με τα σύ­νο­ρα της Ευ­ρώ­πης. Τσίπρα! Ά­νοι­ξε τα σύ­νο­ρα της Ευ­ρώ­πης»!
Αυ­τό έ­πρε­πε να κά­νει η Ευ­ρώ­πη και έ­τσι έ­πρε­πε να φερ­θεί ο Τσί­πρας. Να πει: «Κύ­ριοι! Ε­κεί γί­νε­ται έ­να έ­γκλη­μα, ε­λά­τε ε­δώ! Ε­πι­τρο­πή υ­πεύ­θυ­νη των ε­ξω­τε­ρι­κών, συμ­βού­λιο της Ευ­ρώ­πης, ε­λά­τε να φτιά­ξου­με έ­να σχέ­διο για τη βο­ή­θεια». Και να πά­νε στη Συ­ρί­α και να πουν: «Κύ­ριοι, ποιοι εί­σα­στε ε­σείς; Κα­τα­γρα­φή! Με λε­ω­φο­ρεί­α, με α­ε­ρο­πλά­να, μέ­σα α­πό μια ε­πί­ση­μη και πα­γκόσμια δια­δι­κα­σί­α».
Να πει: «Ναι, Κύ­ριοι ε­λά­τε, εί­ναι α­νοι­χτά, έ­χου­με σύ­νο­ρα α­πό την Ελλά­δα. Μπαί­νε­τε μέ­σα ως α­ξιο­πρε­πείς άν­θρω­ποι και έ­χουν φρο­ντί­σει ό­λες οι χώ­ρες της Ευ­ρώ­πης να σας βρουν και να σας κα­τα­νεί­μουν μέ­σα τους»!
Και α­φού έ­χεις προ­ε­τοι­μά­σει την ευ­ρω­πα­ϊ­κή κοι­νή γνώ­μη, να δε­χτεί αυ­τούς τους πρό­σφυ­γες. Για­τί πρό­κει­ται για έ­ναν κτη­νώ­δη πό­λε­μο και για έ­ναν ε­φιάλ­τη. Αλ­λά να έ­χεις κά­νει την πο­λι­τι­κή δου­λειά και προ­ε­τοι­μα­σί­α. 
Τι κά­νει ο Τσί­πρας; Τι κά­νει η Χρι­στο­δου­λο­πού­λου; Α­νοί­γει τα σύνο­ρα και λέ­νε: «Μου έρ­χο­νται»! Δεν σου έρ­χο­νται! Ε­κεί ή­ταν, στην Τουρ­κί­α! 
Αλ­λά, ό­ταν ά­νοι­ξες τα σύ­νο­ρα και εί­πες ου­σια­στι­κά με τη στά­ση σου «ελά­τε» -για­τί αυ­τή ή­ταν η στά­ση της κυ­βέρ­νη­σης-, ήρ­θαν. Και δεν ήρ­θαν ε­πί­σημα ό­μως. Ήρ­θαν σαν θα­λασ­σο­πνιγ­μέ­νοι και θα­λασ­σο­πνί­χτη­καν και πραγ­μα­τι­κά ε­μπι­στεύ­θη­καν το μέλ­λον τους στους χει­ρότερους αν­θρώ­πους, που εί­ναι αυ­τοί οι δου­λέ­μπο­ροι, δο­λο­φό­νοι, που τους πνί­γουν. Και το κά­να­νε αυ­τό και θε­λή­σα­νε και προ­τί­μη­σαν τους δου­λε­μπό­ρους, για να μη δώ­σουν ε­ξαρ­χής προ­ετοι­μα­σμέ­νη πο­λι­τι­κή λύ­ση σ’ αυ­τό το ζή­τη­μα. Να μην το κά­νουν ευ­ρω­πα­ϊ­κό ζή­τη­μα, να μην φτιά­ξουν την ελ­λη­νι­κή και την ευ­ρω­πα­ϊ­κή κοι­νή γνώ­μη. Κι έ­τσι φτιά­χνουν τώ­ρα και διά­σπα­ση στην Ευ­ρώ­πη και δυ­να­μώ­νουν τους φα­σί­στες στην Ευ­ρώ­πη και δυ­να­μώ­νουν και τους να­ζήδες ε­δώ μέ­σα, τους χρυ­σαυ­γί­τες, οι ο­ποί­οι το εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται βλέ­πο­ντας πολ­λούς αν­θρώ­πους, που ο κα­θέ­νας έτσι α­κρι­βώς θά­κα­νε, να πά­νε στις κε­ντρι­κές πλα­τεί­ες μιας πό­λης και να προσπα­θή­σουν να ε­πι­ζή­σουν. Και ορ­γιά­ζει ο φα­σι­σμός και ο φό­βος της Ελ­λά­δας, του λαού, ό­τι ε­τοι­μά­ζε­ται έ­να νέ­ο κύ­μα με­τα­νά­στευ­σης, την ώ­ρα που η χώ­ρα πει­νά­ει. Και σου λέ­ει: «Έ­χου­με έ­να ε­κα­τομ­μύ­ριο τρια­κό­σιες χι­λιά­δες ε­φε­δρικό στρα­τό α­νέρ­γων, πιά­σε κι άλ­λο έ­να ε­κα­τομ­μύ­ριο». Βε­βαί­ως ο ελ­λη­νι­κός λαός εί­ναι υ­πο­χρε­ω­μέ­νος να βά­λει δη­μο­κρα­τι­κά το ζή­τη­μα: Ναι στους πρό­σφυγες α­πό τη Συ­ρί­α. Βο­η­θά­τε ό­μως πρώ­τα τη Συ­ρί­α και με ό­πλα και με χρή­μα! Αλ­λά να γί­νει ευ­ρω­πα­ϊ­κή συν­διά­σκε­ψη, ευ­ρω­πα­ϊ­κή προ­σπά­θεια, να δο­θεί χέ­ρι σ’ αυ­τό το λα­ό. Αλ­λά α­φή­στε τον Τσί­πρα νά­ναι αρ­χη­γός του δου­λε­μπό­ριου της Μεσο­γεί­ου για πο­λι­τι­κούς λό­γους, για να στή­σει άλ­λη μια προ­βο­κά­τσια, όπως έ­χει στή­σει; (ό­πως θα προ­λά­βου­με να πού­με ί­σως πα­ρα­κά­τω- με το κλεί­σι­μο των τρα­πε­ζών)>>.