Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΡΩΣΟΚΙΝΕΖΙΚΑ ΝΑΥΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ: Ο ΝΕΟΧΙΤΛΕΡΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

 

Με­τά το χα­στού­κι που έ­φα­γε α­πό το Μό­νι­μο Διαι­τη­τι­κό Δι­κα­στή­ριο της Χά­γης ό­σον α­φο­ρά τη διέ­νε­ξή της με τις Φι­λιπ­πί­νες για τους πό­ρους της Νό­τιας Σι­νι­κής Θά­λασ­σας, το κι­νε­ζι­κό υ­πουρ­γεί­ο ά­μυ­νας προ­α­νήγ­γει­λε τη διε­ξα­γω­γή κοι­νών ναυ­τι­κών α­σκή­σε­ων με τη Ρω­σί­α στη θά­λασ­σα αυ­τή μέ­σα στο Σε­πτέμ­βρη που μας έρ­χε­ται. Ο ρω­σο­κι­νε­ζι­κός ά­ξο­νας του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου συ­γκρο­τεί­ται με γορ­γούς ρυθ­μούς. Οι κοι­νές ναυ­τι­κές α­σκή­σεις των δύ­ο κρα­τών γί­νο­νται ο­λο­έ­να και πιο συ­χνές ε­νώ τον Ιού­νη οι δύ­ο η­γέ­τες, Πού­τιν και Χσι Τζιν­πίν­γκ, υ­πέ­γρα­ψαν κοι­νή δια­κή­ρυ­ξη για την «ε­νί­σχυ­ση της πα­γκό­σμιας στρα­τη­γι­κής στα­θε­ρό­τη­τας» ε­πι­βε­βαιώ­νο­ντας τη συμ­φω­νί­α τους για αρ­κε­τά ζη­τή­μα­τα (Τά­ιμ­ς της Νέ­ας Υόρ­κης, 29/7).

 

Οι νέ­οι χί­τλερ βιά­ζο­νται να ε­ξα­πο­λύ­σουν τον πό­λε­μο για την κα­τάκτη­ση της πα­γκόσμιας η­γε­μο­νί­ας. Γι’ αυ­τό ε­ντεί­νουν τις προ­κλή­σεις τους α­νά τον πλα­νή­τη (δια­με­λι­σμός της Γε­ωρ­γί­ας και με­τά της Ου­κρα­νί­ας α­πό τη Ρω­σί­α, ε­πέμ­βα­ση και γε­νο­κτο­νί­α στη Συ­ρί­α, διαρ­κές κοι­νο­βου­λευ­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα α­πό τα τσι­ρά­κια της στη Νι­κα­ρά­γουα, κι­νε­ζι­κές προ­κλή­σεις στη Νό­τια Σι­νι­κή Θά­λασ­σα κτλ). Ό­σον α­φο­ρά τις τε­λευ­ταί­ες, η α­πό­φα­ση του δι­κα­στηρί­ου (ΔΔΔ) έ­δω­σε έ­να γε­ρό χτύ­πη­μα στην προ­σπά­θεια των κι­νέ­ζων σο­σιαλ­φα­σιστών να αλ­λά­ξουν το στά­τους κβο στη θα­λάσ­σια αυ­τή πε­ριο­χή. 

Κα­ταρ­χάς αυ­τή η α­πό­φα­ση κα­τέρ­ρι­ψε τον ι­σχυ­ρι­σμό της α­να­γνώ­ρισης «ι­στο­ρι­κών» ή «πα­ρα­δο­σια­κών» δι­καιω­μά­των που δε συν­δέ­ο­νται ά­με­σα με α­να­γνω­ρι­σμέ­νη κυ­ριαρ­χί­α πά­νω σε α­νά­λο­γο τύ­πο ξη­ράς. Οι κι­νέ­ζοι σο­σια­λιμπε­ρια­λι­στές ε­πι­κα­λού­νται γι’ αυ­τή την α­να­γνώ­ρι­ση έ­να χάρ­τη του ’47 που πε­ριέ­κλειε σχε­δόν ο­λό­κλη­ρη τη Νό­τια Σι­νι­κή Θά­λασ­σα με μια γραμ­μή α­πό παύ­λες. Ε­πί κα­θε­στώ­τος Κουό­μι­νταν­γκ ο χάρ­της πε­ριεί­χε 11 παύ­λες ε­νώ στη συνέ­χεια με πρό­τα­ση του πρω­θυ­πουρ­γού της τό­τε Λα­ϊ­κής Κί­νας Τσου Εν­λά­ι οι παύ­λες μειώ­θη­καν στις 9 (πρό­σφα­τα οι σο­σιαλ­φα­σί­στες πρό­σθε­σαν μί­α α­κόμα παύ­λα α­να­το­λι­κά της Ται­βάν στην Α­να­το­λι­κή Σι­νι­κή Θά­λασ­σα). 

Ό­μως αυ­τές οι παύ­λες δεν α­φο­ρού­σαν έ­λεγ­χο στη θά­λασ­σα αλ­λά μό­νο στο έ­δα­φος των βρα­χο­νη­σί­δων που πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται σε αυ­τήν την έ­κτα­ση. Σύμ­φω­να με τη σύμ­βα­ση του Ο­Η­Ε για το δί­καιο της θά­λασ­σας του 1982 (UNCLOS), α­να­γνω­ρι­σμέ­νη κυ­ριό­τη­τα ε­νός κα­τοι­κη­μέ­νου νη­σιού πε­ρι­λαμ­βά­νει 12 ναυ­τι­κά μί­λια χω­ρι­κών υ­δά­των αλ­λά και 200 ναυ­τι­κά μί­λια α­πο­κλει­στι­κής οι­κο­νο­μι­κής ζώ­νης (Α­ΟΖ) και δι­καιώ­μα­τα ε­πί ο­ποιασ­δή­πο­τε συν­δε­ό­με­νης με αυ­τήν υ­φα­λο­κρη­πί­δας (που εί­ναι α­ντι­κεί­με­νο ο­ποιον­δή­πο­τε ε­πι­κα­λυ­πτό­με­νων δι­καιω­μά­των άλ­λων κρα­τών). Α­ντί­θε­τα, α­να­γνω­ρι­σμέ­νη κυ­ριό­τη­τα ε­πί ε­νός α­κα­τοί­κη­του βρά­χου ή μό­νι­μα προ­ε­ξέ­χο­ντα ύ­φα­λου πε­ρι­λαμ­βά­νει μο­νά­χα 12 ν.μ. χω­ρι­κών υ­δά­των αλ­λά ό­χι έ­λεγ­χο σε μια Α­ΟΖ. Αν κοι­τά­ξει λοι­πόν κα­νείς το χάρ­τη θα δει ό­τι η γραμ­μή των 9 παυ­λών πε­ρι­λαμ­βά­νει πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρη έ­κτα­ση α­πό αυ­τή που α­ντι­στοι­χεί στα δι­καιώ­μα­τα κυ­ριαρ­χί­ας του Πε­κί­νου πά­νω στα νη­σιά Χσί­σα (Πα­ρα­σέλ), Νάν­σα (Σπρά­τλι) και άλ­λα νη­σιά της πε­ριο­χής κα­θώς και εκ­με­τάλ­λευ­σης της γύ­ρω υ­φα­λο­κρη­πί­δας. Συ­νε­πώς η γραμ­μή αυ­τή δε μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί πα­ρά μό­νο για να ε­πι­ση­μά­νει την ύ­παρ­ξη νη­σιών στη Νό­τια Σι­νι­κή Θά­λασ­σα που α­νή­κουν στην Κί­να, ό­χι για να θε­με­λιώ­σει ε­πι­πλέ­ον θα­λάσ­σιες διεκδι­κή­σεις των κι­νέ­ζων σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στών. Αυ­τό που κά­νει η Κί­να εί­ναι ό­τι με­τα­τρέ­πει τις βρα­χο­νη­σί­δες και τους υ­φά­λους σε νη­σιά και χτί­ζει ναυ­τι­κές και α­ε­ρο­πο­ρι­κές βά­σεις σε αυ­τά μπα­ζώ­νο­ντας τε­ρά­στιες ε­κτά­σεις α­κό­μα και ε­ξα­φα­νί­ζο­ντας α­κό­μα και κο­ραλ­λιο­γε­νείς που προ­στα­τεύ­ο­νται διε­θνώς.

«Η α­πό­φα­ση του ΔΔΔ κα­ταρ­ρί­πτει ε­πί­σης τους ι­σχυ­ρι­σμούς της Κί­νας για α­πε­ριό­ρι­στο δι­καί­ω­μα κα­τα­δί­ω­ξης και α­ντι­με­τώ­πι­σης ο­ποιασ­δή­πο­τε στε­νής πα­ρα­κο­λού­θη­σης της μα­ζι­κής της δρα­στη­ριό­τη­τας α­ξιο­ποί­η­σης και κα­τα­σκευ­ής στρα­τιω­τι­κών α­ε­ρο­δια­δρό­μων, πλατ­φορ­μών ε­φο­δια­σμού, ε­γκα­τα­στά­σε­ων ε­πι­κοι­νω­νιών, και σε ο­ρι­σμέ­νες πε­ρι­πτώ­σεις ε­να­πο­θή­κευ­σης ό­πλων. Τέ­τοια κα­τα­σκευ­ή έ­χει συμ­βεί σε ε­πτά προ­η­γού­με­να α­κα­τοί­κη­τες το­πο­θε­σί­ες στα Σπρά­τλι» (Project Syndicate, 12/7), με στό­χο την α­να­τρο­πή του νο­μι­κού στά­τους κβο αλ­λά και την προ­ε­τοι­μα­σί­α του πο­λέ­μου για την κα­τά­χτη­ση του Ει­ρη­νι­κού. 

«Σύμ­φω­να με την UNCLOS, τα κρά­τη μπο­ρούν να κα­τα­σκευά­ζουν τε­χνη­τά νη­σιά και ε­γκα­τα­στά­σεις μέ­σα στη δι­κή τους α­πο­κλει­στι­κή οι­κο­νο­μι­κή ζώ­νη αλ­λά και στα διε­θνή ύ­δα­τα (ό­μως μό­νο για ει­ρη­νι­κούς σκο­πούς). Σε κα­μιά πε­ρί­πτω­ση δε μπο­ρεί αυ­τό να έ­χει το νο­μι­κό α­πο­τέ­λε­σμα της με­τα­τρο­πής ε­νός προ­η­γού­με­να υ­πο­βρύ­χιου ύ­φα­λου σε «βρά­χο» (που θα μπο­ρού­σε να ε­πι­τρέ­ψει τη διεκ­δί­κη­ση 12 μι­λί­ων χω­ρι­κών υ­δά­των), ή ε­νός α­κα­τοί­κη­του βρά­χου σε «νη­σί» (που θα μπο­ρού­σε να ε­πι­τρέ­ψει α­κό­μα και 200 μί­λια Α­ΟΖ). Η υ­πό­θε­ση των Φι­λιπ­πι­νών ε­πι­βε­βαί­ω­σε αυ­τές τις βα­σι­κές αρ­χές. 

Κά­νο­ντάς το αυ­τό, το ΔΔΔ ξε­κα­θά­ρι­σε ε­πί­σης ό­τι η Κί­να δεν έ­χει κα­νέ­να α­πο­λύ­τως δι­καί­ω­μα – του­λά­χι­στο στην πε­ρί­πτω­ση του προ­η­γού­με­να υ­πο­βρύ­χιου Mischief Reef – να προ­βεί σε ο­ποια­δή­πο­τε κα­τα­σκευα­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, κα­θώς το έ­δα­φος που διεκ­δι­κεί βρί­σκε­ται εντός της Α­ΟΖ των Φι­λιπ­πι­νών». 

Το Πε­κί­νο α­πέρ­ρι­ψε την ε­τυ­μη­γο­ρί­α του διε­θνούς δι­κα­στη­ρί­ου. Ε­πει­δή ό­μως αυ­τή η α­πό­φα­ση α­πο­μό­νω­σε πο­λι­τι­κά τους αρ­χι­φα­σί­στες της Κί­νας , αυ­τοί κα­τέ­φυ­γαν στα με­γά­λα α­δέρ­φια τους, τους νε­ο­να­ζί του Κρεμ­λί­νου και α­πό κοι­νού χρη­σι­μο­ποί­η­σαν την α­πει­λή ά­σκη­σης ωμής βί­ας ε­νά­ντια σε ό­λες τις χώ­ρες του κό­σμου που στη­ρί­ζουν το διε­θνές δι­κα­στή­ριο και πιο πο­λύ ενά­ντια στις γει­το­νι­κές χώ­ρες της Κί­νας για να λη­στέ­ψουν τις θά­λασ­σες που τα πε­ρι­βά­λουν. Αυ­τό εί­ναι το νό­η­μα των κοι­νών ναυ­τι­κών γυ­μνα­σί­ων Ρω­σί­ας Κί­νας μετά την α­πό­φα­ση της Χά­γης. Αυ­τή η θρα­σύ­τη­τα των δύ­ο νε­ο­χτλε­ρι­κών χω­ρών, το να πο­δο­πα­τούν δη­λα­δή ω­μά και προ­κλη­τι­κά α­πό κοι­νού το διε­θνές δί­καιο, θα ή­ταν α­δύ­να­τη χω­ρίς την αι­σχρή «στά­ση Μο­νά­χου» για μια α­κό­μα φορά των δυ­τι­κών ι­μπε­ρια­λι­στι­κών χω­ρών με πρω­τεργά­τη τις Η­ΠΑ με­τά την α­πόφα­ση της Χά­γης. Η στά­ση της Ουά­σι­γκτον να πά­ρει σβάρ­να τα εν­δια­φε­ρό­με­να κρά­τη που α­να­θάρ­ρη­σαν και να α­παι­τή­σει απ’ αυ­τά αυ­το­συ­γκρά­τη­ση, και ό­χι δυ­νά­μω­μα του κοι­νού α­γώ­να ε­νά­ντια στους νε­ο­χι­τλε­ρι­κούς ε­πε­κτα­τι­στές, επι­τρέ­πει στον άξονα να συ­νε­χί­σει α­νε­μπό­δι­στος τις προ­κλή­σεις. Σύμ­φωνα με α­με­ρι­κα­νό α­ξιω­μα­τού­χο, τα μη­νύ­μα­τα που στάλ­θη­καν α­πό την Ουά­σι­γκτον στις κυ­βερ­νή­σεις της πε­ριο­χής ή­ταν «έ­να κά­λε­σμα για η­ρε­μί­α, ό­χι μια προ­σπά­θεια να συ­σπει­ρω­θεί η πε­ριο­χή ε­νά­ντια στην Κί­να, κά­τι που θα μπο­ρούσε να πα­ρερ­μη­νευ­τεί σαν οι Η­ΠΑ να η­γού­νται μια συμ­μα­χί­α για τη συ­γκρά­τηση της Κί­νας» (Asia Times, 14/7). Μά­λι­στα ο Ο­μπά­μα έ­στει­λε στο Πε­κί­νο, α­μέ­σως με­τά την από­φα­ση της Χά­γης στις 25 του Ιού­λη, την βο­η­θό του Σύμ­βου­λο Ε­θνι­κής Α­σφα­λεί­ας Σού­ζαν Ρά­ις να μι­λή­σει στους α­νώ­τα­τους δι­πλω­μά­τες και στρα­τιω­τι­κούς της Κί­νας και στον ί­διο τον Ξι για να τους κα­θη­συ­χά­σει ό­τι οι Η­ΠΑ δεν θέ­λουν α­πό τους συμ­μά­χους στην πε­ριο­χή να προ­βούν σε «δρα­στη­ριό­τη­τες που αυξά­νουν τις ε­ντά­σεις και θα μπο­ρού­σαν να αυ­ξή­σουν τους κιν­δύ­νους ε­νός κακού υ­πο­λο­γι­σμού» (yahoo news) που ση­μαί­νει ό­τι θα τους ε­μπο­δί­σουν να ε­φαρ­μό­σουν την α­πό­φα­ση του Διε­θνούς Δι­κα­στη­ρί­ου και να υ­πο­τα­χτούν στον σω­μα­τώ­δη τραμπού­κο βια­στή τους για­τί αλ­λιώς αυ­τός μπο­ρεί να θυ­μώ­σει και να έ­χου­με πόλε­μο. Εν­νο­εί­ται ό­τι έ­τσι α­κρι­βώς θα έ­χου­με έ­ναν με­γά­λο πό­λε­μο ε­νώ θα τον α­πο­φεύ­γα­με αν ο τρα­μπού­κος έ­παιρ­νε έ­να κα­λό μά­θη­μα τώ­ρα α­πό ό­λους μαζί τους γεί­το­νές του. 

Ό­μως έ­τσι κι αλ­λιώς κα­νείς κα­τευ­να­στής ι­μπε­ρια­λι­στής δεν μπο­ρεί να α­πο­τρέ­ψει την α­πο­κά­λυ­ψη στους λα­ούς του Τρί­του κό­σμου και ό­λου του πλανή­τη την α­δί­στα­κτη και λη­στρι­κή φύ­ση των ρω­σο­κι­νέ­ζων ορ­γα­νω­τών ε­νός νέ­ου πα­γκό­σμιου πο­λέ­μου που αν γί­νει σί­γου­ρα θα είναι ο τά­φος τους και δεν α­πο­κλεί­ε­ται ο τά­φος ό­λου του ι­μπε­ρια­λι­σμού.